Środkowa azjatycka gray varan: styl życia i ochrona

Wśród wielu rodzajów gadów takich przedstawiciele tej klasy jako Varana zajmują specjalne miejsce. Varana reprezentuje awarię jaszczurki, w głównej masie dość dużej wielkości.

Najczęściej znany, oczywiście legendarna Varan z wyspy Komodo, określana jako kolejna gigantyczna indonezyjska Varan lub Dresser Varan. Jest największym przedstawicielem rodziny Varanowa i może przekraczać trzy metry długości i ważyć ponad sto pięćdziesiąt kilogramów.

Na szczęście jest już wiele o tym potężnym zwierzęciu, więc zwrócimy uwagę na centralną Azjatycką Gray Varana, która jest największą jaszczurką na terytorium byłego Związku Radzieckiego.

Środkowa Azjatycka Gray Varan jest podgatunkami Gray Varana i dystrybuowana na terytorium Azji Środkowej. W Turkmenistanie nazywa się "Zer-Zer". Największa jaszczurka regionu Azji Środkowej.

Wygląd centralnej Azji Gray Varana

Chociaż Azjatycka Gray Varan i gorsza od krewnych komody, jednak ma jednak dość duże rozmiary.

Największe osoby z centralnego azjatyckiego szarego tartaku mogą dotrzeć do jednej i pół metra i ważyć do trzech lub trzech i pół kilograma.

Należy zauważyć, że około trzech piąty spadają na ogon, który na pół-jednoselednej osoby może osiągnąć dziewięćdziesiąt centymetrów długości.

Górna część ciała u dorosłych jest pomalowana w szarawo lub czerwono-brązowy kolor z różnorodnymi ciemnymi sieciami i małymi plamami. Po lewej stronie szyi Asian Asian Gray Varana znajdują się dwa lub trzy podłużne paski ciemnego koloru, które z reguły są połączone z tyłu na rysunku podkowy. Z tyłu jest od pięciu do ośmiu poprzecznych pasków ciemnobrązowego koloru, a na ogonie z trzynastu do dziewiętnastu pierścieni poprzecznych. Młody kolor Varanowa jest jasny.

Ciemnobrązowe paski u młodych osób może mieć tak ciemny odcień, że może być postrzegany jako praktycznie czarny. W tym samym czasie, ogólne tło jest szaro żółty, który kontrastuje z bardzo ciemnymi paskami.

Nozdrza Środkowego Azji Grey Warana znajdują się dość blisko oczu i wystarczająco daleko od pyska. Kształt nozdrzy jest nieznacznie i ukośny. Na grzbietowej stronie skalowanego ciała ma głupie żebra, a tarcze brzuszne są gładkie. Wagi górnej strony szyi mają formę stożkową. Wokół środkowej części centralnego azjatyckiego korpusu Gray Varan wynosi około 143 rzędów wag. Ogon zwierzęcych stanowi od 118 do 127% całkowitej długości ciała z Cloaci do czubka kufy. Ogon w sekcji ma zaokrąglony kształt i tył lekko ściśnięty z boków.

Dystrybucja centralnego azjatyckiego szarego Varanowa

Siedlisko centralnego Azji Grey Waran jest dość obszerny i obejmuje Afganistan, Iran, Turcję, Pakistan, Azerbejdżan i Azję Środkową. Na północy granica obszaru znajduje się wybrzeże Morza Aralnego i South Ustyurt. Możemy powiedzieć, że ta granica pokrywa się z granicami południowych pustyń.

Zachodnia część zasięgu jest ograniczona do brzegów Morza Kaspijskiego. Wschodnia część obszaru przychodzi do doliny Fergana wzdłuż Doliny Syrdaryi. Prawda, obecnie, w dolinie Fergana, centralny azjatycki szary Varan zniknął, albo w najlepszym razie jest niezwykle rzadki. W południowo-zachodniej dolinie Amudaryi, centralna Azjatycka Gray Varana przynosi na południowo-zachodnich obrzeżach Tadżykistanu.

Styl życia Środkowej Azji Gray Varana

Średnie azjatyckie szare parzenia na półpustynce i pustyniach na żywo. Ulubione siedliska są stałe i wysiewane piaski, ale czasami mieszka na glebach glinianych. Również te Varanow można znaleźć w gęstych Tugai, wąwozach, pogorszczych i dolinach rzecznych. Wykorzystuje otwory żółwi, ptaków, gryzoni i innych zwierząt jako schronienia, które, jeśli to konieczne, skutecznie pogłębia i rozszerza się. Średnie azjatyckie szare tartaki i własne dziury, których głębokość może osiągnąć trzy, a nawet cztery metry. Z reguły taka nora kończy szersze niż reszta "mieszkania" przez kamerę, którego długość może dotrzeć do pół metra, a szerokość wynosi dziesięć i dwanaście centymetrów.

Środkowa Azjatycka Gray Varan prowadzi styl życia. Należy zauważyć, że w poszukiwaniu żywności niemal zawsze wskazuje znaczne odległości i jest usuwany z jej azylu przez ponad pięćset metrów. Piły te różnią się terytorialnością, chociaż indywidualne miejsca różnych osób mogą się pokrywać. Pomimo faktu, że Gray Warana żyje prawie wyłącznie na ziemi, są w stanie wspiąć się nie małe drzewa, a nawet czasami wchodzą do wody.

Zimą, Środkowa Azjatycka Gray Varan przepływa do hibernacji, ukrywając w Nore. W takim przypadku wejście na Nura jest zamknięte przy użyciu korka ulicznego. Konieczne jest zwrócenie uwagi na fakt, że schroniska do zimowania są zawsze znajdujące się na działce, na której Varan zmarł w lecie. Zimovka kończy się około marca-kwiecień.

Naturalni wrogowie Central Asian Warana

Naturalni wrogowie Gray Varana są czarne rdzenie, Kurgans, szaszłyki, worki i Korsaki (stepowe lisy). Jednocześnie zagrożenia związane z emanowaniem z tych drapieżników przechodzą głównie młodych osób.

Znalazłem zagrożenie szarej Varan, z reguły, ma na celu ucieczkę. Prędkość biegania, która rozwija się dość duża, a na krótkich segmentach może osiągnąć stuset dwadzieścia metrów na minutę, co odpowiada bardzo szybkim ludzkim chodzeniu. Jeśli lot nie został koronowany sukcesem, szara Varan porusza się do obrony i wzrasta w charakterystycznej pozie zagrażającej. Jednocześnie otwiera usta, daleko z języka, uderza i pęcznieje ciało tak bardzo, że staje się płaska i szeroka.

Jeśli wróg nadal obniżyła odległość, szara Varan zaczyna mocno biczować ogon, dokonywać szybkich rzutów w kierunku atakującego i jest dość zdolny do gryzienia. Należy zauważyć, że gryzie centralnej Azji Gray Varana są niezwykle bolesne i często prowadzą do lokalnej odpowiedzi zapalnej. Jest to przypuszczalnie ze względu na fakt, że są toksyczne składniki w ślinie szarego Woran.

Posiłki na Środkowej Azji Gray Varana

Podstawa diety piły szare tworzą różne kręgowce i zwierzęta bezkręgowe. Dorosłe zwierzęta polują głównie na różnego rodzaju gryzonie, takie jak Tushkachki, gopery, myszy, tomy i gerbilis. Często ofiara Gray Varanowa stają się różnymi gadami, takimi jak gekon, węże (w tym trujące), młode żółwie, bębiny i agamas. Były przypadki, gdy Varana zjadła Cobra Środkową Azji i Gurez o dużej rozmiarze (do 140 centymetrów). Zauważono, że ukąszenia trujących węży na piłych szarości nie mają żadnych widocznych efektów.

Młodzi ludzie, a także szary średniej wielkości Waranches prowadzić polowanie owadów, głównie na szarańczu i dużych chrząszczych, a także w rzędzie i skorpionie.

Należy zauważyć, że polowań Varan jest skłonna przestrzegać jednego dnia wybrana trasa i systematycznie analizuje gniazda ptaków, otworów i kolonii Gerbil. Środkowa Azjatycka Gray Varan zabija swoją ofiarę, kompresując szczęki i potrząsanie.

Reprodukcja centralnego azjatyckiego szarego Varanowa

Polatymnium Central Asian Grey Varan osiąga w trzecim roku życia. Charakterystyczną cechą okresu małżeństwa w Grey Varanov jest ich bardzo mały czas trwania, a także bóle rytualne, które występują między mężczyznami. Na terytorium Azji Środkowej, w VarANA mate w maju. Podczas parowania warzono dolną stronę ciała i kufę o kobiecie. W czerwcu lub na początku lipca kobieta składa się od sześciu do dwudziestu trzech jaj o waży do piętnastu gramów i rozmiar 18-22x40-55 milimetrów. Młode łamacze pojawiają się na świetle od końca sierpnia i przez cały wrzesień. Jednocześnie wylęgowanie się często idą w długiej zimowej hibernacji.

Ochrona środkowej Azji Gray Varana

W latach trzydziestych i czterdziestych minionych stulecia skóra szarej Varan była dość szeroko stosowana w branży galanterii. Na przykład w Kazachstanie i Azji Środkowej w siedmiu latach zbierano do dwudziestu tysięcy skór szarego Varanowa. Taki stan rzeczy doprowadził do faktu, że odwaga szarej Varana znacznie się zmniejszyła, aw niektórych miejscach - całkowicie zniknęła. Innym ważnym czynnikiem, który przyczynił się do zniknięcia szarego Varanowa, jest zniszczenie oryginalnych siedlisk Gray Varana ze względu na rozwój gospodarczy tych krajów, a także eksterminacji tych zwierząt przez mieszkańców.

Środkowa Azjatycka Gray Varan znajduje się w Czerwonej Księdze Międzynarodowego Związku Ochrony Przyrody (IUCN), a także włączony do czerwonych księgowości Uzbekistanu (w 2003 r.), Turkmenistan (w 1999 r.), Kazachstan (w 1996 r.) I Kirgistan (w Okres radziecki - w 1985 r.).