Najciekawsze fakty dotyczące morza lamparta

Jeśli masz możliwość stworzenia rejsu, możesz zobaczyć, że widzę Morze Lampart w swoim naturalnym. Morze Lampart (Hydringa Leptonyx) - Zobacz rodzinę prawdziwych uszczelek. Podobnie jak jego mielona Tkzkaz, Morze Lampart znajduje się na górze. Jedynym zwierzęciem, które poluje na lampart morskich, jest zabójcą.

Lamparty morskie są dystrybuowane na wodach Antarktyki i Suntoeratyczne Morza Rossa, Półwyspu Antarktycznego, Morza Weddell, Wyspy Południowej Gruzji i Wyspy Falkland. Czasami znajdują się wzdłuż południowych brzegów, Nowej Zelandii i Południa. Pomimo faktu, że siedlisko morskiego lamparta przecina się z innymi pieczęciami, ten rodzaj jest łatwy do zidentyfikowania.

Morski Lampart zawsze się uśmiecha

Możesz myśleć, że oczywista charakterystyczna cecha Lamparda morskiego jest tylko jego skóra pokryta plamami. Jednak wiele uszczelek ma plamy. Co wyróżnia tego gatunku, więc jest to wydłużona głowa i kręte ciało, nieco przypominające puszyste węgorz. Długość ciała zmienia się w odległości 3-3,7 metra (kobiety są nieco więcej niż mężczyźni) i waży 350-450 kg. Te zwierzęta zawsze wydają się uśmiechnięte, ponieważ podniesione krawędzie usta. Morze Lampart - duże zwierzę, ale mniej niż słonia morskie i walrus.

Morze Lamparty - drapieżniki

Morski Lampart może jeść prawie inne. Podobnie jak inne, przedstawiciele tego gatunku mają ostre przednie zęby i długie kły. Niemniej jednak, zwierzęce trzonowe są ze sobą zamknięte, tworzą sito, który umożliwia filtrowanie zwijania wody. Młodzi w zasadzie jedzenie kryla, ale jak tylko nauczą się polować, karmić na pingwiny, kalmary, mięczaków, rybach i małych fok. Są to jedyne uszczelki, które regularnie polowują do produkcji ciepłej krwi. Te drapieżniki często czekają na ofiarę pod wodą, a następnie zaatakuj ją.

Jeden Sea Leopard próbował nakarmić fotografa

Lamparty morskie są niezwykle niebezpiecznymi drapieżnikami. Podczas gdy ataki na ludzi rzadko występują, oznaki agresywnego zachowania, prześladowań, a nawet śmierci zostały udokumentowane. Wiadomo, że zwierzęta te mogą przekształcić nadmuchiwane łodzie, które tworzą pośrednie ryzyko dla ludzi.

Jednak nie wszystkie spotkania z ludźmi zagrażają. Kiedy fotograf National Geographic Paul Niklan zanurzył na wodach Antarktyki, aby obejrzeć zachowanie zwierząt, żeńskiej, którą sfotografował, przeciągnął go rannych i martwych pingwinów. Nie wiadomo, czy ten zwierzę próbował nakarmić fotografa, naucz go polować lub miały inne motywy.

Mogą bawić się swoim jedzeniem

Znany jest, że Morze Leoparty odgrywają "Cats-myszy" z zdobyczą, z reguły, z młodymi fokami lub. Będą realizować swoją ofiarę, aż skończy się lub nie umrze, ale niekoniecznie jedzą ofiarę. Naukowcy nie są pewni z powodu takiego zachowania, ale uważa się, że pomaga wyprzedzić umiejętności polowania lub jest rodzajem rozrywki.

Lamparty morskie śpiewają pod wodą

Na początku lata, męskie lamparty śpiewają głośno pod wodą przez kilka godzin każdego dnia. Podczas śpiewania zwierzę podnosi tył ciała, pochyla szyję, rozpieszczają nozdrza i kołysanie się z boku na bok. Każdy mężczyzna ma charakterystyczny śpiew i może się zmienić z wiekiem. Śpiewanie pokrywa się z sezonem hodowlanym. Wiadomo, że kobiety mogą również śpiewać, gdy poziom hormonów wzrośnie podczas przepływu.

To jest pojedyncze zwierzęta

Wyjątki tworzą samice z młodymi i parami w okresie reprodukcji. Larmardy morskie są kopiowane latem, okres ciąży trwa około 11 miesięcy, pod koniec którego rodzi się jeden młody. Karmienie mleka matki trwa około miesiąca. Samice stają się w wieku poniżej trzech do siedmiu lat. Mężczyźni dojrzewają trochę później, zwykle w wieku od sześciu do siedmiu lat. Średnia długość życia waha się od 12 do 15 lat.

Widok nie jest zagrożonym zaginięciem

Według Krajowego Departamentu Badań Oceanu i Atmentacyjnych (NaAA) uważano, że może być ponad 200 000 lampartów morskich. Zmiana zredukowana do typów, w których paszy te drapieżniki, więc liczba ta jest najprawdopodobniej niedokładna. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia wygląd jako "w najmniejszym zagrożeniu zniknięcia".