Kardiomiopatia w kotach - rodzaje chorób, przyczyny, diagnozę i leczenie

Kardiomiopatia - koncepcja zbiorowa, pod którą cała grupa chorób serca charakteryzuje się zmianami dystroficznymi w mięśniach mięśnia sercowego (mięśnia serca).

Według charakteru zmian występujących w sercu, odróżniają się kilka rodzajów kardiomiopatii. Główny, a najczęściej obejmuje kardiomiopatię przerostową (GKMP) i kardiomiopatia dylatacji (DCMP).

Gkmm charakteryzuje się pogrubieniem ścian (tylko suma lub sama) i zmniejszenie jamy komorów serca. Jest to najczęstsza forma kardiomiopatii w kotach (około 65% wszystkich KMP w kotach).

DKMM, wręcz przeciwnie, charakteryzuje się przerzedzeniem ścian i rozbudowy wnęk komorowych. Jest stosunkowo rzadki (około 5%).

Należy również powiedzieć o innych form kardiomiopatii: RCM (ograniczająca kardiomiopatia, Jak również w GKMP, proces patologiczny przechwytuje lewą komorę, ale zagęszczanie mięśnia sercowego jest mniej wyraźne), Adpg (dysplazja abrithmogeniczna w prawo - Zmiany wpływają głównie na właściwą komorę), w niektórych przypadkach transformacja w sercu jest trudna do jednoznacznie interpretacji, takie choroby przypisuje się "niesklasyfikowanej kardiomiopatii".

Jak często znajduje się ta choroba?

Kardiomiopatia przerostowa wykrywa około 15% kotów w ogólnej populacji. W kotach starszej grupy wiekowej, rozpowszechnienie osiąga 29%.Większość kotów z kardiomiopatią przerostowej ma bezobjawowy przebieg choroby, z częstotliwością śmierci serca około 23% przez 5 lat, niezależnie od wieku w czasie diagnozy.

Przyczyny choroby

W zależności od powodów, które spowodowały kardiomiopatię, rozróżniają:

• Podstawowy lub idiopatyczny. Uważa się, że taka forma choroby ma naturę genetyczną. Obecnie ujawniono mutacje genowe, prowadzące do GKMM w rasie kotów Maine Coon i Regdoll. Nawet w kilku rasach, w tym brytyjski krótkowłosy, amerykański shorthair, szkocka fold, sfinks, perski, norweski las, śledzoną rodzinną predyspozycje do przerostowej kardiomiopatii.

Rasy te sugerują również odziedziczone formy, prowadzone są badania w tej dziedzinie. Uważa się również, że koty skał Abisyńskie, tajskie, Burmanskaya, Siamese są predysponowani DCMP. W rzadkich przypadkach idiopatyczna kardiomiopatia ujawnia się od dmuchania zwierząt.

• Wtórny Forma choroby jest podejrzewana w przypadkach, w których występuje choroba, która spowodowała przyczynę zmian w mięśniach mięśnia. Tak więc, na przykład, nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycyzmu, proces zapalny w mięśniu sercu - zapalenie mięśnia sercowego, wady serca (zwężenie aorty) można podawać wtórnym nadczynności tarczycy mięśnia sercowego, wadami serca (zwężenie aorty), a DCMP jest brakiem Tauryny z niezrównoważonymi karmieniami, zapaleniem mięśnia sercowego, wadami serca.

Mechanizm na występowanie choroby (patogeneza)

Proces patologiczny może wpływać na różne obszary mięśnia sercowego, ale uszkodzenie lewej komory mięśnia sercowego ma największe znaczenie w manifestacji choroby. Dzięki DKMP jest to zmniejszenie funkcji "pompowania", niezdolność komory jest odpowiednio zmniejszona i popchnięta krew do dużego kręgu krążenia krwi.

Oraz z Gkmm, wręcz przeciwnie, a nie zdolność mięśnia sercowego, aby się zrelaksować, a w wyniku niewydolności przepływu krwi wchodzącym do dużego kręgu krążenia krwi. Niezależnie od przyczyny zmian, zmiany te prowadzą do wzrostu ciśnienia w lewym atrium, aw przyszłości zwiększenie ciśnienia w żyłach płucnych - naczyniach, dla których krew wchodzi do lewego atrium.

Następnie rośnie ciśnienie w mniejszych naczyniach i kapilarach płuc, aw rezultacie obrzęk płuc rozwija się, czasami hydrotorax. Są to najbardziej straszne przejawy choroby, które mogą prowadzić do śmierci zwierząt.

Zaangażowanie w procesie "wydziałów z prawej strony" jest czasami spowodowane przez nagromadzenie płynu w jamie brzusznej (insites), jamy klatki piersiowej (hydrotorax), osierocka.

Oprócz tych oczywistych objawów następuje całą kaskadę reakcji adaptacyjnych, które następnie prowadzi do nieodwracalnych zmian, zarówno w sercu, jak iw innych organach. Takie procesy obejmują tachykardię (niekontrolowany długoterminowy wzrost impulsu), nadciśnienie tętnicze (wzrost ciśnienia krwi), wasocrekstriction (zwężenie statków), pragnienie (rzadko w kotach).

Obraz kliniczny

Na wczesnych etapach choroby, a czasem, a z bardziej wyraźnymi zmianami w sercu, objawy mogą być nieobecne. W niektórych przypadkach można zauważyć, że kot stał się mniej mobilny, częstotliwość oddechowa wzrasta podczas ćwiczeń. Taki "ukryty" etap może trwać wystarczająco długo, objawy zaczynają rosnąć, z reguły, po każdym wywołanym czynnikiem: stres, interwencja operacyjna, znieczulenie.

Głównym manifestacją choroby obejmuje wzrost oddychania - duszność oddechu. Jeśli na początku choroby może przejawiać się niezauważony, krótko, głównie po wysiłku, a następnie z czasem postępuje, manifestuje się sam. Wraz z rozwojem obrzęku płuc, kot bierze przymusową pozę, często oddycha otwartymi ustami, widać, że język i dziąsła nabywają błyszczący odcień. Jeśli w tej sytuacji nie ma sytuacji awaryjnej, zwierzę umrze.

Kolejna komplikacja, która rozwija się podczas kardiomiopatii w kotach - statek zakrzepowo-zatorowy. Sformułowany w rozszerzonej komór serca, wspięły się, zaczyna migrację na naczyniach krwionośnych. Przejawy zakrzepowo-zatorowej zależą od tego statku, zakrzepus zatrzyma się i obramuje. Najczęstszą lokalizacją jest tętnice udowe.

W tym przypadku rozwija się niedowłada kończyn miednicy. Kot nie spoczywa na łapach, poduszki palców są zimne, puls na dotkniętych kończynach nie pasuje. Z reguły istnieje wyraźny zespół bólu. W niektórych, bardzo rzadkich przypadkach jedynym manifestacją choroby może być nagłą śmiercią.

Jak ujawnić?

"Złoty standard" w diagnozie kardiomiopatii jest metodą echokardiograficzną (echo serca).

Dla kotów, ras Maine Coon i Regdoll istnieją specjalne testy genetyczne na obecność mutacji powodujących GKMP (HCM - test). Ale ten test nie wyklucza prowadzenia echokardiografii, ponieważ obecność tej mutacji nie oznacza jeszcze obecności samej choroby. Choroba może się później rozwijać w różnych formach i różnorodności.

Zmiany wykryte przez ECCG są podstawą rozpoczęcia leczenia. Ponadto wynik "negatywny" nie wyklucza postępowania echokardiografii. Udowodniono, że choroba może rozwinąć się u zwierząt z "negatywnym" testem na HCM, zakłada się, że choroba jest poligeniczna (dlatego osoba zna ponad 400 mutacji genowych prowadzących do GPM).

Konieczne są testy genetyczne kotów, przede wszystkim do planowania prac plemiennych, wybrany z osób hodowlanych, które są nośnikami zmutowanych genów.

Oprócz ECOCG, podczas badania kardiologicznego, zidentyfikowanie powikłań w postaci choroby rytmu serca może być wymagane do prowadzenia elektrokardiografii (EKG). Ponadto, w niektórych sytuacjach, rentgenowskich, ultradźwiękach klatki piersiowej stosuje się badania laboratoryjne.

Jak traktować?

Leczenie ma na celu wyeliminowanie objawów stagnacji niewydolności serca i zapobieganie obrzęk płuc, leki moczopędne są przepisane do tego celu. Aby zrozumieć nasilenie zjawisk stagnacyjnych, test liczenia ruchów oddechowych na minutę. Jest to łatwy sposób oceny statusu zwierzęcia w domu, którego nawet właściciel może użyć. W tym celu liczy ruch oddechowy (czyli wydechowy w piersiach) na minutę. Zwykle częstotliwość oddechowa nie przekracza 27 ruchów oddechowych na minutę.

W przypadku leczenia przewlekłej niewydolności serca przepisują leki z grupy inhibitorów ACE.

Gdy wykryte są kamery rozszerzone serca, zapobieganie zakrzepicy jest potrzebne, ponieważ przepisano się, że leki z grupy antiagregantów są przepisane.

Aby kontrolować tachykardię i poprawiając elastyczność mięśnia sercowego (w ramach GKMM), czasami używane są β-blokery.

W niektórych sytuacjach potrzebne są leki, które poprawiają zdolność skurczową z mięśnia sercowego.

Leczenie musi wyznaczyć weterynarii kardiologa na podstawie badania kota.

Prognoza

Prognoza jest bardzo zróżnicowana i zależy od charakteru anomalii obecnych w sercu, stopień zaburzeń krążenia krwi wewnątrz serca, stopień rozbudowy przedsionka, rytmu serca i ciśnienia krwi.

Koty o bardzo sztywnych ludziach i głębokich zaburzeń krążonych, bardzo dużą atrię, arytmiony (takie jak migotanie przedsionkowe) i niskie ciśnienie krwi mają złą prognozę. Nieletni formy Gkmm, szybko progresywnie, również niesie złą prognozę.

Na przeciwległym końcu widma kotów ze światłem i ogniskowym przerostem, bez poważnych zaburzeń krążenia może żyć zupełnie normalne życie.

Co robić? Zapobieganie

Zapobieganie leży w wczesnym wykryciu choroby i kompetentnej pracy plemiennej. Nie ma narkotyków z udowodnionym skuteczności zapobiegającym rozwojowi choroby. Dlatego bardzo ważne jest, aby ujawnić chorobę w odpowiednim czasie.

W tym celu zalecają inspekcję prewencyjną z kardiologiem i prowadząc ECCG w następujących grupach:

1. Koty związane z rasami z grupy ryzyka * Przed przeprowadzeniem interwencji chirurgicznych pod znieczuleniem ogólnym.
2. Regularnie rasy zwierząt o grupie ryzyka * co 1-1,5 roku przed osiągnięciem pięcioletniego wieku.
3. Koty wiekowe starsze niż 6 lat przed interwencją chirurgiczną pod znieczuleniem ogólnym.
4. Zwierzęta wykazujące szybki oddychanie z lekkim obciążeniem lub odpoczynkiem, zwiększając zmęczenie z obciążeniami lub przy zidentyfikowaniu badania terapeutycznego hałasu serca, zaburzeń rytmu.