Mastif angielski - wszystko o psie

Patrząc na mastif angielski, jest stopień, wielkość i moc. To duży pies, który ma wielowiearczą historię. W okresie istnienia ta rasa była wielokrotnie odrodzona.

W starożytności psy te uczestniczyły w polowaniu na główną zdobycz. Wielu myśliwych zauważyło, że jeden Angielski Mastiff może łatwo zastąpić cały stado ogar. Przedstawiciele szlachty wykorzystali również potężne, duże psy jako obrońców i wojowników.

Historia rasy Mastif angielski

Brytyjskie Mastifs nie mogą się pochwalić niezawodnej wersji pochodzenia. Historia ich istnienia jest obliczana nie do jednego tysiąclecia i trudno jest ustalić nowoczesne skupić się na których z dwóch teorii jest prawdziwe. Pierwszy czytany: "Brytyjczycy" pochodziły z psów typu MOLOPOID - masywne i utrudnie zwierzęta, które były wyhodowane na polowanie na dużą grę lub organizację bitwy gladiatorycznego. Druga wersja potwierdza oryginalne angielskie pochodzenie zwierząt.

Wiadomo, że psy w kształcie mastiff istniały w epoce dobrobytu Starożytnych Stanów - Persji, Grecji, Egiptu i Babilonu - i byli dość popularni wśród przedstawicieli szlachty i prostych ludzi. Mastifs były szeroko stosowane jako potężna siła, a także uciec z dzików, dzikich koni, a nawet dużych drapieżników - tygrysów i Lwowa. Wolny od polowań, czas psa pomyślnie poradził z ochroną własności i zwierząt.

Równie ważny był udział zwierząt w krwawszych wojnach. Psy w kształcie mastifo zostały wycenione na równi z dobrze wyszkolonymi żołnierzami. Dokumenty historyczne są zachowane, co potwierdzają istnienie psa "Army" Aleksandra Macedonsky, który obejmował około 50 tysięcy zwierząt! Ci czworonożnych zaciekłych wojowników uniemożliwiły strach przed armią wroga, zmuszając ją do podniesienia białej flagi przed czasem. Przy pomocy psów dowódca wygrał Persji w I wieku do N. MI. i dostałem nowy tytuł - Król Azji.

Przodkowie mastifu angielskiego zawierał innego WARLORD - GUY JULIUS CAESAR. Zwierzęta zostały wprowadzone do imperium rzymskiego w drugiej połowie pierwszego wieku do n. MI. Wcześniej legiony dowódcy wylądował na terytorium Wielkiej Brytanii, gdzie miała miejsce ich znajomość z ogromnymi psami. Według rzymskich wojowników zwierzęta przypominały Lwowa swoje rozmiary i różniły się jako gwałtowny temperament. Psy pochodzące z mastifów babilońskich, którzy wpadły w Wielką Brytanii wraz z musesem fenicznym na długo przed pojawieniem się Wszechmogącego Imperium.

Rzymianie pokonali wściekłość i moc zwierząt: w porównaniu z nimi, Moloss Cezara wyglądał jak dopasowanie i nieszkodliwe. Po napadach państwa legiony wróciły do ​​drogi, biorąc z nimi nikt kilkanaście mastifów. Od tego czasu pojawiło się bardziej imponujące brytyjskie psy w Combat Arena w Rzymie, które zawsze zapewniały spektakularne zwycięstwo nad dzikim zwierzętami.

Po upadku imperium psy nie straciły popularności. Z biegiem czasu rozprzestrzeniają się przez Europę, tworząc małe grupy, z których powstały nowe rasy - w szczególności psy niemieckie i bordeaux. Brytyjskie psy zmieniły swoją rolę, osiadł w królewskich strażnikach i polowania na tereny arystokratów. Prosshrudine został zmuszony odmówić treści tych zwierząt ze względu na ogromne rozmiary: podawanie takiego PSA - zadanie nie jest z płuc.

Szczyt popularności psów w kształcie mastiffo przyszedł do pierwszej połowy XIII wieku, kiedy stało się znane o niezwykłym akcie bojowej sukcesu, należącego do angielskiego szlachcica Sir Peira Lee. Stała się sławna z faktu, że zaciekle strzegł Ciało zranionego właściciela podczas bitwy w pobliżu Azenkur, aż zbrojenie przybyło do miasta.

Potem wyglądali inaczej na zwierzętach, godne uwagi, nie tylko wyjątkowe dane fizyczne, ale także niesamowite oddanie. To była ostatnia rzecz, która stała się punktem wyjścia, po czym pierwsza szkółka psów Mologo powstała w Wielkiej Brytanii. Wystąpił brytyjską linię rasy. Wdzięczność arystokrata była tak ogromna, że ​​podniósł wszystkie szczeniaki psa i zadbał o ich przyszły los. Ponadto Sir Lee wziął aktywną rolę w życiu nowej przedszkola.

Prezentacja osób o mastifach zmieniła się w renesansowej epoku. Królowa Elżbieta I, która była znana z miłości do okrucieństwa i rozlewu krwi, w każdy sposób zachęcamy do zachowania butów zwierząt. W tym celu Mologo PSIS okazał się dość niedostępny. Ich przejście z Bulldog rozpoczęło idealnych kandydatów do udziału w Dog Jamas. Z tych zwierząt w przyszłości była nowa rasa - bullmastiff.

Ziołowi czworonożnych gladiatorów stało się ulubionym "sportem" brytyjczyków. Specjalne elementy wyróżniono nietoperze mastifów z niedźwiedziami i bykami. Gotowość dla psa do walki z ostatnią kroplą krwi, czy ich żyzna gleba na otwarcie podziemnego tote. Prywatni hodowcy byli aktywnie zaangażowani w hodowlę hodowli zwierząt do XV wieku, podczas gdy buldogi nie w pełni dostarczyli psów Molos z krwawą areną. Istnienie mastifów zaczęło zapomnieć. Zakaz okrutnej rozrywki w 1835 r. Oszarli się tylko sytuację. W drugiej połowie XIX wieku liczba angielskich Molosa zmniejszyła się tak bardzo, że rasa była na skraju wyginięcia.

Tak się stanie, gdyby nie była dla zakłóceń miłośników mastifów. Łącząc wysiłki, stworzyli pierwszy klub publiczny, który kontrolował hodowlę psa, aby zwiększyć ich ilość i zachowanie czystości rasy. Wynik skoordynowanych dzieła wolontariuszy był zauważalny w 1873 roku, kiedy jeden z "uczniów" klubu - szpilki Nick Tauras - wygrał na międzynarodowej wystawie.

W przyszłości ten mastif aktywnie uczestniczył w rekreacji liczby Molosa. Wśród wszystkich szczeniąt, tylko jeden został zapamiętany - Crowson Prince: został uznany przez jedynego mistrza rasy. Od tego psa była główna linia angielskiego mastifa istniejąca do dziś.

Z początkiem pierwszej wojny światowej, los Molley okazał się zagrożony. Przyszedł głodne czasy, a takie ogromne zwierzęta stały się uciążliwe. Treść psów, które jadły tyle, ile żołnierze armii zostały uznane za niezwykle niepatalogijskie.

Zwierzęta opanowali masowo, więc tylko kilka mastifów udało się przetrwać. Wydarzenia 1939-1945. Zniszczył te "kruszki". W środku XX wieku liczba Molosa nie przekracza i piętnaście osób. Wśród nich była jedyną suką zdolną do odtwarzania potomstwa. Dało to szansę ducha na ponowne odrodzenie rasy.

Nora Dicken wyróżniała się tym samym silnym "uchwytem", jak jej ulubione mastify angielskie. W poszukiwaniu przetrwania psów kobieta udała się do Kanady i Stanów Zjednoczonych, gdzie nabyli ostatnich przedstawicieli rasy, znaleźli kilka sponsorów i rozpoczęli żmudną pracę plemienną na hodowli zwierząt.

W odniesieniu do sukcesu Miss Dicken, ponieważ nie można powiedzieć oficjalnego uznania mastifów przez angielski klub hodowli psów (UKC) w 1948 roku. Hodowcy nadal przestrzegać strategii inbreedingowej - pobliskie krycia zwierząt. Z tego powodu psy nabyły imponującą listę wad genetycznych. Częściowo z nich udało się pozbyć się udanej pracy plemiennej. Nowoczesni przedstawiciele rasy charakteryzują się silniejszym zdrowiu.

Teraz w naturze masywnych psów nie może zwrócić się do krwiby ich przodków. Mastify Anglii zajmują 27. pozycję na liście najpopularniejszych ras amerykańskich: z tych zwierząt są wspaniali towarzysze i wielbiciele.

Postać

Pomimo potężnego wyglądu, mastiff angielski nie odróżniają okrucieństwa, okrucieństwa i nietolerancji na inne. Wręcz przeciwnie, jest to bardzo zrównoważony i spokojny pies, który nigdy nie będzie wykonać kolejności właściciela bez ważenia wszystkiego i przeciwko wszystkim. Ze względu na tę funkcję, problemy często wynikają z szkolenia: przedstawiciele tej rasy są bardzo uparci, a ich posłuszeństwo można osiągnąć, tylko zasługuje tylko zaufanie.

Ale jeśli zespoły szkoleniowe wydają się nudnym psem, nic nie zmusi jej do ich spełnienia. Ponieważ jest to duży i poważny pies, jego szkolenie musi być zaangażowane. O procesie edukacyjnym można również zapomnieć, jest to konieczne dla tej rasy. Tak więc, właściwie wykształcony mastif angielski będzie łatwo przylutowany z całą rodziną, w tym dziećmi i będzie żył na świecie z innymi zwierzętami. Ale podczas komunikowania zwierzaka z bardzo małymi dziećmi sytuacja musi być monitorowana. To raczej duży pies, a ona mimowolnie może zranić dziecko.

Mastiff nie lubi aktywnych i poruszających się grach, a także długie spacery. Jest dość wolny i pasywny. Pet z tego rasy wystarczająco krótkiego spaceru. Jednocześnie źle toleruje ciepło, a zatem w ciepłym sezonie, aby chodzić lepiej wcześnie rano i późnym wieczorem. Mastif angielski nie lubi, gdy jest zmuszony chodzić, więc jeśli zwierzę straciło zainteresowanie procesem chodzenia, możesz bezpiecznie rozwijać się i iść do domu.

Przedstawiciele tej rasy zachowują się doskonale na ulicy: nie są panikowe i nigdy nie surowe bez powodu, a jeśli nie lubią czegoś (na przykład głośnego hałasu lub zgiełku), po prostu odchodzą. Ponadto ten pies doskonale czuje nastrój właściciela, dostosowuje się do niego, ale sama potrzeba zrozumienia odpowiedzi i uwagi ze swojej strony.

Edukacja i trening

Przedstawiciele rasy "dorastają" dość długi czas niż ich właściciele mylące: duże i masywne, jak się im wydaje, psy - w rzeczywistości tylko zabawne szczeniaki, które uwielbiają grać przeciwko zasadom. Wybieranie Mastifu należy rozpocząć jak najszybciej, a mianowicie od pierwszego dnia wyglądu zwierzęcia w domu.

Dziecko musi nauczyć się głównej zasady: Tytuł lidera jest w ogóle naprawiony, ale dla ciebie. Doskonalić najmniejsze próby "Brytyjczyków", aby pokazać swój czas, a nawet agresję, ale w żaden sposób Beate Pet. Mastiffy kochają czułość i uczucie, ale potrzebują twardej ręki. Twoim zadaniem jest znalezienie złotego środka.

Tendencja "Brytyjczyków" z owocnym treningiem waha się od psa do psa. Niektórzy przedstawiciele rasy chcą zadowolić właściciela i chętnie studiować nowe sztuczki - inne są uparte i ograniczone do podstawowych zespołów. Głównym sekretem skutecznego szkolenia angielskiego mastifu jest w pozytywnej konsolidacji badanej. Nie zapomnij zrobić ulubionych komplementów i zachęcać do jego zachowania z delikatnością. Od wysokiego tonu i bolesny Thachkov lepiej odmówić.

Aby uniknąć potencjalnych problemów, Kinologowie zaleca się przylegać do trybu definitywnego dnia. Mastif, gdzie będzie bardziej skłonny do wypełnienia twojego zespołu, jeśli wiesz, że wkrótce czeka na pyszną kolację i długo oczekiwany sen. Szkolenie powinno zająć co najmniej godzinę. Dowiedz się stopniowo zespołów, nie zapominając o powtórzeniu materiału już minęło.

Nie zmuszaj zwierzaka wielokrotnie spełnić sztuczkę tylko dlatego, że jesteś znudzony: angielski mastif nie będzie trudny do ujawnienia tych intencji najemności, a potem możesz zapomnieć o owocnej nauce. Przedstawiciele rasy są świadomi poziomu ich inteligencji, więc nie będą chcieli odegrać rolę marionetki.

Ciekawy umysł psa może pociągać za sobą inny problem: angielski Mastif z łatwością znajdzie twój słaby punkt i może manipulować. Nie zapomnij zagłębiać się w komunikację ze zwierzakiem, nie poddawaj się widzianymi przez całe życie i, jeśli to konieczne, skonsultuj się z profesjonalnym trenerem. Te małe sztuczki pomogą wyróżnić udar psa kapłana i inteligentnego dżentelmena.

Podstawowe chwile

• Przedstawiciele rasy powinni nauczyć się spokoju i niezachwianego: te imponujące psy są trudne do znalenia.
• Mastifs wyróżniają się silnym przywiązaniem do właściciela i wyrażają swoją miłość z "wezwaniem", aby odparować i przepływać przez kanapę.
• Pomiędzy dodatkowym spacerem a odpoczynkiem w cieple rodzinnego paleniska "Brytyjczycy" wybierze drugą: te psy będą słyszane przez Avid Houses.
• Pomimo życzliwości i reakcji, doskonale strażnicy otrzymują od przedstawicieli rasy.
• Brytyjskie Mastifs nie nadają się dla rodzin z małymi dziećmi i ludźmi prowadzącymi nadmiernie aktywnym stylem życia.
• Z czasem socjalizacji psy współistnieją dobrze z innymi zwierzętami, sporadycznie konkurując ze zwierzętami ich seksu.
• Studiowanie drużyn - nie priorytetem rasy, więc wysiłki będą musiały owocenić szkolenie.
• Dominujący charakter i naturalny upór są głównymi powodami, dla których brytyjskie mastify nie są odpowiednie dla początkujących.

Opieka

Chociaż mastiffy są scoryzowanymi psami, są one dość powiązane, więc są one doradzane każdego dnia z wysokiej jakości gumową szczotką i rękawicą masażu. Biorąc pod uwagę wielkość PET, proces ten zajmuje dużo czasu. Zaleca się umyć ją jako brudną, ale nie zbyt często - średnio raz na sześć miesięcy.

Warto również oglądać uszy i oczy psa, a jeśli to konieczne, wytrzyj je dyskiem bawełnianym, zwilżonym w wodzie lub specjalnym rozwiązaniu. Dwa razy w tygodniu polecamy wytrzeć mokre miękkie fałdy złożonego na twarzy.

Mastifs wyróżniają się obfite ślinienie, więc właściciel powinien być zawsze pod ręką miękką serwetką, aby wytrzeć twarz i usta zwierzętami. Po pierwsze, pozwoli na ochronę mebli, a po drugie, nadmierna ilość śliny przyczynia się do rozprzestrzeniania się bakterii.

Zdrowie i choroba mastifów angielskich

Pomimo "żelaza" odporności i wysokiej długości życia, przedstawiciele rasy cierpią na pewne dolegliwości.

Wśród najczęstszych chorób mastifowych wyróżnia się:

• Odpłaczanie stawów biodrowych;
• żołądek lub jelita;
• choroba stawów stawów kolanowych;
• Rozciąganie ścian sercowych;
• urolithias;
• Skręcić i skręcić wiek;
• problemy z oddychaniem;
• zaczerwienienie oczu;
• niedrożność jelit;
• wzdęcia;
• Zaćma.

Surowo zabronione jest angażowanie się w niezależne traktowanie mastifów podczas wykrywania objawów choroby. Terminowy apel do weterynarza - klucz do dobrego zdrowia i długiego życia twojego ulubionego.

Jak wybrać szczeniaka

Najlepszym miejscem nabycia angielskiego mastif jest oficjalnym przedszkolem, gdzie można znaleźć zdrowe i kapłana dziecko z dobrymi genami. Głównym kryterium wyboru jest znak.

Rodziny z dziećmi lepiej zwracają uwagę na szczenięta z mniej dominującym temperamentem, które nie będą konkurować o przywództwo i sprawdzą autorytet właściciela. Pamiętaj: z nadmiernie nieśmiałym znakiem - zdyskwalifikacyjną wice mastifów angielskich.

Ta sama zasada wyboru dotyczy rodzin, w których już mieszkają inne psy. Jednocześnie wskazane jest nabywanie przeciwnej płci szczeniaka.

Dominujący typ charakteru "Anglik" jest odpowiedni tylko dla osób z doświadczeniem w treści dużych ras psów. Bądź przygotowany, aby stale walczyć o zastępcę w "stos" i otrzymać połączenie z Mastif. Jednak właściwe wychowanie i terminowe socjalizacyjne będzie posłuszny i przyjazny towarzysz, nawet od urodzonego przywódcy.

Checologowie zalecają kupowanie szczeniąt w wieku półtora do trzech miesięcy. Psy są już wyróżniające zrównoważonym zdrowiem psychologicznym i są gotowe na niezależne życie. Przed zakupem ostrożnie sprawdź potencjalne zwierzę. Fresk małego mastifu powinien być błyszczący, oczy i wygląd - przezroczysty, nos - mokry i zimny.

Zwróć uwagę na warunki zawartości malucha, poproś hodowcę przed przedstawieniem niezbędnych dokumentów i certyfikat terminowego szczepienia. Nie będziemy znać i zapoznamy się z rodzicami szczeniaka: pomoże to zrobić pierwsze wrażenie, czego oczekiwać od swojego czworonożnego przyjaciela.

Cena mastifa angielskiego

Cena przedstawicieli rasy zależy od wielu czynników - w szczególności z rodowodu i tytułu rodziców, lokalizacji przedszkola, podłogi psa i jej zgodność ze standardem.

Średnio koszt mastifów angielskich zaczyna się od 30 000 rubli. Za mniejszą cenę można kupić żądaną instancję. W obu przypadkach staniesz się właścicielami idealnego partnera, który zarysował monotonne dni tygodnia i spocone uściski!