Mollus - opis, znaki i klasyfikacja

Mięczaków (Mollusca) - grupa zwierząt bezkręgowców, która składa się z kalmarów, ośmiornic, mątwy, nagich, ślimaków, ślimaków, sosów morskich, małży, ostrygów, przegrzebków i wielu innych słabych gatunków zwierząt. Według szacunków dzisiaj naukowców ponad 100 000 słynnych naukę Mollus. To sprawia, że drugi w różnorodności gatunków po segmentalnym.

Mollus mają miękkie ciało, które składają się z trzech głównych części: nóg, masy trzeprzewowych i płaszcza z systemem organów. Wiele gatunków ma również osłonę ochronną składającą się z chityny, białek i węglanu wapnia. Mollus są tak zróżnicowane w kształcie, że nie można używać przedstawicieli jednego gatunku, aby podsumować anatomiczne cechy grupy. Zamiast tego w książkach naukowych często opisują hipotetyczne mięczak z cechami wielu gatunków.

Ten hipotetyczny mięczak ma płaszcz, skorupę, nogę i masę trzewną. Powłoka jest warstwą tkanki pokryjącej masę trzewną. Wiele mięczków ma gruczołów, które wydzielają solidną osłonę.

Noga jest konstrukcją mięśniową znajdującą się na dnie ciała zwierzęcia. Mollusk podkreśla śluz z dolnej części nogi, aby nasmarować podkładową powierzchnię. Ślus ułatwia ruch, który jest osiągnięty przez wiele redukcji i rozciągania mięśni Mollusk.

Masa trzewna znajduje się powyżej i poniżej płaszcza i obejmuje układ trawienny, serce i inne organy wewnętrzne. Układ krążenia jest otwarty. Większość rodzajów mięczaków używają jednej pary skrzeli do oddychania, chociaż niektóre gatunki mają podstawowe światła, na przykład, zmielone ślimaki i ślimaki.

Mięczaków, w przeciwieństwie do kręgowców Transport tlen w całym ciele za pomocą innych cząsteczek. Korzystają z hemocianiny (pigment oddechowy oparty na miedzi), a kręgowce stosują hemoglobinę (na bazie żelaza). Hemocianian jest mniej skuteczny podczas transportu tlenu niż hemoglobina. Z tego powodu mięczaki są bardziej skłonni przesuwać szybkie szarpnięcia, ale nie są w stanie utrzymać ruchu przez długi okres czasu, ponieważ kręgowce robią.

Większość morza Mollus rozpoczyna życie w formie larw, które następnie rozwijają się w specjalnym dorosłym. Ślimaki słodkowodne i naziemne są utworzone w jajach i miniaturze kreskowania, ale w pełni uformowane jako osoby dorosłe. Pomimo faktu, że mięczaki są najczęstsze w siedlisku morskim, znajdują się również w środowisku słodkowodnym i naziemnym.

Mollus, jak wierzyli, miały miejsce z segmentowanych, rysujących zwierząt, podobnych do nowoczesnych płaskich robaków. Ich najbliżsi żyjących krewnych są dzwoni i płaskie robaki.