Kvezal

Obszar dystrybucyjny

Gatunek ten zamieszkuje zimne góry z południowego Meksyku do Panamy. W suchym sezonie tych ptaków można znaleźć na wysokości do 3000 metrów nad poziomem morza, aw sezonie deszczowym, schodzą z wysokich gór na wysokości do 1000 m. Ten piękny ptak w garbach drzew jest wysoki nad ziemią (czasami wyższą niż 50 m).

Historia typu

W czasach Imperium Azteków ptak został uznany za święty i uosobieni boga powietrza. Ludzie tego czasu używali długich kamyków dla różnych rytuałów. Warto zauważyć, że Aztekowie nigdy nie zabili piór Deified: ciągnąc pióra, pozwolono im na wolę.

Po porażce Imperium w 1521 r. Do tej pory sytuacja pozostaje przywarta, a dodano inny problem - zniszczenie jedynego habitatu - las deszczowy.

Specjaliści nie mogą prowadzić ich w niewoli, ponieważ złowione ptaki szybko umierają. Wita, że ​​gdy Kvezal okazuje się w klatce, łamie jego serce.

Opis

Ketzal - ładny ptak. Mężczyźni osiąga czterdzieści centymetrów, a jeśli weźmiemy pod uwagę ogon, a ich długość w ogóle znajduje się w ogóle, wynosi sześćdziesiąt. Jednocześnie waga dorosłego indywidualnego waha się w obszarze dwieście pięćdziesiąt gramów.

Ketzal jest największym przedstawicielem rodziny w kształcie torgone. Pióra głowy, plecy, szczyt szyi i skrzydła mają bogaty zielony cień. Klatka piersiowa i brzucha malowane w szkarłatnym kolorze. A pióra ogonowe mają zielonkawo niebieski odcień. Jednocześnie dwa najdłuższe zakręt na piórowi Cauden w eleganckiej linii. Męski na głowie ma również mały Hokholok.

Uważa się, że ptak ma takie bogate upierzenie ze względu na fakt, że ma bardzo cienką i delikatną skórę, która podlega różnym uszkodzeniom. Przy okazji, wielu wierzy, że piękno Ketzalu jest nie tylko w jego jasnych i błyskotliwych piór, ale także we właściwym proporcjach ciała.

Jedna legenda jest związana z niezwykłym kolorem ketzal. W XVI wieku Gwatemala żyła lud Kicha, który rządził odważnym i silnym liderem Tekunowi Uman. Kiedy Hiszpanie zaatakowali swoje ziemie, nie bał się ich rzucić. To prawda, że ​​biali ludzie nie widzieli wcześniej Indian, a może pomyśleli, że byli drastycznie różnią się od nich.

Teun Uman poszedł walczyć ze słynnym Conquistor Pedro de Alvarado. Lider był dobrze przygotowany na bitwę - był zdobiony piórami i wspiął się na rytualne ubrania, a obok niego poleciałem Ketzal, który był jego skinął głową (duch duchowy). Hiszpan nie uderzył także w twarz brudu - dumnie odtworzył na koniu w musującym nowej zbroi.

Niestety, Tulun Uman pomyślał, że Alvararado był bezprecedensowy, ogromne stworzenie, przyjął Conquistador i konia za jedną całość. Indyjski lider odważnie poświęcił się w bitwę, wybierając swój cel. Zwierzę było naprawdę zabite, ale Alvarado wykorzystanie sytuacji, przebił pierś przepływu Uman z włócznią. Kiedy krwawienie przywódcy spadło na ziemię, jego skinął głową na piersi. Trwał władcę przez długi czas, a jego piersi, a żołądek zamienił się w kolor krwi, dlatego Ketzal ma takie kontrastowe upierzenie.

Styl życia

Przez większość czasu konwój wydatnie na drzewach, gdzie są zaangażowane w układ gniazda lub spożycia.

Odżywianie drobiu Quasale Jest dość monotonny, całego kolektora różnego rodzaju owoców lasów deszczowych, woli owoce przysięgi, ale co ciekawe, by mieć odmiany tego drzewa, a niektóre owocujące bardzo trujące owoce Podobne mocne strony z trucizną Kurary.

Kiedy potrzebują białka lub po prostu brakujące tradycyjne jedzenie, może jeść i trzepotać, przechodząc przez owady, a nawet jaszczurki i żaby. Zastanawiam się, co ptak może żyć w wysokich górach do trzech tysięcy metrów, a jeśli pada sezony zaczynają schodzić w obszarze lasów deszczowych.

CVZALI mieszka w cichej górach górskich na wysokości 1400 do 3000 m nad poziomem morza. Lokalni mieszkańcy otrzymują wilgoć, potrzebujesz przy użyciu wody deszczowej i rosa na liściach. Ilość opadów rocznie może osiągnąć 5000 mm. Tutaj rośnie duże, pokryte drzewami nasiphytami, tworząc gęsty baldachim nad zaroślem młodych drzew i krzewów.

Kiedy Mason Kvezal odwiedza gniazdo (zwykle jest to puste, porzucone przez poprzednich mieszkańców), to jest zmuszony opuścić swoje najwyższe pióra na zewnątrz.

Wyślij KVZAL, który większość dnia siedzi nieruchomo na oddziale w oczekiwaniu na losowe górnictwo, bardzo trudne. Kiedy niektóry owad jest wystarczająco blisko, Kvzal leci z gałęzi, aby go złapać. Kvzal może zejść na ziemię, na przykład za żabą drewnianą. Również w swojej diecie wchodząc do owoców.

Kvezl jest trudny do zobaczenia, ponieważ te ptaki są bardzo rzadkie nawet w miejscach siedlisk podstawowych. Działki są bardzo duże, a samce są zazdrośnie strzeżone przez obcych. Gwatemala, Honduras czy Kostaryka, Honduras i Kostaryka, mogą usłyszeć smutną piosenkę mężczyzny - "Wii ... Wii ... Wii ..." niż zobaczyć śpiewacy.

Najlepsze miejsce do obserwacji ukrytych czołgów - w lesie kamienia, utworzonego przez drzewa owocowe, gdzie mężczyzna muchy do jedzenia.

Duplo - Obudowa do KVZL

Gniazdo CVZALI w opakowaniach drzew. Wcześniej te opary służyły jako schronienie dla innych ptaków, na przykład, dla dzięcioła. Opuszczony Ladley Cutzali jest wyposażony do ich smaku lub sami wydrążają puste w pniach suchych drzew. Zwykle gniazdo ptaków znajduje się na wysokości 4-10 m nad ziemią. W Gwatemali i południowym Meksyku okres małżeństwa ubiegłego roku, który zbiega się na początku sezonu deszczowego. Żeńskie odstępy 2-3 niebieskie jajka. W ciągu 17-19 dni oboje rodzice opierają się na. Prawdopodobnie mężczyzna i kobieta zastępują się w gnieździe dwa razy dziennie. W przypadku wykluczonych piskląt, że w dniu 14-30 dnia są zafascynowane, rodzice również się zajmują.

Posypać i skrzydła Kvala jasnozielony, jednak takie chwytliwe odcienie upierzenia nie pomagają ptakom przebrania w górskim lesie. Najczęściej Kvzal można zobaczyć w locie.

Wiadomo, że mężczyźni chronią terytorium o średnicy 700 m, w środku, którego znajduje się gniazdo. Młodzi ptaki w wieku około roku pościel i nabywają upierzenie dla dorosłych.

Reprodukcja

Aby wyeliminować swoje potomstwo, wybiera odosobnione miejsca na wysokich drzewach, kutego drzewa jest świetnym miejscem do cichej siedzenia w oczekiwaniu na jajka.
Mężczyźni na kolorze są znacznie jaśniejsze, zrozumiałe, że powinni przyciągnąć uwagę kobiety, aby kontynuować ich rodzaj. Upierzenie jest złotą zielenią, głowa marudia korony piór, dodając mężczyzn wymaganego uroku i piękna.
Oprócz wszystkiego, klatka piersiowa zdobi jasny czerwony szatę i dwa długie pióro, jak gdyby podłogi Phak zdobią swój ogon.

Ale wszystko w okresie małżeństwa, po zakończeniu ceremonii utworzenia pary upierzenie rozpoczyna się blade, jasne kolorystyki zastępuje kwiaty dla najlepszego maskowania w gęstej liście.

I tu otrzymał taki strój męski zaczyna nazywać kobiece uczenie się wokół hrabstwa z głośnym krzykiem, żeński już wie, że jej przyszły partner wybrał już odpowiednią pustkę na murację, zajął się tym, co było w bezpiecznym miejscu miejsce.

Jeśli nie można znaleźć odpowiedniego zakończonego wysypiska mężczyzny, będzie działać nad jego stworzeniem ze wszystkimi gorliwości. Ale to tylko ostatni ośrodek, zwykle staraj się wybierać już gotowe, jest wiele takich schronisk w lesie deszczowym. Potem, kiedy kobieta doceniła swoje wysiłki i zaakceptowały jego zaloty, są zaangażowane w układ gniazda.

Gniazdo musi być ułożone w najlepszy sposób, prawie dwadzieścia dni po odłożeniu jaj, wyrzucą przyszłe pisklęta. Muracja jest mała, tylko dwie z siły czterech jaj, pojawiają się na świetle bez żadnego rodzaju upierzenia i tylko wylęgowe po pewnym czasie zostaną pokryte w fortunie.

Dwadzieścia dni, rodzice karmić swoje potomstwo, a na początku starają się karmić głównie żywność białka, różne rodzaje owadów, błędów, ślimaków i tylko wtedy, gdy pisklęta rosną w diecie.

Bezpieczeństwo

W przeszłości Cvezali był czczony przez Aceki i wielu znaleziono w lesie deszczowym. Kiedy Cortez pokonał Imperium Azteków, polowanie zaczął się na ptaki, i byli na skraju całkowitego zniknięcia. Dziś Kvzal jest zawarty w Międzynarodowej Czerwonej Księdze Gatunków zagrożonych zagrożonych, aby zachować rodzaj tego środka, wyraźnie nie wystarczy.

Kvezal jest symbolem Gwatemali. Wizerunek tego ptaka można zobaczyć na herbu tego kraju, a także na kettalu jednostki gotówkowej, nazwane tak na cześć małego piękna pierzastych. Jednak interesuje się, że w niewoli, te pióra wciąż żyją. Meksykańskie zoo było w stanie nie tylko zachować ptaki od 1992 roku, ale także otrzymać potomstwo od nich w 2004 roku. Chociaż to wydarzenie jest wyjątkiem, a nie regułą.

Oprócz faktu, że Ketzal został zniszczony przez wiele stuleci, teraz w Ameryce Środkowej znajduje się na dużą skalę wylesianie lasu, a zatem siedlisko tych niesamowitych piór jest zmniejszony. Na przykład, tylko w Gwatemali z ogromnego regionu, sto dodatkowych tysiąca kilometrów kwadratowych, do końca ubiegłego wieku, tylko dwadzieścia pięć tysięcy kilometrów kwadratowych pozostało nienaruszone, a dziś obszar nie przekracza trzy tysiące kilometrów kwadratowych. Zgaduję, jak to wpłynęło na populację Ketzal. Z tego powodu naukowcy uważają, że w Gwatemali, te ptaki wkrótce w ogóle znikną. Teraz każdy kraj, w którym mieszka Ketzal, próbuje zachować siedlisko ptaków na te lub inne sposoby. Wiele państw wprowadza ograniczające prawa, parki narodowe powstały w Kostaryce i Panamie. Muszę powiedzieć, że jest to organizacja rezerw i rozwoju ekoturystyki, która pozwala na wiele osób, aby dowiedzieć się o problemie, i dał najlepsze wyniki. Niestety, w pozostałej części Ameryki Środkowej Ketzali są na skraju wyginięcia.