Pirrilina - ryby akwariowe z rodziny lebiaziny

Siedliska pirolinów w środowisku naturalnym są obniżeniem rzek Amazonii i Riou. Pirrilina akwariowa należy do rodziny Lebiazin (Lebiasinidae).

Długość ciała dorosłego indywidualnego osiąga 7-8 cm. Mężczyźni większe kobiety i mają dłuższe płetwy.

Pirrilina różni się od innych mieszkańców akwariów z rozszerzonym kształtem i żółtawym kolorem ciała. Ta ryba nosi duże i bardzo błyszczące skale. Wzdłuż linii oczu możesz obserwować czarny poziomy pasek, który sprawia, że ​​pirolin zauważalny.

Mężczyźni S. Arnoldi ma bardziej znalny kolor. Wzdłuż całego ciała mają jasne czerwone plamy. A płetwa grzbietowa ozdobiona dużą plamę czerni. Te ryby wolą pływać w górnej i średniej części wody. Są uważani za pokojowych mieszkańców akwariów. Czasami samce konfliktu między sobą i są bardzo agresywne.

Pierrilina odnosi się do najbardziej niezwykłej różnorodności ryb, dzięki zachowaniu w okresie tarła. Ta ryba wytwarza potomstwo poza siedliskiem wody. W sztucznych warunkach, treść ryb, powinieneś zawsze obejmować akwarium dodatkowym szkłem z góry.

Będzie służyć nie tylko ochronę przed skokami, ale także miejscem na odroczenie kawioru. Szkło jest najlepiej umieszczone w odległości od 5 do 8 cm do wody. Podczas tarła para (żeńska i męska) ryba jednocześnie wyskakują z wody i partnera. Robią to, dopóki kobieta nie jest całkowicie wolna od kawioru. Podczas gdy jaja dojrzewają, mężczyzna będzie regularnie zwilżony z rozpylaniem wody z płetwą.

W sezonie małżeństwa jeden mężczyzna pirolina może wielokrotnie zmienić partnera. Cykl inkubacji dojrzewających kawior ostatni 36 godzin. Po tym czasie pierwsze larwy zostaje otwarte i zaczynają nurkować w wodzie. W tym momencie zakończy się misję mężczyzny w kontynuacji tego rodzaju.

Optymalne warunki tarła piroliny akwariowej wynosi +24 + 26C woda, która odpowiada wskaźnikom pH 6.0-7.0, DGH 100, DKH do 20. Aby jaja mogli się rozwijać, konieczne jest, aby oczyścić akwariów do tarła. Gdy pojawi się pierwszy głupiec, zaleca się zwiększenie poziomu wody.

Główne jedzenie do karmienia smażenia pirrhrolens wystające lub infusorię (rodzina paramecium), które były uprawiane w monokulturze. W procesie karmienia nie powinno zapomnieć o rozmiarach paszy, musi być odpowiednie dla ciała młodego smażenia. Po 6-7 dniach młodzi ludzie mogą samodzielnie złapać Artemy.

Z. Arnoldi staje się lepszy w mieszanych akwariach z małymi rybami, które pochodzą z ciał wodnych Ameryki Południowej. W przypadku zawartości piroliny należy stosować akwaria typu Deckingu. Dla nich nie zapomnij zorganizować specjalnych miejsc, biorąc pod uwagę specyfikę tarła tej ryby. Oświetlenie powinno być rozproszone, a dno jest ciemne. Pierrilina kije w wąsowych stylu życia, pomimo możliwych walk między mężczyznami, nigdy nie powodują nawzajem poważnych zastrzyków.

Istnieje kilka odmian tego typu ryb akwariowych. Są one przypisane. Vilmae i S. Metae. Mają praktycznie identyczną formę, ale proces tarła nie jest podobny do tego, który jest specyficzny tylko z. arnoldi. Te podgatunki są spawane przez układanie kawioru w wodzie, wybierając na to różne rośliny wodne.