Ciekawe o małulowi

MANUL - mieszkańca azjatyckich stepów jest jednym z najciekawszych rodzajów kotów. Przez dwadzieścia tysięcy lat istnienia na ziemi, ten kot praktycznie się nie zmienił.

Po raz pierwszy Małul został opisany przez niemieckiego przyrodnika Petera Petlas, kiedy spotkał kota w stepach kaspijskich. W rezultacie Małul otrzymał drugą nazwę kota palamenowego.

Opis Manula

Otworzył go i wprowadził niemieckiego przyrodnika Petera Pala, który znalazł drapieżnik w 1776 roku w pobliżu Morza Kaspijskiego, dzięki którym bestia dostała drugą nazwę - Cat Pallasov (Pallasov Cat). Dwóch przedmiotów naukowych Felis Manul i Otocolobus Manul, oszołomienie powoduje sekundę, co oznacza przetłumaczone z greckiego "Ugly Ear" (Otos - Ear i Kolobos - brzydkie).

Wygląd zewnętrzny

Małul został uznany za najmniejszych mieszkańców dzikich kotów w przestrzeni powietrznej. Wraz z długością pół metra i wagą 2-5 kg ​​przypominałby zwykły kot, jeśli nie charakterystyczny ostry wygląd i wspaniałe futro, które nadaje mu nadmierną masę. Ogólnie rzecz biorąc, Małul wydaje się bardzo gęsty: wrażenie uzupełniają krótkie grube kończyny i objętościowe, nie szczególnie długie (23-31 cm) ogon. Pazury na łapach są bardzo zakrzywione.

Według jednego z hipotez, Małul jest w bliskim związku z kotami perskim o tych samych zaokrąglonych konturach, puszystej wełny i niezwykły (skomplikowany) kształt głowy. Po jej bokach znajdują się szerokie uszy z czołgami długie włosy spacerujące na imprezy.

Manula nie jest 30 (jak większość kotów), ale 28 zębów, gdzie kły są trzy razy dłuższe niż kot krajowy. Oczy są wyposażone w wadliwe membrany: działają jak trzeci stulecie, chroniąc rogówki od suszenia i obrażeń. Małul słynął z ostrożnego spojrzenia dużych żółto-zielonych oczu, pod którym 2 czarne paski rozciągnięte przez policzek. Jeden kończy się u podstawy ucha, drugi - na szyi (pod uchem).

Fantastyczne puszyste Małul, w porównaniu do reszty kotów, wyjaśniono jako wysokość włosów (7 cm) i gęstość ich kiełkowania - 9 tys. Na 1 kV. cm.

Rasa kota

Dziś wiadomo, że wiadomo o trzech odmianach ras Manula. Nie mają specjalnych różnic od siebie. Ich ciało nie różnią się wielkością, ale jest niewielka różnica w kolorze płaszcza.

Prosty Małul

Jak wspomniano powyżej, kolor wełny jest prosty Manula - jasnoszary, zwykle taki zwierzę Mieszkania w stepach Mongolii, Syberii i Chin. Pod koniec XVIII wieku ten kot potrząsnął swoim wyglądem cały świat.

Środkowy Azjatycki

Kolor takich kotów jest bardzo różny od opisanych powyżej. Wełna tych Manulowa ma rudowłosa, a także czerwone paski zerkając. Przedstawiciele te można zobaczyć w Tadżykistanie, Uzbekistanie, Afganistanie i tak dalej. Po raz pierwszy z Manułami tej rasy, ludzie mogli spotkać się w połowie XIX wieku.

Tybetański

Futro krawat tybetański jest trochę ciemniejszy niż standard, aw zimie jego wełna nabywa piękny srebrny kolor. To dzikie zwierzę znajduje się w Iranie, Pakistanie, Kirgistanie i tak dalej. O Tibetan Manulas po raz pierwszy stał się znany z połowy XIX wieku.

Standardowy kolor zimowy jest utworzony przez jasnoszare i jasnolegle odcieni, w których siwe włosy mają białe zakończenia. Kończyny i brzuch więcej rude niż tył, w środku, który rozciągały się 6-7 czarnych pasków opadającymi po bokach. Ogon jest również otoczony przez kilka (do 7) linii poprzecznych i kończy się czarną końcówką.

Charakter i styl życia

Małul, podobnie jak wielu kotów, mieszka i osiedlił się, nie uciekając do przedłużających się nomadów. Mężczyzna "jest właścicielem" myśliwym do 4 kV. KM., Gdzie i umieszcza Lair, wybierając odosobnione miejsca między kamieniami lub w szczelinach. Często zajmuje otwory Surkova (Tarbagans) i lisów lub wykopuje się, w zagęszczonych wami i pod klifami. W leasie spoczywającej część nocy, zmniejszając najciemniejszy dzień na polowanie.

Częściej pojawia się po zachodzie słońca, wcześnie rano lub po południu, jeśli dzieje się w lecie. W poszukiwaniu jedzenia Mantel opuszcza Logovę nie dalej niż 0,1-1 km, sprawdzając najbliższe pola, step i skały. Sposób ruchu przypomina lisy, w linii prostej i ślad szlaku, ale z innym przedziałem między okrągłymi śladami (12-15 cm).

W Arsenalu Sygnałów Dźwięk Manula - ostry prysk i ochrypły ryż. Kot Pallasov, w przeciwieństwie do reszty kota, nie wie, jak syczeć.

Drapieżnik nie toleruje inwazji na prywatną przestrzeń - w tym przypadku staje się niezwykle agresywny i umożliwia ostre długie kły na kursie.

Ile Manula na żywo

Według przybliżonych szacunków, na wolności, Małul nie zawsze mieszka do 11-12 lat, ale ma szansę na dłuższą istnienie, gdy w parku zoologicznym. Więc w zoo w Moskwie jeden z kotów Pallas mieszkał do 18 lat. Ponadto Małul był symbolem metropolitalnym zoo od 1987 do 2014 roku, a obraz kota został zablokowany przy głównym wejściu. Ale historia widoku w zoo zaczęła się znacznie wcześniej, od 1949 r., Kiedy pojawiły się tutaj pierwsze manuły.

Już od 1957 r. Zwierzęta zaczęły być stale wystawiane, a od 1975 r. Predatorów rozpoczęli regularną reprodukcję. Od tego momentu w zoo urodziło się ponad 140 koctów, których nie wszyscy mieszkali do dorosłego wieku, ale była to "Moskwa" uzupełniała kolekcje amerykańskich i europejskich ogrodów zoologicznych. Moskiewskie zoo jest uważane za przywódcę liczby narodzonych Manulowa, pomimo złożoności reprodukcji i ich treści w niewoli.

Kiedy zmiana siedliska, Mantel doświadcza poważnego stresu, który wpływa na układ odpornościowy i ogólnie na zdrowie. Wiele osób wpadających w nieznane środowisko umierają z powodu śmiertelnych infekcji.

O stabilnej reprodukcji Manulova w ogrodach zoologicznych mówi wcześnie, chociaż niektóre z nich mają daleko od pierwszej generacji drapieżników urodzonych w Sappatorach. Są kaszel, próbując utrzymać Małul w prywatnych domach i mieszkaniach, wygłupiając zewnętrzny podobieństwo z kotem.

Ale jest zbyt wiele czynników, z których pozbawiony więzienia domowego staje się niemożliwe:

• Nietolerancja do wysokich temperatur (gruba wełna jest przeznaczona do ciężkich przymrozek, do minus 50 stopni);
• odrzucenie nieznanej pasz;
• Ostry spadek odporności i ekspozycji na choroby.

A co najważniejsze - uporczywy i samowystarczalny. Nigdy nie zmieni się w podręcznik i nie skontaktuje się z ludźmi nawet po wielu latach.

Obszar, siedliska

Cat Pallasov jest wystarczająco szeroko rozpowszechniony - w Azji Środkowej i Środkowej, na południu Syberii (z wybrzeża Morza Kaspijskiego do Transbaikalia). Manul zamieszkuje Transcaucasia, Mongolię, zachodnie Chiny i Tybet, a także Afganistan, Iran i Pakistan.

W ostatnich latach arral Manuul, prawie praktycznie eksterminowany na otwartym stepowym, stał się fragmentarycznym, obracającym się w strefy izolowane.

W naszym kraju istnieją trzy takie strefy (wschodnie, transbaikalskaya i tuvino-altai), a nieobecność luki między drugą a trzecią jest:

• Wschodni - stepy regionu Chita (między podnoszeniem i argumentowaniem) do Jednou na Zachodzie;
• Zabaikalskaya - w granicach lasów leśnych i stepowych regionów Buryatii (DzhiDinsky, Selgginsky i Ivolginsky) do szerokości geograficznej Ulan-UDE;
• Tuvino-Ałtaj - Ekstremalna na południowy wschód od Tyvy i Altai.

Mantel szuka gniazdek skalnych i szerokich obszarów o zaroślach krzewów, gdzie można go ukryć, podczas którego była przymocowana do niektórych krajobrazów - małe wzgórza, góry (z sąsiednimi równinami) i grzbietami górskimi, stopami i grzbietami. Wszędzie, gdzie osiada Małul, istnieje ostro klimat kontynentalny z bardzo niskimi temperaturami zimowymi (do -50 ° C) i płytkiego śniegu.

Dieta Manula

Menu Pallasov Cat nie wpływa na różnorodność - to małe gryzonie i czasami małe pióra. Rozkład stepów pod ziemią rolną (pod względem planu ekstrawagancji) wygląda jak dwa: z jednej strony gryzonie próbują opuścić te miejsca, z drugiej strony - zaczynają gromadzić się w pobliżu standardów hodowlanych i są ujawnione szybciej przez Małulę.

W tradycyjnym menu Małul obejmuje takie zwierzęta jak:

• Koła i gerbil;
• chomiki i gophery;
• zlecze-tolaj;
• Surki (młody);
• jedzenie;
• kuropatwy i ciasta;
• Larks i inne ptaki, zwijanie gniazd na ziemi;
• Owady (lato).

Malele pasuje do ofiary o otworach lub kamieniach: jeśli nie-otwór jest wstyd, zadrapania niefortunnej łapy.

Jesienią (w październiku - listopad), Manulov rośnie apetyt. Jedzą półtora razy więcej i niekontrolowanie przybierają wagę. W zimie (grudzień - styczeń) zainteresowanie żywnością znikają, a bestie pułapki w ciągu jednego dnia.

W ogrodach zoologicznych koty dają mięso w połączeniu z zielonymi zbożami i mąką kości, ale gryzonie / karacze karacze serwowane są jako ulubione danie, specjalnie hodowane do tych celów. Pasza Manulov wieczorami.

Reprodukcja i potomstwo

Rasy męskie raz w roku. Gon spada na luty - marzec. Wezwanie małżeńskiego mężczyzny przypomina coś wśród cichej kory i krzywej radzieckiej. Estrus w żeńskich trwa długo, około 42 godziny. Po wystąpieniu Ghonu, kilku partnerów jest gotowych, okresowo obniżając okrutne walki. Ciąża trwa od 66 do 75 dni (średnio 60), a zakochane kocięta pojawiają się w kwietniu - może lub pod koniec maja - czerwca. W obudowie zwykle 3-5 niewidomych młodych, ale może jeden lub siedem.

Każda noworodka waży od 0,3 do 0,4 kg o długości około 12 cm. Kocięta otwierają oczy po 10-12 dniach i zmienić wełnę w wieku 2 miesięcy, gdy waży już 0,5-0,6 kg. Po osiągnięciu 3-4 miesięcy młoda kobieta zaczyna polować. Nie wszystkie młode manuły żyją do wieku reprodukcyjnego, który przychodzi w ciągu 10 miesięcy. Wiele kocięci umiera w niemowlęcym z ostrych chorób zakaźnych.

Naturalni wrogowie

Manow ma wielu nieszkodliwych, zarówno otwartymi wrogami, jak i konkurenci żywności. Malowane ptaki przypisywane są ten ostatni, Corsaq, lekką chorinę i zwykłym lisem.

Do środków naturalnych wrogów Manula należy:

• wilki (niedawno modyfikowane);
• psy (bezpańskie i pasterze), czekając na Manulov w pobliżu bydła domowego;
• ptaki sokorowe;
• Filin;
• Kłusownicy.

Był ciężko i wystarczająco niewystarczający, by oderwać się od ukierunkowanych prześladowań. Próbuje uciec, aby dostać się do oszczędzającego otworu lub połysku między kamieniami, ale jeśli manewr nie powiedzie się, zamienia kufę do wroga (siedzi lub upadku).

W tej pozycji drapieżnik staje się łatwą zdobycz dużego psa lub łowcy. Manula może być złapany przez niespodziankę i głęboko w nocy, oślepiając samochodem reflektorami: Kot nigdy się nie biegnie, a ona próbuje ukryć, co często stoi do jego życia.

Populacja i status formy

MANUL - prawdziwy mistrz wycięcia i przebrania na ziemi. Nienawidził człowieka, zamarza i siedzi na zegarze, nie kłamie, łącząc kolor z otaczającym krajobrazem.

Zdolność do odwrócenia się w niewidzialność serwowała Manuul i złą obsługę, dzięki czemu badania / ochrona rodzaju wyjątkowo trudnej zawodu. Cat Pallasov nadal ma niewiele badany, a dokładna liczba gatunków jest nieznana.

Na początku tego wieku, ponieważ biolodzy sugerują, całkowita liczba Manulowa w naszym kraju wahała się od 3 do 3,65 tys. osoby fizyczne. Manul hodowli nadal się kurczy, w tym zarówno obszary chronione: w niektórych obszarach zniknął prawie całkowicie.

W niektórych mieszkańca maksymalna gęstość drapieżnika wynosi 2,5-3 dla dorosłych zwierząt o 10 km².

Populacja zmniejsza zarówno czynniki antropogeniczne, jak i inne:

• Górnictwo kłusujące do futra;
• Masowe stosowanie pętli / pułapek do łapania lisów i zających;
• Niekomeknacyjna treść psa;
• zmniejszenie bazy zasilającej (ze względu na zmniejszoną reprodukcję gryzonów, w tym Surkov);
• Zimy wielo-serowe i długi lód;
• śmierć z infekcji.

Pięć lat temu Naturalny rezerwat biosfery "Daursky" otrzymał dotację z rosyjskiego społeczeństwa geograficznego, przydzielonego programem "Zachowanie Manuula w Transbaikalia". Jego celem jest uzyskanie aktualnych informacji o siedliskach i ruchach Manulowa, dają ocenę stopnia przetrwania młodych i dorosłych zwierząt.

Człowiek jeszcze nie dotarł do ulubionych siedlisk Pallas of the Cat, pozostałości i stepów kamienistych, co dają słabą nadzieję na zachowanie formularza.

Obecnie Felis Manul znajduje się w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej, a także przyszedł do załącznika II CITES (1995) i czerwoną listę IUCN w statusie "w pobliżu zagrożenia". Polowanie na Manula jest zabronione wszędzie.