Muzeum bug - szkodniki cennych eksponatów

Muzeum Chrząszcz lub, jak nazywany jest również, wykładowca muzeum należy do rodziny wypowiedzialni, odłączenie ciężkiego. Wiele gatunków tych chrząszczy jest niebezpieczne szkodniki zbiorów muzealnych.

Zewnętrzny widok domów muzealnych

Chrząszcze muzealne mają małe rozmiary - około 1,3-3.6 milimetrów.

Owalny kształt ciała, prawie okrągły, ale czasami można go wydłużyć. Górna część ciała jest najczęściej wypukła, a dolna część jest spłaszczona. Ciało jest pokryte łuskami lub włosami. Kolorystyka, jako reguła, czarny lub ciemnobrązowy. Często NaCrishlya ozdobiona jest czerwonawymi lub żółtymi opatrunkami.

Głowa jest mała, lekko nachylona. Na policzkach znajdują się specjalne rowki, w których zainwestowano wąsy. Małe wąsy, w kształcie pinu, znajdują się przed naszymi oczami. Wąsy może wynosić 4-11. Oczy średniej wielkości, najczęściej niewiele wystające.

Niektóre rodzaje chrząszczy muzealnych się zastanawiają się, inne rodzaje kobiet nie są w stanie latać, a po trzecich skrzydłach są rozwijane i funkcjonujące.

Reprodukcja błędów muzealnych

Większość z tych chrząszcz ma roczny rozwój. W południowej części naszego kraju niektóre chrząszcze muzealne dają 2 pokolenia w ciągu roku.

Kobiety świeccy jaja w szczelinie podłoża lub do żywności w małych kurwach. Wydłużony kształt jaja. Ich długość wynosi około 3 razy więcej szerokości. Najpierw jaja koloru mlecznego i z czasem świecą.

Forma owalna, półfabrykalna lub spontaniczna. Górna część ciała w larwach jest wypukła, a dno jest płaskie. Larwy mają twarde okładki i długie lepkie włosy, czasami te włosy tworzą wiązkę przypominającą ogon. Czas rozwoju larwy zależy od temperatury medium. Z reguły larwy są połączone 5-7 razy. Jeśli czas trwania istnienia jest złożony, czas rozwoju larw wzrasta. Z reguły liściaste skoki wyróżniają się doskonałą mobilnością.

Funty larwy, lalki za darmo. Ta faza trwa 4-20 dni.

Muzeum rozrywki Areal i Habitta

Te chrząszcze są dystrybuowane w Ameryce Północnej i Eurazji. Znajdują się we wszystkich strefach geograficznych oprócz tundry. Chrząszcze muzealne osiągają największą liczbę na obszarach z gorącym suchym klimatem - na półpustych i pustyniach.

Wiele gatunków zamieszkuje strefy umiarkowane, ale w tropikach są praktycznie nie. Niektóre gatunki żyją w górskich lokalizacjach. Główną cechą wypoczynku jest ich dubbiviness.

Styl życia i chrząszcze muzealnego odżywiania

Dorośli znajdują się na kolorach, a ich larwy w suchych zwłokach zwierząt, ponadto uszkadzają kolekcje zoologiczne i muzealne. W większości pokazują aktywność w ciągu dnia, ale nie ma nocy Zuckels. A larwy są aktywne przez cały dzień.

Te chrząszcze posuwają się suchymi substancjami pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, a jakieś rodzaje lampartów jedzą pyłek. Niektóre typy w ogóle nie jedzą. Są one często osiedlili się w gniazdach ptaków, gryzonów nonora, nonora bumbbees, moczów pszczół i zwłok zwierzęcych. Niektóre gatunki mieszkają w dużych roślinach zielnych i gałęziach krzewów.

Wszystkie larwy pasują na suche podłoża, bogate białka zwierzęce. Niektóre rodzaje lampartów rozwijają się w zwłokach kręgowców i zwierząt bezkręgowych.

Jeśli chrząszcz muzealny zagraża zagrożeniu, naciska nogi i wąsy do ciała i spadnie pod osobem, na którym był.

Pest Museum Zhukov

Wiele rodzajów domów rekreacyjnych to niebezpieczne kolekcje muzeum i srebra. Często uszkadzają zapasy wełny, długopis, futro, ser, produkty mięsne, wędzone ryby, suche mleko i klej.

W muzeach uszkadza granice książek, wypchanych zwierząt, Herbaria. W spichlerze niszczą uprawy. Ponadto, w srebrze, te chrząszcze obciążają kokony jedwabników i ich jaj.

Prawie wszystkie szkodliwe rodzaje chrząszczy muzealnych znajdują się w pomieszczeniach mieszkaniowych. Wcześniej nie byli tak powszechne, ale ostatnio stali się głównymi szkodnikami zapasów, w których zawarte są substancje pochodzenia zwierzęcego.