Znaki podskórnego kleszcza psa

Kleszcze podskórne u psów prowadzą do umieszczenia skóry u zwierząt. Demodekoza jest chorobą charakterystyczną dla psów, kotów chory stosunkowo rzadko. Podrażnienie skóry pojawia się z powodu źródeł utrzymania, które wyróżnia się kleszczeami i są najsilniejszymi alergenami.

Demodekoza: Podstawowe informacje o chorobie

Grzebienie pojawiają się na skórze, wełna może na nich upaść. Sam kleszczy pasożytnice w gruczołach potowych i naskórkach, ale może również wpływać na narządy wewnętrzne (na przykład wątrobę, nerki).

Zakażenie Demodex pojawia się, z reguły, w młodym wieku (6-24 miesięcy). Tick ​​jest bardziej powszechny u psów z krótkimi włosami (bulldogs, rottweilers). Rozwój tej choroby może być promowany przez robaki, zmniejszenie odporności, zakażenie. Dla osoby, ta choroba nie jest jednak infekcją, jednak dla zwierzęcia jest to poważne zagrożenie, dlatego nie jest konieczne ciągnięcie kampanii do lekarza weterynaryjnego.

Demodekoza: Podstawowe informacje o chorobie

Opis i typy podskórnych kleszczy

Jest to choroba inwazyjna, w inny sposób - Ironierne, który powoduje roztocza endoparasitical, zlokalizowane wewnątrz gruczołów łojowych, pęcherzyków do włosów, a także przenikają na narządy wewnętrzne.

Manifestacja demodicozy jest skórny zapalenie skóry, hiperkeratoza (zagęszczanie poziomej warstwy nabłonka), uszkodzenia tkanek narządów wewnętrznych, ogólne wyczerpanie ciała.

Istnieją ustalone przypadki diagnozowania choroby w 2-miesięcznych szczeniąt, ale najczęściej zakażeniu kleszcza podskórnego jest jednym z młodych psów - od sześciu miesięcy do dwuletniego wieku.

Tak zwana "młodzieńcza" demodicoza jest najczęściej zakażona przez osoby z następujących ras:

  • Niemieccy pastrze;
  • bokserki;
  • chihuahua;
  • Pit Bull Terriers;
  • mopsy;
  • kollia;
  • Afgański Borzay.

Zlokalizowana jest zmiana kleszcza, czyli tylko jedna część ciała jest dotknięta lub uogólniona - gdy kleszcz ma zastosowanie do różnych tkanek i organów. Biorąc pod uwagę różne stopnie zmiany, nie ma pojedynczej przewidywania na lekarstwo.

Z zlokalizowaną formą, porażka jest obecna tylko na jednej części ciała, ale działki mogą być nieco. Ten rodzaj choroby ma łagodny charakter, a główną cechą jest hiperemia skóry w kończynach lub pysku. Jeśli uncja towarzyszy infekcja pochodzenia bakteryjnego, wówczas możliwe jest tworzenie wsporników lub pojawienie się sekcji suchej skóry.

Z danym stopniem choroby prognoza jest dość korzystna. W 90% przypadków choroby pojawia się nagłe remisję przez okres trzech tygodni do dwóch miesięcy i bez względu na ich terapię. W innych przypadkach demodecosis u psów rozwijają się w bardziej złożoną formę.

Istnieją rasy, które są podatne na podskórne kleszcze tego formularza:

  • bokser;
  • jamnik;
  • Shi-tzu;
  • Dalmatyński;
  • Shar-pey.

Wybierz pewną liczbę czynników przyczyniających się do zlokalizowanej formy przepływu choroby na uogólnione:

  • tendencja genetyczna;
  • stan układu odpornościowego;
  • Obecność chorób związanych z układem hormonalnym. (Zespół Cushing, Onkology and Dr.)

W tej sytuacji prognoza jest trudna do nadania, często istnieją nawrócenie choroby. Tylko w 50% przypadków psów jest przywrócony bez użycia specjalnej terapii. Ale tylko pod warunkiem, że wtórna infekcja tłumi mechanizmy odpornościowe.

Zwierzęta z obniżoną odpornością na ciało na zakażenia są często chore kleszcze podskórne, następujące rasy w grupie ryzyka:

  • Pinchers karłowatych;
  • chihuahua;
  • Zabawki teriery;
  • podatki,
  • bokserki i inne.

Często młodzi ludzie o niedoborze odporności są zainfekowane. Choroba jest przekazywana przez ścieżkę stykową, gdy komunikujesz się z przewoźnikami pasożytniczymi lub pacjentami ze zwierzętami. Ponadto pies może zostać zainfekowany przez leasing i różne materiały.

Opis i typy podskórnych kleszczy

Znaki podskórnego kleszcza

Desdene jest jednym z najmniejszych rodzajów stawonogów, ale na psach, z reguły, pasożytnice mrożącego kleszcza typu Demodex Sanis.

Istniejące typy kleszczy należących do rodzaju i pasożyta na domowych psach charakteryzują się głównymi cechami morfologicznymi:

  • Środek przyczynowy demodekozy charakteryzuje się formą papierową, a także zmartwioną naskórką jasnoszarego barwienia. Maksymalna długość ciała dorosłego mężczyzny nie jest więcej niż 0,3 mm, a samice - w zakresie 0,2 mm. Standardowa szerokość ciała - około 0,06 mm. Dorosły Sześć Tremidiform Tick ma cztery pary kończyn. Ten pasożytniany na pęcherzykach do włosów, a także w gruboziarnistych gruczołach i kanałach;
  • Patogen Demodecosis Demoden Demodech Srnei charakteryzuje się praktycznie poprawnym, owalnym kształtem ciała. Maksymalna długość ciała dorosłego mężczyzny i kobiety nie więcej niż 0,1 mm. Ten kształt mrożonego kleju jest powszechnym powierzchnią powierzchownością żywych pasożytów;
  • Demodekose Demodekose Demodekhe Demodektorium charakteryzuje się lekko wydłużonym kształtem ciała. Maksymalna długość ciała dorosłego mężczyzny i kobiety nie przekracza 0,6 mm. Ta forma kleszcza zakrzepowego jest zlokalizowana w obszarze zraszania, gdzie parasitis na tle ciężkiego tłustego łoju.

Obecnie dotknięte są kilka najczęstszych odmian kleszczy, które są dotknięte psy, ale w naszym kraju zwierzaki najczęściej cierpią z powodu takich gatunków jak Demodex, zacwalność i sarkoptoza.

Demodekoza jest spowodowana przez kleszczą śródstronną, która mieszka w spójnych gruczołach, a także w żarówkach domowej roboty zwierzę. Demodekozę młodzieżową powstaje najczęściej nagle i charakteryzuje się pozytywną prognozą dla pełnego powrotu do zdrowia.

NOODERYZA I SKALOPTOSIS, bardziej znane jako świerzbe są spowodowane intradermalskim pasożytem. Wygląd klaszczliwych świerzb lub prowokowanych sarkoptozy Tick Srstes Srsbiei. Przebieg choroby, z reguły jest bardzo agresywny i ma podobieństwo z demodekozą, a główna różnica jest reprezentowana przez zapalenia typu ogniskowego. Bardzo często pies przewoźnik powoduje zakażenie z innych zwierząt.

Na wczesnym etapie znajduje się wyraźna łysina i silna swędzenie, a dla przewlekłego kształtu, zauważalne wydłużenie skóry, pojawienie się licznych blizn i różnych plam pigmentowych. Kształt ucha lub zacasowanie powoduje kleszczę nożozy, która uderza zewnętrzną skórę wiosła. Targi Pet jest bardzo aktywnie czesanie nie tylko uszy, ale także obszarze głowy.

Znaki podskórnego kleszcza

Źródła infekcji

Zgodnie z objawami klinicznymi towarzyszącymi przez demodecosis psy różnią się zlokalizowanymi i uogólnionymi formami choroby.

Pierwsza forma, obecnie występuje znacznie częściej:

  • Z zlokalizowaną formą demodicozy, na wczesnym etapie zmiany, są małe i absolutnie bezbarwne ogniska z łysieniach w całkowitym braku swędzenia. Na późniejszym etapie pojawia się pojawienie się wyraźnej hiperemii i grzebieni. Zlokalizowana forma podrzędnej towarzyszy uszkodzenie jednej kończyny, a omegradikoza charakteryzuje się nadmiernym uwalnianiem siarki ucha i swędzenie skóry o różnym stopniu nasilenia;
  • Z uogólnioną formą demodekozy, pierwsze znaki mogą objawiać się nie tylko w okresie nieletnim, ale także u dorosłych lub tak zwanych zwierząt domowych. Uogólnione Demodicosis, z reguły rozwijają się z zlokalizowanej formy w przypadku braku leczenia pełnoprawnego lub w wyniku stosowania leków glukokortykosteroidowych w terapii. W tym przypadku obecność wielu ogniskowych zmian, szczególnie wyrażonych na głowie, kończynach i ciele.

Szczególną uwagę należy zwrócić na pojawienie się takich oznak ze zwierzaka, podobnie jak tworzenie farszów i skorupów, przydział wysięk na skórze, bardzo wyraźny wzrost gęstości skóry i zmarszczki, zmniejszył apetyt i utratę wagi, wygląd Słabość, apatia i niedokrwistość.

Ciężką uogólnioną formą towarzyszy rozwój rumienia i łysienia, zapalenia folliculiculez i furokulez, pojawienie się wyraźnego łojotoku i gumionów, a także wiele skorupów reprezentowanych przez wysuszone wysyły i silnie krwawiące porażki. Z uogólnioną formą podlewowania, zwierzę domowe jest dotknięte dwoma lub więcej kończyn.

Źródła infekcji

Leczenie podskórnego kleszcza w psie

Invasia jest zwykle przesyłana przez kobiety. Zakażenie szczeniąt od matek odbywa się w pierwszych dniach ich życia. Jednak główne znaki kliniczne są najczęściej objawiane u zwierząt w wieku trzech miesięcy.

Amerykańscy naukowcy w trakcie licznych badań naukowych udowodnił predyspozycje genetyczne u psów do uszkodzenia demodkicy, i dlatego chore lub namiętne zwierzę są kategorycznie zabronione w hodowli rasy.

Jest predyspozycja rasy domowych psów do uszkodzenia demodkicy.

Specjalna podatność charakteryzują się zwierzętami czystej krwi należącymi do kategorii ras shorthare, w tym:

  • Sharpei;
  • Psa Bordeaux;
  • Buldog angielski, francuski i amerykański;
  • Bull Terrier;
  • Amerykański i Staffordshire Terrier;
  • Owczarek niemiecki;
  • jamnik shorthair;
  • mops;
  • Labrador i Golden Retriever;
  • Kurzhaaara;
  • Cocker Spaniel;
  • Rottweiler.

Dorosły pies może zostać zainfekowany zranioną osłoną skórą, kąpielami w naturalnych i sztucznych zbiornikach wodnych ze stałymi wodami, kontakty z pacjentami z bezpaństwowcami i zwierzętami, a także przez zakażonej gleby i akcesoriów.

Z punktu widzenia objawów klinicznych, demodekoza może być zauważalna dopiero po kilku tygodniach, a nawet miesiącach po chwili wystąpiła początkowe zakażenie.

Demodekoza może przejawiać się na tle bardzo wielu chorób, ale najczęściej taka zmiana jest zarejestrowana, jeśli w anamnezy jest domowe zwierzęta:

  • Niektóre choroby zakaźne: Piodermy, bakteryjne zapalenie skóry i plaga mięsożerny;
  • naruszenia procesów metabolicznych, w tym niedoczynność tarczycy i hiperadreloksytizmu;
  • autoimmunologiczne patologie w postaci kompleksu Pemphigus, bąbelki i toczeń;
  • reakcje alergiczne, atopowe zapalenie skóry i nadwrażliwość na żywność;
  • zmiany psychogenne złożone przez akrodermatitis z lizania;
  • Helminoza, w tym toksytacearos i difildioza, protozoonomoza i giardiasis;
  • pokarmowy spowodowany niedoborem istotnych kwasów tłuszczowych i dermatozie zależnej od cynku;
  • Nonogeniczne zmiany patologiczne reprezentowane przez zespół Cushing.

Aby leczenie było prawidłowe i skuteczne, bardzo ważne jest odróżnienie porażki przez kleszcze podskórne, z follitulity i furunculuse, Pyodermia i dermatomycosis, miksospory, zapalenie skóry i nadwrażliwość żywności, pchli alermitalis i niektórych chorób pasożytniczych.

Leczenie podskórnego kleszcza w psie

Metody zapobiegania

Aby przypisać kompetentne schemat leczenia, nie należy przeprowadzić następujący algorytm diagnostyczny bez:

  • Dokładna anamneza. Maksymalna pełna informacja o wieku zwierzęcia, podstawa lub wtórności, a także czas trwania choroby, cechy podawania, obecności i czas trwania terapii glukokortykosteroidowej. Jeśli zwierzę ma nawrót, bardzo ważne jest wyjaśnienie funkcji wcześniej przepisanej terapii, całkowitego czasu remisji, a także obecność jakichkolwiek chorób jednoczesnych;
  • Złom mikroskopowy, pobrany ze skóry chorego zwierzaka;
  • Siew bakteryjny w celu określenia poziomu czułości przydzielonego podczas badania mikroflory do najczęstszych antybiotyków;
  • tradycyjne badanie mikrów;
  • identyfikacja głównej choroby;
  • badanie krwi biochemicznej;
  • Badanie krwi na głównym tle hormonalnym;
  • kliniczna ogólna analiza moczu;
  • badanie koperologiczne;
  • Standardowa radiografia lub badania ultradźwiękowe.

Polieetologia wykrytych demodekozy obejmuje obowiązkową złożoność dowolnego powołanego schematu leczenia. W leczeniu zlokalizowanej formy choroba choroby można zauważyć w ciągu półtora miesiąca, ze względu na normalizację stanu immunologicznego do wystarczających wskaźników.

Dobrym wynikiem daje powołanie leków akarycydowych raz w tygodniu w postaci siarki-cynkowej maści weterynaryjnej "Acapabopa", "Tatika", "Amita" i "MITABAN". Codzienne przetwarzanie dotkniętej skóry prowadzi się przez środki antyseptyczne w postaci balsamu salicylowego i fuccyny aptecznej.

Bardzo wysoka i gwarantowana wydajność ma dość nowy niemiecki lek od Bayera pod nazwą "Prawnik".

"Advakat" jest wysoce wydajnym sposobem szerokiego spektrum działania przeciwpoślizgowe charakteryzuje się skutecznością w odniesieniu do pcheł inwazji, sarkoptozy, detektydy, triphodactwa i nematodozy, a także entomosam. Lek jest wytwarzany w bardzo wygodnym użyciu pipet polipropylenowych. Jednak taki nowoczesny środek przeciwpasożytny jest przeciwwskazany do stosowania u szczeniąt i psów podczas ciąży.

W leczeniu uogólnionej formy, bardzo wydajny i nowoczesny narażenie na narkotyki na "adwokat" jest również szeroko stosowany, który jest stosowany w nie więcej niż cztery razy w przedziale obowiązkowym czterech tygodni. Ważne jest, aby pamiętać, że układ systemowy glukokortykosteroidowy i lokalny jest kategorycznie zabroniony.

Należy zauważyć, że uogólniona forma jest trudna do leczenia choroby krajowej, dlatego schemat leczenia zwierzaka musi być wyczerpujący, oparty na badaniu wszystkich narządów wewnętrznych, ocenę funkcjonowania układu hormonalnego i poziomu stanu immunologicznego zwierzęta.

Aby ułatwić penetrację w skórę maści leczniczych i roztworu, przed przystąpieniem do obróbki, usunięcie grubej osłony przeprowadza się z dotkniętych obszarów i leczenia detergentów anty-sędziego lub szampony.

Obecnie nie ma licencjonowanych leków, które umożliwiają wykonywanie systemowej leczenia demodicozy. Zastosowanie "immunoparazitan" na producencie zalecane przez producenta i dodanie zastrzyku "DearThax".

Pamiętaj, że dechtax nie może być używany w leczeniu takich ras, takich jak Shelti, Collie i Bobtail. Leczenie zewnętrzne dotknięte obszarów odbywa się przez leki przeciwpoślizgłowe w formie "Hemitraz", "Neostomozhan", "stomozana" i MITABANA. Możesz zminimalizować efekt uboczny za pomocą hepatoprotectors, prebiotyków, probiotyków i synbojcie, które są przepisane przez domowej roboty zwierzę domowe.

Szczególne znaczenie w etapie leczenia jest przymocowane do terapii szlifierskiej. W tym celu stosuje się nowoczesne i wysoce wydajne dodatki witaminowe i mineralne, a także kompleksy rozpuszczalnych w tłuszczach witamin z dodaniem substancji tłuszczowych kwasów, które przychylnie wpływają na procesy regeneracji skóry i wełny. Obowiązkowe jest również stosowanie terapii immunostymulowania, reprezentowanej przez preparaty Timalin i Tatvin.

Metody zapobiegania

Znaki podskórnego kleszcza psa

Czynniki ryzyka kleszczy podskórnych obejmują składniki typu endogenicznego i egzogennego. W pierwszym przypadku ryzyko zmiany zwierzaka znacznie wzrasta wraz ze zmniejszonym oporem noworodków i starych zwierząt wiekowych, w czasie ciąży i stresu, a także w obecności wrodzonej lub w warunkach nabytego niedoboru odporności.

Czynniki egzogenne mogą być reprezentowane przez upośledzone parametry higieniczne, bezpośrednie kontakty z czynnikiem przyczynowym, cechami klimatycznymi, a także wpływami chemicznymi i fizycznymi.

Podstawowe środki zapobiegawcze, które uniemożliwiają utratę zwierzaka z roztoczami domowymi z kleszczeniami podobnymi do przewodów:

  • pełnoprawny badanie psa bezpośrednio przed przeprowadzeniem planowanego krycia;
  • Sterylizacja przechodzących zwierząt lub psów;
  • ograniczenie przekazywania zwierzaka z innymi, zwłaszcza nonsensownych psów;
  • zgodność z higienicznymi środkami dla domu zwierzęcia;
  • przy użyciu specjalnych szamponów antybakteryjnych;
  • zapewnienie zwierzaka na pełną i zrównoważoną dietę;
  • regularne kontrole profilaktyczne w klinice weterynaryjnej;
  • utrzymywanie układu odpornościowego domu domowego na wysokim poziomie;
  • Ścisłe przestrzeganie sposobu szczepienia profilaktycznego.

Należy pamiętać, że leczenie demodkicy i odbioru leków odbywa się dopiero po konsultacji z profesjonalnym lekarzem weterynarii i pod jego ścisłą kontrolą, ponieważ nie trwałe i najcięższe formy tak pasożytniczej choroby mogą być niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego.