Żołędziowiec

Żołędziowiec - To jest owad z kolejności ciężkiej. Rodzina Weevils jest jednym z największych wśród tygli (około 40 000 gatunków). Większość Weevils jest długi, oczywiście wałki korbowe, które mogą rozwijać się w specjalnych wgłębieniach na ryby. Wielu przedstawicieli nie ma skrzydeł, a inni są doskonałymi pilotami.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: pierogi

Po raz pierwszy WEEVIL został opisany przez Thomasa Sayem w 1831 r. Jako ziarno próbek pobranych w Luizjanie. Pierwszym sprawozdaniem ekonomicznym w tej owadzie był Assa Fitch z Nowego Jorku, który otrzymał zanieczyszczone fasole z Opatrzności, Rhode Island, w 1860 roku. W 1891 J. ALE. Lintner, Nowy Jork, udowodnił, że fasola Weewil była stale pomnożona w przechowywanej fasoli, która wyróżniała go ze słynnego europejskiego Grochu Weevil.

Interesujący fakt: Weevils są rzeczywiście chrząszcze. W tej rodzinie więcej gatunków niż w każdej innej grupie chrząszczy. Według naukowców w Ameryce Północnej jest ponad 1000 rodzajów Weewils.

Wideo: Dumplings

Istnieją 3 główne typy WEEVILS:

• Ryżowe ryżowe są małe chrząszcze tylko o długości 1 mm. Dorosły specjalny od szaro-brązowego na czarno i ma cztery czerwonawo żółte plamy na plecach. Białe i miękkie larwy, bez łap. Lalki Weevils wyglądają jak dorosłe osoby z ich długimi twarzami, ale są białe. Dorosły specjalny jest w stanie latać i żyć do pięciu miesięcy. Samica tego Weevil pochodzi do 400 jaj podczas życia;
• Kukurydzane Weevils były wcześniej uważane za dużą różnorodność ryżu ze względu na ich podobieństwo zewnętrzne. Jest trochę więcej, o długości do 3 mm, tak jak ryżowy Weewil, z czerwonawego brązu na czarno, ma cztery czerwone i żółte plamy na plecach. Ale jego kolor jest nieco ciemniejszy niż ryż. Wskaźnik rozwoju w środowisku kukurydzy jest nieco mniejszy niż ryż. Jego larwy białe i miękkie, bez łap. Lalki są również podobne do dorosłych osób z ich długimi twarzami i są również białe. Kukurydza WEEVIL jest również w stanie latać;
• Barn Weewils są bardziej cylindryczne niż inne i mają długość około 5 mm. Ich obraz - z czerwonawego brązu na czarno. Długość ciała wynosi około 3 mm, a kufa rozciąga się z głowy. Jego larwy białe i miękkie, bez łap i białe lalki wyglądają jak pupa innych Wevils. Ten Weewil nie jest w stanie latać, dzięki czemu można go odkryć obok zakażonych miejsc. Dorośli mogą żyć do 8 tygodni, w tym czasie żeńskie odpiepki do 200 jaj.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: wygląda jak Weewon

Różne typy Weevils znajdują się w szerokiej gamie kolorów i kształtów ciała:

• Rozmiar: Długość Weewils waha się od 3 do 10 mm, wielu z nich - owalu;
• Kolor: zwykle ciemny (od brązowego na czarno);
• Głowa: Adult Weewil ma przedłużoną głowę tworzącą twarz. Roth jest na końcu kopania. Niektóre Weevils mają strzał o tej samej długości co ciało. Inna rodzina chrząszczy - ziarna, ma inny wygląd. Nie mają wydłużonej twarzy w innych Wevils.

Przetrwanie Dorosłych Weewil jest częściowo zależne od egzoszkieletu lub naskórki. Skócie składa się z mieszaniny chityny i białek, które organizowane są w trzech warstwach: epicutyczne, egzocetulica i endocutica. Cuticle przechodzi proces utwardzania, znany jako sklerotizacja i melanizacja, która wymaga obecności związku dihydroksyfenyloalaniny (DOF).

Cukiernia środkowa Weewil zawiera małe torby, które zwiększają powierzchnię jelicia, poprawiając trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Na czubku każdego jelita ślepego znajduje się bakteriom, wyspecjalizowany organ składający się z komórek, zwanych bakteriocytów, co chroni bakterie endosimbiotyczne z wpływu na układ odpornościowy właściciela. Bakteriocyty nie tylko zawierają endosimbilacje w ich cytoplazmie, ale także zapewniają składniki odżywcze potrzebne do wspierania wzrostu bakterii.

Gdzie mieszka Dons?

Zdjęcie: Zhuk Weewil

W ciepłych sezonach na świeżym powietrzu, chwastów farm jedzą liście drzew, krzewy i roślin. Niemniej jednak, jesienią tego, te Rośliny drapante zaczynają szukać miejsca na zimowanie.

Niektóre gatunki, takie jak Azjatycki Oak Weewil, przyciąga światło. Idą wokół drzwi i okien domów. Właściciele domów czasami zawiły setki Weewils zgrupowanych poza domem. Kiedy Weevils wykrywają pęknięcia lub otwory wokół okien, poruszają się w domu. Upadają również przez uszkodzone ekrany na włazach wentylacyjnych lub otworów wentylacyjnych. Mogą także czołgać się pod drzwiami, które uszkodzą pogodę.

Interesujący fakt: Wiele Weevils, którzy atakują dom trzyma zimę do izolacji wewnątrz ścian. Strych i garaż są również zwykłymi zimowymi schronami dla Weevils. Te chrząszcze mogą spędzić zimę bez widoczności przez właściciela domu.

Jednak niektóre Weevins wpadają w przestrzeń mieszkalną w domu. Mogą przejść przez pęknięcie w ścianie lub w kosmosie w pobliżu rury. Mogą czołgać się przez szczelinę pod cokiem. Mogą nawet używać otworu do lampy, aby poślizgnąć się z strychu.

W zimie przestrzeń mieszkalna jest cieplejsza niż strych lub garaż. Może pomylić Weevils. Kiedy wpadają w ciepłe wyposażenie domu, Weevils zaczynają zachowywać się tak bardzo, jak przyszedł i próbują znaleźć sposób na wyjście.

Weevils, którzy przychodzą do schroniska w pokoju, mogą zainfekować każdy pokój w domu. Są one często pogrupowane w pomieszczeniach z oknami. Chrząszcze zbierają się w oknach, próbując wyjść na zewnątrz. Właściciele domów dowiedzą się, że te Weevins czołgają się wzdłuż ścian, parapetów i sufitów.

Co kanałów Donkeeper?

Zdjęcie: Weewil w naturze

Podobnie jak inne szkodniki spiżarni, Weevils są karmione ziarenami i ryżem, a także orzechy, fasola, uprawy, nasiona, kukurydza i inne produkty.

Większość Weevin pasuje wyłącznie przez rośliny. Mięsiste, legalne larwy większości gatunków posuwają się tylko pewną częścią rośliny - to znaczy głowa kwiatowa, nasiona, mięsiste owoce, łodygi lub korzenie. Wiele larw paszy na określonych rodzajach roślin lub w pobliżu. Dorosłe Weewils są mniej wyspecjalizowane w nawykach żywieniowych.

Weevils żyją i jedzą w ziachach, które jedzą. Kobieta zagraża dziurę w nasieniu lub ziarno i postppes w niej jajko, a potem zamyka dziurę, pozostawiając jajko wewnątrz ziarna lub nasion. Gdy klapy jaj, larwa będzie zasilana przez fakt, że wewnątrz, aż się stanie. Kiedy dorosły ślubny rośnie, zjada całe ziarno.

Interesujący fakt: Ponieważ samice feromonów Wejevil emitują, mężczyźni przedstawiciele oczekiwali ich zwolnienia z ziarna i natychmiast dążą do połączenia się z nimi, aby pomnożyć.

Właściciele domów mogą nie widzieć Weevilsa, gdy te idą w pobliżu domu. Ale jeśli farmy chwastów uda się znaleźć w znalezieniu dziury i przenikają do domu, właściciel często znajduje setki owadów pełzających wzdłuż parapetów i ścian.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: owad WEEVIL

Outdoors Weewils są w stanie zniszczyć rośliny ogrodowe. W pokoju te chrząszcze są raczej nieprzyjemne niż niebezpieczne. Weevils zanieczyszcza żywność z odchodami i skórami, powodując więcej szkód niż mogą jeść. W warunkach domowych Weedons można zauważyć na zakupionych towarach, mogą również pochodzić z zewnątrz. Uderzenie w środku, ludność może rosnąć i pomnożyć kosztem produktów, które są w pobliżu, jeśli nie są sprawdzane.

Niektóre Weevils mogą stać się szkodnikami strukturalnymi. Są to Weevils, którzy zdenerwowali właścicieli domów, ponieważ często atakują swoje domy w dużych ilościach. Niektórzy z nich atakują spadają. Ukrywa się w zimie i idą wiosną. Inni najechali latem, gdy pogoda zaczyna się nagrzewać.

Dorośli Weevils prowadzą życie nocne i starają się ukryć pod roślinnością, pozostaje w ciągu dnia. To zachowanie służy do monitorowania i kontroli celów. Farmy chwastów mogą być monitorowane przez pułapki i owadobójstwo stosowane przy pierwszym wychwytu dorosłych Weewils. Jednak najczęściej stosowaną metodą przechwytywania jest "schroniska", w których liście ziemniaczane owadobójcze są zawarte przez owadobójstwo. Pułapki ostrzałowe są szczególnie skuteczne bezpośrednio przed pojawieniem się roślin ziemniaczanych w nowych polach.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Zhuk Weewil

Cykle życia Weevil silnie zależą od typu. Niektórzy dorośli na wiosnę świecą jaja na ziemię w pobliżu roślin przyjmujących. Gdy jaja są wytwarzane, larwy spadły do ​​ziemi i paszy do korzeni. Ponieważ larwy są podziemne, ludzie rzadko ich widzą.

Dorosłe osoby żując ziarno na zewnątrz, a także świeccy jaja. Samice mogą odłożyć od 300 do 400 jaj, zwykle jedną na jamę. Larwy rozwijają się przez kilka etapów (wieków) wewnątrz ziarna, a także odebrane w jądrze. Mogą ukończyć pokolenie w ciągu miesiąca w ciepłych warunkach. Dorośli często mieszkają od 7 do 8 miesięcy, ale niektórzy są w stanie żyć przez ponad 2 lata.

Etapy jaj, larwy i lalki Weevils rzadko występują w ziaren. Karmienie prowadzi się wewnątrz ziarna, a dorośli cięte otwory do wyjścia. Weekendy Ziarna Weewil są większe niż ryżu ryżu, i są bardziej rozdarte niż gładkie i okrągłe.

Samice wywiercą maleńką dziurę w ziarnie, umieścił jajko do jamy, a następnie otwór jest zamknięty przez tajemnicę żelatyny. Lekki jaja do młodego modrzewia, który rozprzestrzenia się na środek jądra, żywi się, rośnie i pompował tam. Nowi dorośli mają dziury, aby pojawić się od wewnątrz, a następnie wpaść do krycia i rozpocząć nową generację.

Shakes of Barn Weewils odkładają od 36 do 254 jaj. W temperaturze od 23 do 26 stopni Celsjusza wilgotność względna od 75 do 90% jaj siedzi w pszenicy z zawartością wilgoci 13,5 do 19,6% przez 3 dni. Larwy dojrzewają w 18 dni i poczwarki - po 6 dniach. Cykl życia waha się od 30 do 40 dni w lecie i od 123 do 148 dni w zimie, w zależności od temperatury. Ukończenie cyklu życia zajmuje około 32 dni. I stodoła i ryżowe Weevils symulują śmierć, przynosząc łapy blisko ciała i udając, że spadną.

Wiele larw spędza zimę na ziemi, a następna wiosna staje się dorosłymi. Jednak dorośli, którzy pojawiają się latem lub w jesieni mogą przeniknąć do domu do schronienia. Niektóre, takie jak azjatycki dąb, przyciąga światło, więc ciągną je w domu w nocy. Inni mogą być pokryte ciepłem domu.

Natural Wrogowie Dolonosi

Zdjęcie: wygląda jak Weewon

Web ma wielu naturalnych wrogów.

Drapieżniki owadów obejmują:

• pająki;
• chwyt;
• drapieżne nematodes.

Drapieżniki zwierząt obejmują:

• kurczaki;
• niebieskie ptaki;
• KamyShevok;
• Wycieraczki i inne ptaki.

Czerwone ogniste mrówki są skutecznymi drapieżnikami bawełny WEEVIL w East Teksasie. Przez 11 lat tkanie nie cierpiał z powodu strat gospodarczych z powodu śmiertelności ze względu na głównie mrówki. Usunięcie mrówek doprowadziło do zwiększenia uszkodzenia przycinania z WEEVIL. Insektycydy stosowane do szkodników bawełnianych znacznie zmniejszają liczbę mrówek. Aby skorzystać z tej skutecznej drapieżności mrówek, niepotrzebne zastosowania owadobójcze muszą być wykluczone.

Głównymi wrogami Weevils są ludzie, którzy próbują się ich pozbyć. Najprostszym i najskuteczniejszym środkiem jest znalezienie źródła infekcji i szybko się go pozbyć. Użyj latarki lub innego źródła światła, aby dokładnie sprawdzić wszystkie lokalizacje i żywność. Jeśli jest to możliwe, usuwaj wysoko zainfekowane produkty w owiniętych, ciężkich pakietach polietylenowych lub w zamkniętych pojemnikach do zniszczenia śmieci lub krzyk głęboko w glebę. Jeśli znajdziesz infekcję na wczesnym etapie, rozwiązywanie problemu może rozwiązać tylko do dyspozycji.

Populacja i status formy

Zdjęcie: pierogi

WEEVON jest uważany za widok szkodników, przeciwko któremu stosuje się środki. Bawełniany Weewil, historycznie destrukcyjny bawełniany szkodnik, został po raz pierwszy zarejestrowany w USA (Teksasie) w 1894 roku. W ciągu najbliższych 30 lat, około 87% obszarów siewu zostało zainfekowanych, a przemysł bawełny został zniszczony. Wczesne insektycydy skupiły się na Weevils, były skuteczne tylko do 1960 roku. Kolejny etap programu zarządzania WEEVIL został uruchomiony w 1962 r., Kiedy utworzono laboratorium badawcze na Uniwersytecie Państwowym Uniwersytetu Państwowego Mississippi.

Główny przełom w walce z Weevils przyszedł z uwolnieniem syntetycznego feromonu agregacji, który stał się skutecznym narzędziem monitorującym, który może odgrywać znaczącą rolę w programie sterowania i likwidacyjnym skierowanym przeciwko Weole. Test pilotażowy na likwidacji rozpoczął się w 1971 r. I obejmował użycie pułapek z feromonami, sterylnymi mężczyznami i owadobójstwami.

Następnie przeprowadzono drugi test likwidacyjny przy użyciu pułapek feromonowych. W 1983 r. Wprowadzono program zwalczania w południowo-wschodnim pasie bawełny (North and South Carolina), która została później dystrybuowana do części Gruzji, Alabama i All Florida. Głównym kierunkiem programu było zapobieganie zakresowi i reprodukcji Weewil w połączeniu z kontrolą w sezonie wegetacyjnym. W 1985 r. Program został rozszerzony na południowy zachód od Stanów Zjednoczonych, a do 1993 r. W Kalifornii, Arizonie i na północnym zachodniej części Meksyku, zwalniało Wejevil.

W programie zniszczenia Wejevil na bazie feromonów, pułapki są używane do wykrywania, oceny populacji, podziału masowego i podejmowania decyzji w stosowaniu insektycydów. Ponadto paski ochronne impregnowane insektycydem mogą być również zawarte w pułapkach feromonowych, aby spowodować śmiertelność, a tym samym zapobiec ucieczce strategii przyciągania i zniszczenia przy użyciu lepkiej przynęty leczonych insektycydami, okazało się, że ma 3 razy bardziej wydajne niż konwencjonalne feromon majdan.

Żołędziowiec, Prawdopodobnie stał się skuteczny ze względu na rozwój kopania, który jest używany nie tylko do penetracji i karmienia, ale także do wykonywania otworów, w których jaja można odłożyć. Ta rodzina obejmuje wyjątkowo destrukcyjne szkodniki, takie jak ziarna, stodoły i ryżowe.