Garść

Garść - zwierzęta drogowe z rodziny rozwiązań związanych z rodzajami kóz wodnych. Mieszka w centralnych obszarach Afryki. Ulubione strony na całe życie składają się z otwartych równin w pobliżu rzek i bagien. Bunch jest wrażliwa na naruszenia i obecnie ogranicza się do odosobnionych działek w zalanym siedlisku. Szacuje się, że całkowita populacja wynosi około 130 000 zwierząt rozrzuconych na wielu izolowanych obszarach.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: Bunch

Bunch (Kobus Vardonii) - należy do rodzaju kóz wodnych. Nazwa naukowa, jak przyrodnik zbadany przez kontynent Afryki ze Szkocji D. Livingston. Poświęcił imię swojego przyjaciela f. Vardona.

Interesujący fakt: Naukowcy z mediopii opracowali środki do przerażania tsetse latać z bydła na podstawie zapachu wiązki.

Chociaż formularz został wcześniej sklasyfikowany jako południowy typ COBA, w wyniku badań genetycznych sekwencji DNA Mitochondrialnego, stwierdzono, że grupa jest znacznie różna od KOBA. Ponadto wielkość i zachowanie zwierząt również różnią się znacznie. Dlatego dzisiaj grupa jest uważana za całkowicie oddzielny widok, chociaż zdarza się, że rodzaj jest zjednoczony wspólny dla obu gatunków.

Wideo: Peak

Istnieją dwa podgatunki grupy:

• Grono Senga (Kobus Vardonii Senganus);
• Południowa grupa (Kobus Vardonii Vardonii).

Nie znaleziono wystarczającej ilości skamieniałości kozeł wody. Skamieniały w Afryce, kołyski ludzkości, były małe, spotkali się tylko w kilku kieszeniach wokanów na północy Republiki Południowej Afryki w Gauteng. Na podstawie teorii w. Heysta, gdzie udowodniono relacje między ewolucją społeczną a przesiedleniem kopyt w Pleestoceńskich, Koza Pranodina jest uważana za wschodnie wybrzeże Afryki - Afryki ROG w północnej i wschodniej dolinie Rift Afryki Wschodniej na Zachodzie.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: wygląda jak grupa

Bunch - Średnia antylopa. Ich futro ma długość około 32 mm i różni się w kolorze w różnych częściach ciała. Większość ich złoto-żółtego futra, przedniego brązowego czoła, w pobliżu oczu, pod brzuchem, szyi i górnym futrem wargowym. Ogon nie jest zajęty i ma długie włosy do końcówki. Jest to kilka innych, podobnych rodzajów antylopy.

Bukiet seksownych dymorficznych. Samtsha ma rogi, aw samicach - nie. 50 cm długiego rogu wystają z powrotem do dwóch trzecich długości, ma strukturę żebrowaną, bardzo niejasną formę lira i stają się gładkie do wskazówek. Samice są znacznie mniejsze wagi, ważą średnio 66 kg, podczas gdy masa mężczyźni osiąga średnio 77 kg. Bunch ma małe gruczoły twarzy. Mężczyźni terytorialny mają znacznie większą obwód szyi średnio niż kawalery. Zarówno te, jak i inne mają wybór żelaza.

Interesujący fakt: Samce terytorialne wykorzystują alokacje żelaza do dystrybucji ich zapachu na jego terytorium. Wyróżniają więcej hormonów z ich szyi niż mężczyźni kawaler.

Ten zapach ostrzega inne samce, które atakują terytorium kogoś innego. Plamy na szyi nie pojawiają się w terytorialnych samcech, dopóki nie założyli ich terytoriów. Wiązka około 80 cm na ramieniu, a także dobrze rozwinięte depozyty pachnialne głębokość od 40 do 80 mm.

Teraz wiesz, jak wygląda grupa. Zobaczmy, gdzie znajduje się ta antylopa.

Gdzie mieszkają guzki?

Zdjęcie: African Antilope Bunch

Antylopa była wcześniej szeroko rozpowszechniona na pastwiskach w pobliżu lasów stałych w lasach savanic i rozumienia Afryki Południowej i Środkowej. Wiązka została przesunięta ze znacznej części jej dawnego zasięgu, aw niektórych częściach jego zakres dystrybucji został zredukowany do w pełni izolowanych grup. Zasadniczo jego obszar znajduje się na południe od równika między 0 a 20 °, a od 20 do 40 ° na wschód od Zero Meridian. Ostatnie badania wykazały, że grupa znaleziona w Angoli, Botswana, Katanga, Malawi, Tanzanii i Zambia.

Najliczniejsze populacje żyją obecnie tylko w dwóch krajach, Tanzanii i Zambii. Populacja szacuje się na 54 600 osób w Tanzanii i 21 000 w Zambii. Prawie dwie trzecie bukiet mieszkowy w dolinie Kilbero w Tanzanii. W innych krajach, w których mieszkają, liczba populacji jest znacznie mniejsza. Mniej niż 100 osób pozostało w Botswana, a ich liczba spadków. Ze względu na malejący siedlisko wiele guzków zostało przeniesionych do parków narodowych, a prawie jedna trzecia ich numerów jest obecnie w obszarach chronionych.

Wiązka siedlisk to:

• Angola;
• Botswana;
• Kongo;
• Malawi;
• Tanzania;
• Zambia.

Obecność nieokreślonego lub czasami objętych osobami:

• Namibia;
• Zimbabwe.

Bunch zamieszkują bagienne łąki, sawannę i zalewowe. Sezonowe zmiany temperatury i wytrącania wpływają na krycia i przenoszenie pęczek stada. Na przykład w mokrech sezonach stada wydają się przenieść się do wyższych siedlisk z powodu powodzi. W suchym sezonie pozostają w pobliżu zbiorników.

Co jest zasilane przez grupę?

Zdjęcie: Męska wiązka

Bunch przybiera pastwiska w pobliżu stałych wód w lasach Savanny i rozumienia Afryki Południowej i Środkowej. Pomimo faktu, że grupa jest związana z mokrymi obszarami i roślinnością bagienną, unikają głębokiej stałej wody. Niektóre wzrost niektórych populacji wyjaśniono przez zaprzestanie niestabilnych poziomów kłujących w obszarach chronionych, podczas gdy w innych obszarach liczba stale spadła.

Interesujący fakt: Bunch preferują rośliny zawierające wysoką wartość białkową. Jedzą szeroką gamę wieloletnich ziół, które różnią się w zależności od sezonu.

Miombo jest główną trawą, która je plecami, ponieważ zawiera dużą ilość surowego białka. Po dojściu trawy, ilość surowego białka maleje, a bukiet uciekania się do innych roślin w celu uzyskania białka. W marcu 92% swojej diety stanowi oddział nawigacyjny, ale ma wypełnić brak e. Sztywny. Ta roślina ma około 5% surowego białka.

Bunch spożywana bardziej sparów podobnych do ziarna niż inne antylopy, ten rodzaj trawy ma wysoką zawartość białka, ale z niską zawartością surowego włókna. Wielkość terytorium zależy od liczby terytorialnych samców w okolicy i dostępności odpowiednich zasobów w siedlisku.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Bunch samice

Samce terytorialne znajdują się niezależnie. Mężczyźni kawalery są w stadzie tylko dla mężczyzn. Samice, z reguły występują w grupach od 6 do 20 osób. Te kobiece stada są niestabilne, ponieważ ich uczestnicy stale zmieniają grupy. Stado podróżować, jeść i śpij razem. Samce terytorialne zachowują swoje terytoria przez cały rok.

Aby chronić terytorium, te samo samce robią 3-4 gwizdki, które ostrzegają innych mężczyzn, aby pozostać z dala. Ten gwizdek jest również używany jako sposób wykazania przed kobietą i wzywanie go do krycia. Zwierzęta żywią się głównie wcześnie rano i ponownie późnym wieczorem.

Bunch komunikuje się przede wszystkim gwizd. Niezależnie od płci lub wieku, gwizdają, aby przestraszyć innych przybywających drapieżników. Młody bukiet gwizdanie, aby przyciągnąć uwagę ich mamy. Mężczyźni terytorialny pocierają rogi na trawie, aby nasycić trawę z sekcjami z szyi. Przydziały te ostrzegają mężczyzn i konkurentów, że znajdują się na terytorium innego mężczyzny. Jeśli kawaler spada na okupowane terytorium, wyróżnia się tam przez terytorialnego mężczyznę.

Interesujący fakt: O wiele więcej kolizji występuje między dwoma mężczyznami terytorialnymi niż między męską terytorialną a wędrującą kawalerą. Chase zwykle występuje między mężczyznami terytorialnymi i kawalerowymi. Porady te występują, nawet jeśli kawaler nie wykazuje agresywnych zachowań w stosunku do męskiego terytorialnego.

Jeśli jest to inny mężczyzna terytorialny, właściciel nieruchomości wykorzystuje komunikację wizualną, próbując przestraszyć nienarodzonego gościa. Jeśli przeciwny mężczyzna nie odejdzie, zaczyna się walka. Mężczyźni walczą ze swoimi rogami. Zderzenie rogów występuje między dwoma samcami w bitwie pod terytorium. Zwycięzca dostaje prawo do utrzymania terytorium.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: wiązka antylopa

Bunch jest pomnożona przez cały rok, ale osoby stają się bardziej aktywne seksualnie po pierwszych ulewnych deszczach sezonu. Mężczyźni terytorialny to wielokaminy i stada na ich terytoriach. Ale istnieją dowody na to, że kobiety wybierają swoich partnerów. Czasami czuje bażenów są dozwolone przed kryciem, jeśli wykazują zainteresowanie seksualnym kobietami.

Sezon reprodukcyjny jest ściśle związany z wahaniami sezonowymi, ale grupa może pomnożyć przez cały rok. Większość krycia odbywa się od maja do września, aby zagwarantować narodziny potomstwa w sezonie deszczowym. Ilość opadów w tym sezonie różni się w różnych latach. Większość cieląt rodzi się od stycznia do kwietnia, ponieważ trawa paszowa w tym okresie jest najbardziej wspaniałym i obfita. Typowa liczba młodych na jednej kobiecie dla sezonu lęgowego jest jednym młodym seksem.

Interesujący fakt: Samice nie mają silnego związku z dziećmi. Rzadko chronią dzieci lub zwracają uwagę na ich krwawienie, co jest możliwe wskazujące na wniosek pomocy.

Dzieci trudne do znalezienia, ponieważ "ukrywają się". Oznacza to, że kobiety opuszczają je w zacisznym miejscu i nie podróżuj z nimi. W sezonie deszczowym samice otrzymują wysokiej jakości żywność, aby utrzymać laktację i grubą roślinność - dla schronienia ukrywa małe antylopy. Okres ciąży trwa 8 miesięcy. Kobieta Bunk uczy się swoich dzieci przed karmieniem mlekiem po 6 miesiącach i dotrą do dojrzałości seksualnej po 12-14 miesiącach. Cielęta warzyw wychodzą z metra i dołącz do stada.

Natural Wrogowie Buk

Zdjęcie: Bunch w Afryce

W zagrożeniu z grupą jednolicie powtarzającego gwizdek, który jest używany do zapobiegania innym krewnym. Oprócz naturalnych drapieżnych lampartów i lwów, grupa jest również w niebezpieczeństwie z powodu działalności ludzi. Kłusowanie i utrata siedliska - są to podstawowe zagrożenia dla grupy. Senni, które wolą bunch, co roku staje się coraz bardziej zamyślonym zwierzętami gospodarskimi i ludźmi.

Słynne drapieżniki na dziś:

• Lwy (panthera leo);
• Lamparty (Panthera Pardus);
• Krokodyle (Crocodilia);
• Ludzie (homo sapiens).

Wiązka jest częścią fauny pastwiska, która jest ważna dla strukturyzacji wspólnot pastwu i wspieranie populacji dużych drapieżników, takich jak lwy i lamparty, a także bruszczeń, takich jak sępy i hieny. Bunch są uważane za dziecko. Zostają zabite przez lokalną ludność. Mogą być także atrakcją turystyczną.

Fragmentacja siedliska spowodowana rozszerzeniem rozliczeń i uprawa zwierząt gospodarskich jest poważnym zagrożeniem dla grupy. System społeczny / plemienny jest szczególnie narażony na zniszczenie ze względu na fragmentację siedliska i polowanie z długoterminowymi konsekwencjami niemożliwości uzupełniania populacji.

W dolinie Kilbero głównym zagrożeniem dla grupy pochodzi ze rozszerzenia badania bydła na granicy zalewowej i uszkodzenia siedliska podczas mokrego sezonu rolników, którzy wyczyszczyli masywy lasowe Miombo. Najwyraźniej nie jest kontrolowany polowanie, a zwłaszcza ciężkie kłusownictwo zniszczyły grupę w większości z ich zasięgu.

Populacja i status formy

Zdjęcie: wygląda jak grupa

Zakłada się, że liczba osób w dolinie Kilbero zmniejszyła się o 37% w ciągu ostatnich 19 lat (trzy pokolenia). Doniesiono, że zamieszki zambijskie są stabilne, więc ogólne zmniejszenie liczby na świecie na trzy pokolenia ma zbliżać się do 25%, co zbliża się do wartości progowej kryterium dla gatunków wrażliwych. Ogólnie rzecz biorąc, gatunek szacuje się jako zagrożony zniknięciem, jednak sytuacja wymaga starannego monitorowania, a dalsze zmniejszenie populacji Kilbero lub głównych populacji w Zambii może wkrótce doprowadzić do poglądu, aby osiągnąć próg podatności.

Interesujący fakt: Dzięki niedawnej ankiecie z lotu ptaka Doliny Kilbero, w której największa populacja grupy w Afryce żyje, dwie dodatkowe metody szacowania liczby osób żyjących. Podczas badania przy użyciu tych samych metod, co w poprzednich obliczeniach liczba populacji została oszacowana na 23 301 ± 5 602, co jest zauważalnie poniżej poprzednich szacunków w 55,769 ± 19 428 w 1989 roku. oraz 66 964 ± 12 629 w 1998 roku.

Jednakże podjęto bardziej intensywne badanie (przy użyciu 2,5 km odległości międzystej, a nie 10 km) specjalnie do obliczania pęczek, a to doprowadziło do oszacowania numeru 42 352 ± 5927. Dane te wskazują na zmniejszenie ludności w Kilbero o 37% w okresie (15 lat), równoważne mniej niż trzech pokoleniach (19 lat).

Mała populacja w obszarze chronionym SOLO była eksterminowana. Uważano, że liczba zbioru powodów o wyborze rzeki jest zmniejszona, ale populacja znacznie wzrosła w tym regionie w porównaniu z lat 60. XX wieku, chociaż koncentracja populacji przeniosła się na wschód. Nie ma dokładnych szacunków liczby w Zambii, ale są podobno stabilne.

Pęczek bezpieczeństwa

Zdjęcie: szczyt z czerwonej książki

Bunch jest obecnie wymieniona jako zagrożona zniknięcie, ponieważ ludność uważana jest za stabilna i jest pod bezpośrednim zagrożeniem. Ich przetrwanie zależy od kilku fragmentowanych grup. Bunch musi konkurować z bydłem na żywność, a także populacje cierpią, gdy siedlisko jest modyfikowane do zarządzania rolnictwem i wypasami. Szacuje się, że około jednej trzeciej wszystkich osób żyje w obszarach chronionych.

Oprócz doliny Kilbero, kluczowe obszary dla Survival Buk obejmują parki:

• Dane znajdujące się w ramionach rąk (Tanzania);
• Kafaue (Zambia);
• Północ i południowa Luangva (Zambia);
• Kasanka (Zambia);
• Kasungu (Malawi);
• Chobe w Botswana.

Około 85% bukiet Zambii żyje w obszarach chronionych. Działania priorytetowe do zachowania grupy we wszystkich ich zasięgu zostały szczegółowo omówione w 2013 roku. W Zambia od 1984 r. Istnieje program do przedstawienia tych zwierząt w przyrodę. A wyniki stały się teraz zauważalne. Po wyeliminowaniu kłusowania liczba populacji rozpoczęła się powoli, aby odzyskać w niektórych obszarach.

Garść Żyć na wolności do 17 lat. Chociaż mięso osób zwierząt nie używa, osadnicy polowali w antylopie podczas rozwoju kontynentu, a także na safari. Bunch antylikopów jest bardzo ufna i szybko idzie do kontaktu z człowiekiem. Dlatego stało się możliwe katastrofalne zmniejszenie liczby ludności.