Taka

Taka (Porfirio Hochstetteri) - ptak nie leczący, rodzime mieszkaniec Nowej Zelandii, należące do rodziny pasterza. Uważano, że wymarła po ostatnich czterech egzemplarzach w 1898 roku. Jednak po starannym wyszukiwaniu ptak został ponownie odkryty w pobliżu Lake Te Anau, South Island w 1948 roku. Nazwa ptaka pochodzi ze słowa takaha, co oznacza pniak lub deptać. Taki byli dobrze znani ludu Maoriego, którzy podróżowali na duże odległości, aby je polować.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: Taka

W 1849 r. Grupa łowców uszczelniających w zatoce zmierzchu zderzył się z dużym ptakiem, który złapali, a po jadie. Walter Mantell przypadkowo spotkał myśliwych i wziął piłkę. Wysłał go ojcem, paleontologa Gideon Mantellem i zrozumiał, że po notordzie ("Ptak South"), żywy ptak, znany tylko dzięki skamieniałkowiczom, który wcześniej został wymarł jako MOA. Przedstawił instancję w 1850 roku. Na posiedzeniu Towarzystwa Zoologicznego Londynu.

Wideo: Taka

W XIX wieku Europejczycy odkryli tylko dwie osoby Takahi. Jedna kopia została złapana w pobliżu Lake Te-Anau w 1879 roku i została zakupiona przez Muzeum Państwowe w Niemczech. Został zniszczony podczas bombardowania Drezno w II wojnie światowej. W 1898 r. Druga osoba została złapana przez psa kurczaka z grubsza należąca do Jack Ross. Ross próbował uratować ranną kobietę, ale zmarła. Kopia została zakupiona przez rząd Nowej Zelandii i został wydany. Przez wiele lat była jedynym wystawą w dowolnym miejscu na świecie.

Interesujący fakt: Po 1898 r. Były raporty o dużych niebiesko-zielonych ptakach. Żadna z obserwacji nie udało się potwierdzić, więc zostali uznani za wymarły.

Niespodzianka mieszkała w zasadzie znalazła się ponownie w Merchason Mountaci 20 listopada 1948. Dwa takie zostały złapane, ale wróciły do ​​przyrody po zdjęciu fotografii nowo odkrytego ptaka. Dalsze genetyczne badania życia i wymarły wykazały, że ptaki północnych i południowych wysp były odrębnymi gatunkami.

Widok na wyspę północną (P. Mancelli) był znany Maori jako Mōho. Jest wymarły i znany tylko na pozostałości szkieletu i jeden możliwy wzór. Mōho był wyższy i szczuplejszy niż takahē i mieli wspólnych przodków. Taki mieszkający na wyspie Południowej prowadzi ich pochodzenie z innej linii i reprezentują oddzielną i wcześniejszą penetrację Nowej Zelandii z Afryki.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: Jak wygląda

Taka - największy członek rodziny żywych rodziny Rallidae. Jego całkowita długość średnio 63 cm, a średnia waga około 2,7 kg u mężczyzn i 2,3 kg u kobiet w zakresie od 1,8-4,2 kg. Wzrost wynosi około 50 cm. Jest to choreny, potężny ptak z krótkimi silnymi nogami i ogromnym dziobem, który nie może nieostrożyć bolesny kęs. To nie jest latające stworzenie, które ma małe skrzydła, które są czasami używane, aby pomóc ptakowi wspinać się na stoki.

Upierzenie Taki, jego dziób i nogi wykazują typowe kolory Galuned. Adenłącz u dorosłych Taki Silky, opalizujący, głównie ciemnoniebieski na głowie, szyi, zewnętrznej części skrzydeł i dna. Wróć i wewnętrzne skrzydła ciemnozielonego i zielonkawego koloru, a na kolorze ogonowym staje się zielenią oliwną. Ptaki posiadają jasno-szkarłatną tarczę czołową i "dzioby karminowe przycięte odcienie czerwonych". Ich łapy yarm szkarłat.

Podłogi są różne. Samice są nieco mniejsze. Pisklęta są pokryte głębokim niebieskim na czarno podczas wyklucia i mają duże brązowe nogi. Ale szybko zdobywają kolor dorosłych. Niedojrzałe Taki ma bardziej matową wersję malarstwa dorosłych, z ciemnym dziobem, który staje się czerwony jako uzgodniony. Dimorfizm seksualny jest zauważalny, chociaż mężczyźni są trochę więcej przez masę.

Teraz wiesz, jak wygląda. Zobaczmy, gdzie mieszka ten ptak.

Gdzie te same mieszkania?

Zdjęcie: Bird Taki

Porfirio Hochstetteri endemiczny dla Nowej Zelandii. Skamieniały wskazują, że kiedy był szeroko rozpowszechniony na północnych i południowych wyspach, ale z "nowym otwarciem" w 1948 r. Widok był ograniczony przez góry Merchaison w Fjordland (około 650 km 2) i było tylko 250-300 ptaków , populacja zmniejszyła się na najniższy poziom w latach 70. i 80., a następnie wahał się od 100 do 160 ptaków przez 20 lat, a na początku uważa się, że ptaki będą mogły grać. Niemniej jednak, ze względu na wydarzenia związane z hormonami, w latach 2007-2008, populacja ta spadła o ponad 40%, a do 2014 r. Osiągnęła minimum 80 osób.

Suplement ptaków z innych obszarów zwiększył tę populację do 110 do 2016 roku. Program hodowlany w niewoli został uruchomiony w 1985 r. W celu zwiększenia ludności do przeprowadzki do wysp, wolnych od drapieżników. Około 2010 r. Zmieniono podejście do hodowli w niewoli, a piskląt zaczęły być uprawiane przez ludzi, ale ich matki, które zwiększa możliwość ich przetrwania.

Obecnie przesiedlenione populacje znajdują się na dziewięciu przybrzeżnych i kontynentalnych wyspach:

• Wyspa mana;
• TiriTiri Matanga;
• Przylądek sanktuarium;
• Wyspa motta;
• Tauharanui w Nowej Zelandii;
• Stolica;
• Wyspa Rotoroa;
• Centrum Taruhe w Bervuda i Dr. Mesal.

A poza tym w jednym dokładnie niezidentyfikowanym miejscu, gdzie ich liczba wzrosła bardzo powoli, mając 55 dorosłych w 1998 roku. Ze względu na niskie stawki i stawki upierzenia związane z poziomem inbredu kobiet tej pary tej pary. Populacja małych wysp może być teraz bliska przepustowości. Populacje kontynentalne można znaleźć na pastwiskach alpejskich iw krzewach subalpejskich. Ludna wyspa mieszka na zmienionych pastwiskach.

Co jest zasilane przez takie?

Zdjęcie: Shepherd Taki

Ptak pasza na trawę, pędy i owady, ale głównie to liście Hionochloe (Chionochloa) i innych gatunków ziół alpejskich. Taksony można zobaczyć, gdy łamie trawę łodygi (Danthonia flavessCens). Ptak bierze roślinę w jeden pazur i zjada tylko miękkie dolne części, które są ukochane, a rzuty reszta.

W Nowej Zelandii odnotowano jedzenie jaj i piskląt innych mniejszych piór. Chociaż takie zachowanie było wcześniej nieznane, związane z taką Sultanką czasami karmić jaja i pisklęta innych ptaków. Obszar ptaków jest ograniczony do pastwisk alpejskich na kontynencie i karmi głównie sok z podstawy trawy śniegu i jednego z gatunków paproci Rhizomes. Ponadto przedstawiciele formy z przyjemnością jedzą trawę i zboża dostarczone na wyspy.

Taki należy do ulubionych smakołyków:

• pozostawia;
• korzenie;
• bulwy;
• posiew;
• owady;
• ziarna;
• OREKHI.

Również spożywać podstawy liści i nasiona Chionochloa Rigida, Chionochloa Pallens i Chionochloa Crassiuscula. Czasami również przyjmują owady, zwłaszcza gdy rozwijają pisklęta. Ptaki Podstawa - liście Chionochloa. Często można zauważyć do jedzenia łodyg i liści Dantonii żółtej.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Taka

Takie są aktywne w ciągu dnia, a nocą. Mają wysoką zależność terytorialną, większość kolizji między konkurującymi parami występuje podczas inkubacji. Nie są one latające ptaki mieszkające na glebie. Ich styl życia powstał w warunkach izolacji na Wyspach Nowej Zelandii. Lekarze siedliskowe różnią się wielkością i gęstością. Najbardziej optymalnym rozmiarem zajmowanego terytorium wynosi od 1,2 do 4,9 ha, a najwyższa gęstość osób w mokrych siedliskach.

Interesujący fakt: Typ takiego jest wyjątkową adaptacją do zdolności niealaklinowych ptaków wyspy. Ze względu na jego rzadkość i niezwykłość, te ptaki wspierają ekoturystykę ludzi zainteresowanych obserwując te bardzo rzadkie ptaki na nadmorskich wyspach.

Taki występuje w obszarze alpejskich łąk, gdzie znajduje się większość roku. Pozostaje na pastwiskach przed pojawieniem się śniegu, po czym ptaki są zmuszone do zejścia do lasu lub krzewów. Obecnie istnieje niewielka dostępna informacja o metodach komunikacji ptaków. Sygnały wizualne i dotykowe są używane przez te ptaki podczas krycia. Pisklęta mogą zacząć rozmnażać pod koniec pierwszego roku życia, ale zwykle zaczynają się na drugi rok. Ptaki Monogame: Pary pozostają razem od 12 lat, prawdopodobnie do końca życia.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Bird Taki

Wybór pary obejmuje kilka opcji do zalotów. Duet i roaming szyi, obie płcie są najczęstszymi typami zachowań. Po zalukach kobiety zmusza mężczyznę, prostując ją z powrotem w kierunku mężczyzny, prostując skrzydła i obniżenie głowy. Męski troszczy się o żeńską kobietę i jest inicjatorem kopulacji.

Reprodukcja występuje po zimie Nowej Zelandii, kończącej gdzieś w październiku. Para rysuje głębokie gniazdo w kształcie miski małych gałązek i ziół. A kobieta kładzie murację 1-3 jaj, które pochodzą w około 30 dni inkubacji. Został zgłaszany na różnych wskaźnikach przetrwania, ale średnio tylko jedna laska będzie żyła do dorosłości.

Interesujący fakt: Niewiele wiadomo o długości życia na wolności. Według źródeł mogą żyć na wolności od 14 do 20 lat. W niewoli do 20 lat.

Pary w takiej południowej wyspie, gdy nie inkubują jaj, są zwykle w bliskiej odległości od siebie. Wręcz przeciwnie, para gniazdowania rzadko obserwuje się razem podczas inkubacji, więc zakłada się, że jeden ptak jest zawsze w gnieździe. Samice otaczają znacznie dłużej w ciągu dnia, a mężczyźni - w nocy. Obserwacje po wykluciu pokazują, że obie płcie wykonują ten sam czas, karmienie młodych. Młody karmiony, dopóki nie idą około 3 miesięcy, po czym stają się niezależni.

Natural Wrogowie Taka

Zdjęcie: Shepherd Taki

Taki nie miał żadnych lokalnych drapieżników w przeszłości. Populacje zmniejszone w wyniku zmian antropogenicznych, takich jak zniszczenie i zmiany w siedlisku, polowaniu i wprowadzaniu drapieżników i konkurentów ssaków, w tym psów, jeleni i Genostayev.

Podstawowe drapieżniki Taki:

• Ludzie (homo sapiens);
• Psy domowe (C. lupusiliaris);
• Noble Deer (C. elaphus);
• Ervine (M. Erminea).

Wprowadzenie szlachetnego jelenia jest poważnym konkurencją spożywczą, podczas gdy góry odgrywają rolę drapieżników. Dystrybucja lasów w deklaracjach postu Pleistocene przyczynił się do zmniejszenia siedlisk.

Przyczyny upadku populacji tego przed przybyciem Europejczyków zostały opisane przez Williamsa (1962). Zmiana klimatu była główną przyczyną zmniejszenia liczby do ugody europejskiej. Zmiany środowiskowe nie pasowały bez śladu dla takich, i zniszczyli prawie wszystkie. Przeżycie w zmieniającej się temperaturze nie było akceptowalne dla tej grupy ptaków. Takaye mieszka na alpejskich łąkach, ale era deklaracji post zniszczyła te strefy, co doprowadziło do intensywnej redukcji ich liczby.

Ponadto Polinezyjscy osadnicy, którzy przybyli około 800-1000 lat temu przyniósł z nich psy i szczeliny polinezyjskie. A także zaczął intensywnie polować w takim posiłku, co spowodowało nowy spadek. Osady europejskie w XIX wieku prawie zniszczyły je przez polowanie i wprowadzanie ssaków, takich jak jelenie, które rywalizowały o żywność i drapieżniki (na przykład Gornostayev), którzy byli bezpośrednio polować na nich.

Populacja i status formy

Zdjęcie: Jak wygląda

Całkowita liczba jest obecnie szacowana na 280 dojrzałych ptaków z około 87 pary zagnieżdżonymi. Liczba populacji może stale się wahać, w tym zmniejszona o 40% z powodu drapieżnika w 2007/08. Liczba osób osadzonych w znacznie powoli wzrosła, a naukowcy oczekują, że teraz ustabilizują się.

Gatunek ten jest wymieniony na liście znikania, ponieważ ma bardzo mały, chociaż powoli rośnie, populacja. Obecny program odzyskiwania ma na celu stworzenie samowystarczalnych populacji z ponad 500 osobami. Jeśli populacja nadal wzrasta, będzie to powodem przeniesienia go do listy wrażliwych czerwonych książek.
Prawie pełne zniknięcie wcześniej rozpowszechnionego pociągu jest związane z szeregiem czynników:

• Nadmierne polowanie;
• utrata siedliska;
• Wprowadzone drapieżniki.

Ponieważ ten gatunek jest dawniej żył, powoli mnożą, aby osiągnąć dojrzałość, potrzebujesz kilku lat i ma duży zakres, który gwałtownie zmniejszył się na stosunkowo niewielką ilość pokoleń, depresja wsobna jest poważnym problemem. I wysiłki na rzecz przywrócenia trudno jest być niską płodnością pozostałych ptaków.

Analiza genetyczna była wykorzystywana do wyboru tribalnego zwierząt gospodarskich w celu zachowania maksymalnej różnorodności genetycznej. Jednym z początkowych długoterminowych celów był stworzenie populacji samowystarczalnej składającej się z ponad 500. Na początku 2013 r. Liczba wyniosła 263 osób. W 2016 r. Wyrosło do 306. W 2017 r. Do 347 - 13% więcej niż w poprzednim roku.

Ochrona TAKA

Zdjęcie: Taka z czerwonej książki

Po długim zagrożeniu dla zniknięcia taka obrona w Parku Narodowym Fjordland jest teraz znaleziona. Jednak gatunek ten nie osiągnęł stabilnego powrotu do zdrowia. W rzeczywistości ludność Takaha na nowym odkryciu wynosiła 400 osób, a następnie zmniejszyła się do 118 w 1982 r. Ze względu na konkurencję z domowym jeleniem. Powtarzający się kutak otwierający spowodował wiele interesów publicznych.

Rząd Nowej Zelandii podjęła natychmiastowe działanie, zamknięcie zdalnej części Parku Narodowego Fiordland, aby ptaki nie były zakłócone. Było wiele programów do przywrócenia formularza. Przeprowadzono udane próby, aby przenieść Takahi do wyspy azyl, a także rozwiedzione w niewoli. Ostatecznie przez prawie dekadę nie podjęto żadnych działań z powodu braku zasobów.

Opracowano specjalny program wydarzeń, aby zwiększyć populację Tahak, która obejmuje:

• Ustanowienie skutecznych kontroli drapieżników na dużą skalę;
• przywrócenie, aw niektórych miejscach i stworzeniu niezbędnego siedliska;
• Wprowadzenie typu małych wysepek, które mogą wspierać dużą populację;
• Wprowadzenie gatunków, ponowne wprowadzenie. Stworzenie kilku populacji na kontynencie;
• hodowla w niewoli / sztucznej reprodukcji;
• Podnoszenie świadomości społecznej, trzymając ptaki w niewoli na publiczny wyświetlacz i wizyty na wyspach, a także przez media.

Konieczne jest zbadanie przyczyn niskiego wzrostu populacji i wysokiej śmiertelności piskląt na wyspach przybrzeżnych. Stałe monitorowanie pozwoli Ci monitorować trendy w liczbie ptaków i ich wydajności, a także prowadzić badanie ludności w niewoli. Ważnym wydarzeniem w dziedzinie zarządzania była ścisła kontrola nad jeleniem w górach Mountainson iw innych dziedzinach, w których mieszka Tahak.

Ta poprawa pomogła zwiększyć sukces hodowli Taka. Obecne badanie ma na celu pomiar wpływu ataków przez góry, a tym samym rozwiązanie kwestii, czy poziomy są istotnym problemem wymagającym zarządzania.