Nilgau

Nilgau - Są to duże antylopy azjatyckie, ale nie największe na świecie. Ten widok jest jednym z rodzajów, wyjątkowy. Niektórzy zoologowie uważają, że są bardziej jak byki niż antifu. Często nazywają się dużą antylopą indyjską. Ze względu na podobieństwo z kukurydzy Nilgau w Indiach uważa się za święte zwierzęta. Dziś podjęli korzeń i pomyślnie wychowany w rezerwacie Askagany Nova, a także wprowadzone na wiele innych części świata.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: Nilgau

Nilgau lub "Blue Bull" - endemiczny subkontynentu indyjskiego. Jest to jedyny przedstawiciel rodziny Boselaphus. Widok został opisany i otrzymał nazwę dwumianową z niemieckiego zoologa Peter Simon Pallas w 1766 roku. Nazwa Zagalaya "Nilgai" pochodzi z zbiegu słów z języka hindi: zero ("niebieski" + facet ("krowa"). Nazwa została po raz pierwszy nagrana w 1882 roku.

Wideo: Nilgaau

Zwierzę jest również znane jako antylopa whiteflower. Ogólna nazwa Boselaphus pochodzi z kombinacji Łacińskiej BOS ("Cow" lub "Bull") i Grecki Elaphos ("Deer"). Chociaż rodzaj boslaphini nie ma obecnie przedstawicieli afrykańskich, skamieniałości kopalnych potwierdzają dawną obecność rodzaju na kontynencie na końcu miocenu. Został nagrany, że dwa rodzaje żywych antylopów tego plemienia posiadają podobne znaki z wczesnym gatunkiem, takie jak Eotragus. Ten widok powstał 8,9 miliona lat temu i reprezentował najwięcej "prymitywnych" od wszystkich żywych byków.

Istniejące i wymarłe formy rodzaju Boselaphus mają podobieństwa w rozwoju rdzenia rogów, centralnej części kości. Chociaż samice Nilgau nie mają rogów, ale tutaj historyczni krewni miały samice z rogami. Krewni kopalny był kiedyś umieszczany w podfamily z cefalofinae, który obejmuje obecnie tylko Afrykańscy Dunikers.

Sztucza i Sivoreas umiera związane z czasem późnego Miokenu odkryto nie tylko w Azji, ale także w Europie Południowej. Studium 2005 Pokaż migrację Miotragoceros do Azji Wschodniej około osiem milionów lat temu. Pozostałości Nilgau, odnoszące się do Pleistocenu, znaleziono w jaskiniach Korotoul w południowych Indiach. Dane sugerują, że ludzie polowali podczas mezolitycznego (5000-8000 lat temu)

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: zwierzę nilgau

Nilgau - największy drewniany antylikop parkingowy w Azji. Jej wysokość w ramieniu wynosi 1-1,5 metra. Długość głowy i ciała wynosi zwykle 1,7-2,1 metra. Mężczyźni waży 109-288 kg, a maksymalna zarejestrowana masy wyniosła 308 kg. Samice łatwiejsze, ważące 100-213 kg. Seksowny dymorfizm jest wyraźnie wyrażony na tych zwierzętach.

Jest to silny antylika z ciennymi nogami, wyróżnia się pochylonym tyłem, głęboką obsadzoną szyję z białą plamą na gardle i krótkie włosy grzywy z tyłu i wzdłuż pleców kończącej się za ramionami. Na twarzy, uszy, policzki i podbródek to dwa sparowane białe plamy. Uszy pomalowane na czarno, mają długość 15-18 cm. Grzywa z grubej włosy białego lub szaro-białego koloru, około 13 cm długości znajduje się na szyi w zwierzęciu. Ogon do 54 cm długości, ma kilka białych plam i malowane czarne. Przednie nogi są zwykle dłuższe i często oznaczone białymi "skarpetami".

Prawie białe osoby, choć nie Albinos, obserwowano w Parku Narodowym Sarishki (Rajasthan, Indie), podczas gdy osoby z białymi plamami były często zarejestrowane w ogrodach zoologicznych. Self Digine Short, OSO zainstalowane rogi. Pokoloruj je - czarny. .

Podczas gdy samice i młodzież pomarańczowo-brązowe, mężczyźni są znacznie ciemniejsze - ich wełna jest zwykle niebieskawo-szary. W części brzusznej wewnętrzne części bioder i kolor ogona zwierzęcia białego. Również biały pasek rozciąga się od brzucha i rozszerza się jako podejście do podejścia do regionu jagodowego, tworząc miejsce pokryte ciemnymi włosami. Wełna 23-28 cm długości, krucha i krucha. Mężczyźni mają grubszą skórę na głowie i szyi, która chroni je w turniejach. W zimie wełna źle izoluje z zimna, dlatego silny zimno może być śmiertelny dla Nilgau.

Gdzie żyje Nilgau?

Zdjęcie: Antylopa Nilgaau

Ta antylopa endemiczna dla subkontynentu indyjskiego: Główne populacje znajdują się w Indiach, Nepalu i Pakistanie, natomiast w Bangladeszu całkowicie wymarła. Znaczące stada znajdują się na nizinnie terraijską u podnóża Himalajów. Antylopa jest wspólna w całym północnym Indiach. Liczba osób w Indiach oszacowano na milion w 2001 roku. Ponadto Nilgau został wprowadzony do kontynentu amerykańskiego.

. W rezultacie utworzono dziką populację, która podniosła szarpnięcie pod koniec 1940 roku i stopniowo rozprzestrzenił się na sąsiednich ranczo.

Nilgau preferuje obszary z krótkimi krzewami i rozproszonymi drzewami w gognicach krzewów i równinach zielnych. Są powszechne w gruntach rolnych, ale prawie nie znaleziono w gęstych lasach. Jest to uniwersalne zwierzę, które może dostosować się do różnych siedlisk. Chociaż antylopy prowadzą do rozstrzygającego życia i mniej zależnych od wody, mogą opuścić swoje terytoria, jeśli wszystkie źródła wody wokół niego są suszone.

Gęstość hodowli jest bardzo różna w różnych lokalizacjach geograficznych w Indiach. Może wynosić od 0,23 do 0,34 osób na 1 km² w Indravati National Park (Chhattisgarh) i 0.4 osób na Km² w Rezerwacie Pencho Tiger (Madhya Pradesh) lub od 6,60 do 11,36 osób na 1 km² w Ranthambor i 7 Nilgau o 1 km² w Park Narodowy Keolado (zarówno w Rajasthan).

Sezonowe zmiany w numerze zostały oznaczone w Parku Narodowym Bardia (Nepal). Gęstość 3,2 jednostek 1 km² w sezonie suchym i 5 na km² w kwietniu na początku sezonu suchego. W południowym Teksasie w 1976 roku. Odkryto, że gęstość wynosi około 3-5 osób na 1 km².

Jakie karmić Ningahu?

Zdjęcie: Nilgau

Nilgaau jest roślinożerami. Wolą zioła i rośliny, które jedzą w suchych lasach tropikalnych w Indiach. Te antylopy mogą karmić jedną trawę i pędy lub mieszane podajniki, w tym gałęzie drzew i krzewów. Nilgau może wytrzymać niedogodności utworzone przez wypasanego zwierząt gospodarskich, a degradacja roślinności w ich siedlisku jest lepsza niż jelenie. Dzieje się tak dlatego, że mogą dostać wysokie oddziały i nie zależą od roślinności na powierzchni ziemi.

Sambarsky Deer i Nilgaau w Nepalu mają podobne preferencje dietetyczne. Dieta ta obejmuje wystarczającą ilość białek i tłuszczów. Nilgau może przetrwać przez długi czas bez wody i nie regularnie pije nawet latem. Istnieją jednak nagrane przypadki w Indiach, gdy Nilgau zmarł, przypuszczalnie z powodu ciepła i ostrego niedoboru cieczy.

Badanie diety Nilgau w rezerwacie sarish w 1994 r. Ujawniło sezonowe rozbieżności w preferencjach zwierzęcia, zioła stały się ważniejsze w sezonie deszczowym, podczas gdy zimą i latem antylopy jedzą dodatkowo:

• Kolory (Butea Monosperma);
• liści (Angeissus pendula, Capparis Sepiaria, Grewy Flavescens i Zizyphus Mauritiana);
• strąki (akacjowa nilotica, a. Katechu i A. Leiceflower);
• Owoce (Zizyphus Mauritiana).

Preferowane typy traw obejmują takie gatunki jak: DesmSmia dwupojawia, kolczasta sieć, świń-stary i wetiwer. Liczba jadalnych roślin drewnianych obejmuje Nilskaya Acacia i. Senegalskaya, A. Biała biała morwa, Clerodendrum Phlomidis, Crotalaria Burhia, Indigofera Podwiązanie i monety Zimipus.

Nasiona Paspalum Dischaum znaleziono w oborniku Nilgaua Większość roku. Nasiona akacji Nilu i wyrostek koloru sergeicznego znaleziono w sezonie suchym, a nasiona codziennego zwykłego - podczas monsunu.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Zwierzęta Nilgau

Antylopa Nilgau jest aktywna rano i wieczorem. Kobiety i młodzi ludzie nie wchodzą w interakcje z mężczyznami przez większość roku, wyjątek jest okresami krycia. Grupy samic i młodych ludzi są zazwyczaj małymi i ponumerowanymi dziesięcioma lub jeszcze mniej jednostkami, chociaż grupy od 20 do 70 celów mogą od czasu do czasu.

W prowadzeniu w 1980 roku. .

Niemniej jednak wykonane są trzy oddzielne grupy:

• Jedna lub dwie kobiety z młodymi cielętami;
• od trzech do sześciu dorosłych i jednorocznych samic z cielętami;
• Męskie grupy z dwoma osiem członków.

Mają dobry wzrok i plotkę, co jest lepszy niż jelenia białego ogona, ale nie mają dobrego poczucia węchu. Chociaż Ningahu jest zwykle milczeć, mogą zrobić ryk jako wokalizację, gdy jest zaniepokojony. Podczas realizacji drapieżników mogą rozwinąć prędkość do 29 mil na godzinę. Nilgau świętować swoje terytorium, tworząc tępe sterty.

Walki są charakterystyczne dla obu płci i pchają się nawzajem lub walkę za pomocą rogów. Walki są krwawe, pomimo głębokiej skóry ochronnej, pojawiają się podarte rany, co może prowadzić do zgonów. Zaobserwowano, że młody mężczyzna pokazuje ulegną pozę w rezerwie sarish, stojąc na kolanach przed dorosłym mężczyzną, który stoi prosto.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Młoda Nilgau

Zdolności reprodukcyjne w samicach pojawiają się od dwóch lat, a pierwsze narodziny występują, z reguły, w ciągu roku, choć w niektórych przypadkach, kobiety w wieku poniżej półtora roku można pomyślnie sparować. Ponownie mnożąca kobieta może około jednego roku po dostawie. U mężczyzn okres dorastania do trzech lat. Stają się aktywni seksualnie w cztery lub pięciu lat.

Parowanie może wystąpić przez cały rok, z szczytami od trzech do czterech miesięcy. Czas roku, gdy pojawią się te szczyty, różni się geograficznie. W Parku Narodowym Bharatpur (Rajasthan, Indie) sezon hodowlany trwa od października do lutego, którego szczyt spada w listopadzie i grudniu.

W sezonie małżeństwa podczas Gona mężczyźni poruszają się w poszukiwaniu samic z przepływem. Osoby męskie stają się agresywne i walczą o dominację. Podczas bitwy rywale napełniają klatkę piersiową i zagrażają wrogowi, biegając z rogami skierowanymi na niego. Zwycięski byk staje się partnerem wybraną kobietą. Kochania trwa 45 minut. Mężczyzna przychodzi do podatnej kobiety, która obniżyła głowę na ziemię i może powoli iść dalej. Męski liże swoje genitalia, a następnie przycisnął się do kobiety i siedzi na górze.

Okres ciąży trwa od ośmiu do dziewięciu miesięcy, po czym narodziła się jedna łydka lub bliźniaki (czasami potrójne). W przypadku obserwowanego w 2004 r. W rezerwie Sariska podwójne cielęta wyniosły do ​​80% całkowitej liczby cieląt. Cielęta mogą wspiąć się na stopy w ciągu 40 minut po urodzeniu i karmić swój czwarty tydzień.

Kobiety w ciąży izolują się przed porodem i ukrywają swoje potomstwo do pierwszych kilku tygodni. Ten okres ukrycia może trwać do miesiąca. Młodzi mężczyźni zostawiają swoje matki o dziesięć miesięcy, aby dołączyć do grup kawalerskich. Średnia długość życia Nilgau na wolności wynosi dziesięć lat.

Natural Wrogowie Nilgau

Zdjęcie: Antylopa Nilgaau

Antylop mogą wydawać się nieśmiałe i ostrożne, jeśli je przeszkadzasz. Zamiast szukać schronisk, spróbuj uciec od niebezpieczeństwa. Nilgau, z reguły, cicho, ale kiedy ich przeszkadza, zaczynają publikować krótkie delikatne whesze. Zaniepokojone osoby, głównie w wieku poniżej pięciu miesięcy, publikują rynek kaszlu, który trwa pół sekundy, ale można słychać w odległości do 500 m.

Nilgau jest bardzo silnymi i dużymi zwierzętami, daleko od każdego drapieżnika może sobie z nimi poradzić. Dlatego ich naturalni wrogowie nie są tak bardzo.

Major Natural Wrogowie Nilgau:

• Indyjski tygrys;
• Lew;
• lampart.

Ale te przedstawiciele świata zwierząt nie są znaczącymi drapieżnikami dla antylopy Nilgau i wolą szukać mniej zdobyczy, a ponieważ nie są one bardzo w naturze, te antylopy są prawie nie prześladowane. Ponadto dzikie psy, wilki i pasiasty hieny próbują polować na młodych w stadzie.

Niektórzy zoologowie świętują Manera Nilgau, chroniąc Cub, pierwszy atakujący drapieżniki, jeśli nie mają wyjścia. Dokręcanie szyi w zgięty tył, są niezauważalnie zakradły się do drapieżnika, który wydrążył i szybko atakował, wydalenił wroga z pastwisk, gdzie jest stado z młodymi antylopami.

Populacja i status formy

Zdjęcie: zwierzę nilgau

Ludność Nilgau w tej chwili nic nie grozi. Są one przypisywane kategorii "najmniej podatnych na zniknięcie" Międzynarodowej Związku Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUCN). Chociaż zwierzę jest rozpowszechnione w Indiach, są rzadkie w Nepalu i Pakistanie.

Główne przyczyny jego zniszczenia w tych dwóch krajach i wymarły w Bangladeszu były niepohamowane polowanie, zniszczenie lasów i degradacji siedliska, zintensyfikowane w XX wieku. W Indiach Nilgai jest chroniony zgodnie z załącznikiem III na temat ochrony przyrody z 1972 roku .

Główne obszary chronione Nilgau znajdują się w całym Indiach i obejmują:

• Park Narodowy Gear (Gujarat);
• Park Narodowy Bandhavgar;
• Rezerwat Bori;
• Park Narodowy Kahn;
• Park Narodowy Sanga;
• Satpur (Madhya - Pradesh);
• Rezerwat Tadoba Andhari (Maharashtra);
• Rezerwat Cumbhealharch;
• Park Narodowy Sultanpur w Gurgaon;
• Park Narodowy Ranhambor;
• Sarisian Tiger National Reserve.

Od 2008 r. Liczba dzikich funkcji Nilgau W Teksasie było prawie 37 000 sztuk. W warunkach naturalnych populacje znajdują się również w amerykańskich stanach Alabamy, Mississippi na Florydzie i w meksykańskim stanie Tamaulipas, gdzie znaleźli się po ucieczce z prywatnego egzotycznego rancza. Szacuje się, że liczba osób w pobliżu granicy Teksasu i Meksyku wynosi około 30 000 (od 2011 r.).