Jollarken - niebezpieczny węże - źródło trucizny leczniczej

Ten rodzaj węzła odnosi się do rodziny Ombol. Jollarken jest szeroko rozpowszechniony w Brazylii. Mieszka na obszarach zlokalizowanych na południe od Amazon, a na Zachodzie - na granicę z Peru i Ekwadorem, a także w Północnej Argentynie, Urugwaju, Paragwaju.

Długość gadu wynosi 1,40 metra, a większe okazuje się. Głowa węża ma kształt jajnika i wyraźnie oddzielony od szyi.

Kufa pokryta tarczem, wskazała, z zmiękczoną i małym jeździanym nosem.

Kolorystyka ciała węża różni się od szaro-czerwonego koloru na szaro-brązowy. Są osoby z odcieniem Burgundii. Na tym tle, wąskie i rzadko rozproszone paski, które zdefiniowane są czarne wokół krawędzi, są dobrze zauważalne. Wyróżniają się na lżejszym tle. Belubo szary obraz z żółtawymi kremowymi lub wybielanymi plamami znajdującymi się w 2 lub 4 rzędach. Młode węże mają białą końcówkę ogonową.

Trujące zęby są dość duże, ich długość wynosi około 2 cm. W tym przypadku znaki zewnętrzne w ogóle nie podkreślają trujących właściwości ciała, ale Jollarken jest najbardziej niebezpiecznym przedstawicielem wśród południowoamerykańskich węży.

Liczba tego gatunku jest dość duża, więc lokalna populacja często cierpi na gryzie. W niektórych dzielnicach Brazylii pojawienie się niebezpiecznych gadów powoduje, że ludzie zostawiają te miejsca i znaleźć nowe miejsce zamieszkania. Campos - krzew i sawanki zielne, panowie w obfitości zamieszkujących węże spas.

Jollarken jest nadal nieruchoma leżąc na ziemi i ogrzewa się w słońcu, czasem odpoczywa na małych krzewach. W przypadku wystąpienia gorącego okresu ukrywa się w cieniu, a wraz z wystąpieniem nocy w poszukiwaniu żywności. Pasze ptaki i gryzonie węża. Aby ugryźć zwierzę, Jollarken pochyla głowę i szeroko ujawnia usta, taka specyfika zachowania podczas polowania pozwala na dużo mocy, by wykopać w wydobyciu zakrzywionych zębów. Po ugryzieniu kurtki wytwarza krople silnej trucizny. Nic dziwnego, że pojawienie się niebezpiecznych gadów powoduje uczucie paniki.

Ten rodzaj węża wśród miejscowej ludności ma złą reputację. Niemniej jednak ludzie zawierają je w snajperach, aby uzyskać drogie trucizny. W słynnym schronieniu węża Batthana, który znajduje się w mieście São Paulo, wielkości ryk największej.

Łapacze węża dostarcza gady do "wydawania" trucizny. Liczba złapanych Jaraq w ciągu ostatnich 60 lat jest ponad 300 000 osób. Pomimo masywnych łydek węża, ich liczba nie jest zmniejszona i utrzymuje w przybliżeniu na tym samym poziomie i wynosi 4-6 tysięcy kopii rocznie. Dane te wskazują, że Jollarken nie zagraża wyginięciu i możliwe jest dalsze wyekstrahowanie cennych surowców leczniczych. Trujące gady w naturalnym środowisku nadal pomnożyć, aby utrzymać tę samą liczbę.

Jedna kurtka daje najpierw średnio 34 mg (w suchym formie) trucizny, ale istnieje bardziej produktywne osoby, z których są wylewane - do 150 mg. W ciągu roku tego typu węże zawartych w butultan daje 300-500 g suchej trucizny.

Ale pod względem liczby zniszczonych miejscowych, Zhararak prowadzi również. 80-90% osób dotkniętych ugryzieniem i stosowany do lekarzy spotkał się z tym węża.

Jej trucizna jest silnikiem i, podobnie jak inne botrop, powoduje pojawienie się zaczerwienienia i silnego obrzęku na ugryzieniu. Wtedy krwotok występuje na dotkniętym obszarze, a szczeliny są obserwowane. W przypadku braku specjalnej śmiertelności surowicy wśród populacji wynosi 10-12%.

Z czasem opieki medycznej, większość zniszczących ludzi bezpiecznie odzyskuje się.

Przez skład chemiczny trucizny Jollarken jest związek składający się z kilku białek związanych z enzymami. Znaleź znalezionych białek serynowych, metaloproteinazy, fosfolipazy A2 i L-aminokwasów tlenków, ponadto, białka ujawniono bez aktywności enzymatycznej: myotoksyny, Lectin typu C, dezintegrin, peptydy sodu. Ukąszenia Zharac towarzyszy wspólna porażka całego organizmu: koagulopatia, niewydolność nerek i szok. W celu konkretnego traktowania osób powstało pozajelitowe antidotum pochodzenia zwierzęcego.

W Brazylii, do leczenia pacjentów, którzy rozgałęziesz się brązowym, są one stosowane w dużych dawkach antytoksyn, ale ich stosowanie wiąże się z jednoczesnym powikłaniami i może powodować chorobę surowicy u ludzi.

Eksperci pracują, aby stworzyć bardziej wydajny antidotum, zbyt toksyczny truciznę w Zharac. Faktem jest, że nowoczesne leki mogą zneutralizować system toksyczny wpływ trucizny, jednak zmiany lokalne nie są zablokowane i mogą prowadzić do amputacji kończyny i ustanowienia niepełnosprawności w dotkniętym truciznym.

W środowisku naturalnym ten rodzaj węża ma przyzwoity przeciwnik, który może w pełni poradzić sobie z niebezpiecznym gadem. Wielki Mussianan nie jest absolutnie podatny na słoik. Gatunek ten jest również trujący, ale w przeciwieństwie do niebezpiecznych płatków, ich trucizna nie jest toksyczna dla ludzkiego ciała. W celu ochrony przed atakiem Jarakaki, lokalni mieszkańcy zawierają mousers w swoim domu.

Pomimo szkody, co powoduje węża dla ludzi z bolesnym kęsem, w szkółkach nadal utrzymują Geraq, aby uzyskać cenną truciznę.

Preparaty lecznicze na podstawie pomocy w krwi nie-pilotowej, pasują do przebiegu takich ciężkich chorób, jak astma oskrzelowa, padaczka, region bolesny. MAZI Z SERPENTYCZNYM POJAZNYMI DUŻO ŚRODKU, ABY ZŁADOWANIE BÓLU Gdy zapalenie radów. Być może nie jest to nic, co emblemat lekarzy jest obsługiwany przez wąż, wymawiany nad miską. Jest mało prawdopodobne, że warto zniszczyć trujące węże bez widocznego.

Zbyt kruche, świat przyrody i wszelkie nierozsądne interwencje mogą zakłócić naturalną równowagę.