Big dog bigl: opis, znak, treść i opieka
Zadowolony
Bigl Dog Hased został stworzony przez Brytyjczyków w średniowieczu na polowanie, które w tamtych czasach uważano za doskonałą rozrywkę i sposób na spędzenie wolnego czasu. I chociaż Beagle jest uważany za psa myśliwskiego, ma wesoły temperament i kocha dzieci.
Wykorzystanie psów do polowania, oczywiście, a nie Brytyjczyków. Ten pomysł pojawił się w starożytnych cywilizacjach, o czym świadczą znaleziska archeologiczne i pisemne źródła.
Na ścianach budynków przedstawiono sceny polowania, w których uczestniczyli starożytne psy, które były przodkami nowoczesnych prawnych, ogarów i jamników. Najbardziej prawdopodobne, od starożytnego Rzymu i starożytnej Grecji, psy te zostały dostarczone na brytyjskie wyspy Celts. Następnie fuzja tego typu psów z lokalnym, w wyniku których pojawili się przodkowie Beagle.
Wraz z rozwojem angielskiego państwowości i kultury, ukierunkowane usuwanie psów dla szlachetnego arystokratycznego polowania, który aktywnie zaangażowany i szlachetny panie. Stało się jednym z powodów wyboru małych psów myśliwskich, których wielkość nie przekroczyła 20 centymetrów. Łatwo pasują nawet w dłoni jeźdźca i były używane głównie do Hare Hunting.
Wraz z miniaturowymi psami były aktywnie używane średniej wielkości. Duże psy łowieckie w Anglii nie były na początku, a oni pojawili się dopiero po tym, jak William miał dużą jazdę Talbothaound z Continental Europe. Obrazy tego psa osiągnęły nas, co było głównie białym kolorem.
Wszystkie te rodzaje ogara i stały się przodkami nowoczesnych begles, które są również wyróżniane przez kilka gatunków w zależności od wzrostu, jak ich odległych krewnych. Pierwsza wzmianka o begles odnosi się do 1475.
Następnie istnieją stale oświadczenia o tych zwierzętach arystokratów. Szczególnie małe Bingli było wygodne do użytku do chodzących polowań, były łatwo noszone w torbie nawet dzieci i kobiety, którzy byli stałymi uczestnikami tej zabawy.
Na dziedzińcu królowej Elizabeth 1 była słynna próbka śpiewu Beagles, nazwana melodością ich wady. Taki szczególny sposób na wspinanie się na bestię podczas Gon nie obniżył arystokratycznego przesłuchania, a jeszcze bardziej podkreślił przynależność do tej rasy do wysokiego społeczeństwa.
W przypadku miniaturowego rasy wielkości języka angielskiego i otrzymał swoją nazwę - Beagle, który w języku starożytnego angielskiego brzmiało "BEGLE" i przetłumaczył jako "mały".
W uczciwości warto zauważyć, że rasy małych ogarów były w innych państwach europejskich. Szczególnie próbując rozpoznać Bibgie przez ich rodak francuski, który z dowodów uwzględniają obecność słowa "begue" w ich języku, co oznacza "gardło przyciemniane".
Oczywiście trudno sobie wyobrazić mały siewowy beagle jako potwór z przyciemnionym gardłem, aw każdym razie chwałę Anglika naprawiła Beagle z powodu dalszych prac wyboru w tym kraju.
W XVI i XVII wieku rasa nadal rozwijała się, stopniowo nie staje się już Ulubionami Szlachetności. Próbki bigley zaczęły rozpocząć dużych rolników, a nawet mniejszych właścicieli ziemskich. Ostatecznie uratował rasę. Faktem jest, że polowanie na arystokracji stopniowo stało się nie tylko jasnym spektaklem, ale także sportami narodowymi.
Dla tych jasnych wydarzeń widziano specjalne kostiumy, konkursy zostały rozwinięte, scenariusze zostały opracowane. Bigley miał poważnych konkurentów - Longged Fox Haounds, więc Próbki Bigleya nie były tak liczne.
Jednocześnie właściciele Bigley przekroczyli je głównie z przedstawicielami rasy z pobliskiego obszaru. W rezultacie prześledzono wyraźny podział na typy rodowców. Dla południowych begles scharakteryzuje się ciężki rodzaj konstytucji i powolności, a północne Bigli były bardziej tłumione i ruchome.
W książce "Brytyjska instrukcja sportu", która pojawiła się w 1861 roku, oprócz północnych i południowych typów, wspomniano więcej Krasnoluda Beagles, długowłosy Terrier-Beagli i Fox Bigley, który koncentruje się na lisach. Z tego opisu widać, że Beagle zaczął tracić cechy rasy w wyniku jego małej liczby, przejście z innymi skałami myśliwską, a koncentrując się na rasie małych ogarów.
Ale kochanki rasy i koneserzy starożytnych polowania na zające i króliki zwane "Beaging", wziął inicjatywę w swoich rękach. Oprócz miłości do tej rasy była praktyczny stronę, ponieważ małe wyścigi jedli tak bardzo jak ich więksi konkurenci, odpowiednio, próbki ich były bardziej opłacalne.
Nie ma znaczenia, co udało mu Brytyjczyków, ale udało im się zachować rasę i uczynić go popularnym na całym świecie. Od połowy XIX wieku Bigley stał się uczestnikami na recenzje myśliwskich. W 1890 r. Utworzono klub Beagle, a po 5 lat pojawił się pierwszy standard rasy. Równolegle rozwinęły się dwa kierunki: Aby Bigley oficjalnie uznanej rasy i otwartego dostępu do wystaw, a także kontynuować tradycje polowania z konwersji Beagle.
Początek XX wieku był trudnym okresem dla rasy, kiedy, pomimo wysiłków miłośników bigley, ich zwierzęta obniżone. Druga fala popularności przybyła do tych starożytnych ognisk tylko w połowie XX wieku, standard rasy uzyskano w 1957 roku, a od tej chwili rozpoczęto jego triumfalny marcowy.
Notatka! W Wielkiej Brytanii bigley nadal używany nie tylko jako zwierzęta domowe, ale także do polowania. W innych krajach, bardziej przyzwyczajeni do psów towarzyszących, ale czasami ufają siebie i odpowiedzialną obsługą: szukają materiałów wybuchowych na lotniskach i zwyczajach.
Beagle od ponad 100 lat wchodzi na listę najbardziej prestiżowych ras.
Standard: Big Charakterystyka bigl
Po przyjęciu pierwszego standardu został on edytowany, a obecnie bigley na wystawach oceniano przez Federację FCI w 1987 roku.
Bigley są silnymi psami, ale nie szorstką sylwetką. Wzrost - od 33 do 40 cm.
Z umiarem głowa Wygląda na mocno, ale bez oznak chorości. Nie ma na nim fałd i zmarszczki. Na czaszce w kształcie kopuły średniej szerokości, borcor potyliczny.
Morda nie powinna być wskazana. Nos jest lepszy czarny, ale jaśniejsza pigmentacja jest dozwolona w jasnym kolorze.
Ugryzienie Nożyczki, usta są trochę chore.
Oczy Ciemn-Carie lub orzechy, duże, ale nie wypukłe, z miękkim wyrazem dobrowolnego uroku.
Długość uszy bierze na czubek nosa, jeśli je wyprostujesz. Uszy mają zaokrąglony kształt, cienkie, wdzięczne, niskie posadzone, zwisają.
Szyja Dość długo, aby wygodnie iść na szlak. Jest małe zawieszenie.
Rama Kompaktowy z prostym tyłem i elastyczny dolny tył. Linia brzucha nie jest dokręcona.
Przód kończyna prosto, bez zwężania się na dole, z krótkim pięcioma. Tylne kończyny mają mięśniowe suwaki, silne stawy pijane. W ruchu, przednie łapy są rzucane do przodu, a tył służy jako silny krok o krok, zapewniający swobodny równy ruch.
Ogon średnia długość jest często w ruchu, ale nie owinięta za tyłem i nie wygina się.
Płaszcz Pokrov składa się z krótkiej grubej wełny o tej samej długości na wszystkich częściach ciała.
Kolor
Szczególna uwaga zasługuje na kolor Bigley, który odpowiada dowolnym kolorze wyścigów. Pamiętaj, aby mieć białą końcówkę. Standard jest kombinacją trzech kolorów: biały, czerwony i czarny, którego różne kombinacje są skompilowane.
Najczęściej jest tricolor, w którym wszystkie kolory są różne działki. W związku z tym można usłyszeć wyjaśnienie dodającego do tricolor: genialny (wielu białych), pojemności (więcej czarny na plecach). Czasami charakteryzują kolor bigley i bez udoskonalenia części, podobnie jak psy.
Bicolor jest połączeniem białych i różnych odcieni czerwieni. Istnieją cytrynowe i białe, czerwone, białe, białe i czerwone i białe kombinacje. Bicolor w Wielkiej Brytanii jest ceniony więcej niż pozostałe opcje kolorów. Kolor czarno-biały jest możliwy, ale jest bardzo rzadki.
Także rzadkie i czyste białe beagles. W przypadku tej rasy wersja jednorazowa jest możliwa tylko w takiej wykonaniu. Kolejna rzadkość jest beagle ptaków, w kolorze, z którego na białym tle znajduje się dwa inne kolory, a nie solidne obszary, ale przed nami. Istnieje również wyjaśnienie upadku koloru, zgodnie z dominującym kolorem: cytrynowy piedestal, przekąski-piedestal, lampart.
Łaciasty kolor przypomina bicolor i tricolor, ale na białym tle istnieją również plamy czarnego lub czerwonego koloru.
Co ciekawe, przodkowie Beagle były i niebiesko-czerwono-białe ogony, w kolorze, z których zamiast czysto czarnego koloru był jego niebieski cień. Teraz istnieją praktycznie żadne takie psy, ale czasami pojawiają się, chociaż eksperci nie są skłonni rozważyć ten kolor nieodłączeni, a także szarej wersji czerni.
W ten sposób warianty koloru Beagle są znacznie więcej niż przyjacielem tricolor, który sprawia, że ten pies jeszcze bardziej interesujący.
Notatka! 3-letni beagle o imieniu UNO stał się zwycięzcą głównej amerykańskiej wystawy Cynological Westminster Club Kennel w 2008 roku, omijając głównych konkurentów - Pudel i Terrier.
Charakter beagle
Już w imię rasy, żywotność charakteru i wesoły temperament. Bigley są dobrymi psami, aktywnymi i wesołymi. Są one prawdziwe biorące dzieciom na gry dla dzieci, uwielbiają firmę dla dzieci i są w stanie grać z nimi przez wiele godzin, rozwiązując je prawie wszystko.
Beagles są bardzo osiągalne dla twojego właściciela, nie mają tendencji do dominowania, więc nawet dziecko dla nich jest autorytetem, a często wybierają się do głównego w rodzinie. Więc często ten raz poluje na psa jako przyjaciela dla dzieci.
Pomimo niewielkiego wzrostu Bigleya, silnych psów, nie różni się w ozdobnej kruchości, więc kochają aktywne gry i dopasowane miłośnicy sportów. Wcześniej bigley był zawsze utrzymywany w konwersjach, więc mają poczucie społeczności ze swoimi krewnymi. Czują się świetnie w firmach w firmach innych psów, zachowywać się przyjaznych, bawić i frolic bez zmęczenia.
Beagle, takie cechy, takie jak odwaga, determinacja i życzliwość wyglądają jasno. Są agresywni tylko dla małych zwierząt, które są postrzegane jako zdobycz, w związku z którym nie zaleca się utrzymania w domu fretek, szynszyli, dekoracyjnych królików i kotów.
Zasadniczo, z kotem, jeśli chcesz i wytrwałość, możesz pogodzić, ale nadal kot w takim tandemie będzie musiał być niekorzystny: do życia, stale czując obiekt polowania, widzisz, nie jest bardzo zabawny. Dlatego, w końcu często konieczne jest wybór: Beagle lub Kot.
Przedstawiciele tej rasy różnią się myślą i pomysłowością. Są bardzo ciekawi i kochają, gdy właściciel jest w nich zaangażowany, ale wystarczająco dziwnie, nie są tak proste, by je szkolić. Faktem jest, że Bigley wyróżnia się "uroczą arogancją" i staraj się działać na właściciela, nie chcąc przestrzegać standardowych zasad.
Dobrze wiedzieć! Na przykład nie tylko do nauczania tego miejsca, uwielbiają nosić w domu i spać, gdzie będą spać. Niektórzy właściciele zauważają, że ich ciekawość graniczy z nienawiścią ciekawością, gdy Bigli utknął swój czarny nos na wszystko: gdzie i gdzie nie jest to konieczne. Ta cecha zapewnia pewne problemy, jeśli zostawisz psa w domu.
Wyjechać
Nie powinniśmy zapominać, że Beagle jest przede wszystkim ogar, który jest niezbędny wysiłek fizyczny w postaci długiego biegu. Są w stanie uruchomić kilkadziesiąt kilometrów dziennie bez zmęczonego. Wdowa Spadła Beagle jest gwarancją, że Twoje mieszkanie nie zostanie zniszczone, ponieważ wracając do domu, będzie spał.
Dlatego pomyśl o tym, czy możesz przyznać takie ładunki. Gry biegowe i otwartym terenu są ważne nie tylko na zamówienie w domu, ale także dla zdrowia psa. Niektórzy właściciele znajdują wyjście: zawierają Beagle w nieobecności w klatce, aby nie betochilu.
Bez komentowania takiego wyboru należy zauważyć, że bez ćwiczeń spędzają dużo czasu w nieruchomości, beagle szybko dostaje wszystko. Jego kręgosłup nie jest przeznaczony do dużej wagi, więc pochyla się, problemy z sercem zaczynają się, jednym słowem, to nie jest ruchomy wesoły Beagle, ale psa, który potrzebuje pomocy weterynarii.
Tendencja do otyłości jest jednym z punktów problemowych w treści Bigley. Uwielbiają jeść i robić to przy każdej okazji, nie pękają i kradzieży ze stołu. Trudno zobaczyć pełny beagle. Zawsze wydaje się trochę głodny, co sprawia, że dieta zwiększała swoją dietę.
Jeśli widzisz, że twój pies staje się gruby, przy czym dość chodząc, oznacza to, że jesteś przepełniony. Szczególnie często zdarza się, że karmienie owsianki, której treść powinna być nie więcej niż 30% ogólnego menu.
Reszta to mięso i subprodukty w gotowanych, warzywach. Okresowo musisz dać gotowaną rybę bez kości. W diecie powinny być produkty mleczne: twaróg, mleko, Ryazhenka, ale jeśli pies nie jest do nich przyzwyczajony od dzieciństwa, mogą prowadzić do zaburzeń trawiennych.
Inną opcją karmienia jest suchą żywnością, której wyraźna wartość jest możliwość dokładnej obliczenia niezbędnej normy w zależności od wagi, a nie przepełnienia. Plus do tego - nie ma problemów z przygotowaniem zrównoważonego menu i procesu gotowania.
Jeśli rozmawiamy o procedurach kosmetycznych, głównie są standardowo, a także dla innych ras: pływanie, potrącając ze sztywną szczotką martwej wełny.
Zbyt często kąpaj psa, nie może, ponieważ wymywanie tłustych smaru naturalnego sprawia, że skóra bezbroni przed różnymi bakteriami i mikrobami. Wystarczy kąpać się 2-3 razy w roku, ale naturalnie, jeśli Beagle w czymś jest bardzo pachniany, musisz zorganizować nieplanowaną kąpiel. Udział w wystawach oznacza również dodatkowe procedury wody.
Dwa lub trzy razy w miesiącu, musisz oczyścić uszy beagle przed zanieczyszczeniem specjalnymi środkami. Zwiększona uwaga, potrzebne oko, które są problemowym obszarem tej rasy.
Notatka! Jeśli od oka znajdują się sekcje, musisz natychmiast wykonać leczenie, a do zapobiegania konieczne jest wytrzeć oczy raz dziennie ze specjalnymi lekami przeciwdrobnoustrojowymi, które doradza weterynarii.
Polowanie z Beagle
W naszym kraju rzadcy właściciele używają Beagles do polowania, ale psy te nie zapominały o ich polowaniu. Mogą iść na szlak, zapominając o właścicielu i realizują swoją ofiarę przez bardzo długi czas, będąc w nieznanym obszarze. Jest to kolejny problem, z którym właściciele bigleya stoją, co, uzyskując instynkt, można utracić.
Nawet jeśli nie jesteś łowcą, ale masz Beagle, musisz wiedzieć o swoich zdolności myśliwskich, aby lepiej zrozumieć twój pies. Beagle jest małym ogariem do polowania na małe zwierzęta, głównie króliki i zające. Ich zadaniem jest znalezienie śladu bestii i pójść za nim, karmiąc głos, podczas gdy bestia nie zabija łowca lub złapana.
W tym procesie bigley pokazuje pewną wytrwałość, ścigając bestię do zwycięskiego końca. Psy wyścigowe zaczynają się od 9 miesięcy w miejscach, w których wiele zawiasów, najbardziej odpowiedni czas na rozpoczęcie podróży - jest to wrzesień.
Pies ma wrodzoną zdolność do rozpoczęcia chęstości bestii i wyśledzić go w śladach, więc nie bądź zaskoczony, jeśli przyjedziesz ze swoim Biglem "Po prostu się zrelaksuj", zobaczysz, jak przekształcił się i przestrzegasz instynktu , nie podnosi głowy z ziemi, wąchania i rozwikłania śladów.
Prezydent Stanów Zjednoczonych Lindon Johnson żył Beagle ze swoimi pseudonamiami On i ona.
Jak wybrać beagle rasy szczeniaka
Wybór szczeniaka jako pies towarzyszący jest łatwiejszy niż jeśli wybierzesz Beagle do polowania lub na karierę wystawową. W tym przypadku możesz po prostu natknąć się na reklamę i wybrać szczeniaka, który cię odwiedził, co wskaże serce.
Jeśli Twoim celem jest kariera wystawowa i dalsza hodowla, tutaj już musisz poważnie zwiedzać wszystkie dostępne informacje o różnych żłobkach. Wentylatory rasy są gotowe do śledzenia obiecującego planu genetycznego krycia i zagranicy, rezerwacji i kupujących szczeniąt w szkółkach zagranicznych.
W naszym kraju są również profesjonalni hodowcy, którzy zawsze kupują Beagle. Ta rasa nie jest silna, ale nie najrzadsza, więc kup szczeniak pracy nie będzie.
Notatka! Ogólne wskazówki dotyczące wyboru szczeniaka są zredukowane do analizy reputacji hodowcy, znajomego z pochodzenia rodziców i z inspekcją samego szczeniaka do odchyleń ze standardu. Należy pamiętać, że kolor noworodków zmienia się na przykład do 12 tygodni, na przykład, może iść na czarno z uszami i głowami, znikają plamki na czarnym tle.
Cena szczeniaka
Średni koszt szczeniaka Beagle - 20 tysięcy rubli. Z rąk ogłoszenia można znaleźć przedstawicieli rasy bez rodowodu za 7-10 tysięcy rubli. Klasa Pokaż szczenięta Ponad 30 tysięcy rubli.
W środkowej kategorii ze stawkami Od 10 do 30 tysięcy rubli Możesz kupić szczeniaki beagle z rodowem. Zakres cen zależy od obecności mistrzów, od ambicji i sławę hodowców i innych subiektywnych czynników.