Najmniejsza planeta układu słonecznego

Chociaż istnienie planet znane jest z niepamiętnych czasów, przez długi czas nie było dokładnej definicji tego terminu. W rezultacie niemożliwe było wskazanie, które z planet w naszym systemie - najmniejsze. W 1930 roku, Clyde Tombbo otworzył Pluto, który natychmiast zaczął być uważany za najmniejszą planetę w układzie słonecznym, ponieważ miał promień 1187 km. Jednak w sierpniu 2006 r. Międzynarodowa Unia Astronomiczna podzieliła dwie koncepcje, "Planet" i "Dwarf Planet", a Pluton został przypisany ostatnią kategorią.

Największa planeta w układzie słonecznym

Merkury - najmniejsza planeta w układzie słonecznym

W wyniku podjętej decyzji tytuł najmniejszej planety w naszym systemie gwiazdy powrócił do rtęci, który był taki, jak i do 1930 roku. Merkury jest planetą, najbliżej słońca, odległość między nimi różni się w odległości od 46 do 69,8 mln km. Radius planety wynosi 2439,7 km. Jednocześnie rtęć nie obserwuje wpływu kompresji biegunowej, promieniem jego powierzchni na równiku i Polakach pokrywa się. Pozostałe planety w układzie słonecznym na równiku jest szersze niż na Polakach.

Planety obracające się wokół Słońca można podzielić na 2 klasy - giganty związane z ziemią i gazami. Rtęć - Przedstawiciel pierwszej klasy. Jest tak mały, że jest gorszy w wymiarach nawet dwóch satelitów: Gamorno i Titan, ale wypełniają je przez masę, która równa się 3,33⋅1023 kg. Łatwiej jest lądować w prawie 18 razy, a jednocześnie gorszy od niego w objętości, ponieważ gęstość rtęci prawie zbiega się z gęstością ziemi.

Chociaż ziemski orbitę znajduje się między marsjańcem a Wenusińskim, najczęściej najbliżsi planets to rtęć. W końcu planety nie są wbudowane w jedną prostą linię ze słońca i poruszają się wzdłuż jego orbit na różnych prędkościach. Dlatego w różnych punktach na czas odległość między dowolnymi dwoma planetami różni się w szczególności, mogą być po przeciwnych stronach słońca. Modelowanie ruchu planet pokazuje, że średnia (a nie minimalna możliwa) odległość od rtęci do ziemi jest mniejsza niż odległość od nas do każdej innej planety. Ponadto zgodnie z tym parametrem okazuje się najbliższym sąsiadem dla każdej planety w naszym systemie.

Temperatura na planecie zmienia się w zakresie od -183 ° C do 427 ° C. Na Polakach, gdzie promienie słońca nie spadają, mogą być lodem. Planeta ma wysoce rozładowaną atmosferę, której ciśnienie 500 miliardów razy mniej niż ziemia.

Struktura planety

Naukowcy zawsze byli przekonani, że rtęć ma solidny rdzeń, jak ziemia. Ale w 2007 r. Podsumowano 5 lat obserwacji ruchu planety, co pokazało, że jego jądro nie mogło być solidne. Dlatego zakłada się, że jest ciecz. Uważa się, że promień jądra osiąga 1800 km, tj. Ponad 70% promienia rtęci. Nad nim jest płaszcz o grubości około 600 km. Grubość górnej warstwy, kora, różni się w zakresie od 15 do 40 km.

Funkcje ruchu

Merkury wyróżnia wyjątkowe cechy ruchu orbity. Jest najszybszą planetą w naszym systemie planetarnym. Średnia prędkość jego obrotu wynosi 47 km / s, a maksymalna osiąga 57 km / s. Rtęć popełnia jedną obrót do świecił przez 88 dni naziemnych.

Przez długi czas naukowcy wierzyli, że rtęć sprawia, że ​​zwrot wokół Słońca w tym samym czasie, co odwrócenie ich własnej osi. Tylko w latach 60. XX wieku okazało się, że czas trwania dnia Mercurii jest dokładnie 1,5 razy mniej niż czas trwania Mercuryan i równa się 59 dni Ziemi. A przyczyną błędów astronomów był taki, że najbardziej udany okres studiowania planety jest powtarzany co 352 dni, dla których rtęć wykonuje dokładnie 4 obroty. W tych okresach zostanie on wdrożony na Ziemię w tej samej części jego powierzchni.

Oś rotacji planety jest prawie ortogonalny do płaszczyzny orbitalnej, więc nie ma na nim czasu, ale są obszary, w których gwiazda światła nigdy nie spada.

Na planecie jest interesujący okres równy 8 dni, gdy szybkość ruchu orbitalnego okazuje się wyższa niż prędkość obrotu rtęci względem własnej osi. I mówimy o rogu, a nie prędkości liniowej. Konsekwencją tego jest, że z planety wydaje się, że słońce na niebie najpierw zatrzyma się, a następnie zacznij poruszać się w przeciwnym kierunku. Możesz nawet oglądać, jak natychmiast po wschodzie słońca pójdzie, a potem znowu idzie. Efekt ten jest nazwą Joshua Navina, który, jak mówi Stary Testament, był w stanie powstrzymać ruch słońca na niebie.

Anomalna orbit precesyjny

Obserwacja orbity Merkury odegrała niezwykle ważną rolę w fizyce. Z czasami Newton Mechanika Newtonowska została wykorzystana do obliczenia ruchu ciał niebieskich, w szczególności prawa światowego. Wyniki obliczeń zawsze dokładnie zbiegły się z obserwacjami, z których termin "dokładność astronomiczna". Jednak w 1859 r. Urben Levelier stwierdził, że ruch Merkurego odbiega nieznacznie od szacowanego, a mianowicie jego Perigel. Po pierwsze, naukowcy zasugerowali, że powód tego w istnienia innej planety obok słońca, wpływając na rtęć, który nawet zdołał dać imię - wulkan. Podobnie, dźwignia, badanie odchyleń w ruchu uranu było w stanie znaleźć planetę Neptuna w 1846 roku. Jednak do wykrywania wulkanu nie udało się.

W rezultacie naukowcy zdali sobie sprawę, że powód niespójności rzeczywistego i rozliczeniowego ruchu rtęci jest niedokładność samego prawa. W 1915 r. Einstein stworzył swoją ogólną teorię względności, która była nową teorią. Obliczenia z jego użyciem były w końcu w stanie wyjaśnić anomalującą precesję orbity rtęci, stając się tym samym pierwszym potwierdzeniem teorii Einstein.

Studium historii

Planeta znana również Babilończycy, pierwsze zapisy jego obserwacji pochodzą wcześniej około 1500 rok wcześniej.MI. Mieszkańcy Rzymu dali jej nazwę na cześć Boga Handlu, który jest słynny jako Hermes. Faktem jest, że rtęć jest najszybszą planetą na niebie, a Hermes uznano za "szybkiego" Boga. Jednocześnie Grecy do oznaczenia planety używali nazwisk dwóch bogów. Hermes odpowiadały planecie po południu i Apollo - w pierwszym.

Bliskie położenie rtęci i słońce zawsze go boli. Na przykład niemożliwe jest wysłać do niego teleskopu "Hubble", ponieważ sprzęt teleskopowy zostanie wyłączony.

Merkury jest bardzo trudna do zbadania przez kosmicznych sond, ponieważ sam ma małą masę, ale siłę atrakcji z naszych opraw w orbicie rtęci jest bardzo wysoki. Jednocześnie prędkość obrotu rtęci w odniesieniu do słońca. Dopiero w 1985 r. Można rozwinąć teoretyczny plan wycofania statku kosmicznego w orbicie Mercuryan, która wymaga Komisji o dużej liczbie manewrów grawitacyjnych.

W 1974 i 1975 r. Probe "Mariner-10" poleciał obok rtęci, przynosi z nim do odległości 320 kilometrów. Mariner był w stanie sfotografować 45% powierzchni rtęci, mierzyło charakterystykę pola magnetycznego i określił zakres wahań temperatury.

W 2004 r. Uruchomiono sondę "Messenger". Po 7 latach, w marcu 2011 roku, po zakończeniu 6 manewrów grawitacyjnych, posłaniec był w stanie dotrzeć do orbity Mercurii po raz pierwszy w historii, gdzie był do 30 kwietnia 2015 r. Udało mu się utworzyć mapę powierzchni rtęci, określić skład chemiczny planet, zbadaj jego ulgę.

Przykłady innych małych planet poza Układem Słonecznym

Merkury - najmniejsza planeta w naszym systemie gwiazd, ale za granicą są planety i mniejszy promień. Niezwykle trudno je znaleźć jak z powodu ich wielkiego usuwania z ziemi i małego rozmiaru, a ponieważ nie emitują światła, jak gwiazdy, czy dużo ciepła jak niektóre gigantów gazowych. 20 lutego 2013 r. W 210 lat świetlnych od nas w konstelacji Lyra znalazł Planeta Kepler-37 B, który wciąż uważany jest za najmniejszy ze wszystkich planet znanych ludzkości.

Jest tylko trochę doskonały w wielkości księżyca, jego średnica wynosi 3900 km. Po obrotach wokół jego lśniący spędza 13.4 dni i znajduje się w odległości 15 milionów km od niego.

W tej samej konstelacji znajduje się kolejna planeta Kepler-138B, która charakteryzuje się bardzo niską masą. Jest lżejszy niż ziemia 15 razy. Astronomowie twierdzą, że w kosmosie nadal istnieje wiele małych planet, ale do tej pory trudno je odkryć.