Brambbi - dzikie konie australijskie

Brambby - dzikie rasy koni, tuż z Australii. W rzeczywistości, to nie dzikie konie, ale prowadzą swoje pochodzenie z koni domowych, którzy po prostu uciekli lub zostały wydane na woli właścicieli podczas złotej gorączki, która miała miejsce w 1851 roku.

Podobnie jak konie brambbi znaleźli się w Australii?

Po raz pierwszy konie były dostarczone do Australii w 1788 roku. Ponieważ warunki transportu było straszne, możliwe było przetrwać tylko najsilniejsze zwierzę, a większość koni nie została przeniesiona droga. W 1810 r. Wyścigi były popularne, a duża liczba doskonałych koni importowano z Anglii.

Istnieje kilka teorii pochodzenia nazwy "Brambby". Według jednej wersji nazwa wydarzyła się ze słowa "Baroomby" lokalnych aborygenów i tłumaczy jako "dzikie". I na innej teorii nazwa wydarzyła się w imieniu Jamesa Brambby.

James Brambomi urodził się w szkockiej Lincolnshire, był żołnierzem budynku Nowej Południowej Walii, ponadto był kowalem i odpowiedział konno w zorganizowanych australijskich koloniach. Uważa się, że kiedy został przeniesiony do Tasmanii, kilka osób, w których wyszedł w Nowej Południowej Walii. Kiedy popytali miejscowi, których konie, których konie odpowiedziały, że byli Brambbi.

Pierwszy raz koni użyto do pracy w gospodarstwach, przyniosły wiele korzyści przy opanowaniu krainy Australii. Konie i koła były używane jako zwierzęta i transport. Późniejsze konie zaczęły produkować na sprzedaż. Jednocześnie zostały wycenione jako źródło mięsa, ich włosy były również używane.

Ogrodzenia, w których utrzymywano konie nie były zbyt niezawodne, w rezultacie duża liczba koni została unikana. A niektóre konie rzuciły, ponieważ przyszli do zastąpienia samochodów. Konie, które szybko spadły w naturę i przeszły na wolę.

Cechy wyglądu Brambbi

BrambbBBBBBBBBBBBBBY jest społeczność różnych skał koni żyjących na wolności, których przodkowie, najprawdopodobniej byli Pershers, Walters, Anglo-Arabs, Pasterze Australijskie konia, a nawet niektóre rasy kucyków, sparowane z koni. W tym względzie Brambuby nie ma na zewnątrz jednolitości.

Kiedy konie spadły, ich zewnętrzne cechy zmieniły się ze względu na otaczające warunki. Ich wzrost stał się mniejszy niż koni domowych, stały się bardziej gwałtownie i szybkie.

Wysokość w Wasers Brambbii waha się od 140 do 150 centymetrów. Waga wynosi około 450 kilogramów. Zewnętrzna część tych koni jest najbardziej inna.

Najczęściej mają ciężką głowę, potężną, krótką szyję, proste ramiona, mocne nogi i ścięte obudowy.

Brambbby Konie Życie w przyrodzie

Brambbby w naturze idą do stada. Dostosowali tak dostosowane do ostrego klimatu Australii, które mogą przetrwać, śpiewają tylko skromną roślinność w stepach.

Dzikie konie pasą duże stada, liczba osób w takich tabuna może osiągnąć 70 sztuk. Tabunov ma również ogiery i klacze. Ale najczęściej istnieją małe grupy składające się z 3-4 klaczy, które kierują przywódcą.

Klacze są w stanie co roku w ciąży, ale nie zawsze przynoszą potomstwo, zwłaszcza jeśli jest sucha pogoda. Australia charakteryzuje się bardzo ostrym klimatem, w takich trudnych warunkach, aby uprawiać źrebię tylko w sezonie deszczowym, gdy istnieje wystarczająca wilgoć i zielona roślinność.

Ciąża w klaczom trwa 11 miesięcy. Matka troszczy się o źrebię przez kolejne 10-11 miesięcy. Młodzi mężczyźni z stada wyrzucili. Ogiery żyją w oddzielnych stadach wraz z tym samym wygnaniem. Dojrzałość seksualna ogierów występuje w ciągu 2 lat, ale w tym czasie rzadko udaje im się organizować swój własny harem. Najczęściej dzieje się to za 5-6 lat.

Charakterystyka natury Brambube

Niestety, te konie nie nadają się jako samsze, ponieważ zwierzęta taści są niezwykle trudne do oswoju i jazdy. Mają wolność kochający temperament. Ponadto w Australii wystarczy skały koni jeździeckich, więc oswajanie Brambby jest bez znaczenia.

Liczba Brambube

W tym samym czasie wzrosła liczba Brambby koni, a to wpłynęło na negatywny wpływ na lokalne rolnictwo. W latach 60. koni zaczęły być aktywnie zniszczone, w wyniku tego, że ta rasa prawie całkowicie zniknęła. Polowanie na polowanie polowanie na koniach z karabinami. Z takim polowaniem, niefortunne zwierzęta otrzymały poważne obrażenia, a ich śmierć była bolesna. Takie złe traktowanie koni mieszano przez społeczność światową.

Dziś populacja dzikich australijskich koni znacznie się zmniejszyła, ale obecnie spory są prowadzone na tym, jak mogą kontrolować ich numer. Przez lata koń był bardzo przydatny dla ludzi. A dziś są one uważane raczej za szkodniki, tutaj, o ile ludzie mogą traktować zakwaterowanie do natury.