Koty główne kun: opis rasu, zdjęcie, pielęgnacja i karmienie

Maine Coon Cats - największa rasa. Mieć potężny majestatyczny wygląd, ale różnią się dobrym dopasowaniem.

Krótki opis rasy

Maine-Kun - duża długowłosa rasa kota, której długość ciała może przekraczać 100-110 cm, a waga waha się około 4-8 kg w kotach i 8-12 kg w kotach, chociaż istnieją osoby i większe.

Charakterystyczne cechy Maine Coon Oprócz imponujących wymiarów - to pnie na końcówkach uszu i długiego, często pasiasty puszysty ogon, który może dostać się do ostrzy.

Dzięki tym funkcjom, legendy urodziły się, jak gdyby Maine-Kuna odbyła się od przejścia kota z fikcją kobietą (dla jednej wersji - z powodu frędzli na uszach) lub z unii kota z szopą kobietą ( Ze względu na paski i gęsto owłosione). W rzeczywistości historia Maine Coon jest znacznie prostsza - jest to rasa aborygencyjna regionu północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych o nazwie New England, a raczej stan Maine.

Maine Kuna w środku XIX wieku służył jako łowcy kotów, łapanie gryzoni w gospodarstwach. Ale dzisiaj te duże koty czują się doskonale, jak pierogi losu, uśmiały się na miękkiej kanapie właściciela.

I daleki od wszystkich może sobie pozwolić na luksus w formie zakupu Kuna Kuna Kuna - koszt zwierzęcia w plemiennej szkółce może osiągnąć 80 000 rubli plus, jednak "z rąk" kociaka zostanie podana przez 10 000 rubli.

Często istnieją historie o Maine-Kunowie, które przekroczyły masę 20 (lub nawet 25) kg wagowych. W rzeczywistości takie informacje nie są niezawodne. Najprawdopodobniej rowery o masie translastycznej tych kotów rodzą się u ludzi, którzy widzieli Maine Kunov tylko na zdjęciach.

Rzeczywiście, rodzaj zwierząt tej rasy jest wspaniała - gruba wełna masowa, silny kręgosłup, wydłużone ciało mięśniowe, duża głowa, potężne łapy. Ale tylko największe osoby (mężczyźni) mogą ważyć nie więcej niż 15 kg.

Głowa Maine Coon jest proporcjonalna do ciała, kwadratowy kształt, z potężnym podbródkiem i opublikowanymi policzkami i gładką liniami czoła, podkładki wąsów są bardzo dobrze rozwinięte. Uszy są duże, ustawione wysokie, z frędzlami lub bez nich. Oczy są duże, okrągłe lub owalne, żółte lub zielone (wszelkie odcienie tych kolorów).

Mięśniowa szyja i szeroka, zamieniająca się w długie prostokątne ciało z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Szerokie skrzynia. Kończyny długie, potężne, łapy są duże, zaobserwowano grubą wełnę między poduszkami palców. Ogon długi, gruby w bazie, pokryty długą jedwabistą wełną.

Notatka! Maine Cunov zawsze ma gruby miękki podkład, pokryty większą twardą wełnianą wełną, w obszarze pleców i boków znajduje się powlekanie wodoodporne włosy.

Szczególnie długa wełna w obszarze tylnych kończyn (spodni) i szyi (kołnierz, jabina). Maine-Kunov - każdy, monochromatyczny i kombinacja z białym, z wyjątkiem koloru, czekolady, beżu.

podstawowe informacje

Photo Cats Maine Kun:

Historia Cat Maine-kun

Nazwa skały wystąpiła z zbiegu dwóch słów - "Maine" i "Coon", co oznacza "Maine" i "Raccot", w swojej ojczyźnie w Ameryce Maine Cunov Maine Retail Cats. Ciekawa silna konstytucja i gruba wełna tych kotów powstała z powodu samej natury - warunki klimatyczne państwa północnego wymagały tego.

Od głównego kierunku, w którym rozwinął się w Maine, rolnicy potrzebowali kotów do łapania gryzoni. Dlatego preferowane nie było niewielkich szalonych zwierząt domowych, dostarczając spojrzenie właściciela podczas odpoczynku i potężnych kotów zdolnych do pomocy rolnikom.

W połowie 1850 r. Właściciele zaczęli organizować wystawy Main-Kunov. Więc zainteresowanie kotami tej rasy zaczęły pojawiać się w głównych miastach Ameryki. Maine-Kuna zaczął konkurować z innymi popularnymi rasami - kotami perskimi i angora. Z różnym sukcesem Maine Kunov zaczął jednak zajmować mistrzostwa, jednak na początku XX wieku, zainteresowanie rasy zaczęły zanikać, a te koty znów były po prostu asystenci w gospodarstwie.

Tylko w połowie lat 50. rozpoczął pracę nad hodowlą Maine Cunov, utworzono centralny klub hodowców rasy (w 1953 roku.), a następnie Stowarzyszenie Hodowców Mane-Kunov.

Kenlele zaczęły pojawiać się stopniowo nie tylko w ich ojczyźnie, ale także na całym świecie. A ich większą popularność nie została wyschnięta - one, jak pokazuje historia, zawsze zajmowali pierwsze linie w ocenach popularności kotów w różnych krajach.

Maine Coon Cat Character

Maine-Kuna - Zwierzęta wielu właścicieli nie tylko z powodu ich luksusowych wymiarów. Mają świetny charakter - doskonały stosunek do wszystkich członków rodziny gospodarza, staranność z innymi zwierzętami (i psami i kotami).

Z reguły Maine-Kuns nie są agresywni. Ale obcy odnoszą się do pewnego stopnia nieufności, aby mieli jasne granice "własnych nieznajomych". Charakter ich jest nie tylko dobra, ale także spokojny - uwielbiają jeść słodko w mieszkaniu lub w świeżym powietrzu (i zimą, a latem). Ale warto tylko właścicielowi oferować Maine Coon gry, jako zwierzak natychmiast odpowiada na zadzwonić.

Właściciele świętują wysoki poziom inteligencji na tych zwierząt - rozumieją stopień dopuszczalnego, nie kradną ze stołu, nie zepsuć zaostrzających się pazurów, rzadko płacze. Oprócz dyscypliny te puszyste przyjaciele rozumieją nastrój właściciela, uchwycić intonację, z którym są traktowane.

Najczęściej Dorosły Maine-Kun to grabież, spokojni i spokojnie kochankowie całej rodziny. Kocięta dla dzieci, jak wszystkie dzieci, miłość do głupca, biegnij, odkrywają każdy róg obudowy. Tak więc w okresie wzrostu właściciel będzie musiał dbać, aby ciekawy kotek nie zaszkodzi jej zdrowiu, połykaniu, na przykład, niektóre substancje chemiczne. Nawiasem mówiąc, koty tej rasy nie boją się wody, uwielbiają obniżyć łapę w wypełnionej kąpieli i wlać trochę.

Maine-kun - słodkie, ciekawskie zwierzę uwielbia jego rodzinę. Jednocześnie kot nie wymaga uwagi. Koty tej rasy nie lubią samotności. Jeśli musisz opuścić zwierzaka jednego domu, poczuć się komfortowo na zakup różnych zabawek i łamigłówek dla kotów. Nie będzie zbędny, aby opuścić miskę wody, w której twoje zwierzęta mogłyby wpaść. Faktem jest to, że Maine Kuna, w przeciwieństwie do innych ras kotów, uwielbiają wodę.

Cechą tych kotów jest ich zdolność do komunikowania się z różnymi dźwiękami, a nie tylko Meowaukan. Mogą publikować dźwięki podobne do Tweet, Pisks, Mutring, Trill i T.P. Ponadto Maine Cunov ma język ciała.

Na przykład, hit głowica oznacza specjalną pogodę. Takie zachowanie zwierzęcia nie pozostawi nikogo obojętnego i co mówić o dzieciach? Przychodzą do prawdziwej rozkoszy, bawiąc się tym niesamowitym kotem.

Koty tej rasy mogą pomieścić w dowolnych domach i prawie wszelkich warunkach klimatycznych. Maine Coon, co do zasady, dostosowany nie tylko na długi pobyt na ulicy, ale może nawet żyć na ulicy, ale lepiej jest, że zwierzę żyje razem z rodziną.

Notatka! Faktem jest to, że Maine Coon bez problemów zajmie jeszcze zimowe zimno i poczuje się komfortowo w czasach śnieżnych, ale ciekawość tej rasy często prowadzi do tragicznych konsekwencji. Kot może dostać się do samochodu lub po prostu może ukraść. Dlatego nie powinieneś zostawić zwierzaka na ulicy bez nadzoru.

Treść i opieka

Kiedy w domu pojawia się dziecko Maine Coon, właściciel ma wiele obaw do układu rogu PET.

Potrzebuje zwierzę:

• Lena - Można zakupić w sklepie zoologicznym, biorąc pod uwagę, że przestronne łóżka będą potrzebować przestronnego łóżka o wymiarach co najmniej 90x60x20 cm. Ponieważ koty są bardzo indywidualne, właściciel może spróbować zbudować warstwę na własną rękę z tkaniny, gumy piankowej, Sintepony, bawełnianej.
• Taca do toaletyi - lepiej, jeśli jest dość przestronny. Jednak dla kotka musisz wybrać tacę o stosunkowo niskiej stronie.
• Podsadzkarz - Wskazane jest uczyć się od sprzedawcy figlarki, który wypełniacz został użyty w przedszkolu. Więc zwierzęce będzie łatwiejsze do przyzwyczajenia do toalety w nowym miejscu.
• Kogttechka - Wymagane przez Maine Cunov, w rozmiarze współmierne do ich wymiarów.
• Zabawki - tylko bezpieczne kulki, myszy, miękkie. Ale zabawki nie powinny mieć części, które lekko się rozpuszczają podczas gry - przyciski, koraliki, pióra i inne.
• Kręgle - powinny być przestronne objętości. Lepiej jest dokonywać preferencji na korzyść szkła, stali lub ceramicznych misek - są najbezpieczniejszą higieną.

Maine-Kuna musi koniecznie oddychać świeżym powietrzem, więc optymalna wersja zwierząt spacery na terytorium prywatnego lub Dacha. Na ogrodzonym terytorium te koty zachowują się spokojnie, biorąc kąpiele powietrza, z reguły, nie starają się opuszczać dziedzińca w poszukiwaniu przygód.

Jeśli Maine Coon mieszka w mieszkaniu, właściciel może pomyśleć o bezpiecznym obszarze dla zwierząt chodzenia na Schlege. Jednak zwiedzanie ulicy jest możliwe tylko wtedy, gdy kot dostał wszystko bez wyjątku.

Wielu potencjalnych właścicieli zaniepokojeni kwestię opieki nad wełną szykową Maine Coon. Obawy są na próżno, ponieważ są znacznie mniej zaniepokojeni niż, na przykład, z tymi samymi Persami. Wystarczy być czesany 1-2 razy w tygodniu i codziennie podczas okresu łącza.

Wanna Maine Kunov potrzebuje specjalnego szamponu dla długowłosych zwierząt, ale często to robią. Ich wełna ma wyjątkową zdolność do samodzielnej czyszczenia, więc 4-5 razy w roku, aby zorganizować procedury prania - stawka kotów tej rasy.

Podobnie jak inne koty, Maine Kuna musi być ostrożne (wycieranie z tamponem, zwilżonym gotowaną wodą), zębami (czyszczeniem ze specjalną szczotką i pasty, które można kupić w Zoouftcu), uszy (z kijami bawełnianymi i rozwiązaniami).

Notatka! Ewallowanie i inspekcje zapobiegawcze od lekarza weterynarii. Pożądane jest, aby wszystkie możliwe objawy niezdrowej (wymioty, biegunkę, podwyższoną lub zmniejszoną temperaturę, apatia, bez apetytu itp.) zauważono przez właściciela za szybki apel do specjalisty.

Możesz skonsultować się z leki weterynarii o lekach dla zestawu pomocy domowej, jeśli pomoc dla kota będzie musiała być natychmiast (zatrucia, uszkodzenia do obecnych i innych.).

Karmienie

Karmienie Maine Coon może być zarówno naturalne, jak i przemysłowe. Przemysłowe wykończone kanały należy wybrać zgodnie z parametrami wieku i wagi zwierzęcia. Jednocześnie pożądane są preferencje, aby dać dodatkowe pasze dla dużych ras kotów (w ich kompozycji co najmniej 50% mięsa).

Naturalne odżywianie - to nie jest żywność przypadku ze stołu. Podstawą diety Kot musi być przede wszystkim mięso (kurczak, Turcja, królik, wołowina), jego główne kun powinny otrzymać codziennie. Mięso można gotować przed posuwem zwierzęcia i możliwe jest przeszedł zamrożenie przez 5-7 dni.

Wstępne przetwarzanie (gotowanie mróz) jest wymagane do wyeliminowania zakażenia zwierząt przez pasożyty. Obowiązkowe dla kotów i warzyw (cukinia, marchew, brokuły, buraki, dynia), zielenie (pietruszka, liście sałaty, koper). Przed użyciem warzywa można gotować lub w lewo z surowym, szlifującym przed podaniem.

Warzywa, z reguły, mieszano z zmiażdżonym mięsem. Oprócz warzyw do mięsa, możesz dodać otręby. Ryby dla kota jest wybrany mrożony morski, otrzymuje nie więcej niż 2 razy w tygodniu, w serze lub gotowanej formie. Także przydatne koty i świeże kurczak z kurczaka (lub przepiórki) jajka.

Krupy (ryż, gryka) i produkty mleczne średniego tłuszczu (Kefir, Prokobvash, twarogu) mogą być przemienne z warzywami i otrębami jako suplement do mięsa, ryb lub ptaka. Jednak pewnego dnia nie jest konieczne, aby dać swoim głównym kunom codziennie - jest obligowany otyłością, więc dwukrotne zamiatanie owsianki będzie wystarczy.

Dobrze wiedzieć! Do naturalnej diety należy dodać kompleksy witaminowe i mineralne przypisane przez lekarza weterynarii. Oprócz żywności dla Maine Cunova, woda jest również gotowana lub przesącza. Jednocześnie właściciel musi zmienić wodę każdego dnia 1-2 razy.

Zdrowie i choroba

Maine-Kuns żyją około 12-15 lat, a znaczna przerwa w oczekiwaniu na życie zależy od odżywiania zwierzęcia i jakości opieki. Te zdrowe nie są tak często cierpiące na gołębie, ale są nieodłączne w wielu poważnych chorobach, które obejmują: kardiomiopatia przerostowa, dysplazja biodra i zanik mięśni kręgosłupa.

Kardiomiopatia przerostowa jest najczęstszą chorobą serca w kota. Prowadzi do znacznego pogrubienia (przerost) mięśnia serca. Możliwe jest określenie obecności tej choroby za pomocą echokardiogramu.

Nie ufaj tym hodowcom, którzy twierdzą, że ich zwierzęta nie podlegają kardiomiopatii przerostowej. Ta choroba może wystąpić od każdego zwierzęcia. Przed lepkiemu konieczne jest przeprowadzenie badania, aby uniknąć wyglądu kociąt od pacjentów z rodzicami.

Naukowcy udało się ustanowić, że kardiomiopatia przerostowa rozwija się w wyniku mutacji genetycznej. Nie kupuj kociąt Maine Coon dla tych hodowców, którzy nie prowadzili odpowiedniego badania zwierząt. Zawsze żądaj dokumentów medycznych, w tym wyniki badań lekarskich rodziców nabytego kotka.

Historia dysplazja ma również dziedziczny czynnik. Pacjent zwierzęcy doświadcza bólu, który często prowadzi do chromotypu. Zwierzęta z rozdzieleniem stawu biodrowego mogą powoli poruszać się, wskoczyć do takiego kota, prawie nie będzie mógł. W ostrej fazie okazji choroby jest zmniejszenie wagi. Z reguły, w takich przypadkach leczenie leków lub interwencja chirurgiczna pomaga.

Ponieważ odpychanie stawu biodrowego jest również dziedziczne, przed lepką konieczne jest przeprowadzenie badania rentgenowskiego zwierzęcia. Pomoże to wyłączyć możliwość tej choroby w potomku.

Maine-Kunov należy również do wspólnych chorób Maine Cunov. Jest to spowodowane śmiercią neuronów rdzenia kręgowego, które zapewniają aktywność mięśni szkieletowych i kończyn. Ostatecznie choroba prowadzi do osłabienia mięśni i dystrofii.

Notatka! Chore koty są złe i bardzo powoli poruszają się i nie są w stanie przeprowadzać. Teraz jedynym sposobem na diagnozowanie tej choroby na wczesnym etapie jest specjalne badanie DNA.

Kilka interesujących faktów

• Organizacja Felinologiczna CFA w lutym 2016 opublikowała ocenę najpopularniejszych ras na świecie. Maine Kunam dostał "Bronze" - Honorowe 3 miejsce. Ci potężni przystojny skręcony tylko osoby (2 miejsce) i egzotyczne koty (odpowiednio 1 miejsce).
• W Księdze Rekordów Guinness Maine-Kun, nazwany Steui (Nevada) w 2010 r. Kot został obchodzony z największą długość ciała - 123,19 cm. Kot, niestety zmarł 3 lata po jego triumfie z onkologii.
• Ciężar kocięta rasy głównej kun o urodzeniu wynosi 120-170 g, a waga kociąt innych ras jest zwykle równa 70-120 g.
• Wcześniej, CUNS Maine może przynieść śmieci do 10-12 kocięta. Prawda, dziś nie ma więcej niż 5-7 koctów.
• Maine-Kuna jest bardzo przyjazny, są w porządku z dziećmi i doskonale dogadują się ze zwierzętami, nawet z psami.
• Maine Coon jest uważany za największy domowy kot. Długość zwierzę może osiągnąć więcej niż metr, z wagą do 15 kilogramów. Kolor może się różnić w 75 różnych kombinacjach kolorów.
• Pomimo faktu, że Maine Coon ma grubą długą wełnę, nie wymaga dużo opieki, ale tylko cotygodniowa czesanie.
• Maine Coon odnosi się do kotów, które mogą żyć w trudnych warunkach zimnych. Wygląd zwierząt mówi również o tym: specjalna forma łapy, zaprojektowana do chodzenia przez śnieg, gruby puszysty ogon, który kot może owijać się i, oczywiście gęsty, wodoodporna wełna, długość z których wzrasta z szyi, brzucha i po bokach. Włochy niezawodnie chroni Maine Coon z zimna na śnieżnych warunkach. Ale nieco skrócona wełna w obszarze ramienia umożliwia swobodnie zwierzę i łatwo biegnie przez las, zapobiega zamieszaniu w gałęziach.
• Nie wszystkie Brown Maine-Kuna. Był pewien stereotyp, że kot tej rasy, jak szopa, powinien mieć brązowy kolor. Jednak kolor może być dowolnym. Ale tutaj kolor fioletowy i czekoladowy jest oficjalnie uznany przez odchylenie ze standardu i nie jest normą dla kotów tej rasy. Świadczy o czystości zwierzęcia.
• Maine Coon stał się jednym z bohaterów słynnego filmu o Harrym Potterze. Kot o imieniu Pebbllles, który odegrał rolę jednego ze zwierząt pani Norris, znajduje się teraz w przedszkolu położonym w południowo-zachodniej Anglii.
• Na YouTube.Com widać wiele ciekawych filmów o Maine Coon.
• Maine Coon kocha wodę. Być może jest to spowodowane grubą wodoodporną wełną. W czasie, gdy inne koty przeważnie boją się wody, i pozostają z dala od zbiorników wodnych, Maine Coon nie odmówi puchu do wody.
• Maine Coon został sklonowany w 2004 roku. Kot tej rasy o imieniu Little Niki stał się pierwszym zwierzętom, który został sklonowany na podstawę komercyjną. W rezultacie urodził się kot, który z jego charakteru i wyglądu był całkowicie podobny do zmarłego kota.