Oznaki wścieklizny w kotach niż niebezpieczna choroba i jak pomóc zwierzakom?

Raming jest bardzo niebezpieczną chorobą rasy zakaźnej, uderzając zarówno zwierzęta, jak i zwierzęta żyjące w dzikich warunkach. Ponadto wirus może zostać zainfekowany przez osobę.

Wyczynowym środkiem choroby jest wirus Rabirusa wpływający na układ nerwowy zakażonego kota i prowadzący do zapalenia głowy i rdzenia kręgowego (zapalenie mózgowej). U zwierząt choroba nie jest podatna na leczenie i kończy się śmiercią w wyniku zwolnienia (asphyxia) lub zatrzymania serca.

Po raz pierwszy objawy wściekli u psów były opisane około 2500 tysięcy lat temu przez starożytnego filozofa greckiego przez demokrysy, w pierwszym wieku naszej epoki, rzymski lekarz AVL Corneley Celsis opisanych przypadków i sposobów zakażenia człowieka wścieklizna.

Niestety, nowoczesna medycyna nie była w stanie znaleźć skutecznych sposobów na leczenie choroby po przejawie objawów klinicznych i jedyną skuteczną metodą zapobiegania Rabeesowi w kotach jest aktualne szczepienia.

Metody zakażenia

Wirus wścieklizny spada do ciała kota przez krew zainfekowanego zwierzęcia. Infekcja występuje nie tylko podczas gryzienia, ale także, gdy chore zwierzę jest trafione, uszkodzone obszary skóry (rany, zadrapania) i błon śluzowych. Przewoźnicy choroby najczęściej są dzikie zwierzęta (lisy, szopy), stoczni i koty domowe oraz psy, szczury, myszy i inne gryzonie.

Zwierzęta przyzwyczajone do ciągłych niezależnych spacerów w świeżym powietrzu, ryzyko zakażonych wściekliznę znacznie więcej, a zwierzęta, nigdy nie opuszczając mieszkania, nie są ubezpieczone przed chorobą.

Najczęstsze dwa sposoby zakażenia są najczęstsze:

• Kęs zainfekowanych dzikich lub zwierząt domowych. W tym samym czasie wystarczy tylko jeden kęs.
• Jedzenie pacjentów gryzoni. Przez jakiś czas (przed dniem) wirus jest również zachowany w organach martwych zwierząt.

Po wejściu do ciała zwierzę, wirus jest dość szybko (około 3 mm na godzinę) rozprzestrzenia się przez włókna nerwowe i dociera do kręgosłupa i mózgu. Czas wyglądu pierwszych oznak choroby w dużej mierze zależy od miejsca ugryzienia. Tak więc, z głębokim bitesami w głowie lub szyi, oznaki choroby zostaną wyświetlone szybciej niż gdy gryzie w łapie lub ogonie.

Objawy choroby i rodzajów wściekli

Okres inkubacji (okres czasu od zakażenia wyglądu pierwszych widocznych objawów) wściekliwych w kotach może się różnić w zależności od wieku, zdrowia zwierzęcia, miejsca i głębokościę ugryzienia, liczba zainfekowanych śliny i Inne czynniki, które wpadły w ciało.

Średnio u dorosłych kotów, pierwsze oznaki choroby pojawiają się po 3-6 tygodniach po zakażeniu, kocięta w tym samym okresie inkubacji wynoszą tylko 5-7 dni. W tym przypadku choroba u kotów można zaobserwować w jednej z trzech form, z których każdy jest wyświetlany na swój sposób na zachowanie zwierzęce.

Formy wścieklizny

Żądza

Najczęstszą formą wściekliznę, w której czas trwania choroby waha się od 3 do 11 dni i kończy się śmiercią zwierzęcia z asfyxia (dławiąca) lub paraliż serca.

Z brutalną formą, takie zmiany zachowania, stan fizyczny i reakcje na bodźce zewnętrzne są charakterystyczne:

• Letarg, utrata apetytu, brak reakcji na zespoły zespołowe, pragnienie znalezienia odosobnionego, spokojnego miejsca i ukrycia od właścicieli.
• Czasami zachowanie jest radykalnie różne w przeciwnym kierunku - kot staje się boleśnie obsesyjny, właściciele realizują się wszędzie, przesuwa się, pociera o nogi. Jednakże, z rozwojem choroby takie zachowanie zastępuje się niepokój, drażliwość i niefortunne strach. Sądząc według specyfiki zachowania, jest całkiem możliwe, że kot wydaje się wizualne, słuchowe i węchowe halucynacje - zwierzęta słucha czegoś, przestraszonego i może być niestety pokazać agresję wobec właścicieli.
• Zmiana uzależnień smakowych, ulubione jedzenie kota może w pełni zignorować, jednocześnie można zaobserwować jedzenie absolutnie niejadalnych przedmiotów.
• Kot może grzeszyć i udusić miejsce gryzienia lub wrak, przez który wirus przenika ciało.
• Skurcze mięśni gardła prowadzą do trudnej do połknięcia żywności, a nawet wody. W rezultacie jest uczucie, że kot zwrócił coś, jest mnóstwo śliny.
• Ostra zmiana nastrojów zwierząt, przerzeciona, wściekłość, anomaliczne podniecenie i agresywne zachowanie są ostro zastępowane przez stan całkowitej apatii. Nowy atak bogatych może prowokować wszelkie zewnętrzne bodźce (jasne światło, głośny dźwięk, ostry ruch w pobliżu zwierzęcia).
• Kot często ma rozszerzonego ucznia, pojawia się mruże, rogówka oka nabywa turbulentny cień.
• Ostatni etap charakteryzuje się wyczerpaniem ciała, brak głosu, rozmnażanie paraliżu z tylnych łap na całym ciele, podczas gdy porażenie dolnej szczęki prowadzi do upadku języka i niekontrolował przepływ ślina z ust.

Paralityk

W tej formie choroba w kotu przebiega znacznie szybciej, zwierzę zwykle umiera w czwartym dniu po pojawieniu się pierwszych znaków klinicznych.

Obecność partyzmu paralitycznego lub cicha wskazuje następujące zmiany:

• Nawet bardzo towarzyski lub agresywny kot obsessyjnie wymaga uwagi i uczucia właścicieli. Takie zachowanie jest szczególnie niebezpieczne w tym, że w pierwszych dniach może nie powodować niepokoju od właścicieli i nie będą próbowali wyizolować zwierzęcia. W tym samym czasie, na pierwszym etapie, okres nietypowej miłości jest czasami ostro zastąpiony drażliwością, a zainfekowany kot może ugryźć właściciela.
• Stopniowo zachowanie nabywa niespokojny znak, po czym zastępuje się okresem kompletnej apatii, letargy.
• Bardzo często, z tą formą wściekliznę, kot rozwija się równolegle z hemoroidalnym zapaleniem żołądka żołądka, których oznaki są biegunką, wymioty, a także obecność krwi w kreskówkach i miarze wymiotów.
• Kaszel i obfite ślinienie świadczy o rozwoju paraliżu fary.

Paralityczna forma nie jest na próżno nazywanym łagodnym lub cichym. Często właściciele nie mogą natychmiast rozpoznać choroby i spróbować traktować jego objawów.

Tak więc, na przykład podczas paraliżu, kot zachowuje się, jakby coś było karmione lub coś utknęło w jej gardle. Z bardzo naturalnym pragnieniem właścicieli do zbadania gardła i pomocy zwierzęciu, prawdopodobieństwem ugryzienia i infekcji ludzkiej jest wysokie.

Nietypowy

Ta forma choroby jest niezwykle rzadka i jest trudna do prawidłowego diagnozowania, ponieważ objawy neurologiczne i kardynały zmiany w zachowaniu zwierzęce charakterystyczne dla innych form wściekliznych nie są obserwowane w ogóle lub okresowo.

Choroba jest przedłużona i może trwać przez kilka miesięcy, podczas gdy objawy zapalenia żołądkowego, zapalenia jelitowego i innej choroby jelitowej i układu pokarmowego. Zwierzę cierpi na biegunkę, wymioty, a w wyładowaniu jest krew. Letarg i brak działalności mogą być postrzegane przez właścicieli w wyniku zaniku mięśniowego i ostrej utraty wagi.

Gdy jeden lub więcej wymienionych funkcji lub wykrywa organizm śladów ukąszenia po spacerze, gospodarze są zobowiązani do natychmiastowego podjęcia następujących działań:

• W pełni izoluj kota w oddzielnym pomieszczeniu i lepiej zamknięte przenoszenie i zapobiec kontaktom zarówno z ludźmi, jak i z innymi zwierzętami.
• Natychmiast zgłaszaj swoje podejrzenia lub zaobserwowały objawy państwowej instytucji weterynaryjnej w miejscu zamieszkania i dostarczyć zwierzę na określonym adresie kwarantanny. Termin kwarantanny wynosi 10 dni, po którym zaszczepione zwierzę wraca do właścicieli i dokonać odpowiedniego znaku w paszporcie weterynaryjnym. W przypadku, po 10 dniach, kliniczne objawy wściekliznę nadal obserwuje się, kwarantanna jest przedłużona o 60 dni.
• Jeśli zwierzę ma czas, aby ugryźć lub zadrapać kogoś z ludzi, konieczne jest spłukanie rany z mydłem i stosuje się do traumy, aby przejść do szczepień wścieklizny. Jeśli istnieje okazja do przestrzegania zwierząt kłopotów i przez 10 dni nie ma rozwój choroby, przebieg szczepienia może zostać zatrzymany.

Cat Rabid Grafting - główna metoda zapobiegania

Niestety, niektórzy właściciele kotów krajowych wątpią na potrzeby szczepień z wściekliznych, błędnie wierząc, że ich zwierzak jest w pełni ubezpieczony przed infekcją.

Takie właściciele motywują odrzucenie szczepienia z niechęcią po raz kolejny, aby utworzyć stresową sytuację dla zwierzęcia podczas przechodzenia do kliniki weterynaryjnej, możliwość komplikacji i bezsensownych wydatków na temat procedury dla kota, którego kontaktu ze światem zewnętrznym i innym krewni są całkowicie wykluczone.

Jednak nikt nie może dostarczyć wszystkich możliwych sytuacji i jako dowodów na potrzeby szczepienia można podawać następujące argumenty:

• Nawet kot domowy może przypadkowo wejść na ulicę przez otwarte okno lub drzwi, nikt nie może całkowicie wyeliminować tej opcji.
• W mieszkaniu lub domu może przeniknąć zainfekowane gryzonie.
• Podczas transportu kotów w pociągu lub samolotie konieczne jest posiadanie znaku w weterynaryjnym paszporcie o szczepieniu.
• Porn Cat nie może uczestniczyć w wystawach bez wściekłości.

Pierwsze szczepienia przeciwko wściekliznie jest wykonywane przez kotek, nie wcześniej niż trzy miesiące, ale przed rozpoczęciem zmiany zębów. Jednocześnie kotek musi być absolutnie zdrowy, aktywny, a także ma dobry apetyt.

Jeśli istnieją podwyższoną temperaturę ciała, zaburzenia trawienia, zapalenie błon śluzowych i podczas zmiany zębów w kitniach, a także w czasie ciąży i laktacji u dorosłych kotów szczepień jest zabronione.

Należy również przenieść do daty szczepienia, jeżeli zwierzęcy wykonane antybiotyki lub ponieśli operacja chirurgiczna. Dwa tygodnie przed szczepieniem kot powinien przekazać obróbkę anthelmintic i przebieg leczenia z innych pasożytów (pchły i kleszcze).

Natychmiast przed wprowadzeniem szczepionki lekarz weterynarii jest zobowiązany do sprawdzenia zwierzęcia dla chorób. Szczepienie w sajemnym powinienem być rocznie.

Wybierając szczepionkę, powinieneś zapłacić za certyfikat zgodności, data wydania i zgodności z zasadami przechowywania. Do tej pory przedstawiono kilka rodzajów szczepionek na rynku, których skuteczność jest sprawdzana przez lata stosowania: Nobivacrabies (Holandia), Defensor3 (Francja), Rabisin (USA).

Niektóre szczepionki, na przykład, francuski quadricat, zapewnia zapobieganie nie tylko wściekliom, ale także paneli, rinotrachitę i calwiwiosę. Nowoczesne szczepionki bardzo rzadko powodują reakcję alergiczną u zwierzęcia lub prowadzić do powikłań, więc nie jest warte obawy przed szczepieniem.