Pentes dżdżysty

Domena: Eukarota

Królestwo: Zwierząt

Rodzaj: Chordovy

Klasa: Ptaki

Oderwanie: Diatloboody

Rodzina: Diatlovy

Rodzaj: DYATLA

Obszar, siedliska

Obszar propagacji Motley Dyatla obejmuje znaczną część Paneaktyki. Ptaki tego gatunku znajdują się w Afryce, Europie, południowej części bałkańskiej i na terytorium Malaya Asia, a także na wyspach Morza Śródziemnego i Skandynawii. Duża populacja mieszka w Sachalinie, South Kuril i Japońskie wyspy.

Woodpecker Motley odnosi się do kategorii niezwykle plastikowych gatunków, więc można go łatwo dostosować do dowolnego rodzaju biotopek z drzewami, w tym małymi lasami, ogrodami i parkami.

Gęstość osady ptaka różni się:

• Na terytorium Afryki Północnej ptak preferuje gaje z oliwek i topoli, cedarles, papiery sosnowe, szersze i mieszane lasy z obecnością dębu korkowego;
• Polska jest najczęściej zamieszkana przez Olkhov-Ash and Rash Rash Rash Groves, Parki i Parking Leśny z dużą liczbą starych drzew;
• W północno-zachodniej części naszego kraju, różnobarwny dzięcioł jest liczny na różnych obszarach leśnych, w tym suchych borach, mokradeł, ciemnych, mieszanych i szeroko rozsądkowych lasach;
• Na terytorium Ural i Syberii preferencje są podawane do mieszanych lasów i drzew iglastych z przewagą sosny;
• Na terytorium Dalekim Wschodzie, ptaki tego gatunku preferują foothill i górnictwo szerokie lasów szerokich i cedrowych;
• W Japonii, Motley Dyatli zamieszkują lasy liściaste, iglastych i mieszanych.

Jak pokazano wieloletnie obserwacje, młode ptaki są najbardziej podatne na poruszanie się, a stare Dyatlas niezwykle rzadko zostawiają przyciskowe strony gniazdowania.

Łączna liczba dystrybutorów DYATLOV w biotopie można zmniejszyć kilka razy, a proces odzyskiwania populacji trwa kilka lat.

Wygląd zewnętrzny

Długość ciała w ptaka sięga 23-26 cm. Rozpiętość skrzydeł - 38-44 cm. Masa ciała rzadko przekracza 100 gramów. Pierce Overempy i maskuje ptaki wśród drzew. Mężczyźni z tyłu głowy znajduje się ciemnoczerwony pasek. Samice tego nie mają. Pióra ogonowe są bardzo sztywne. Służą jako wsparcie do wspinaczki na drzewach. Spin, głowa i umiejętność posiadania czarnego koloru. Światło brzucha i gardła. Pudełka mają świetlne paski.

Ogon czarny kolor. Tylko ekstremalne pióra kierownicze białe. Od dzioba do szyi i na piersi rozciąga szeroki czarny pasek. Ten ptak ma doskonale i wspina się na drzewach. Zapewnia preferencję drugiego. Lot jest głównie w locie z drzewa do drewna.

Jaka jest różnica między małym i dużym dzięciołem Motley?

• Charakterystyka zewnętrzna. Przedstawiciele małych gatunków mają poprzeczny czarny pasek na policzku, który jest przerywany przez białą plamę w dziedzinie karmy. Jednakże osoby brakujące różowy lub czerwonawe apartament, ale na głowie znajduje się czerwony kapelusz z czarną granicą.
• Ptaki wyróżnia się naturą dźwięków dźwięków. Pierwsza forma tworzy bardzo krótką frakcję, która może trwać dłużej niż 0,6 sekundy i obejmuje od 12 do 13 ciosów. Jednak bardzo problematyczne jest rozróżnienie dwóch gatunków w tej funkcji.do. W rzeczywistości frakcja przypomina solidny dźwięk. Niemniej jednak jego dzwonek jest bardzo szybko zagubiony i zanika na pustyni lasów. Przedstawiciele Wielkiego Motley Dyatla są w stanie wykonać do 130 uderzeń na minutę. Z tego powodu nadchodzący dźwięk zostanie spędzony na setkach metrów. Frakcja małego DYATLOWA często przypomina śpiewaniu ptaków patterowych.
• Rozmiary małych, niewiele mniej: Długość wynosi 14-15 centymetrów.
• Ptaki wyróżnia się cechami wyboru siedliska. Mały dzięcioł uwielbia mieszkać w lasach liściastych i mieszanych, w zbiornikach wodnych i bagnach. Unika ciemnych drzew iglastych.

Styl życia

Zamieszkujący lasy liściaste lub mieszane preferowanie starożytnych z miękkim drewnem, zwłaszcza zalewowym. Chętnie osiedlić się w ogrodach i parkach. Częściej niż inne DYATLOV znajduje się w obszarach Mince. Zagnieżdżanie zagłębienia ulotki małej średnicy (jest zauważalnie mniej niż w przypadku innych DYATLOV) wydrążone głównie mężczyznę w beczkach lub kiści suszonych drzew, dając preferencję osiki i olcha. Przyjdź na murację i karmić pisklęta. Pisklęta wykluczają się gołe i ślepy. Rok razie wyświetla potomstwo.

Bardzo oddany. Utrzymuje głównie w koronach drzew. Zimą często występuje w gwiazdach Mieszanych Cinema. Ufając, wejdźmy na odległość. Żywność tak otwarcie przez żywego owadów (gąsienice, chrząszcze, mrówki, kłopoty i inne.), więc żyć pod skorupą lub grubszym drewnem (larwy chrząszczy). Metody wyodrębniania paszy są zróżnicowane: od prostej huśtawki do bochenków (zwłaszcza w zimie). Uderzył cicho, ale z wysoką częstotliwością. Często można je zobaczyć pielęgniarstwo na końcowych gałęziach drzew i krzewów.

Głos

Dość płacz ptaka. Jego głos można usłyszeć o każdej porze roku, a w najróżniejszych powodów, bądź podnieceniem małżeństwa, spór terytorialny, strach lub gest demonstracja. Zimą rosnącą aktywność Dyatla często towarzyszy procesowi miażdżenia stożków, zaciśnięty jako "kowadełko" w skorupie skorupy. Wokalizacja samców i kobiet nie różni się od siebie, chociaż mężczyźni jako cały krzyk częściej i bardziej intensywny.

Najczęściej można usłyszeć ostry i płaczliwy "kopnięcie" z pewnymi modyfikacjami. Czasami, wzburzony ptak publikuje ten dźwięk szybko kilka razy, w wyniku którego zamienia się w manitarni "Ki-ki ..." lub "Kr-Kr-Kr ...". Od połowy stycznia do końca czerwca, a czasem we wrześniu krzyki często towarzyszą frakcji bębnowej, co jest pensylnym przeszczepem z suchej wibracji suku pod szybkim belkom.

Ten test jest również ważnym sposobem komunikacji między ptakami. Ułamek dużego zestawu danych jest bardzo krótki, trwa około 0,6 sekundy i składa się z 12-13 strzałów, które scalają do pojedynczych dźwiękowych ciosów, są praktycznie nie do odróżnienia. Na tej podstawie, a także fakt, że frakcja zaczyna się głośno, a następnie szybko zanika, możesz rozpoznać duży degiwood z daleka, nawet nie widząc tego. W dobrej pogodzie frakcja jest słyszalna w odległości 1,5 km od ptaka.

Odżywianie

Letni ptak karmi się różnymi owadami. Kopalnia je w korze drzew. W tym przypadku sprawdzana jest każda luka. Dyatlah Długi lepki i wrażliwy język, osiągając długość 4 cm. Określa je obecność owadów. Następnie gospodarzem otworu na głębokości 8-10 cm.

Górnictwo ptaków odbiera język. Wyszukiwanie żywności zwykle zaczyna się od spodu pnia. Woodpecker wznosi się, a następnie leci na inne drzewo i powtórz całą procedurę. Drzewa są zawsze wybierane stare i chore, w kory o drewnie chrząszcze czują się bardzo swobodnie. Dlatego możemy powiedzieć, że ten gatunek jest sanitarnym lasem, sprzątając go przed szkodnikami.

W okresie zimowym duży dzięcioł pentero trafia do żywności roślinnej. Zjada orzechy, nasiona, bóle. Owady w miesiącach zimowych są większe rzadkie. Jeśli kanał nie wystarczy, Dyatlas zmieniają strefę ich siedliska i przenieść się do innego regionu. Młodzi ptaki mogą nie wrócić do rodzimych miejsc od lat. Później weterani są bardzo niechętni do zmiany znanego siedliska. Na wiosnę, gdy nerki i nasiona kończą się, a owady nadal niemożliwe są znalezienie owadów, ptaki pasują do soku drzew, uderzając korę z mocnymi dziobami.

Reprodukcja i potomstwo

Tradycyjnie Mörtel należy do monogamicznych ptaków, ale w Japonii są przypadki Polyandrii. Znaczna część ptaków zaczyna rozmnażać w wieku jednego roku, a część stworzonych par nawet po sezonie reprodukcji pozostaje razem przed początkiem następnej wiosny. Czas trwania gniazda między populacjami południowymi i północnymi nie jest zbyt duża. Roślina aktywności małżeństwa jest zachowana do połowy marca, aw połowie maja tworzenie par kończy się, więc ptaki zaczynają budować gniazdo w duple, który jest zwykle na wysokości nie więcej niż osiem metrów.

Pod koniec kwietnia lub w pierwszej dekadzie maja, żeńska Dyatla Potley jest odłożona od czterech do ośmiu błyszczących białych jaj. Wymiana jest wykonywana przez kobietę i mężczyznę przez dwanaście dni, a następnie ślepy i nagi, całkowicie bezradne pisklęta pojawiają się na świetle.

W wieku dziesięciu dni pisklęta są w stanie wspinać się do pilota, używając kukurydzy na pięcie jako wsparcie. Dopasuj pisklęta oboje rodzice. W gnieździe pisklęta mają do dnia trzech tygodni, po którym odbywa się lot, w tym procesie, którego część Brood podąża za kobietą, a drugą - dla mężczyzn. Nauczyłem się latać piskląt przez dziesięć dni karmić rodziców, po czym pióra nabywają pełną niezależność.

Jakie niebezpieczeństwa są zagrożone DYATLU?

Można założyć, że ludzie nie mają wrogów, ponieważ jego potężny dziób jest bardzo skuteczną bronią ochrony i ataków. Jednak nie jest. Malowanie ptaków od czasu do czasu atakować Dyatlov i zrujnują swoje gniazda.

Pomiędzy nimi:

1. Supervisatorzy;
2. Sapsans;

Jeśli zwracasz uwagę na ziemskie drapieżniki, Które są niebezpieczeństwem dla Dyatlova, powinny być przypisane Kunitsie i gronom. Nawet takie małe gryzonie jak wiewiórka i rudowłosa wieczór (jeden z rodzajów nietoperzy) może zaszkodzić normalnym istnienie ptaka. Wielokrotnie Dyatlov uciskuje szponów, które osiadają w swoich dupkach.

Jednak kosztem pewnego zestawu cech, które Dyatlah otrzymał w trakcie długiej adaptacji do środowiska, wielu tritów drapieżników nie może dostać się do gniazd.

Główne cechy adaptacji do siedliska przedstawiono poniżej:

• Obecność wytrwałych pazurów pozwala ptakowi pewnie przytrzymać na pniu drzew lub na cienkich gałęziach;
• Obecność sztywnego ogona ze spiczastym końcem zapewnia niezawodne uchwyt z beczką, dzięki czemu dzięcioł nie przesuwa się w dół w gnieździe gniazda;
• Obecność silnego i długiego dzioba pozwala skutecznie przebić się przez kory i produkować żywność;
• Bardzo długi i lepki język służy do górnictwa owadów z najbardziej niedostępnych miejsc;

Dzięcioł i człowiek

Przez większość zasięgu, Duży Dzięcioł Pentera jest uważany za widok tła - zwykły, liczny ptak, który często wybiera miejsca w pobliżu obudowy osoby, a czasem zachowuje się demonstracyjnie. Jednak w przeciwieństwie do zielonego i czarnego DYATLOW, jego nazwisko w językach europejskich został ostatecznie sformułowany stosunkowo niedawno. W starożytnych źródłach wspomniał tylko o nazwie wspólnej "dzięcioł" cokolwiek do każdego rodzaju.

Tak więc, w mitach o założycielach Rzymu Romulule i Dert, Wolchite pomógł wilkom wypełnić dzieci porzucone w lesie, przynosząc im owoce i jagody leśne, a strzegł świętych drzew dla Rzymian. Słynny brytyjski ornitolog i folklorist Edward Armstrong na podstawie badania różnych mitów i legend stwierdził, że w Europie w czasie neolitu, kiedy większość terytorium była pokryta lasami, był kult Dyatla. Według wiary, ptak spowodował deszcz i symbolizowany płodność.