Oś

Oś - Bardzo piękny przedstawiciel rodzajem jelenia (Cervidae). Na czerwonawo-złotej wełny zwierząt, kontrast wzorców odrębnych białych plam. Jest to największy przedstawiciel osi rodzaju. Oś - wprowadzony rodzaj jelenia z Indii do wielu krajów. Jego mięso jest bardzo mile widziane. Kiedy stada stają się zbyt duże, wpływają na lokalną roślinność i zwiększają erozję. Te jelenia przenoszą również choroby transmisji.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: Oś

Nazwa naukowa Cervidae ma kilka możliwych korzeni: grecki akson, litewski popiół lub sanskryt akshan. Nazwa ludzi pochodzi z języka hindi, co oznacza zauważył wełnę reniferową. Innym możliwym źródłem nazwy oznacza "jasny" lub "zauważony". Aksis jest jedynym przedstawicielem rodzaju osi i należy do rodziny Cervidae (jelenie). Zwierzę zostało po raz pierwszy opisane przez niemieckiego przyrodnika Johann Erkleben w 1777 roku.

Wideo: Oś

Zgodnie z podsumowaniem ssaków ssaków (2005) w ramach rodzaju z rodzaju ujmowano 2 typy:

• oś;
• Oś osi - osi Indian lub "Czytaj";
• Hyelaphus;
• Axis Calamianensis - Aksis Kalayysky lub "Kalasian";
• Oś Kuhlii - Aksis Bayeangy;
• Axis Porcinus - Axis Bengali lub "Wieprzowina" (Podgatunki: Porcinus, Annamiticus).

Badania DNA mitochondrialne wykazały, że osi bengalski (osi porcinus) jest ściślej związany z przedstawicielami rodzaju Cervusa niż zwykłą oś osi, co może prowadzić do wyjątku tego typu rodzaju osi. Oś jelenia odeszła z linii Rucervus we wczesnym Pliceinie (pięć milionów lat temu). Badanie 2002 pokazuje, że oś Shansius jest najwcześniejszym przodkiem Hyelapy. Dlatego też nie jest już uważany za Cervus z niektórymi naukowcami.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: wygląda jak oś

Oś - umiarkowany jelenie. Mężczyźni osiąga prawie 90 cm, a kobiety 70 cm w ramieniu. Długość głowy i ciała wynosi około 1,7 m. Podczas gdy niedojrzałe samce waży 30-75 kg, lżejsze kobiety waży 25-45 kg. Dorosły mężczyźni mogą ważyć nawet 98-110 kg. Ogon 20 cm długości, jest oznaczony ciemnym paskiem, który rozciąga się wzdłuż jego długości. Rodzaj seksownych dimorficznych - samców większych samic, a rogi są obecne tylko u mężczyzn. Futro ma kolor złoto-czerwonawy, całkowicie pokryty białym plamami. Brzuch, półksiężyc, gardło, stopy, uszy i ogony - biały. Zauważalny czarny pas przechodzi wzdłuż kręgosłupa. Oś dobrze rozwinięta niepokojące gruczoły (w pobliżu oczu), z twardymi włosami. Mają też dobrze rozwinięte gruczoły związane i gruczoły pedałowe znajdujące się na tylnych nogach. Gruczoły przed prebitalami, bardziej u mężczyzn niż kobiety, otwierają się w odpowiedzi na niektóre bodźce.

Interesujący fakt: Róg z trzema zębami ma długość około 1 m. Są resetowane rocznie. Rogi pojawiają się jako tkanki miękkie i stopniowo utwardzają, tworząc struktury kostne, po zablokowaniu i mineralizacji naczyń krwionośnych w tkankach.

Kopyta mają długość od 4,1 do 6,1 cm. Na przednie nogi są dłuższe niż z tyłu. Róg i brwi są dłuższe niż oś osi jeleni. Podłogi (jądra kości, z których pojawiają się rogi) w skrócie, a bębny słuchowe są mniej. Aksis można zdezorientować z ligami. Tylko on jest ciemniejszy i ma kilka białych miejsc, podczas gdy LAN ma więcej białych plam. Oś ma zauważalne białe miejsce na gardle, podczas gdy jej gardło jest całkowicie białe. Gładkie włosy i elastyczne włosy. Mężczyźni mają tendencję do ciemniejszego i mają czarne znaki na twarzy. Charakterystyczne białe plamy znajdują się zarówno w płciach, jak i Longitudd przez wiersze przez całe życie zwierzęcia.

Gdzie mieszka osi?

Zdjęcie: Aksis kobieta

Aksis spotkał się historycznie w Indiach i Ceylon. Jego zakres siedliska waha się od 8 do 30 ° północnej szerokości geograficznej w Indiach, a następnie przechodzi przez Nepal, Bhutan, Bangladesz i Sri Lanka. Na zachodzie jego zasięg osiąga Wschodnie Rajasthan i Gudżarat. Północna granica przechodzi wzdłuż pasów Bhabar-Tera u podnóża Himalajów, od Uttar Pradesh i Uttarabed do Nepalu, północnej części Bengalu Zachodniego i Sikkim, a następnie - do Zachodnich Assam i zachodnie doliny butanu, które są poniżej 1100 m, które są poniżej 1100 m, które są poniżej 1100 m, które są poniżej 1100 m poziomu morza poniżej.

Wschodnia granica jego zakresu rozciąga się od Zachodnim Assam do Bengalu Zachodniego (Indie) i Bangladeszu. Sri Lanka jest południowym limitem. Oś jest rozproszona w obszarach leśnych na reszcie indyjskiego półwyspu. W Bangladeszu istnieje obecnie tylko na Sundarbansach, a niektóre ekopary znajdujące się wokół Bengal Bay. Winie w centralnej i północnej części kraju.

Oś wprowadza się do:

• Argentyna;
• Armenia;
• Australia,
• Brazylia;
• Chorwacja;
• Ukraina;
• Moldova;
• Papua Nowa Gwinea;
• Pakistan;
• Urugwaj;
• USA.

W swojej ojczyźnie te jelenie zajmują pastwiska i bardzo rzadko poruszają się w dziedzinie gęstej dżungli, które można znaleźć obok nich. Krótkie pastwiska są dla nich ważnym obszarem z powodu braku schroniska na drapieżniki, takie jak tygrys. Lasy rzeki w Parku Narodowym Bardia w Nepalu Nizalu są szeroko stosowane przez oś do cieniowania i schronienia w sezonie suchym. Las zapewnia dobre karmienie upadłych owoców i liści o wysokiej zawartości odżywczej zwierzęcia. Dlatego dla optymalnego siedliska jelenia potrzebne są otwarte obszary, a także macierzy leśne w ich siedlisku.

Teraz wiesz, gdzie żyje jelenie osi. Zobaczmy, co je.

Co jest używane przez oś?

Zdjęcie: Oś jelenia

Główne potrawy na rok używany przez te jelenia są zioła, a także kwiaty i owoce, które spada z drzew lasów. W sezonie monsunowym trawą i drewnem w lesie są ważnym źródłem pożywienia. Innym źródłem zasilania może być grzyby bogate w białka i składniki odżywcze, a także znajdują się w lasach. Wolą młode pędy, przy braku, którego zwierzę woli jeść młodych wierzchołków o wysokich i gruboziarnistych ziół.

Warunki klimatyczne stanowią główną część racji jelenia. Zimą - od października do stycznia, gdy zioła, nadmiernie wysoko lub suszone i nie są już przyjemne do smaku, dieta obejmuje krzewy i liście małych drzew. Rodzaje flamanów są często preferowane z zimową dietą. Owoce spożywane przez oś w Parku Narodowym Kanch (Indie) obejmują owoce typu podróbek od stycznia do maja, przewody błony śluzowej od maja do czerwca i Jambollanów albo Yamban od czerwca do lipca. Jeleń, z reguły idą razem i wydobywali jedzenie, poruszając się powoli.

Aksisi milczą, kiedy pasują do siebie. Mężczyźni często stoją na tylnych nogach, aby dostać się do wysokich gałęzi. Zbiorniki są odwiedzane prawie dwa razy dziennie, z wielką starannością. W Parku Narodowym Kanch Animal, zęby podrapali się sole mineralne bogate w pięciopbrzymi wapń i fosfor. Jeleń w Saderbakach bardziej wszystko wszechmocny, t. do. Pozostałości czerwonych krabów odkryto w ich żołądkach.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Axisi

Aksjancy są aktywni przez cały dzień. Latem czas prowadzi się w cieniu, a promienie słońca uniknięto, jeśli temperatura sięga 27 ° C. Aktywność szczytowa przychodzi jako podejście zmierzchowe. Kiedy dni stają się chłodniejsze, wyszukiwanie spożywcze zaczyna się przed wschodem słońca i osiągnie szczyt wcześnie rano. Aktywność spowalnia w południe, gdy zwierzęta odpoczywają lub opierają spokojnie. Podawanie jest wznowione do końca dnia i trwa do północy. Zasnąli kilka godzin przed wschodem słońca, jako reguła, w chłodnym lesie. Te jelenie poruszają się w jednym obszarze przez pewne ścieżki.

Oś znajduje się w kilku różnych rodzajach stada w zależności od wieku i płci. Stoki matriarchalne składają się z dorosłych kobiet i ich dzieci z teraźniejszości i poprzedniego roku. Seksualnie aktywne samce podążają za tymi grupami podczas sezonu małżeńskiego, podczas gdy mniej aktywnych mężczyzn tworzą stada licencjata. Kolejny rodzaj stada, który często występuje, nazywany jest stadami szkółek, które obejmują samice z młodymi młodymi w wieku poniżej 8 tygodni.

Mężczyźni uczestniczą w systemie hierarchicznym opartym na dominace, gdzie starsze i większe samce dominują młodszych i mniejszych mężczyzn. Istnieją cztery różne agresywne manifestacje wśród mężczyzn. Samice są również zaangażowane w agresywne zachowanie, ale wynika głównie z przeludnienia na ścieżce.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Young Aksis

Mężczyźni są zazwyczaj ryczami podczas sezonu małżeńskiego, co może być dobrym wskaźnikiem rozpoczęcia reprodukcji. Nasiona osi w kwietniu lub mogą mieć termin ciąży około 7,5 miesiąca. Zazwyczaj urodzą dwa jelenia, ale nie rzadkie lub trzy dzieci. Pierwsze ciąża występują w wieku od 14 do 17 miesięcy. Kobieta kontynuuje karmienie piersią, dopóki dealer nie będzie bezpiecznie wędrować po stadzie.

Proces reprodukcji występuje w ciągu roku ze szczytami, które różnią się geograficznie. Cum jest produkowany przez cały rok, chociaż poziom testosteronu spada podczas rozwoju rogów. Kobiety mają regularne cykle Estrus (przepływ), co trzy tygodnie czasu trwania. Potrafi ponownie począć dwa tygodnie przed czterema miesiącem po urodzeniu.

Interesujący fakt: Mężczyźni z solidnymi rogami dominują w aksamicie lub bez rogów, niezależnie od ich wielkości.

Noworodek jest ukryty w ciągu tygodnia po urodzeniu, okres jest znacznie krótszy niż większość pozostałych jelenia. Połączenie między matką a jeleniem nie jest bardzo silne, ponieważ są często oddzielone, chociaż mogą łatwo się połączyć, ponieważ stada są solidne. Jeśli deer umrze, matka może ponownie pomnożyć, aby spędzić dwa razy w roku. Mężczyźni kontynuują wysokość do siedmiu osiem lat. Średnia długość życia w niewoli wynosi prawie 22 lata. Jednak na wolności długość życia wynosi tylko pięć do dziesięciu lat.

ACSI znajduje się w dużych ilościach w gęstych lasach liściastych lub pasażowych i otwartych pastwiskach. Największa ilość osi znajduje się w lasach Indii, gdzie żywią się wysoką trawą i krzewami. Aksisi znajdowały się również w rezerwacie FIBSOO w Bhutanie, gdzie znajduje się jedyny naturalny las w kraju (Shorea Robusta). Nie znajdują się na dużych wysokościach, gdzie są zazwyczaj zastępowane przez inne gatunki, takie jak Deer Sammyczkowy.

Naturalni wrogowie Aksisov

Zdjęcie: Oś jelenia

Gdy oś stoi w obliczu potencjalnego niebezpieczeństwa, ostrożnie bada otoczenie, mając ostrożnie zanikanie nieruchomości i słuchania. Ta pozycja może być akceptowana przez cały stado. Jako działanie ochronne, oś ucieknie się z grupami (w przeciwieństwie do jelenia świń, które są rozpraszane w różnych stronach alarmu). Pędy często towarzyszy ukrywanie w grubym rumienieniu. Podniesiono ogon Askisa, wystawiając białą dolną część ciała. Ten jelenie może przeskakować przez ogrodzenia do wysokości do 1,5 m, ale woli nurkować. Jest zawsze w odległości 300 metrów od schronienia.

Potencjalne drapieżniki jelenia obejmują:

• wilki (Canis lupus);
• Azjatycki Lwów (P. Leo Persica);
• Lamparty (P. Pardus);
• Tygrys Pytony (P. Molurus);
• Czerwone Wilki (Cuon Alpinus);
• Rajapalayam (Polygar Borzaya);
• Krokodyle (Crocodilia).

Lisy i worki polują głównie na drobnych dozach. Mężczyźni są mniej wrażliwe niż kobiety i teen jelenia. Wraz z niebezpieczeństwem osiwizacji wykonuje sygnały alarmowe. Ich dźwięk arsenał jest podobny do dźwięków Elk Ameryki Północnej. Jednak jego połączenia nie są takie silne, jak łoś lub szlachetny jeleń. Głównie jest to brutto sygnały dźwiękowe lub głośny warczenie. Dominujący mężczyźni pilnujący samice w Estrusie, sprawiają, że wysokie dźwięki w kierunku mniej ciężkich mężczyzn.

Mężczyźni mogą jęczeć podczas agresywnych wrażeń lub podczas odpoczynku. Aksisi, głównie kobiety i nastolatki, stale sprawiają, że dźwięki podobne do Lai, gdy są zaniepokojone lub do obliczania drapieżnika. Olenyata w poszukiwaniu matek często ścisnęła. Oś może reagować na alarmujące dźwięki kilku zwierząt, takich jak zwykły pas i małpa cienkiej pręta.

Populacja i status formy

Zdjęcie: Oś

Oś jest wymieniona w IUCN jako najmniej niebezpieczna ", ponieważ znajduje się w bardzo szerokiej gamie miejsc z dużą liczbą populacji". Teraz nie ma oczywistego zagrożenia dla obszernych stad, które mieszkają na wielu obszarach chronionych. Jednak gęstość ludności w wielu miejscach poniżej zdolności środowiskowej z powodu konkurencji polowania i zwierząt. Hunt mięsa reniferowego spowodowało znaczne zmniejszenie liczby osób i wyginięcia na poziomie lokalnym.

Interesujący fakt: Deer jest chroniony zgodnie z załącznikiem III w sprawie ochrony przyrody Indii (1972.) i ustawa o ochronie przyrody (konserwacja) (poprawka) z 1974 roku. Bangladesz. Dwa główne przyczyny dobrego stanu środowiska są jego ochrona prawna jako rodzaj i sieć funkcjonujących obszarów chronionych.

Oś został przywieziony do Andaman Islands, Australia, Meksyk, Chile, Argentyna, Urugwaj, Brazylia, Paragwaj, na Narodowym wybrzeżu Point Reyesa w Kalifornii, Teksasie, Florydzie, Mississippi, Alabamie i Hawajach w Stanach Zjednoczonych, a także na Wyspach Brilin W Archipelagu Brioni w Chorwacji. Deer Aksis czuje się dobrze w niewoli i można go zobaczyć w wielu zoologach świata, a niektóre wprowadzone osoby są swobodnie chodzące na niegotowanych terytoriach.