Bażant

Bażant - jest to domnajocer brudziany, który jest włączony do oddziału z przewozem. Te ptaki eurazjatyckie są popularne w gospodarstwie domowym i często są uprawiane do polowania. Ptak jest bardzo atrakcyjny na zewnątrz i ma jasne upierzenie. Mięso odnosi się do diety i uważa się za pyszne na rynku globalnym. Bażant w środowisku naturalnym niezwykle wdzięczne zwierzę. Uwielbia żyć w samotności, więc trudno jest zdobyć zdjęcie bażanta, t.do. Rzadko okaże się do obiektywu aparatu.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: bażant

Gatunek ten był pierwszy naukowo opisany przez Linnese w "Systema Naturae" Opus pod jego obecną nazwą naukową. Ten ptak był szeroko omawiany przed rozpoczęciem nomenklatury Linney. Zwykły bażant w głównej części podręczników ornitologii czasu - nazywa się po prostu "pheasan". Bażanty nie są lokalnymi ptakami w Europie Środkowej. Występowali tam w czasach Cesarstwa Rzymskiego z Azji, jak gra myśliwska wielu wieków temu. Nawet dzisiaj większość pHEASANS jest sztucznie inkubowany na niektóre terytoria, a następnie zwolnienie do polowania.

WIDEO: BEASANT

Niektóre dzikie podgatunki od dawna należą do ulubionych ptaków dekoracyjnych, tak długo rozwiedziony w niewoli, chociaż nie mogli być nazywani domem. Ojczyzna Pernatova - Azja, Kaukaz. Otrzymali imię od starożytnych Greków, które znaleźli ptaki w pobliżu rzeki Fazis (obecna nazwa Rioni), w pobliżu Morza Czarnego i Gruzji osady. Bażant zwyczajny - krajowy ptak gruziński. Z jej filetu wykonał krajowy danie Chakhokhbili. Te kaukaskie ptaki do Nowoczesnej Ery stanowiły większość złośliwego zwierząt gospodarskich w Europie.

Ptak nie znajduje się w Afryce, z wyjątkiem śródziemnomorskich obszarów przybrzeżnych, podczas Linneii, gdzie można je wprowadzić podczas Imperium Rzymskiego. Ptaki te miały bardziej powszechne funkcje z ludności Transcaucasian niż z innymi. Nazwa nauki na łacinie oznacza "bażant z Kolkhid", który jest na zachód od nowoczesnej Gruzji. Starożytny grecki termin, odpowiadający angielskim "pheasan", jest Phasianos Orpion (φασιανὸς ὂρνις), "Bird of the Faza". Linney obejmował wiele innych gatunków w Phasianius, takim jak domowy kurczak i jej dziki przodek. Dziś ten rodzaj obejmuje tylko zwykły i zielony bażant. Ponieważ ten ostatni nie był znany Linneu w 1758 roku.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: Bażant ptak

Zwykłe bażanty - średnie ptaki z głębokim, gruszkami, małymi głowami i długim wyrafinowanym ogonami. Podłogi mają wyraźny dimorfizm seksualny w stosunku do upierzenia i wielkości, mężczyźni są bardziej kolorowe i większe kobiety. Mężczyźni mają imponujące wielokolorowe upierzenie z długimi spiczastymi ogonami i mięsistymi czerwonymi plamami wokół oczu.

Ich głowy różnią się w kolorze z błyszczącym ciemnozielonym, aby przepełnić fioletowy. Wiele podgatunków ma charakterystyczny biały kołnierz na szyi, co daje im nazwę "z okrągłym dekoltem". Osoby kobiece mniej kolorowe. Mają jasne brązowe, zauważył upierzenie i, jak mężczyźni, długie, spiczaste ogony, choć w skrócie, niż mężczyźni.

Istnieją dwie główne grupy podgatunków:

• Grupa Colchicus z pierścieniem na szyi pochodząca z Eurazji kontynentalnej. Istnieje trzydzieści jeden podgatunek;
• Grupa Versicolor, bażant miedzi bez ringu. Ma zielony kolor na szyi, klatce piersiowej i górnej części brzucha. Ta grupa Japonii została zaprezentowana na Hawajach. Ma trzy podgatunki.

Długość ciała 70-90 cm u mężczyzn (około 45-60 cm to długi spiczasty ogon) i 55-70 cm w kobiecej (długość ogona około 20-26 cm). Długość męskiego skrzydła od 230 do 267 mm, samice od 218 do 237 mm. Niektóre podgatunki mają duże rozmiary. Waga mężczyzny wynosi od 1,4 do 1,5 kg, samice - od 1,1 do 1,4 kg.

Gdzie życie pheasan?

Zdjęcie: bażant w przyrodzie

Bażant nie migrujący widzenia życia w Eurazji. Naturalna strefa dystrybucji bażanta przechodzi przez południe Paleaktyki Środkowej i Wschodniej, a także części regionu wschodniego. Obszar rozciąga się od Morza Czarnego w szerokim pasku na południe od strefy lasu i stepu na wschód do zachodniego chińskiego Qinghai i południowej krawędzi regionu Gobi, obejmuje Korea, Japonia i były Birma. Jest reprezentowany w Europie, Ameryce Północnej, Nowej Zelandii, Australii i na Hawajach. W Ameryce Północnej populacja Pheasanova jest umieszczona na średnich szerokościach gruntów rolnych z Południowej Kanady do Utah, Kalifornii, a także na południu w Wirginii.

Ciekawe fakt: obszary rozliczeniowe są bardzo rozdrobnione, część populacji tworzą oddzielne podgatunki odizolowane od siebie. Z drugiej strony, na wschód od wschodu południowo-wschodniej, Syberii i północno-wschodniej Chiny, dużemu zamkniętym terytorium rozciąga się na południe przez większość Chin, a także Korea i Tajwanu na północ od Wietnamu, Laosu, Tajlandii i Myanmara, gdzie Przejścia między podgatunkami są mniej zauważalne.

Ponadto gatunek ten był naturalizowany w wielu częściach świata z różnymi stopniami sukcesu. Dziś żyje w większości Europy. Te pióra rzadko występują tylko w Grecji, we włoskich Alpach i w niektórych częściach południowej Francji. Na półwyspie Pirenejskim i na północy Skandynawii jest prawie całkowicie nieobecny. Są miejsca w Chile.

Bażanty zajmują łąki i grunty rolne. Ptaki te są uniwersalami i zajmują szeroką gamę siedlisk, z wyjątkiem obszarów z gęstymi lasami deszczowymi, lasami alpejskimi lub bardzo suchymi miejscami. Ta elastyczność pozwala im opanować nowe siedliska. Otwarta woda nie jest obowiązkowa dla bażantów, ale większość populacji znajduje się tam, gdzie występuje woda. W bardziej suchych miejsc, ptaki otrzymują wodę z rosy, owadów i soczystej roślinności.

Teraz wiesz, gdzie rodzina ptaka ma rodzinę bażantów. Zobaczmy, co je.

Co karmi bażant?

Zdjęcie: bażant

Bażanty są wszystkożerne ptaki, a zatem bażanty karmią zarówno substancje warzywnymi, jak i zwierzęcymi. Ale największym udziałem diety jest tylko dieta warzywna, z wyjątkiem pierwszych czterech tygodni życia, kiedy pisklęta jedzą owady. Następnie udział żywności zwierzęcej dramatycznie zmniejsza. Żywność warzyw składa się z nasion, a także z podziemnych części roślin. Widmo wahają się od malutkich nasion małych roślin goździkowych do orzechów lub żołędzi.

Ptaki mogą jeść owoce z twardą skorupą i trującą jagody dla mężczyzny. Na końcu zimowych i wiosennych pęcherzy i świeżych liści stają się priorytetowe w diecie. Coraz częściej zbieranie. Spektrum paszy różni się w zależności od terenu. Małe owady i ich larwy często gromadzą się w niesamowitym ilościach. Do trawienia, 1-5 mm kamyki są akceptowane lub, jeśli nie powiedzie się, kawałek ślimaków lub małych kości. Podczas reprodukcji kobiet kamyki wapienne są połknięte.

Wyszukiwanie żywności występuje głównie na Ziemi. Ptaki czasami poruszają się przez świeży śnieg w głębokości 30-35 cm. Często jedzenie zbiera się w postaci drobnych elementów, kawałki większych produktów.

Podstawowa dieta bażantów składa się z:

• posiew;
• jagody;
• pędy;
• ziarna;
• owoc;
• owady;
• robaki;
• Caterpillars;
• ślimaki;
• koniki polne;
• larwy;
• świerszcze;
• Czasami małe gady;
• Jaszczurka.

Bażanci wydobywali jedzenie wcześnie rano i wieczorem. Ważne uprawy rolne, które jedzące ptaki to kukurydza, pszenica, jęczmień i len.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Bażant ptak

Bażanty - Pernaya Społeczna. Jesienią latają razem, często duże grupy na terytorium ze schroniskiem i żywnością. Zwykle główny obszar zimowy jest mniejszy niż podczas gniazdowania. Stoki utworzone w zimie mogą być mieszane lub seks i mogą zawierać do 50 osób.

Te pióra poruszają się niewiele, ale mogą wykazać niektóre trendy migracyjne w zależności od dostępności żywności i pokrywy. W populacjach północnych obserwuje się migracja małych odległości, gdzie zimna pogoda sprawia, że ​​ptaki znajdują się bardziej miękkie. Rozproszenie wczesnej grupy wiosennej jest raczej stopniowe niż ostre, mężczyźni zostawiają pierwsze.

Ciekawe fakt: ptak używa pyłu do pływania, obejmującego cząstki piasku i brud w upierzenie, kurcząc się z dziobem, drapiąc łapy na ziemi lub przy pomocy potrząsania skrzydłami. Takie zachowanie pomaga usunąć martwe komórki naskórka, nadwyżki oleju, starych piór i skorupy nowych piór.

Konwencjonalne bażantów spędzają większość czasu na ziemi i odpocząć zarówno na ziemi, jak i drzewach. Są szybkimi biegaczami i mają "natryskiwany chód". Podawanie, trzymaj ogon poziomo, a podczas pracy trzymają go pod kątem 45 stopni. Bażanty - doskonały piloci. Po wzrośnie mogą poruszać się prawie pionowo. Mężczyźni często publikują płaczące płakanie podczas startu. Biegają, gdy się zagrażają.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Piękny ptak bażant

Bażanty Ptaki z poligami, jeden mężczyzna ma harem kilku kobiet. Rozmawiają sezonowo. Wczesna wiosna (od połowy marca do początku czerwca mężczyzn tworzą miejsca hodowli lub klastra. Terytoria te są względne z punktu widzenia terytoriów innych mężczyzn i niekoniecznie mają wyraźne granice. Z drugiej strony kobiety nie są terytorialne. W swoim plemiennym haremu mogą wykazać hierarchię dominacji. Ten harem może liczyć od 2 do 18 kobiet. Każda kobieta ma zwykle sezonowo monogamiczne stosunki z jednym męskim terytorialnym.

Ciekawy fakt: Kobiety wybierają dominujące samce, które mogą oferować ochronę. Badania wykazały, że kobiety wolą długie ogony u mężczyzn i że długość wiązek ucha i obecność czarnych plam na tkania wpływa również na wybór.

Nagrywanie zaczyna się tuż przed rozpoczęciem świeckich jaj. Kobieta będzie wiązać płytkie zagłębienia w ziemi w dobrze pokryciu terenu, układając w nim łatwo dostępny materiał warzywny. Zwykle wyznacza jeden jajko dziennie, aż zostanie zburzony od 7 do 15 jaj. Duże jaja murarskie pojawiają się, gdy dwie lub więcej samice położyło jajka w jednym gniazdeczku. Kobieta pozostanie blisko gniazda, inkubacji jaj przez większość dnia, wyjeżdżając rano i wieczorne murowanie do karmienia.

Główne obciążenie uprawiania piskląt spada na kobietę. Po zbudowaniu gniazdów i odłożonych jaj, żeńska jest odpowiedzialna za ich inkubację. Inkubacja trwa około 23 dni po odroczeniu ostatniego jaja. Kiedy pisklęta zostaną wycofane, tylko kobieta troszczy się o nich. Pisklęta, gdy kreskowanie są w pełni pokryte szczeniaka i otwartymi oczami. Mogą natychmiast zacząć chodzić i śledzić źródła kobiet. Około 12 dni, młode pisklęta mogą latać i zwykle pozostać z kobietą od 70 do 80 dni przed niezależnym.

Naturalni wrogowie Pheasanov

Zdjęcie: bażant
Autor: Medvedeva Svetlana (@ Msvetlana012018)

Na dorosłych bażantów może polować na ziemię lub w locie. Niektóre z ich reakcji behawioralnych na niebezpieczeństwo obejmują kopanie w schronisku lub lot, mogą również odlecieć, ukrywać lub uciekać w zależności od okoliczności. Kobiety mogą pokazać złamane skrzydło w próbie rozpraszania drapieżnika z gniazda lub usiądzie bardzo cicho i nieruchomo. Kiedy lśnienie na polowaniu na pisklęta, często trwa więcej niż jeden. Ponadto wpływ ekstremalnych warunków pogodowych jest przyczyną śmiertelności piskląt.

Polowanie do gry Ludzie jest poważnym problemem dla bażantów. Są szczególnie wrażliwe podczas zagnieżdżania. Zwiększone stopy drapieżne na bażantów są ściśle związane z niszczeniem siedliska. To dlatego, że degradacja siedliska sprawia, że ​​ofiara jest bardziej podatna na drapieżniki. Kiedyś uważa się, że głównymi drapieżnikami Pheasanova są Coyota, ale przy obserwacji ich zachowań przez kilka dziesięcioleci okazało się, że Kojot koncentruje się na poszukiwania żywności na gryzonie i królikach.

Najczęściej atakuje dorosłych bażantów lub ich gniazda, takie drapieżniki, takie jak zwykły lis, pasiasty skunks i szop. Ponadto szerszy siedlisko i terytorialny charakter kojotów prowadzą do zmniejszenia populacji tych ssaków, bardziej niszczące drapieżniki.

Najbardziej znanym drapieżnikami fazowymi są:

• Lisers (Vulpes Vulpes);
• Psy domowe (Canis Lupusiliaris);
• Coyota (Canis Latrans);
• Badgers (taksówka taxika);
• Nink (Neovison Vison);
• Latela (Mustela);
• Pasiasty skunksy (m. Wyziewy);
• Szopy (procyon);
• Virgin Filin (B. Virginianus);
• Red-Eyed Sarychi (B. jamaicensis);
• Knopł Kanyuk (B. Lineatus);
• Mokhno-nonged Cannuk (w. lagopus);
• Cooper Hawks (A. Cooperii);
• Hawk-ciocia (a. gentilis);
• Sapsans (F. Peregrinus);
• Field lun (c. Cyaneus);
• Kajman żółw (C. Serpentina).

Z ataku drapieżników cierpi na trzy czwarte gniazd i ptaków dla dorosłych, z wyjątkiem polowania.

Populacja i status formy

Zdjęcie: Bażant w Rosji

Zwykłe bażanty są szeroko rozpowszechnione, a ich status zachowania reprezentuje najmniejszy problem. Liczba osób europejskich szacuje się na 4140 000 - 5,370 000 par, co odpowiada 8,290.000 - 10.700.000 dojrzałych osób. Europa jest po prostu <5% globalnego zakresu przesiedleń tych ptaków, więc bardzo wstępna ocena liczby ludności wynosi 165 800 000 - 214 000 000 dojrzałych osób, chociaż wymagana jest dokładniejsza weryfikacja tych danych.

Populacja jest szeroko rozpowszechniona dla większości jej zakresu, ale liczba jest zmniejszona na poziomie lokalnym z powodu utraty siedliska i nadmiernych polowań. Według szacunków w Europie populacja wzrasta. Dzikie populacje są często uzupełniane przez dużą liczbę ptaków rozwiedzionych w schwytanym.

Ciekawe fakt: w Azerbejdżanie podgatunki Talischensis były na skraju zniknięcia z powodu utraty siedliska i niekontrolowanych polowań, a nie ma wiarygodnych informacji o swoim obecnym stanie. Według wstępnych szacunków liczba wynosi tylko 200-300 osób.

Bażant Ma niezwykle duży zakres, a zatem nie zbliża się do wartości progowych dla gatunków wrażliwych przez kryterium zakresu. Pomimo faktu, że tendencja demograficzna najwyraźniej się zmniejsza, uważa się, że spadek nie jest wystarczająco szybki, aby zbliżyć się do wartości progowych wrażliwych przez kryterium trendu demograficznego. Populacja jest niezwykle duża, a zatem nie zbliża się do wartości progowych dla wrażliwych przez kryterium wielkości populacji. Dla agregatu tych wskaźników gatunek szacuje się jako najmniej niebezpieczne.