Szakal

Jackal - zwierzę średniej wielkości, a jeśli porównujesz go z psem, a jego rozmiar jest trochę mniejszy niż zwykły miast.

Zewnętrznie szakal jest bardzo podobny do kojota lub wilka. Rozmiar szakala, jeśli jest porównywany z tymi zwierzętami, zajmuje wartość pośrednią - coś między nimi.

Zwierzę jest trochę niestety niestety - kufa jest skierowana, nogi są długie i cienkie, a tułowia jest dość gęsta. Wygląda jak pieczony wilk. Patrząc na zdjęcie zwierzęcia, widać wyraźnie, że szakal naprawdę przypomina wilka, tylko silnie ewoluującego i wystarczająco złamane.

Gruby ogon jest stale opuścił się i ciągnie prawie ląd. Dwa krótkie uszy walczą na szczycie, które są zawsze na straży. Całe ciało zwierzęcia obejmuje grubą, krótką wełnę, która jest bardzo trudna do dotyku. Ilość palców na kończynach dolnych jest inny - na front 5 palców, a na tylnych nogach tylko 4. Każdy palec kończy się pazurami.

Barwiący szakal zależy od zakresu. Tak więc zwierzę mieszkające na Kaukazie ma malarstwo jaśniejsze i ciemniejsze niż krewni mieszkające we wschodnich regionach Indii i Azji Środkowej.

Kolor futra Shakeal może być szary z odcieniem źrebki do ciemnego szarego cienia z domieszką czerwieni. Belco Shakeal Light Color - Brudny żółty, a część piersiowa jest pomalowana w kolorze Ochera z czerwonymi pośpierzami. A latem i zima paleta kolorów może się nieznacznie zmienić, a także sztywność futra.

Opis bestii byłby niekompletny, jeśli nie powiedzieć, że jego ciało bez uwzględnienia długości ogonowej, niewiele więcej niż 75 cm, a wysokość dorosła nie przekracza pół metra. Masa ciała szakala również nie pochwala się, ponieważ nawet wypełnia się, jego waga nie przekracza 10 kg.

Dystrybucja i miejsce siedliska

Szakal jest rozpowszechniony głównie na półpustych i pustyniach na południu Azji z Industana do Palestyny, w Azji Środkowej, w południowo-wschodniej Europie i w północnej części Afryki. W Rosji gatunek wchodzi do samej krawędzi jego zasięgu - znalezionego w zachodnim i wschodnim precykalu.

Shakal osiadł w dolinach rzek, na brzegach dużych zbiorników wodnych, pogórza, w oazach. Jego ulubione miejsca - grube zarośla kłujących krzewów i trzciny, Tugai, które rosną według połowów rzek i nóg tymczasowych sprężynowych cieków wodnych, wszędzie wycinając pustynie podgórza. W Oazy, Shakalaly osiedli się w pobliżu osoby - wprowadź obrzeża wiosek, Bakhchi. Same pustynie ta bestia się unikają.

Ręka Nora Rakal rzadko, tylko w tych miejscach, w których mała roślinność lub zajmuje lisa lub barzanie. Częściej, bielizna układa się pod oddziałowych gałęzi krzewów, czasami pod korzeniami, a nawet w zagłębieniach dużych opadłych drzew.

Styl życia i zachowanie społeczne

Shakeals mieszkający w nie zaangażowanym od osoby są aktywne głównie w ciągu dnia. Mieszkanie w małych obszarach może polować i dzień.

Szalały dorosłe - pojedyncze myśliwy, tylko czasami montowane przez pary lub małe grupy do 6-8 osób. Najczęściej młodzi szakale jednego śmieci trzymają razem aż do następnego sezonu hodowlanego. Podobnie jak wilki, takie stada są obchodzone zimą, ale nie mają surowej struktury społecznej.
Shakali - Bestie Leśne i nie popełniają migracji sezonowych, ale czasami idą daleko od stałego miejsca w poszukiwaniu żywności i są opóźnione w miejscach, w których była ogromna padź się zwierząt gospodarskich lub dzikich zwierząt i jeść w padliźwie. Oddzielne samce, a czasem rodziny, mogą wyjechać na 50, a nawet 100 km od działów.

Ciekawe fakty dotyczące szakala

• Uważa się, że szakal - tchórzliwe zwierzę. Nie jest całkowicie prawdziwe: jest bardziej ostrożny, ponieważ w miejscach, w których nikt go nie martwi, nie boi się człowieka, a nawet pozwolił ludziom pójść na żywych Cub.
• Szalały - bardzo ciekawe, a nawet aroganckie zwierzęta. Wiele osób, które musieli spędzić noc w miejscach, w których żyje Shakals, mówić o tym, jak dosłownie z nosa ukradły nie tylko jedzenie, ale także ubrania, a także inne przedmioty.
• W różnych krajach Shakaly są cechami folk bajki i często działają jako negatywne bohaterowie.
• W górach Kaukazu mieszkańcy Halnego Aulsów często zasypiają pod jagakami. W Adegii, nawet znak ludowy: "Jeśli szakale płaczą, wtedy noc będzie jasna".
• Przypodziła Uzbek wyjaśnia, dlaczego Rakal jest rozpaczliwie, jałówki i płacze przez ludzki głos. Faktem jest, że 2 Szakala przyszła do osoby: wspiął się jeden, a on został psem, a inny był napędzany przez innego, a on pozostał szakalem, a teraz nie mogła wybaczyć zniewagi.
• Starożytni Egipcjanie wiązali szakal światem martwych. Bóg pozagrobowy Królestwa i dyrygent dusz Dead Anubis był przedstawiony przez mężczyznę z głową Szakali.
• Radziecki biolog i Kinolog Klim Timofeevich Sulimov w wyniku przekraczania Shakala i psa przyniósł nową rasę, która nazywała się psem Sulimova.

Odżywianie Shakala

Jackal, który jest zwyczajny, aby zadzwonić do zwykłego - zwierzę w żywności nie jest wybredne. Uwielbia, jak mówią, smak upadł, który pozostaje bez skalowania po większej bestii.

Śmiejąc się na cudzym koncie Shakal nie jest przyzwyczajony do użycia, a zatem prowadzić się czasami polowanie, w którym nie spieszy się. Pamiętaj o fragmentach ze wszystkich ulubionych kreskówek o Mowgli, gdzie są sceny, gdy szakale są zadowoleni z uczty, przyczepiąc do reszty tuszy, które pozostały niesolowane przez sherry -Tigrome z tej samej kreskówki.

Wlać drapieżnik woli pod okładką nocy, prawdopodobnie po południu obawiając się, że zobaczą to i będą się dbać. Dieta bestii sprawia, że ​​gryzonie, małe zwierzęta, jaszczurki.

Nie krzyczy z węża, żaby, ślimaka, a nawet konik polny. Na rybołówstwie Jacal, deptał wzdłuż wybrzeża, znajdując rybę curlingową, chętnie ją zjada.

Oczywiście mięso drobiowe jest również smakowe smakowe, więc chętnie złapie przedstawicieli ptactwa wodnego pierwszego świata. W pobliżu opakowań drapieżników, które przechodzi w pobliżu "stół jadalny", sępy, które jak Hakals jedzą padalu.

Zwykły szakal i człowiek

Miejsca Shakal całkowicie nie boją się osoby i mogą stać na drodze dosłownie w parę dziesiątek kroków od chłopów. Gdzie jest wiele szakali, cierpią na nich fermy chłopskie. Shakals są uszkodzone na ogrody, bakhsham i plantacje, łącząc trzcinę cukrową, melony, arbuzy, winogrona. Kochają słodki i zazwyczaj wybierają wśród owoców najbardziej dojrzałe, spray w tym samym czasie ma wiele nieporozumień, które próbują smakować, rzucić. Z tego powodu lokalna populacja często realizuje Shakalov, powodując ich pomoc SAMOLSTERS lub podczas fotografowania. Ale polowanie na szakal rzadko się odnotowuje - szakal jest zbyt przypadkowy, aby dostać się do oczu łowcy-amatorskiej lub proszę w pułapkę rękodzieła. Szalały mogą być nietolerancyjne w intensywnych obiektach myśliwskich, w szczególności w Nutria i Ondatrov, a także w zimowych kobiecych powodzi. Konieczne jest uwzględnienie faktu, że szakale są czasami źródłami niebezpiecznych chorób - wściekliznę i śledzi. W rozliczeniach Shakal - typowej "strasznej" bestii, peddron infekcji i pasożytów.

Jeśli rozważymy szakal z czysto utylitarnym punktem widzenia, a jego korzyść jest nieco - skóra niemal nadaje się do rzemiosła. W latach 40. i 50. roku w ZSRR, SHAKALIY Fur, jednak został zakupiony, choć w bardzo małej ilości.

Shakal jest idealnie oswojony. Nic dziwnego w dalszej przeszłości, najwyraźniej dał początek rasach domowych psów.

Hodowla i zachowanie rodzicielskie

Rodzinne pary są formowane przez Jackal raz na całe życie. Mężczyzna bierze aktywny udział w budowie otworu, a w wychowaniu potomstwa.

Gon zaczyna się w styczeń-luty, a 4-6 młodych urodziło się w marcu-kwietniu. Są ślepy, z zamkniętym przejściem słuchowym. Szczenięta są skręcone przez 10-15 dni, słuchaj przechodzi w tym samym czasie. Około 2 miesiące kobiety karmi szczenięta mlekiem, ale od 2-3 tygodni rodzice zaczynają karmić dzieci z mięsem, w przeciwieństwie do wilka, a nie skoczył. Kiedy szczenięta mają 2-2,5 miesięcy, rodzina pozostawia legowisko i zaczyna prowadzić bezpańskie życie. Przyloty pozostają z rodzicami, co najmniej kilka miesięcy, przed rozpoczęciem następnego Gon.

Długość życia

Shakaly na żywo, jeśli nie zostaną złapani większego drapieżnika, na przykład wilk, do 12-14 lat. W dłuższym życiu dłużej.

Rodzaje Shakalov

Zwykły Shakal

Zwykły Shakal (Asian Shakal) (Lat.Canis Aureus) Przetłumaczone z łacińskiej oznacza "złoty wilk". Długość jego ciała zmienia się od 83 do 132 cm. Długość ogona osiąga 20-30 cm. Wysokość ciała w więzieniu wynosi 40 cm. Waży szakal od 7 do 15 kg. Kolor bestii zmienia się w zależności od miejsca siedliska i sezonu i może być żółtawy, brudny żółty, czerwonawy, czarny z czerwono-brązowymi odcieniami lub srebrnym szarym. Zwykłe mieszkanie w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie, na południowym wschodzie Europie i w Azji Południowej. Niektórzy naukowcy uważają, że istnieje około 20 podgatów zwykłego szakala, inni kategorycznie się z nim nie zgadzają. W szczególności uważa się, że zwierzęta mieszkające na Kaukazie są oddzielnymi podgatunkami zwykłego szakala, a te, które mieszkają w Azji Środkowej należą do drugiego. . Tutaj, azjatycki szakal ma piaszczysty kolor i czarny końcówka ogona.

Pasiasty szakal

Pasiasty Shakal (Lat.CANIS ADUSTUS) Posiada następujące rozmiary ciała: długość 96-120 cm, wysokość - 41 cm, waga 6,5 ​​- 15 kg. Po bokach tych zwierząt znajduje się pasek białej wełny w ramce czarnych pasków. Całkowity kolorowanie żółtawo-brązowy lub szarawy, z ciemniejszym z powrotem. Biały końcówka ogona, w przeciwieństwie do innych gatunków. Paski Shakals żyją w Afryce Środkowej i w niektórych dziedzinach Afryki Wschodniej i Zachodniej. Zwykły siedlisko jest śpiewane, gdzie zwierzę jest pokryte gęstymi zarośla krzewów i prowadzi życie nocne. W przeciwieństwie do innych odmian, pasiasty szakal preferuje żywy zdobycz.

Chaperal Jackal

Chaperal Jackal (Lat.Canis Mesomelas) Otrzymano nazwę z powodu koloru: czarny z białą wełną do włosów na plecach i ogon wygląda jak chemrak na tle czerwonawo. Długość ciała ssakowa wynosi 96-110 cm, wysokość w ramionach - 38 cm, waga mieszkańców Afryki Wschodniej - 7-13,5 kg, waga mieszkańców Republiki Południowej Afryki - 6,8-9,5 kg. Chaperal Jackal mieszka wyłącznie na kontynencie afrykańskim. Ale istnieją dwie niezależne populacje tego gatunku: jeden w południowej części Afryki, a drugi we wschodniej części tego. W centrum kontynentu zwierzęta te się nie spotykają. Siedlisko pieprzonego szakala - Savannah, gdzie bestia ukrywa się w zaroślach krzewów, a czasami w głębi lasu.

Etiopski Shakal

Etiopski Shakal (Lat.Canis Simensis) - bardzo rzadkie gatunki, które mieszka tylko w górach Etiopii, na wysokości około 3000 m. Zwierzę ten nazywa się także Etiopskim Wilkiem, OBSSInian Wolf, Siemene Shakal, Etiopski Chang Shakal. Wcześniej otrzymał również nazwę lisa Etiopskiego lub Sonic, odnoszące się do zwierząt do Lisam. Następnie dzięki molekularnym badaniom genetycznym dowiedzieli się, że bestia pochodzi od zwykłego wilka, więc niektóre klasyfikacje rangi zwierzęcy do wilków, a nie do szakali. Etiopskie Shakals są długimi nogami i długotrwałymi przedstawicielami rodziny dla zwierząt, podobnych do psa z głową lisa. Mają wydłużoną czaszkę, szpiczaste uszy, wydłużoną i spiczasty pysk. Zwierzęta mają boki rudowłosy i łapy, biały brzuch, czarny tył, rude z czarnym ogonem końcówki.

Długość korpusu Shakel wynosi 84-100 cm, długość ogona wynosi 27-40 cm. Waga osiąga 11-20 kg.

Bakeals jedzą, głównie gryzonie. Etiopskie szczury molowe i kilka rodzajów myszy ziołowych stają się głównymi obiektami polowań. Za taką zdobycz, zwierzęta polują na sam. W przypadku przechwytywania większych górnictwa licencjackiego są one łączone w grupy i mogą nękać Zaitsev Stark, Damanov, cielęta górskiej Nonja i Kour Bagna. Szafki etiopskie są aktywne po południu, w tym samym czasie, gdy gryzonie ziemne są aktywne. Oddzielenie ich siedlisk od 6,4 do 15 km².

Shakals strzegą ich dobytek, jak ich siedlisko jest małe, ale nie ma wystarczającej ilości jedzenia. Ale w walkach rzadko przyjdą, ograniczone przez groźną pozę i wokalizację. Mężczyźni nie osiedlają się z stada. A kobiety szukają nowej własności między oznakowanymi terytoriami. Etiopskie szakale żyją z stadami składającymi się z 3-13 osób indywidualnych, 1-6 lat i 1-7 szczeniąt. Szczenięta przynosi dominującą kobietę, pozostali członkowie pakietu pomaga jej. Po śmierci miejsce głównej kobiety zajmuje córkę. Etiopski zwolnień różni się od reszty pingów, ponieważ nie prowadzą monogamicznego stylu życia: w przeciwnym razie zostaną wymarłe, ponieważ ten gatunek jest mały i nie zajmuje dużych terytoriów. . Daje im możliwość zachowania widoku, unikając katastrofalnych konsekwencji odniesienia. Od 1938 r. Etiopski Shakal jest wymieniony na liście potrzeb. Specjalizacja żywności, ekspansja pole uprawna, a w rezultacie zmniejszenie siedlisk dostarczyło te szakal na krawędź wyginięcia.

Afryki złoty wilk (lewy) i zwykły szakal (po prawej).

Przy okazji, afrykański wilk jest wielkim szakalem (Lat. Canis Anthus) nie ma zastosowania do szakala, jak było wcześniej pomyślane. Zgodnie z analizą DNA i morfologiczną, ujawniono, że afrykański szakal genetycznie bliżej szarego wilka (oddzielone od wilków i coots około 1,3 miliona. lata temu) niż zwykłe zwolnienie (które oddzielone od wilków około 600 tys. Lata temu). W rezultacie naukowcy zaproponowali wezwanie tego typu afrykańskiego złotego wilka.