Bawół

Bison (lat. Bizonbizon) - Jeden z najbardziej masywnych zwierząt lądowych na świecie, należy do oderwania słownictwa, rodzaju żubra, rodziny odmiany. Oprócz rozmiarów, są one znane ze swojej progenności fizycznej mocy, ogromnej ilości wełny, rodzaj struktury ciała i starożytności, ponieważ ich pozostałości znajdują się wraz z pozostałości mamutów, które wymarły wiele tysięcy lat temu, które Wskazuje wieczne istnienie bizonova.

Widoki Bizonova

Genus ten nie jest podkreślony przez pewną dużą liczbę różnych typów i podgatunków, ale ma wiele podobieństw, zarówno wewnętrznych, według rodzaju struktury ciała, jak i zewnętrznych, z najbliższymi drzewami iglaków - żubr.

W klasyfikacji są tylko dwa podgatunki:

Lasbawół (Lat. Bison Bison Athabascae)

Ma głowę stosunkowo małych rozmiarów, na czole jest niewielka komórka, nad którymi są potężne rogi. Ma rzadko na jego strukturze brodę, małą grzywę na gardle, a także ciemny wełniany kolor. Najwyższa część garbu znajduje się na górze przednich nóg, w rozmiarze przewyższa jego stepowy facet.

Stepbawół (Lat. BISIS BISIS BISON)

Szef tego zwierzęcia jest zauważalnie więcej niż w przypadku podgatunkowych leśnych, zamiast błysku na czole, jest gęsty kapelusz wełniany, między którym rogi rosną. Broda jest dość gruba, grzywę na gardle jest wyraźnie wymawiane, ma jaśniejszy kolor. Wymiary są znacznie mniejsze niż w innej instancji.

Jak wygląda

W rozmiarze duże osoby bizonav znacznie przekraczają najbliższych krewnych, żubr, z którymi są dość często mylone. Wymuszenie występuje głównie ze względu na rozmiar, dużą liczbę futrów, strukturę szkieletu i fakt, że przed żubrem i żubrem były praktycznie nie inne, należące do tego samego typu, ale podczas ewolucji musieli być podzielone i stając się niesamowicie podobne, ale wciąż różne rodziny.

Ze względu na ich masę są uważane za największe drewniane deski na całej planecie. Ich waga osiąga półtora ton, wysokość w więzieniu o dwóch metrach, długość ciała wynosi średnio 2,5-3 metrów. Samice z kolei, często ich waga nie przekracza 600-800 kg, ale mogą wystąpić wyjątki. Kolor i proporcje tych zwierząt są bardzo podobne do żubra, z których będzie problematyczne, aw niektórych przypadkach niemożliwe jest odróżnienie tych gatunków. Główną cechą Bizonova jest wysokie więdnie, które tworzą jasny i stromy garb w ramionach, a także opuścił głowę z szerokim czołem, na którym są bardzo silne, ale krótkie rogi z gotowanymi końcami w dół. Ponadto, okładka włosów tego gatunku można również uznać za funkcję, ponieważ z przodu włosów jest zawsze więcej, tym samym ciało bestii ze strony wydaje się jeszcze bardziej masywne i przerażające, zbliżające się do tylnych kończyn futro jest proporcjonalnie zmniejszone, aby uratować zwierzę z nadmiaru wagi, a także pozwala mu znosić gorącą pogodę. Najdłuższe sekcje wełny znajdują się na dole szyi, podbródka, tworząc raczej dużą brodę, a także na ramionach. Kolor może się różnić w zależności od brązowego, aby było prawie całkowicie czarnemu. W niektórych miejscach na ciele cień jest lżejszy, zwykle są ramionami, a także ogonem. Kolor na cieląt wełny może nawet być żółty, overharah w czasie i staje się ciemniejszy. W pojedynczych przypadkach możliwe jest wykrywanie żubrów albinos, z prawie całkowicie białym kolorem.

W sezonie letnim zwierzę zaczyna się okres obfitych molowania, a wełna z skór jest oddzielona migotami różnych rozmiarów. Podczas przeziębienia ich włosy jest znowu zagęszczone, dzięki czemu żubr może doświadczyć najcięższych mrozów. Najsilniejsze części ciała, bez wątpienia są ich ogromną głową, dzięki której są w stanie przenieść dowolny drapieżnik i zabić go tylko jednym atakiem, masywnymi ramionami, przerażającymi innymi własnym wyglądem, plecy, które masz powstrzymywać całą wagę olbrzymiej bestii, a także kopyt, które nie są wyróżniane przez rozmiary, ale posiadające niszczycielską siłę, z łatwością rozpadają się wrogów skrzynek czaszki.

Długość rogów średnio osiąga 50-60 cm, ale ze względu na rozbieżną formę wydają się małe w swoich rozmiarach. Długość ogona jest różna i zwykle nie przekracza 40 centymetrów, ale mogą wystąpić wyjątki.

Ile żubrów żyje

W związku z prawie całkowitą brakiem wrogów, na wolności, mosty mogą żyć do trzydziestu lat, aw niewoli i do 35, które faktycznie występują często.

Gdzie mieszkania

Główny obszar siedliska można nazwać Ameryką Północną: Wiele osób jest ponumerowanych z południa Kanady do najbardziej centralnych państw Stanów Zjednoczonych. Las Bison jest najczęściej zamieszkany w północnej części w głębokich lasach, aby uniknąć ataków drapieżników, a także ukryć się w cieniu drzew z ciepła. Zwykły lub step, jak są one głównie nazywane, znajdują się w otwartych obszarach południa, czasami mogą być na początku rygorystycznych lasów, głównie ukrywając tam nie najlepszych warunków pogodowych i próbując znaleźć jedzenie, które ma nieruchomość do końca. W minionym wieku oba typy były nominowane z południa na północ, w zależności od sezonu. Podczas deszczów wiatr lub śnieg próbował żyć na równinach, ponieważ było tylko znalezienie jedzenia. Kiedy zaczęła się susza, żubr został ponownie migrowany w lesie, aby zrekompensować brak wilgoci, wchodząc do liści drzew. W tej chwili istnieje wiele rezerw i parków narodowych, które sztucznie ograniczają terytorium, aby bestie nie umierają z powodu złej pogody lub kłusów.

Co to jest jedzenie

Żubr i całkowicie zależy od warunków pogodowych, a także terenu, w którym żyją. Jeśli klimat jest normalny, a na równinach uwielbiają jeść roślinność zielnej, ale jeśli pogoda zaczyna się pogorszyć, mogą zacząć używać dzikich owoców, które znajdzie, czasami jest ziemia, aby wypełnić zapas minerałów lub migrować do drugiego terytorium.

Bez specjalnych problemów ta bestia zjada mech, porosty, paprocie i folias drzew razem z gałęziami. Zimą mogą jeść roślinność, która jest nawet pod warstwą miernika śniegu.

Naturalni wrogowie

Ze względu na energię fizyczną i masę zewnętrzną, te zwierzęta prawie nie mają prawie żadnych wrogów. W niezwykle rzadkich przypadkach na podgatunkach leśnych, dzikie wilki są atakowane. W przypadku podejścia drapieżnika, mężczyźni pokrywają stado z tyłu, aż kobieta kieruje. Największa alfa pozostaje walka, mniejsza próba utrzymania ich z boku, ale nie pasują do dopóki dorośli dają sygnał. Jeśli sytuacja jest całkowicie wyczerpująca i wrogów za dużo, ale w pobliżu znajduje się zbiornik, kupnowie wchodzą do wody, aby uratować swoje życie.

Cechy charakteru

W istocie są szybkie zwierzęta, pod wieloma względami podobnymi do żubra. Kiedy okres reprodukcji nie przyszedł jeszcze, kobiety i mężczyźni próbują się utrzymać, aby utrzymać się lepiej i nie dbają o innych. Przedstawiciele silniejszej płci w zasadzie pasywnie samotne lub w oddziałach kawalerskich, które są zwykle ponumerowane nie więcej niż piętnaście osób. Samice z cielętami tworzą oddzielne grupy 25-30 zwierząt w każdym, w ten sposób pojawiają się większe możliwości karmienia ich potomstwa, ponieważ jedzą znacznie mniej mężczyzn.

Ogólnie rzecz biorąc, bison nie wyróżnia się agresją i same bardzo zrównoważone zwierzęta, jeśli to możliwe, unikając konfliktów, nawet z drapieżnikami, wolą ucieczki, zamiast wejść do bitwy. Ale w niektórych sytuacjach, gdy sytuacja jest całkowicie niespokojna, zwierzęta te zaczynają się od paniki i stają się bardzo niebezpieczne nawet dla swoich krewnych. Pomimo ogromnych rozmiarów i masy, nie mają problemu z rozwojem prędkości do 50-60 kilometrów na godzinę, co nie jest gorsze od koni. W zwykłym czasie, aby komunikować się, stosuje się niskie mydła, ale podczas pracy mogą wymieniać krótkie nieodłączne dźwięki, które przypominają pomrugi, zmieszane z chrapaniem.

Młody człowiek jest bardzo zabawny i frisky, z powodu tego, co często zadowoleni z suffle, które próbują zatrzymać wszystkie siły ze wszystkimi ich mocą.

Styl życia

W okresie reprodukcji lub podczas migracji są one łączone w ogromne stada, liczba zwierząt, w których często osiąga kilka dziesiątek tysięcy osób. Najważniejsze jest głównie mądrze i starszy mężczyzna, który może stracić siłę innych, młodszych i masywnych, ale dzięki doświadczonym doświadczeniu, bez żadnych specjalnych problemów, stawia dżemy na miejscu. Jeśli jest zbyt wiele głowy, kilka mężczyzn można uznać za przywódców, z których niektóre będą menedżerami najbardziej walki i silnych grup, które będą odpowiedzialne za ochronę przed drapieżnikami, a inni - koordynatorów uczciwych, którzy długo studiowali całe terytorium dzielnica i wie, gdzie lepiej i przede wszystkim spożywcza, jak szybciej uciec przed wrogami, a także jak najlepiej dbać o siebie nawzajem.

Kluczowy powód, z którego te masywne zwierzęta mogą rozpocząć migrację, staje się brakiem żywności. Warunki pogodowe przyczyniają się do tego, ale nie są głównymi, ponieważ grube warstwy tłuszczu i obfitość futra pozwalają warstwom żubrowym doświadczyć jakichkolwiek zmian klimatu bez żadnych problemów, ale jest to klimat wpływa na szybkie zniknięcie produktów spożywczych, które oznacza, że ​​jest to właśnie z powodu niego bestie muszą zmienić ich siedlisko.

Reprodukcja

Sezon hodowlany bizonova nie zmienia się i zawsze przechodzi od maja do września, w rzadkich sytuacjach, gdy bestie są zmuszeni do wędrówki z miejsca na miejsce, może poruszać się przez jeden lub dwa miesiące. W tym okresie pojedyncze grupy są łączone i tworzące ogromne klastry, mężczyźni zaczynają szukać kobiet, a najbardziej dominuje z nich nie są zawstydzone przez cały harem. Chociaż zwierzęta te nie są szczególnie podobne do konfliktów między sobą, podczas reprodukcji układają bardzo okrutne walki o kobietę. Byki są odpowiednie dla siebie, po czym nosy wejdą w kontakt niż pokazują ich gotowość. Zaczynają się dotknąć, odpoczywając czoła. Uczucie może być uczuciem, że ze względu na jego wymiary bitwa wygląda nie szczególnie dynamiczne, a same bestie są zbyt wolne, aby stosować ciężkie rany, ale w rzeczywistości nie jest to tak. Jeśli ktoś z rywali poruszył się lub nawet upadł, wróg stawia go głupi i ciężki cios na czoło, tym samym mocno trauma. Czasami niektóre osoby umierają z takich skurczów, ale tak często dzieje się zbyt często, ponieważ lidera lidera może rozpocząć demontaż, podczas którego zabójca może być nawet wykluczony z grupy, w rezultacie możliwe będzie wynagrodzenie.

Okres ciąży nie różni się od ludzi i trwa 9 miesięcy. Wkrótce przed porodem, podobnie jak większość innych braficach, żeńska pozostawia stado i szuka zacisznego miejsca, w którym udzieli. W rzadkich przypadkach, gdy nie ma normalnego miejsca zbyt w pobliżu, kobieta musi rodzić wszystkim, w tym przypadku wszyscy krewni objawiają się w interesie noworodka i zaczynają polizać go z ich szorstkowymi językami z nóg do głowa. Zwykle na świetle pojawia się tylko jeden kalon, ale nawet bliźniaki mogą urodzić się w rzadkich przypadkach. Pierwsza kilka tygodni Cub karmi się mlekiem matki, aw ciągu godziny po narodzinach zaczyna robić swoje pierwsze kroki. Waga Cub z wyglądem różni się od dwudziestu pięciu do czterdziestu kilograma.

Mężczyźni są wielokaminianami, z których jedna kobieta nie przestrzega, a nawet wręcz przeciwnie, staraj się znaleźć kilka osób, zbierających pełny harem wokół nich.

Nagroda seksualna Cubs of Bizonona przychodzi do trzech lub czterech lat, przedstawiciele kobiet rozwijają się identycznie dla mężczyzn, w przeciwieństwie do wielu innych rodzin.

Populacja i status formy

Zwierzę tego gatunku jest w rzeczywistości miliony lat, rdzenni ludzie Ameryki Północnej polują na czas kamienia. Dane na ścianach, na których przedstawiono żubr, znajdują się od dawna i ich starożytności nie różnią się od rysunków mamutów. Kiedy Indianie ścigali się na bestiach, nie wpłynęli szczególnie na liczbę, ponieważ nie byli w stanie masowo niszczyć takiego ogromnego wyglądu, a mięso z jednego martwego zwierzęcia wystarczyło na kilka miesięcy. Ze względu na dużą liczbę futer, skóra Bizonova była doskonałym materiałem do tworzenia ubrań, a także biżuterię, która mogłaby sobie pozwolić tylko na najbogatszych, umiejętnych lub uwielbionych ludzi.

Przybycie europejskich kolonializistów zagraża liczbie wszystkich istniejących dzikich zwierząt na kontynencie amerykańskim, więc żubr nie wyjądział. Białe osadnicy byli zainteresowani okularami, które nigdy nie widziały - stada ogromnych zwierząt, w których było kilka tysięcy osób. Uzbrojony w broń palną, koloniści rozpoczęli ogromną eksterminację zwierząt na własną zabawę, korzyścią i jedzenie były po prostu zadaniem wtórnym. Polowanie na Bizonova zajęło dużo czasu, a jego szczyt dotarł do kolonializatorów podczas wojny przeciwko Indianom. Pozbawić prawdziwą populację kontynentu żywności, ludzie zaczęli powszechnie zabić zwierzęta, pozostawiając ich zwłoki do gnicia. Ponieważ nie nadszedł czas, aby przeciągnąć i podzielić tuszy w Indianach, zwykle wycinają język zwierząt do przynajmniej w jakiś sposób oszczędzać przed głodem, ale Europejczycy szybko odkryli swój sposób działania, po czym zaczęli odcinać ich Języki zabitego zwierząt, całkowicie pozbawiony ludności rdzennej przynajmniej niektóre przepisy. Również zdobywanie popularności z rozrywką myśliwych przybywających do Ameryki stał się strzelającą z okien pociągu, którego celem było dostanie się jak najwięcej zwierząt. Podczas takiej zabawy nikt nawet nie dbał o obliczenie ofiar zabitych przez nich zabitych, z powodu setek i tysięcy ciał leżały pod otwartym słońcem i zgnilicie, przerażając inne zwierzęta z tego terytorium. W przypadku prezentacji skali, przed pojawieniem się w amerykańskim kontynencie Europejczyków, przybliżona liczba żubrów była w obszarze kilkudziesięciu, może nawet setki milionów, ale w 1889 r. Zaczęli grozić wyginięciem, a mniej pozostało niż tysiąc kopii. Były ogromne góry czaszek, rozciągając się aż do horyzontu, w którym ludzie z zadowoloną twarzą rosną, a po pozwoleniu na wszystkie kości do produkcji nawozów. To masowe zniszczenie doprowadziło do wyginięcia wielu plemion indyjskich, a także całkowicie zatruty całe środowisko, które przynajmniej mogły być oczyszczone tylko do XX wieku, a wcześniej było to dopiero nieograniczone do życia bez śladu życia.

Na skraju wyginięcia zwierzęta były w czasie fundamentu parków narodowych, z których jeden był parkiem zatytułowany Yellowstone. Jest w nim, że jedno z największych pozostałych stado znalazło jego schronienie, w którym było nawet mniej niż dwieście osób. Tylko dzięki temu parku, a także kilkadziesiąt zwierząt, które mogły uciec od ludzkich okrucieństw, w tej chwili liczba żubrów okazała się wzrasta do trzydziestu tysięcy. Teraz stan gatunku jest ogólnie uważany za dość dobrze zamożny, ale bestie do tej pory nikt nie planuje czyścić z czerwonej książki, ponieważ kłusowcy istnieją do dziś, jednak zamiast zabawy, poruszają pragnienie, aby uzyskać pracę Z pomocą luksusowego żubra z wełny. Ponadto, około pięćset tysięcy nieczystych osób zawiera specjalne ranczo, organizują wyścigi z nimi i małymi konkursami, w których poważne obrażenia natychmiast przestają. Chociaż widok i jest wymieniony w czerwonej książce, nie jest uważany za wymarły i używany do produkcji produktów mięsnych, jak każdy inny bydło. Również te olbrzymi motfloki mogą być często często występujące w ogrodach zoologicznych, a czasami nawet w cyrku, ponieważ są one dobrze tolerowane przez ONZ.

Interesujące fakty

1. Obecne trofeum i materiał dla wielu myśliwych uważa się za garb, w którym istnieje ogromna ilość tłuszczu, a także język Bieconium, znany ze smaku i posiadający specjalną wartość wśród kulek. Indianie często wysuszono mięso na zimę, wydobywali od zwierząt zabitych, aby móc karmić się podczas surowego zimna, i mieszając białko bogatą mieszanką tłuszczu, które przechowywane w stałych szufladach, bardzo pożywne i ocieplenie uzyskano. Gdyby to zostało zrobione z mięsa żubra, nazywano go Pemmikan. Taka prowincja często wykonała lutowanie podczas wypraw myśliwskich, aw przyszłości, kiedy inni ludzie przybyli na kontynencie, badacze polarni wykorzystali również ten przepis, ponieważ w skromnych rozmiarach dały energię przez cały dzień. Od kości tych masywnych zwierząt Indianie często robią dania, inne przedmioty gospodarstwa domowego i na przykład więcej broni, na przykład noże. Ścięgna służyły jako materiał, który zastąpił nici i był dobrym facetem dla cebuli, włosy były tak silne, że może to być dziewiarskie w pełni fldygowane liny, które przeprowadzają ogromne ciężary. Miot był paliwem, który został spalony na ogniu i przemyto, kopyta mieli szlifowanie, suszy i stosowane jako pewna substancja samoprzylepna, a skóra została wykonana z skór na namioty, ubrania i pasy.
2. Ogromna liczba kości i szkieletów Bizonova została znaleziona przez naukowców pod ziemią, na której było mniej, ale raczej głębokie zbiorniki, zwykle osiągając pięć metrów w dół. Jak się okazało w przyszłości, podczas częstej migracji, zwłaszcza w okresie silnej zimnej pogody, zwierzęta spadły pod lodem, próbując przekroczyć wodę, aby znaleźć nowe miejsce pastwiska. Właśnie ze względu na wagę, jak również liczne stadion, liczba zanurzania może osiągnąć kilkadziesiąt, a czasem nawet setki osób, które nie były w stanie unosić się z powodu, właściwie, niezdolność do pływania. Po prostu nigdy nie musieli tego zrobić, co oznacza ewolucję i nie nauczyli ich tej umiejętności. Dopiero w wielu przypadkach zwierzęta miały dobrą umiejętność pływania, a także zwiększyły ich wysokość i długość skoku, dzięki czemu jest w stanie przeskoczyć przez małą rzekę.
3. W rzeczywistości najstarsze pozostałości Bizonova stwierdzono, że nie na terytorium Ameryki. Według wniosków archeologów, zoologów, genetyki i innych naukowców, pierwsze osoby żyły na terytorium Azji Południowej, ale po zmianie klimatu, które zaczęły stać się gorącymi ze względu na wzrost trzęsienia ziemi i erupcji wulkanów, zwierzęta były zmuszony do masowej i wyłaniają się do migracji. W epoce Plicen, który był w obszarze 400 000 lat temu, był starożytny most lądowy, łączący Azję Południowej z Ameryką, właśnie żubr, ogromne byki i żubra zaczęły zwijać się i szybko przenieść się do kontynentu amerykańskiego. Prehistoric Bizon, przy okazji, był znacznie więcej niż nowoczesnym przedstawicielem gatunku, jego rogi mogą osiągnąć trzy metry od końcówki do końcówki, która w ciągu całości sześć razy przekracza wielkość rogów bieżących zwierząt.
4. Oprócz żubra, które są uważane za najbardziej zbliżone do możliwych krewnych, w Bizononie istnieją inne praktycznie nieogniskaczalne koledzy - bawole. We wszystkich trzech gatunkach mięśnie przedniejczynów są silniejsze niż tył, wszystkie z nich są pokryte masywną warstwą futra i należą do rodzin. Charakterystyczne cechy są tylko rogami, które różnią się w ich formie, a także rozmiary, w zależności od typu. Na przykład, bizony stepowe rogów są krótkie i skręcone, żubr jest długa i prosta, a bawół mają coś znaczy między nimi. Dzięki temu poznała osoba bez żadnych problemów zostanie odróżniana przez zwierzęta od siebie, ale zwykłym podróżnikiem, który nie pogłębił się w geografii, jest mało prawdopodobne, że będzie możliwe określenie dokładnie który z trzech gatunków przed nim jest teraz.
5. Bison bardzo rzadko otwiera usta i komunikuje się głównie z pomocą grilla. Mężczyźni mogą również wykazać swoją fizyczną wyższość dzięki tej metodzie. Zaczynają powoli pięć lat temu, chrapliwie makiety i obniżają głowę, po czym ziemia idzie jego czoło. Przez ten gest byk pokazuje, że zainteresowany kobietą, a także oznacza terytorium przez zapach swojego potu, który często płynie w zwierzęciu na czole z powodu gęstej wełny. W każdej chwili dominant może walczyć z innym Challenger na samicy, jeśli nie chce natychmiast wycofywać się natychmiast po ostrzeżenia wykrzykniku, bardziej przypominające pomrugi lub zatwierdzenie. Bitwy nie są konieczne do śmierci, ale ich prawdopodobieństwo nie można wyłączyć.

Wideo o Bizonovie