Zachodni szary kangur: prawdziwy olbrzym

Aboryginy Australii wiedzieli o zachodnich szarych kangurze (z lat. "Macropus Fuliginosus") przez długi czas, ponieważ jest to dość powszechny widok na sophum.

Ale europejscy naukowcy spędzili około 200 lat, aby normalnie klasyfikować to zwierzę. Wszystko zaczęło się od Brytyjczyków, w szczególności od badacza z Wielkiej Brytanii M. Frerers. W 1802 roku udało im się dotrzeć do wyspy Kangaroo po raz pierwszy, złapali i przygotować na obiad niektórych zwierząt, które przyjęli do zwykłego ogromnego kangura.

Rok później francuski był wspierany przez francuski, który zagrażał, że zoo w Paryżu z pewnością potrzebuje nowych egzotycznych zwierząt, które odkryli na odległej ziemi. Kilka osób z tego zabawnego typu zdołał złapać i wysłać do Francji. Oprócz świąt, uczeni zostali również wyrzuceni, aby je odwiedzić, aw 1817 r., Po licznych badaniach postanowiono podać te zwierzęta, jak nazwa łacińska, jako nowa forma, a od tego czasu są wyróżnione.

Nazwa łacińska, jak zwykle, nie pasowała, ale kangur był uhonorowany takimi nickami, jak "Ryryhead", "Kangarur lasów Lasu", a nawet "wędzony", a czasem w ogóle - "Smleses".

Wszystko z powodu zapachu ratunkowego przypominającego curry - przyprawianie z Indii, ten zapach jest nieodłączny w wieku męskim w dorosłości.

Ale incydenty nie skończyły. Naukowcy z jakiegoś powodu odnotowali zachodnich szarych kangur mieszkańców odległej Tasmanii w tym samym 1817. Wziął całość wieku, więc w 1917 r. Stało się znane, że jest to także błąd, a ich rodzice pasą się na wyspie Tasmania - Wschodni szary kangur.

Wreszcie, w 1971 r. Zostali uznani za ten sam umysł, że mieszka w południowej części Australii, ale zajęło to jeszcze kilka lat, tak że w latach 90. w minionym wieku wszystkie informacje zostały zebrane razem. Wtedy był to pomysł zachodniej szarej kangura w formie, którą teraz znamy. Ale w opisie tych zwierząt pozostaje dość sprzeczności.

Zachodni szary kangur są dość duże, ich długość ciała osiąga od 84 do 110 cm i wagi - od 28 do 54 kg. Główną zaletą każdego kangura jest bardzo długi ogon, zdarza się od 80 do 100 cm. Taki rozproszenie wystąpił, ponieważ samce więcej kobiet prawie dwa razy.

Jest wart kangur prostować i stać się dwiema łapami, ponieważ może osiągnąć 1,3 metra. Mają ostrą wełnę, kolor jest i szarawy i brązowy, chociaż gardło, klatka piersiowa i żołądka są zawsze lżejsze niż inne części ciała.

Siedliskiem ogoniastych zwierząt jest wyspa kangura, a także prawie całej południowej połowy kontynentu australijskiego. Ale na wyspie, a kontynent się pasuje do różnych podgatunków. Kangur jest bardzo kochany przez ludzkie osiedla, ponieważ istnieje wiele zacisznych narożników i roślinności, która służy jako paszy. Więc złapał kangur wewnątrz nasadzeń rolnych, jakiś park lub nawet na polu golfowym - nie jest taki rzadki obraz.

Głównie te "goście" nadal chodzą w nocy, często o 15 osób na stadie. Jeść liście drzew i krzewów o niskich porywach, a także trawy. W małżeństwie mężczyźni uwielbiają zawracać sobie głowę sobą po prawej stronie najsilniejszego. W rezultacie najsłabszy wychodzi z tłumu. Ale po tym grupy licencjackie utworzone po tym, jak również się rozpadły.

Western Gray Kangaroo Samice są raczej niezwykłe - są jedynymi w ich rodzinie bez embrional Diopeause. Po zapłodnieniu rozwój zarodka w macicy występuje natychmiast. Dlatego, podczas gdy Cub nie przestaje karmienia mlekiem matki, żeńska kobieta nie pozwala mężczyzny zbliżyć się do siebie lub Cub.