Objawy zapalenia gruczołu krokowego u psów

Zapalenie prostaty - choroba charakteryzująca się zapaleniem gruczołu krokowego (prostata). Główna funkcja piersi. Zapewnia żywotność plemników na zewnątrz ciała.

Choroba ta zazwyczaj podlega dużym psom rasy od 3-5 lat, ale nie wyklucza to identyfikacji problemów u mężczyzn mniejszej kategorii wagi. Należy pamiętać, że choroby gruczołu krokowego występują tylko w zwierzętach nie ograniczonych.

Przyczyny choroby

Przyczyny zapalenia prostaty. W przeciwieństwie do osoby, psy nie mają wyraźnej predyspozycji wiech do zapalenia gruczołu krokowego: może wynikać z mężczyzn nawet w wieku 6-8 miesięcy.

Zimny ​​czynnik, jako powód zapalenia gruczołu krokowego, nie było również potwierdzone u psów. Zakaźny charakter zapalenia prostaty u psów nie został jeszcze udowodniony, choć szeroko omawiany w kółkach naukowych.

Najbardziej prawdopodobna i wspólna przyczyna zapalenia gruczołu krokowego od mężczyzn jest uważana za naruszenie równowagi hormonów płciowych. W tym samym czasie wzrost gruczołu krokowego wzrasta, jego krążenie krwi pogarsza się, a tworzone są korzystne warunki do mikrobów hodowlanych.

Główne przyczyny zapalenia gruczołu krokowego mogą być doręczone aspektami:

• Nadmiar hormonów płciowych;
• Infekcje, takie jak dróg moczowych i systemowy wpływających na cały organizm jako całość;
• Dryspasia prostaty;
• Konsekwencje obrażeń organów małej miednicy.

Objawy zapalenia gruczołu krokowego u psów

Objawowy zależy od przebiegu choroby. Odróżnić ostre i przewlekłe zapalenie prostaty. W pierwszym przypadku zwierzę staje się bardziej apatyczne, odmawia gry, zmniejsza apetyt i pragnienie, możliwe jest zwiększenie całkowitej temperatury ciała.

Właściciele mogą zauważyć krople krwi, które wyróżniają się od cewki moczowej, ale sam proces nie jest naruszany na danej chorobie! Gdy zostanie wykryty problem, konieczne jest określenie, czy krew jest faktycznie uwalniana z cewki moczowej, a nie, na przykład, od uszkodzonych tkanek podawania penisa.

Ważne będzie wiedzieć w recepcji lekarza. Wraz ze wzrostem gruczołu krokowego w 2 lub więcej razy istnieją charakterystyczne problemy z aktem defekacji, ze względu na ciśnienie wywierane powiększonym w objętości gruczołu do odbytnicy.

Mogą wystąpić zwierzę: TENESMS (stan ciała, w którym obserwuje się fałszywe bolesne pragnienia oddawania moczu lub defekacji), masy jawne, tzw. Formularz "opalania" lub ich całkowita nieobecność (zaparcia).

Zapalenie gruczołu krokowego prowadzi do niepłodności mężczyzn, więc z nieudanymi próbami nabycia potomstwa, nie należy zapominać o tej chorobie.

Objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego nie mają takich wyraźnych znaków, więc niemożliwe jest zauważenie problemu bez dodatkowych badań.

Diagnoza choroby

Diagnoza składa się na podstawie znaków klinicznych i danych anamnezy pacjenta. Badania laboratoryjne stosuje się jako: badanie biochemiczne i kliniczne, a także analizę kliniczną moczu.

Po dokonaniu oceny wyników badań krwi można ocenić dostępność procesów zapalnych w organizmie i patologii związanych z pracą organów wewnętrznych.

Na analizie klinicznej moczu można ujawnić Hematuią lub Piura, ale objawy te nie są oczywiste oznaki zapalenia prostaty. Dlatego konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej z takimi chorobami, jak: zapalenie pęcherzowe, guzy bańki moczowej i dróg moczowych, stosując dodatkowe metody diagnostyczne.

Do niezbędnych dodatkowych badań możliwe jest obejmowanie diagnostyki ultradźwiękowej i badanie radiograficzne pacjenta. Po czym specjalista może oceniać wzrost gruczołu krokowego w wysokości, obserwuj naruszenie sytuacji anatomicznej i takich zmian strukturalnych w Parenhima, jak: ropnie, torbiele, nowotworów (gruczolak prostaty).

W przypadku podejrzanych zmian strukturalnych organizmu należy przeprowadzić badanie cytologiczne gruczołu krokowego. Zasadniczo stosować metodę cienkiej biopsji gry, po czym możliwe jest oszacowanie struktury, kształtu komórek, skład komórek narządu i obecność procesu patologicznego w tkance gruczołu krokowego.

Po przeprowadzeniu wszystkich badań specjalista będzie mógł położyć dokładną diagnozę i rozwijać dalsze taktyki leczenia.

Jak leczyć zapalenie prostaty u psów

Hiperplazja (zwiększanie) prostaty u mężczyzn nie oznakowanych starszych niż 5 lat jest normą, jeśli zwierzę nie obserwuje wyraźnie wyraźnie wymawianych znaków klinicznych.

Głównym traktowaniem ma na celu normalizację pracy gruczołu krokowego, zmniejszenie bólu i procesu zapalnego w urzędu.

W opcji konserwatywnej leczenia jest przypisany przebieg antybiotyków, który jest w stanie głęboko przenikać tkankę, przez co najmniej 4 tygodnie. Zwierzę musi mieć pokój i łatwo przyjazne jedzenie.

Najbardziej skuteczną metodą leczenia zapalenia prostaty jest chirurgiczne, t.MI. kastracja. Ze względu na fakt, że te samce, które po wyeliminowaniu problemu, nie wchodzą do hodowli, ryzyko nawrotu jest bardzo wysokie.

Po tej operacji obserwuje się znaczny spadek gruczołu krokowego, który prowadzi do szybszego odzyskiwania pacjenta.

Głównym leczeniem nie jest ważne dla konserwatywnego lub chirurgicznego, którym towarzyszy objawowe, mające na celu tłumienie drugorzędnych znaków klinicznych.

Przygotowanie zapalenia prostaty

Jeśli pies jest chory, należy przeprowadzić leczenie natychmiast, ponieważ wystawione przypadki z trudem mogą być narażone. Więc tak się nie stało, właściciele muszą regularnie odwiedzać klinikę z psem, poddając badania i szybko reagować na wszelkie zmiany w jego zachowaniu i dobre samopoczucie.

Najprostszym sposobem zapobiegania jest regularne spacery od zwierzaka do skorumpowania naturalnych potrzeb.

Jeśli zwierzę jest "tolerować" przez długi czas, prowadzi do procesów zapalnych w układzie moczowym, a z tego krok do zapalenia prostaty. Niewiele uwagi na jego zwierzak pomoże utrzymać go silne zdrowie i uczynić życie długie i pełne.