Sęp ptaka

Gryf wolą jeść padal. Starożytni Egipcjanie złapali te ptaki, aby ozdobić różne bombki i inne naczynia z piórami sterującymi i lotnymi. W Arabii i na. Kreta na nich polowali ze względu na skór pokryte luksusowym futrem obozowym.

Ptak Gryph: Opis

Sępy (SIPS) reprezentują kilka gatunków należących do rodziny "Hawk". Nazywane są również ptakami starego światła. Pomimo faktu, że mają podobieństwa z amerykańskimi grifami reprezentującymi nowe światło, nie są uważane za swoich krewnych. Czarne sępy, które są również zawarte w jednej rodzinie z Sypesem, reprezentują oddzielny rodzaj.

Wygląd zewnętrzny

Gryfy są absolutnie trudne do odróżnienia od innych ptaszonych w wyglądzie, ponieważ zauważają one zaokrąglić głowę i szyję, całkowicie pozbawione upierzeń, a także stosunkowo duży dziób w postaci haczyka, a te same ogromne łapy uzbrojone w ostre pazury. Z pomocą ostrej i silnego dzioba, te pióra łzują palmy na miejscu, podczas gdy ich palce są dość słabe, aby nosić dużą zdobycz do innego miejsca. Brak upierzenia na szyi i na głowie specjalistów uważa się za rodzaj atrybutu higieny, co pozwala praktycznie nie dochodzić do procesu edycji. U podstawy szyi znajduje się osobliwy pierścień piór, który utrzymuje płynącą krew, zapobiegając jej wejściu do reszty ciała.

Ciekawe wiedzieć! Wszystkie gify są dość przestronne żołądki i żeacje, więc przez jeden posiłek, mogą jeść do 5 kg mięsa.

Główny kolor tych piór nie można nazwać chwytliwym, ponieważ kolor składa się z odcieni czarno-szarości, brązowych i białych. Główny kolor, zarówno mężczyźni, jak i samice, nie pozwala na określenie podłogi wizualnie, jak w innych znakach zewnętrznych. Dorośli mają kilka lżejszych głównych kolorów. Wszystkie gatunki są głównie różne między sobą, jak w zależności od przynależności gatunków, sępy rosną długości od 0.8 metrów do 1.2 metrów i ich waga waha się od 4 do 12 kilogramów. Sępy charakteryzują się obecnością krótkiego ogona zaokrąglonego kształtu, a także obecność dużych szerokich skrzydeł, z zakresem 2 i pół razy większą długość ich ciała.

Charakter i styl życia

Gryf wolą prowadzić rozliczający styl życia bez sezonowych migracji i mogą żyć osobno lub pary. Spróbuj trzymać się ich terytorium, ale w przypadku pojawienia się w sąsiednim terytorium, nie przegapią tego momentu. Im większa ofiara, tym bardziej sępy oddzielają go, podczas gdy praktycznie nie walczą o ich lunch, tylko czasami napędzane przez krewnych WingsPins. Taka niepewna jest charakterystyczna dla sępów. Ich spokój i spokój pomagają im utrudniać na ziemi, gdy jednocześnie muszą palić w powietrzu, śledząc terytorium.

Ciekawy moment! Sępy są uważane za doskonałe ulotki, które są zdolne do poruszania się w poziomym locie z prędkością do 65 km / h, a także w warunkach nurkowych - do 120 km / h. Jakoś na wysokości około 11 i pół tysięcy metrów, afrykański łyk uderzył w liniowiec pasażerski, co wskazuje wysokie cechy lotu sępy.

Pomimo faktu, że sępy są pięknymi ulotkami, nie są łatwe do odebrania od ziemi, zwłaszcza od satysfakcjonującego obiadu. Jeśli w tym przypadku nie uderzy, to sęp musi pozbyć się nadmiaru wagi, dokręcanie nadmiaru żywności w locie. Kiedy ptak okazuje się na właściwej wysokości, szyja wyciąga szyję i stawia główne skrzydła kopyta szerokości, podczas gdy on sprawia, że ​​rzadki. Zasadniczo te pióra wykorzystują rosnące przepływy powietrza, pary w powietrzu przez kilka godzin bez wydawania energii do ogromnego lotu.

Idąc na ziemię, sępy nie można nazwać Siadentary Ptaki: Są wystarczająco poruszone na ziemi. Po tratwie ptaki zaczynają czyszczyć piór i piją dużo wody. Jeśli jest szansa, wtedy się kąpią, a potem zacznij wziąć opalanie, pośpieszając się na roślinność lub na kamieniach. W taki sposób pozbywają się różnych szkodników. Bycie na wakacjach lub widząc zdobycz, te pióra sprawiają, że malarstwo dźwięki, chociaż robią to całkiem rzadkie. SICS White-Headed są uważane za najbardziej "konwersacyjne" wśród ich rodziny.

Ile sęp żyje

Te drapieżniki żyją stosunkowo długie, tapicerowane w dowolnych warunkach. Ich długość życia wynosi co najmniej pół wieku. Historia jest znana, gdy biała łyczka była przyjaciółmi ze starym psem, który mieszkał w jednym rzeźwie. Nawiasem mówiąc, Sip też mieszkał z tym rzeźnikiem. W jednej chwili pies zmarł, a jego ciało, który właściciel dał grafonowi. Ale on, nawet głodny nie dotykał zwłok swojego przyjaciela. Sęp ściśnięty, a także zmarł z głodu w ósmym dniu.

Rodzaje grifów

Genus "GYPS" obejmuje 8 gatunków:

• Afrykańskie sępy.
• Sępy Bengalskie.
• Bald Sip.
• Indian SiP.
• Sępy Capskie.
• Sępy Ryppel.
• Plamy śniegowe.
• Widok "Gyps Teuuirostris", który wcześniej był uważany za jednego z podgatunków indyjskiej siatki.

Gdzie sępy mieszkają

Każdy z prezentowanych gatunków preferuje nie opuszczenie granic jego siedliska, wybierając otwarte przestrzenie na żywą dostępną do kontroli wizualnej powietrza. Z reguły sępy osiedli się w sawannie, pustyniach, a także górskich stokach. Sępy afrykańskie znajdują się na równinach, w ramach kontekstu Savann, w warunkach parela, znajdujące się na południu Sahary, a także w warunkach roślinności krzewów, na bagnistych obszarach, na obszarach leśnych różne zbiorniki. Jeden z gatunków (Gyps Tenuirostris) mieszka na terytorium takich krajów jak Indie, Bangladesz, Nepal, Myanmar i Kambodża. Sip Himalajski woli mieszkać wysoko w górach Azji Środkowej i Środkowej, gniazdując na wysokości od 2 do 5 tysięcy. metrów nad poziomem morza.

Na obszarach Azji Południowej, a częściowo terytoria Azji Południowo-Wschodniej są sępy bengalskie. Mogą osiedlić się blisko osoby, w tym dużych miast, ponieważ tutaj nie czują braku bazy paszowej.

Sępy indyjskie dają preferencji zachodnich regionach Indii i Pakistanu Południowo-Wschodniej. Przylądek Sips budują swoje gniazda w kontynencie afrykańskim. Należy zauważyć, że Ruppel Gryppel mieszka również w obszarach Afryki, ale gniazda na północy i na wschód od tego kontynentu.

BELOGOL SIP jest mieszkańcem suchego terytoriów Afryki Północnej, terytorium Azji i południowych obszarów Europy. Spotyka się również na terytorium Krymu i Kaukazu, tworząc pojedyncze populacje. W XIX wieku te pióra pokonają odległość od Krymu do Sivasa. W naszych czasach ptaki te znajdują się w Półwyspie Kerch, a raczej w rezerwacie Karadagsky i Morza Czarnego, a także w dziedzinach miasta Bakhchisarai, Belogorsk i Simferopol.

Co kanał w sępie

Te pióra jedzą głównie padł. Wyglądają na stałe zwłoki zwierząt z wysokości, a następnie nurkują. Słynnicy różnią się od soli nowego światła przez fakt, że mają wystarczającą ostrą wizję, podczas gdy sępy są rozwijane.

Menu marginesów jest reprezentowane przez martwe zwierzęta, zarówno duże kopyta, jak i mniejsze losowe. Ich dieta składa się z:

• Z górskich baranów i kóz.
• Od słoni i krokodyli.
• Z antylopy GNU i LAM.
• Z różnych drapieżnych zwierząt.
• Z ryb i żółwi.
• Od jaj ptaków.
• Z różnych owadów.

W Highland lub w warunkach pustyni, te pióra sprawdzają terytorium z wysokości. Jednocześnie albo szukają odpowiedniej ofiarę, albo towarzyszą naziemnych drapieżnikom, którzy przeszli polowanie. Kiedy drapieżnicy łapią ofiarę, sępy po prostu oczekują, gdy wspierane drapieżniki opuszczą miejsce posiłków. Sanki nie spieszą się, aby dostać się do posiłku, dopóki nie będą pewni, że zwierzę jest całkowicie martwe.

Ważny moment! Uważa się, że sępy mogą ukończyć ich ofiarę, która pokazuje oznaki życia. W rzeczywistości jest to tylko spekulacje, ponieważ sępy nigdy nie będą jeść "żywego" żywności.

Gryfy mają wystarczająco ostry dziób, który może łatwo przebić się przez ciało martwego zwierzęcia. Gryfowie jedzą wystarczająco chciwość i szybko, połykając całe duże fragmenty spadły. Stado jednej tuzinie takich ptaków w ciągu kilku minut pozostawia jeden szkielet z dużej antylopy. Dość często sępy są gromadzone w jednej wielkiej zdobycz, reprezentujące kilka odmian, ponieważ ich dieta odżywcza nie jest zbytna różna.

Mimo to niektóre gatunki wolą miękkie ciało i inne na twardym jedzeniu. Ponadto mniejsze gatunki nie są w stanie poradzić sobie z dużą ofiarą, więc nic nie pozostaje dla nich, jak czekać na przybycie większych krewnych. Ich sok żołądkowy jest tak silny w jego kompozycji, który radzi sobie nie tylko z trucizną ciała, ale także z masą bakterii i wirusów, które nieuchronnie pomnoży w korpusie. Roszcząc eksperci. Że sępy mogą być głodne i długie.

Reprodukcja i potomstwo

Sępy reprezentują monogamiczne ptaki, więc rodzina parują dla siebie raz i na całe życie. Należy zauważyć, że te pióra nie są wyróżniane przez wysoką płodność, więc kobieta kładzie jaja raz w roku, a nawet dwa lata.

Sluszy żyjący w umiarkowanych szerokościach geograficznych, rozpocznij proces hodowli wczesną wiosną. Mężczyzna w tym okresie próbuje wykazać się wybranym postacie najwyższego pilota. Po udanej demonstracji lotów, po pewnym czasie w gnieździe, jeden lub dwa pojawia się (bardzo rzadko) jaja białego koloru z silnikami odcieni brązowych pojawi się. Jego gniazda plam szyi są wyposażone na wzgórzu (na drzewie lub na skale) wygląda jak kij gałęzi o różnej grubości. Od wewnątrz jest wyłożona suchą trawą.

Ciekawy moment! Proces siedzenia jaja trwa prawie dwa miesiące, podczas gdy jajka siedzą na przemian obu rodziców. Do tej pory jeden z rodziców siedzi na jajach, drugi rodzic szuka mnie impregnację. Kiedy zmieniają się rodzice, odwracają jaja, czyniąc to dość ostrożnie.

Offspring pojawił się na świetle, jest pokryta białym, co spadnie po miesiącu. Na swoim miejscu nowy puch rośnie, przysięga. Pisklęta dostają jedzenie w postaci spawanej żywności, które słoik rodziców. Po 3-4 miesiącach pisklęta zaczynają latać, ale jeszcze nie odmawiają pomocy rodzicom. W pełni niezależne pisklęta stają się w wieku 6 miesięcy, a ich gotowość do reprodukcji występuje tylko 4-7 lat swojego życia.

Naturalni wrogowie

Chociaż w sępie są naturalne wrogowie w sępie, są one trochę i są prezentowane przez ptaki, a także drapieżniki ziemskie w postaci szakalnych i zauważonych hystafonów, które są ich konkurentami żywności. Należy zauważyć, że sępy mogą stać dla siebie, broniąc fale swoich potężnych skrzydeł. Oprócz skrzydeł, sępów, jeśli to konieczne, podłączyć ostry i potężny dziób. Możemy bezpiecznie powiedzieć, że atakujący na sępie nie byli po prostu i, głównie wycofują się.

Reklama

Populacja i status formy

Populacja sępów mieszkańców na starym świecie są zauważalnie zmniejszone. Czynniki antropogeniczne opierają się na tym negatywnym procesie. Najbardziej zagrażającym tym jest dostosowanie standardów sanitarnych przy uprawie upraw. Nowe wymagane reguły. W celu zakopania upadłego bydła, chociaż wcześniej pozostawiono na polach. Oczywiście, składnik sanitarny pastwisk jest poprawa. Ale warunki siedliskowych takich drapieżnych piór pogarszają się jako sępy. Należy uważać za fakt, że z roku na rok zmniejsza się liczba dzikich zwierząt, które są potencjalnym jedzeniem dla tych drapieżników, które pasują na padalu.

Organizacje środowiskowe twierdzą, że niektóre rodzaje sępów były w dość niebezpiecznej pozycji, a sępy afrykańskie, które żyją na rozległe terytoriach kontynentu afrykańskich, były na skraju wyginięcia. Na zachód od Afryki ich liczba znacznie się zmniejszyła iw tej chwili tylko 270 tys. osoby fizyczne.

Ważny moment! Zmniejszenie liczby soli afrykańskich wiąże się z ludzką działalnością gospodarczą. W miejsce Savannan New Villages pojawiają się / miasta, które prowadzą do zmniejszenia liczby pustych zwierząt.

Ponadto mieszkańcy polują na te drapieżniki, używając ich części ciała i upierzenia dla swoich rytuałów. Sępy również umierają z prądu elektrycznego, odpoczynku na liniach energetycznych wysokiego napięcia.