Co to jest biogeokenoza? - definicja, cechy, typy i przykłady

Różnica między biogeokenozą od agroceenozy, biocenozy i ekosystemów

Autorem nauk na biogeokenozie był sowiecki naukowiec. N. Sukachev. W tym terminie miał na myśli agregat żywych organizmów i czynników o charakterze nieożywionym, które znajdują się na pewnym terytorium. Każda biogeoken jest związana z określoną działką, która jest zależy od społeczności roślinnej.

Różnica między biogeokenozą od agroceenozy, biocenozy i ekosystemów

Pod agronenozą oznacza sztuczny ekosystem, który został stworzony przez ludzi. W przeciwieństwie do biogeokenozy nie ma zrównoważonych połączeń. Każda naturalna społeczność powstała na przestrzeni wieków. Jego rozwój miał wpływ wyboru naturalnego. Pola i plantacje stworzone przez człowieka są posłusznymi sztucznym wyborem. Z pomocą ludzi, rolnictwo otrzymuje dodatkową energię, podczas gdy biogeokenozy istnieją z powodu energii słonecznej.

Biocenoza nazywana jest połączeniem żywych organizmów, które zamieszkuje pewną przestrzeń. Może to być nie tylko działka, ale także zbiornik. Koncepcja biogeokenozy jest znacznie szersza, obejmuje biocencę i czynniki środowiskowe.

Termin "ekosystem" wymyślił angielski botanik. Tensley. Jest znacznie szerszy niż biogeokenoza i agroceenoza. Obie koncepcje są identyczne, jeśli mówimy o lasach, łąkach lub polach. Wspólnoty naturalne, w których niemożliwe jest przeznaczenie fitocenozy, wpadnij pod definicją ekosystemu. Każda biogeokenoza jest ekosystemem, ale nie każdy ekosystem odpowiada biogeokenozie.

Właściwości biogeokenozy

Głównymi właściwościami biogeokenozy są:

  • Integralność. Energia słoneczna i składniki odżywcze zapewniają wszystkie żywe organizmy. Niewykorzystane jedzenie jest przenoszone do środowiska zewnętrznego, wracając do cyklu substancji, które występują w sposób ciągły;
  • Zrównoważony rozwój. Dominująca biogeokenoza jest w stanie wytrzymać testy środowiska zewnętrznego;
  • Samoregulacja. Utrzymanie pewnej liczby żywych istot w różnych obwodach żywności i sieciach;
  • Samodzielna reprodukcja. Zdolność organizmów do reprodukcji i odtwarzania populacji;
  • Zmiana. Zjawiska związane z alternatywą czasu roku wpływają na skład liczbowych organizmów.

Wskaźniki biogeokenozy

Istnieją trzy wskaźniki biogeokenozy. Pod różnorodnością gatunków rozumie całość wszystkich grup organizmów. Jeśli jakieś link w obwodzie zasilania jest uszkodzony, cały system będzie cierpieć. Gęstość zaludnienia bezpośrednio zależy od zasilania. Wydajność biogeokenozy wpływa na biomasę, agent żywego we wszystkich grupach roślinnych i zwierzęcych.

Struktura biogeokenozy

Skład gatunków systemów jest zawsze inny. Wpływa na przepływ i dystrybucję światła, skład gleby i warunków klimatycznych. Naukowcy rozważają kilka struktur:

  • Gatunek. Obejmuje różnorodność żywych organizmów, ich składu i ilość. Zmniejszenie jednego typu jest zagrożone istnieniem biogeokenozy.
  • Przestrzenny. Populacje mają zastosowanie do poziomów, w zależności od ich potrzeb. Najczęściej Longline jest określany przez rośliny. Zwierzęta przyczyniają się do rozprzestrzeniania nasion i pyłku.
  • Środowiskowy. Stosunek żywych istot zależy od środowiska nieorganicznego.
  • Troficzny. Zwierzęta w składzie jednej biogeokenozy służą jako przyjaciel dla siebie. Wyrafinowane linki spożywcze tworzą sieci żywnościowe.

Ponieważ biogeokenozy sumują wiele setek lat z rzędu, naukowcy okresowo wprowadzają nowe elementy w ich strukturze.

Rodzaje i przykłady biogeokenozy

System jest całością roślin, zwierząt, mikroorganizmów i grzybów. Głównymi komponentami są węgiel, tlen, światło słoneczne i żywe organizmy. Słońce zapewnia niezbędny napływ energii, co powoduje cyrkulację energii. Jest przekazywany z najprostszych organizmów do heterotrofam.

Przykłady biogeokenozy mogą służyć jako las, staw, łąka, step lub pustynia.

Zmiana biogeokenozy

Liczba gatunków w warunkach jednego systemu stale się zmieniają. Ze względu na różne czynniki inni przychodzą do zmiany samotnych biogeokenoz. Prędkość takich zmian może być inna. Pożary lasu, wycinając ekosystem w jednym pokoleniu ludzi. Aby upewnić się, że lasy powstały zamiast wydm, tysiąclecia odejdzie.

Główną rolę w rozwoju biogeokenozy przypisuje się do roślin. Proces społeczności samorozwojowych nazywa się Sukissia. Najprostszym przykładem zmiany biogeokenozy może służyć jako zbiornik. Najpierw jest pokryta Tina, a potem opłaty. Skład gatunków organizmów różni się znacznie od mieszkańców zbiornika.

Stabilność biogeokenozy

Zrównoważony rozwój nazywany jest zdolnością do ciągłego wsparcia struktury. Większość wszystkich bogactwa kompozycji gatunkowej jest dotknięta. Pochodzi z niego zależy od obiegu substancji i energii. Biedne społeczności są niestabilne. Wygodne biogeokenozy są gotowe do działań niepożądanych, charakteryzujących się wieloosobowymi i różnymi stosunkami spożywczymi.

Formy relacji między organizmami w biogeokenozie
Wszystkie elementy systemu są ze sobą ściśle związane. Związek może być pozytywny, negatywny i neutralny. Relacje, które korzyściły do ​​jednego lub obu organizmów, nazywane są symbiozą. Powstają wśród zwierząt, ptaków, roślin, grzybów. Jasny przykład symbiozy są pszczoły i kwiaty.

Jeśli jeden rodzaj zjada drugiego, mówimy o drodze. Dla większości zwierząt zachowanie myśliwskie jest charakterystyczne. Pasożytnictwo sugeruje, że niektóre gatunki będą żyć kosztem innych zasobów. Właściciel jest nie tylko źródłem jedzenia, ale także stałym siedliskiem pasożyta. Weszalizm, jeden gatunek uchyla się lub zabija inny, nie otrzymując żadnych korzyści.

Commensalizm oznacza skorzystanie tylko jednego z rodzajów. Dzięki neutralizmu dwa gatunki mieszkające w jednej biogeokenozie nie zależą od siebie. Z reguły zwierzęta nie są w kontakcie. Konkurs sugeruje, że dwa gatunki będą konkurować ze sobą dla tych samych zasobów.