W jaki sposób infekcja psa występuje w parvipirus iseritis, jak leczyć chorobę?

Parwowirusowe zapalenie jelit jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób wśród psów, który jest przesyłany podczas kontaktu z chorym zwierzętami. Bardzo często wirus prowadzi do śmierci zwierzęcia.

Wraz z infekcją

Jest to jedna z najbardziej niebezpiecznych patologii pochodzenia wirusowego, z możliwym fatalnym wynikiem szczeniąt, ze wszystkich związanych z sekcją - choroby psa.

Wraz z infekcją

Największe niebezpieczeństwo infekcji - z bezpośrednim kontaktem bezpośrednio z chorym zwierzęciem. Po zakażeniu zakażony psa podkreśla biegunką, wymioty milionów wirusów, w ciągu 2x-3x tygodni.

Wirus może być przekazywany przez obiekty środowiska zewnętrznego - przeniesione do odzieży, buty na człowieka, przesyłane przez zabawki i inne rzeczy. Parvowiirrus jest bardzo stojakami, nie zniszczony podczas zamrożenia, wytrzymuje dość długi czas (do 3 dni) temperatury do + 100 ° C.

Ważny! U dorosłych psów, okres inkubacji (czas, od momentu zakażenia przed pojawieniem się pierwszych znaków klinicznych) może trwać 4-10 dni, na szczeniąt w wieku 1-2 miesięcy, znaki kliniczne pojawiają się na 2-3 dni i ze względu na ich bardzo małą masę ciała mają największy odsetek śmierci.

Objawy

Objawy kliniczne tej choroby można wyrażać w różnych stopniach, dlatego jest zwyczajowo oddzielenie form przepływu parwamiralnego zapalenia jelit na jelit, sercu i mieszane, w zależności od panujących objawów.

Dla kształtu jelitowego najbardziej typowe, charakterystyczne zarówno ostre, jak i podporządkowane kurs. Pies odmawia paszy i wody. Przyczyną niepowodzenia jest silna zmiana krwotocznego natury (wirus usuwa śluzę jelitową, która prowadzi do pojawienia się krwawej biegunki) w grubym i cienkim jelito, które powoduje silny ból. Jednym z głównych objawów jest indomiaste wymioty w ciągu kilku dni.

Po jednej lub dwóch dniach poważna biegunka zaczyna się od chorego zwierzęcia, która trwa do 10 dni. Po raz pierwszy masy chrząstki są utopione, śluzu, a następnie stają się wodniste przyjęć krwi, pojawia się charakterystyczny złośliwy zapach.

Długotrwała biegunka i wymioty powodują poważne odwodnienie ciała, w wyniku którego naruszono podstawowe funkcje ciała. Chore zwierzę osłabia się silnie, wyczerpane, niepowodzenie płucne i układu sercowo-naczyniowe.

Najbardziej krytyczne dla choroby wynosi zwykle 3-5 dni, krew pojawia się w biegunce, a do przywrócenia śluzowej jelitowej, wymagane jest co najmniej trzy dni, o odpowiednim obróbce, proces przenosi się do odzyskiwania, jeśli tam jest nie są komplikacjami z innych organów i systemów organizmów.

Forma sercowa z reguły uderza szczenięta o 1-2 miesiące. W przypadku tej formy zapalenia Parwowirusa, ostra zmiana mięśnia sercowego w przepływie błyskawicy choroby.

Szczenięta przestają jeść i pić, odmawiają nawet od mleka matki. Jest ostra słabość, neurotyczny słaby impuls, duszność, niewydolność serca. Wynik ojca następuje po 1-2 dniach.

Z formularzem mieszanym, dotkniętymi trawieniami i serdecznymi i systemami układu oddechowego. Najczęściej mieszana forma objawia się u psów ze słabym układem odpornościowym, u szczeniąt urodzonych przez nieżyczni suki lub w obecności kompleksowej infekcji z różnymi rodzajami zakażeń.

Objawy mogą być różne, wcześniej opisane objawy są dodawane również porażkę dróg oddechowych (górna i dolna).

W początkowym etapie choroby temperatura ciała najczęściej rośnie do 40-41,5 ° C i utrzymuje na tym poziomie 2-3 dni. Po tym jest znormalizowany, albo spadnie poniżej 37 ° C w szczególnie ciężkich przypadkach.

Notatka! Analiza krwi w pierwszych dniach choroby wykazuje gwałtowny spadek liczby białych krwinek (leukocytów), przy korzystnym przebiegu choroby, w ciągu kilku dni występuje przeciwne zjawisko - znaczny wzrost leukocytów we krwi kompozycja.

Prognoza

Składająca się forma choroby powoduje śmiertelny wynik do 95% u szczeniąt z zawartością grupową, indywidualna zawartość zmniejsza tę liczbę do 50-60%, przy ostrej kwoty śmiertelności, odpowiednio 25-50% i 20-35%.

Jeśli postać podostawą jest rozwijanie się z dłuższym przebiegiem choroby, prawdopodobieństwo korzystnego wyniku wzrasta znacznie.

Zalecenia dotyczące leczenia

Ponieważ choroba może manifestować się w różnych formach, leczenie jest wybrane w każdym przypadku indywidualnie, zgodnie z zalecanym systemem zintegrowanego, Opracowany na podstawie badań przeprowadzonych przez naukowców krajowych i zagranicznych:

  • Używane poliwale immunoglobuliny i serbum (w stosunku do plagi mięsożernych, wirusowych zapalenia wątroby i parwiwirus.
  • Jest to absolutnie konieczne do wprowadzenia fizjologicznych roztworów wodnych i soli do odwodnionego organizmu z dodatkiem witamin, glukozy itp. Należy podawać dzień o 30-100 ml na 1 kg masy ciała zwierzęcia i leków odpornych na krwi.
  • Aby usunąć trujące substancje z ciała chorego psa, zalecił stosowanie "Reopolitykyukiny", "Reosorbilakta" i T. D.
  • Aby zmniejszyć podatność organizmu do obcych białek i antygenów, konieczne jest stosowanie leków przeciwhistaminowych.
  • Przywrócenie normalnego metabolizmu stymulowane jest stosowanie poliwitaminowych, substancji biogennych.
  • W zależności od stopnia manifestacji różnych objawów klinicznych choroby, przepisywane są leki przeciwzremetyczne, bólu, serca, hemostatyczne, przeciwzapalne. Dla wszystkich wymienionych leków zalecane podawanie pozajelitowe (zastrzyki).
  • Pierwsze 1-2 dni po przystankach wymiotów jest potrzebna głodna dieta do chorego zwierzęcia.

Karmienie enteritee

Dieta zapewnia najzdolniejsze tryb oszczędności dla uszkodzonych błon śluzowych kasety żołądkowo-jelitowej, w tym celu tylko łatwo przyjazne produkty naturalne są wliczone w diecie, które dają psa w małych porcjach 4-5 razy dziennie.

DZIEŃ Po zaprzestaniu wymiotów psa przepisanego karmienia terapeutycznego. Właściwe odżywianie w okresie odzyskiwania zapewnia przywrócenie zakłóconych funkcji układu pokarmowego organizmu.

Zapobieganie

Aby uniknąć infekcji szczeniąt pochodzących z suki nie-zaszczepionych, stosuje się specyficzne immunoglobuliny i serbum przeciwko Pavivirus uprawnione psy, jako mono- i poliwale.

W przypadku ogólnej profilaktyki infekcji jelitowych pochodzenia wirusowego, zwłaszcza w szkółkach, konieczne jest zapewnienie psów do normalnego zrównoważonego odżywiania, terminowego degelmintionu, kwarantanny dla nowych zwierząt, utrzymując czystość w pomieszczeniach dla treści psów (w tym okresowej dezynfekcji, zniszczenia owadów i szczurów ).

Dobrze wiedzieć! Do tej pory istnieje wiele szczepionek (Doramun, Vangard, Nobivak i tak dalej), które z ich właściwym użytkowaniem niezawodnie chroni zwierzę z tej choroby. Szczepienie powinno być prowadzone co roku.