Marmurowy kot

Marmurowy kot Pardofelis Marmorata) - Widok na mały dziki kot z południowej i południowo-wschodniej Azji. Należy do kotów foli (Felidae). Od 2002 r. Wykonano na czerwonej liście IUCN jako wrażliwej.

Marmurowy kot należał do panthera z rodzaju (Panthera) Z podrodziny dużych kotów. Analiza genetyczna pokazała, że ​​ma ścisłe połączenie(Catopuma Temminckii) oraz(Catopuma Badia).

Opis

Marmurowy kot wyglądający jest podobny do bliskiej względnej -(Neofelis Nebulosa). Są blisko wielkości ze zwierzętami (Felis Catus), Ale dłużej niż je i szczader. Młodzi ludzie mają brązowe plamy na całym ciele, a po 4 miesiącach, etykietowanie staje się charakterystyczne dla tego rodzaju, takich jak dorosłych kotów. Tło wełny brązowawy szary z czerwonawym brązowym odcieniem, z wąskimi podłużnymi czarnymi paskami na wzorze, szyi i plecach. Ich grube i miękkie futro, z dobrze rozwiniętym podkładem. Brzuch jasnoszary lub brudny biały oznaczony solidnymi czarnymi plamami. Głowa jest krótka i bardziej zaokrąglona niż y, z szerokim czołem, dużymi brązowymi oczami i trzema ciemnymi paskami po obu stronach. Tylne części uszu czarne, z szarym paskiem. Stopy stosunkowo krótkie i kończą się szerokim nogami. Ogon jest puszysty, zaokrąglony i bardzo długi, a czasem nawet przekracza długość głowy i ciała. Ciemne plamy znajdują się na całej swojej długości. Kiedy chodzenie ogon jest trzymany poziomo, kontynuując linię kręgosłupa.

Długość ciała, biorąc pod uwagę głowę waha się od 45 do 61 cm. Wysokość w więzieniu średnio 28 cm, a długość ogona waha się od 35 do 55 cm. Istnieją 2 podgatunki: P. M. Marmorata oraz P. M. Charltoni.

Areal

Obszar siedliska geograficznego różni się od wschodnich himalajów do MIES i regionu Indochian. Ta dystrybucja obejmuje obszary północnych Indii, Nepal, Sikkim, Assam, Myanmar, Laos, Tajlandia, Wietnam, Kambodża, Peninsula Malezja, Sumatra i Borneo. W regionie malajskim są rzadkie i ograniczone do lądu.

Siedlisko

Marmurowe koty zostały nagrane w różnych miejscach siedlisk z poziomu morza do wysokości 3000 metrów. Siedlisko obejmuje mieszane zimozielone lasy liściastych, lasy wtórne, radiades, sześcioletni lasy i krzewy. Większość źródeł opisuje ten gatunek, przede wszystkim, drzewiasty. Jednak wiele wpisów i obserwacji wykazało, że siedlisko może być szersze niż obecnie jest rozpoznawane.

Reprodukcja

Marmurowy kot - samotne zwierzę. Zakłada się, że pary można tworzyć tylko przez pewien okres czasu na hodowlę. Prawie brak dostępnych informacji o systemie reprodukcji tego gatunku w ich naturalnym środowisku.

W niewoli, żeńska dioda LED 2 litry, z 2 koctami w każdym i kolejnym miotu 4 kocięta. Tekh u kobiet mieszkających w niewoli występuje co miesiąc, bez sezonowych oscylacji. Okres ciąży waha się od 66 do 82 dni. Kocięta zaczynają chodzić około 15 dni. Solidne jedzenie może jeść w ciągu 2 miesięcy. Marmurowe koty są ciepłe w wieku około 2 lat.

Brak informacji o opiece nad potomstwem tego gatunku. Jednak jak większość Felinae, Marmurowe koty inwestują znaczną część czasu w opiece i kocięta.

Długość życia

Największa długość życia osób fizycznych w niewoli wynosiła 12 lat i 3 miesiące. Nie ma informacji o cyklu życia kotów w Wildlife.

Zachowanie

W niewoli, marmurowe koty są uległe i możemy powiedzieć, że jesteśmy łatwo oswojani. Są one również scharakteryzowane jako bardzo aktywne zwierzęta, zdolne do wspinania się w drobno i skakać. Ich przedni pawsused. Pazury wyciągają koty Doskonałe wspinacze. Puszysty ogon, który wynosi około 75% długości ciała, jest idealny do równoważenia. Marmurowe koty czują się komfortowo na ziemi. Zachowanie i morfologia sugeruje, że są pół-drewnem.

Na wyspie Borneo, w aparacie uwięzionym przez 10 minut, oglądałem jeden dziki kot. W tym czasie marmurowy kot opiekował się na gałęzi drzewa, na wysokości 25 m nad ziemią, a potem poszedł na głowę. Wcześniej ta zdolność została odnotowana tylko(Felis Wiedli) i Dimche Leopard (Neofelis Nebulosa), Dwa równie gatunki drzew.

Zakres domowy

W 2001 roku, z pomocą radia kołnierzowego, domowej roboty gama kobiet była śledzona, od maja do czerwca, jego obszar był 5,3 kilometrów kwadratowych w zamkniętym lesie deszczowym.

Komunikacja i percepcja

Jak zwierzęta domowe, marmur może purrać i meow, ale ich "meow" jest opisany jako ćwierkanie, zamiast bardziej ciągły dźwięk. W dużej mierze polegają na wzroku, co pozwala zobaczyć w warunkach słabego oświetlenia. Ich skrócona i bardziej zaokrąglona czaszka z spłaszczonymi kościami nosa sprawia, że ​​ich przegląd jest bardziej przestronny. Ta morfologia, w połączeniu z dużymi oczami bursztynowych, z pionowo ułożonymi uczniami eliptycznymi, zapewnia maksymalną wizję wymaganą do ruchu w warunkach słabego oświetlenia.

Odżywianie

Marmurowe koty, jak wierzyli, polują głównie na ptaki i małych ssaków, takich jak białka drzewne, Tupays, szczury i myszy, małe naczelne i skrzydło. Ptaki do wielkości bażantów, są uważane za ich główną zdobycz. Inne ofiary obejmują jaszczurki, żaby i owady. Na wyspie Borneo mogą być bardziej ziemi i polowanie na ziemi.

Zagrożenia

Marmurowy kot jest uważany za rzadkie gatunki we wszystkich gamach geograficznych. Jest to ładne przypięte zwierzę i żyje głęboko w lesie, więc istnieje niewiele informacji o prawdziwym statusie tego typu. Głównym zagrożeniem dla tego kota jest powszechne zniszczenie leśnego siedliska w całej Azji Południowo-Wschodniej, która dzieje się z wskaźnikiem groźnym, która dotyka nie tylko populacji tego gatunku, ale także jego baza zasilająca. Na szczęście, dla zwierzęcia z tak pięknym płaszczem, marmurowy kot rzadko występuje w nielegalnym handlu dzikim zwierzętami Azji.

Rola w ekosystemie

Marmurowe koty kontrolują populacje ptaków i małych ssaków, z którymi żywią się.

Znaczenie gospodarcze dla człowieka

Pozytywny

Są to charyzmatyczne i atrakcyjne zwierzęta, że ​​marmurowy kot podbija popularny wsparcie i finansowanie na wysiłki konserwacyjne mające na celu ich wrażliwe ekosystemy.

Negatywny

Marmurowe koty unikają ludzi, więc nie ma informacji o ich negatywnym znaczeniu dla osoby.

Stan bezpieczeństwa

Polowanie na ten gatunek jest zabroniony w następujących krajach: Bangladesz, Kambodża, Chiny (tylko Yunnan), Indie, Indonezja, Malezja, Myanmar, Nepal i Tajlandia. Marmurowy kot znajduje się w załączniku I z międzynarodowego konwencji o twarzy handlu (CITES) zakazującego handlu międzynarodowego gatunków. Koty marmurowe rzadko spotykają się w ogrodach zoologicznych i słabo pomnóż w niewoli.

Wideo