Kojot

Coyota to łąkowe wilki, które wyróżniają się ich bezpretensjoną. Łatwo dostosowują się do różnych siedlisk. Ponadto są dość trudnymi zwierzętami. Aztec Indianie nazywali te zwierzęta przez Coyotles lub Boskie psy, choć w różnych mitach Meadow Wolf reprezentują zwierzęta o przebiegłym, bluzy, psotnym i podstępnym. Czy kojot jest naprawdę tak sprytny, ponieważ powiedziano o tym rdzenne prerie?

Coyote: Opis

Coyota reprezentuje drapieżne zwierzęta należące do rodziny kawałków. Jeśli tłumaczysz z języka łacińskiego, nazwa oznacza "szczekanie psa". Te zwierzęta nazywane są nie tylko psami, ale także wilki, chociaż są nieco mniej w porównaniu z wilkami zwykłymi. Jeśli nie liczysz ogona, długość dorosłych osiąga jeden metr, podczas gdy długość ogona jest ledwo 0.3 metry. Wysokość w kolanie zwierzęcia nie jest więcej niż połowa metra, a waga zwierzęcia nie przekracza dwóch dziesiątek kilogramów. Zwykłe wilki waży trzy razy więcej.

Należy zauważyć, że istnieją prawie dwa tuzin subspektycznych takich zwierząt. Podgatunki różnią się między sobą, zarówno rozmiarami, jak i wełnianą osłoną. Różnice te są bezpośrednio związane z siedliskiem konkretnych podgatunkowych. W wyglądzie Coyota podobieństwa są jak wilki i psy, a także z szakalami. W okresie późnego pilocenu i jest to około 2 tys. Million. Lata temu, Coyota wyróżniała się w oddzielnym widoku.

Ciekawe wiedzieć! Coyota różni się zdolnością do mate, zarówno z wilkami, jak i z psami, co prowadzi do wyglądu hybryd. Podczas parowania kojota i psa do światła pojawia się bardzo agresywne zwierzę, które atakuje bydło domowe znacznie częściej w porównaniu z konwencjonalnymi monetami.

Począwszy od XIX wieku, siedlisko Koyotowa rozpoczął się rozszerzyć. Specjaliści kojarzą ten proces, z procesem zmniejszania liczby czerwonych i szare wilków w wyniku ich zniszczenia przez człowieka. Na terytoriach, w których Wilki miał wcześniej zamieszkać, pojawiły się koyoty, które szybko rozprzestrzeniły się przez terytorium kontynentu północnoamerykańskiego.

Wygląd i funkcje

Coyota reprezentuje napięte i smukłe zwierzęta, z stosunkowo długimi, ale silnymi kończynami. Ogon w puszystych zwierząt i zawsze skierowany. Morner nieco wydłużony spiczasty kształt, który czyni go podobnym do twarzy lisa.

Uszy są stosunkowo duże i szeroko rozpowszechnione, a także zawsze skierowane do góry, więc zwierzę można zobaczyć z odległości. Oczy są stosunkowo małe, ale wystarczająco "inteligentne", z bursztynowym lub brązowym kolorem irisowym okiem. Nos spiczasty czarny kształt czarnego koloru, wokół którego znajdują się wibrusy.

Drapieżnik ma stosunkowo długą i grubą wełnę, a jego kolor zależy od warunków siedlisk. Kolor okładki wełnianej może być:

• Szary.
• Rudowłosy.
• Biały.
• brązowy.
• Ciemne Burys.

Ciekawy moment! Wokoło, którego siedlisko jest związane z górskim terenem, charakteryzują się ciemniejszym kolorem wełny, a osoby mieszkające na pustynnych obszarach charakteryzują się jaśniejszym kolorem okładki wełnianej.

Końcówka ogonowa Coyot jest zawsze pomalowana na czarno, a dolna część ciała jest zawsze lżejsza w porównaniu z resztą części ciała. Górna część uszu charakteryzuje się kolorem, który zawiera kolor rude, jak na wydłużonej powierzchni drapieżnika. Należy zauważyć, że główny kolor nie jest wyróżniający monofonem, więc w kolorze zawsze istnieje odcienie ciemnych kolorów lub czarnych kolorów.

Ponieważ kojaoty należą do rodziny Pith, a także do rodzaju wilków, wcale nie jest zaskakujące, że są podobne do obu psów i wilków. Przedstawiciele męscy są zawsze masywni, w porównaniu z kobietami.

Gdzie żyje Koote

Dziwnie wystarczająco, ale w porównaniu z innymi rodzajami zwierząt, zwierzęta te nie miały wcześniej tak szerokiego obszaru siedliskowego, w porównaniu z naszym czasem. Obecnie te drapieżniki znajdują się prawie w całej Ameryce Północnej i Środkowej, rozpoczynając Alaskę i kończąc Kostarykę. Mniej niż sto lat temu, te drapieżniki żyły w preriach, od Mississippi do górzystymi ds. Sierra Nevady, a także z Kanadyjskiej Prowincji Albert i Meksyku. W tym czasie, na południu i na wschodzie Stanów Zjednoczonych, ta bestia jeszcze nie spotkała.

Sytuacja zmieniła się dramatycznie w wyniku takich powodów:

• Cięcie masowego tablic leśnych.
• Zniszczenie przez człowieka czerwonych i szarej wilków, które są konkurencjami żywności z Koyotov.

Wszystkie te czynniki, choć są trochę, znacząco wpłynęły na rozprzestrzenianie się zębów na inne terytoria, w których nikt nie widział tych drapieżników. Wiadomo, że w okresach "Gold Fever" z Coyoty podążał za prospektorzystami, pojawiającymi się na terytorium Alaski i Kanady. Potem czują się świetnie na tych terytoriach. Jako gra osoba świadomie dostarczająca tych drapieżników na terytorium takich stanów jak Gruzja i Floryda. W naszym czasie kojoty znajdują się we wszystkich państwach z wyjątkiem jednego stanu. Ten drapieżnik nie został znaleziony na Hawajach.

W przypadku jej utrzymania, Coyota Wolisz wybrać zwykłe terytorium, w formie prerii, łąk lub pustyń, a także pół-pustyni. Nic dziwnego, że zwierzę nazywa się wilkiem łąkowym. Istnieją podobne drapieżniki i warunki tundry. Czasami można je zobaczyć w tabliczkach leśnych, ale tutaj nie są opóźnione przez długi czas. Te drapieżniki są zaskoczeni faktem, że są one łatwo dostosowywane do nowych warunków siedlisk, ponieważ mogą żyć, zarówno w głucho, jak i dzikich miejscach, jak i w pobliżu ogromnych megalopoli.

Ważny moment! W warunkach gór drapieżniki znajdują się na wysokości do 3 tys. metrów nad poziomem morza.

Co karmi kojot

Te zwierzęta, chociaż nazywają się drapieżnikami, jedzą w żywności, zarówno żywności zwierząt, jak i warzywnej. Jeśli mówimy o procentach, żywność zwierząt jest w pierwszej kolejności. Ponadto koyoty są bezpretensjonalne w żywności, więc mogą atakować różne małe i średnie zwierzęta, a także na pierza. Ponadto łąka wilk może zjeść różne owady.

Bydło, a także antylopa lub dziki jelenie, rzadko występują w swojej diecie, ale owce są znacznie częściej. Specjaliści ze Stanów Zjednoczonych obliczyli, że ponad 50 procent martwych owiec spada na udział Koyotov, a Coyota poluje, nie tylko na owiec domowych, ale także na dzikich owcach. W przypadku przypadku kojota nie zrezygnuje z żółwia ani z węża.

Ważne jest, aby wiedzieć! Coyota czuje się idealnie w wodzie, więc ich dieta znacznie rozszerza się z powodu różnych mieszkańców wody.

W cieple, a także jesienią, żywność warzywna pojawia się w diecie tego drapieżnika w formie:

• Różne owoce.
• W formie jagód.
• W formie owoców.
• Earthwoods.
• Ziarna słonecznika.

Coyota, którego siedlisko jest związane z terytoriami północnymi, zimą jedzą padal. Dążąc do stada ungulatów, przydzielają między stadami pacjentów i osłabionych zwierząt, a także spadać. Coyota praktycznie nie atakuje ludzi, chociaż takie fakty są znane. Nagrywano dwa ataki, podczas gdy jedna osoba zmarła. Te drapieżniki nie boją się zbliżać się do wielkich miast, zwłaszcza w głodnych latach. W dużych miastach znajdują żywność dla siebie, odwiedzając wysypiska, w których znaleziska odpadów żywnościowych.

Jeśli chodzi o atak na domowych psach i na kotach, to jest prawie kochane przez ich jedzenie. Innymi słowy, dieta kojotów jest tak rozległa się, że tylko zwykły lis może ich zazdrościć, co jest uważane za konkurenta żywnościowe kojot.

Charakter i styl życia

Przez długi czas eksperci wierzyli, że Coyota preferuje odosobniony styl życia. W wyniku najnowszych badań możliwe było ustalenie, że tak nie jest. Te zwierzęta należą do kategorii monogamicznych zwierząt, które są w stanie tworzyć silne pary małżeńskie. Jeśli warunki siedliska są wygodne, z wystarczającą żywnością, te zwierzęta mieszają się w warunkach niewielu stad. Każda opakowanie obejmuje rodziców, a także ich ubiegłoroczny. Coyota może tworzyć stadki, jak również, jeśli duże zwierzęta są zdominowane na ich sterytarnym siedlisku, na którym polują na sam.

Jak tylko zacznie ciemniejsze, coochototy polują. Jeśli wydobycie jest małe lub średniej wielkości, zwierzęta polują na sam. Gdy wykryta jest potencjalna ofiara, drapieżnik powoli zbliża się do obiektu żywnościowego, po czym szybko się na nią pędzi. Piercing zdobycz na ziemi, kojota overbinds jej gardła za pomocą ostrych kłów.

Ponieważ te drapieżniki mają wspaniały wzrok, przesłuchanie i zapach, nie muszą szukać jedzenia dla siebie.Są uważane za doskonałe biegacze, ponieważ rozwijają prędkość ponad 60 km / h. Po polowaniu na dużych zwierzętach, Coyota zjednoczyć swoje wysiłki, ściganie i jazdy zdobycz.

Ciekawy moment! Polowanie na niektórych zwierząt, kojoty współpracują z Badgers, podczas gdy wyraźnie mają obowiązki. Po wykryciu otworu borsuk zaczyna kopać. W rezultacie, życie, które ukrywało się w Nore, próbuje wyskoczyć z tego, aby uciec od ścigania. Zadaniem kojotów nie jest przegapić tych, którzy pojawili się na powierzchni. Barcuka dostaje ten górnictwo, który może wnieść bezpośrednio w Nore. Korzyść dla badgerów jest to, że w tej chwili są chronieni przez łąkowe wilki i nic im nie zagraża.

Coyota komunikuje się ze sobą za pomocą zestawu różnych dźwięków. Jeśli drapieżnik jest ważny, że jego krewni wiedzą o jego miejsca pobytu, sprawia, że ​​sięgnie. W przypadku niebezpieczeństwa zaczynają szczekać jak psy. Jeśli są szczęśliwi ze sobą, delikatnie jęczą. Kiedy duża produkcja jednostek sprawia głośno, aby zwołać stado. Małe szczenięta w procesie gier są marszowe i pisk.

Coyota Wolisz mieszkać w nonora, które są głównie kopiące na własną rękę, chociaż mogą zajmować puste dziury lisa lub borsadgers. Z reguły schronienie Meadow Wolf znajduje się w centrum oddzielnego obszaru własności. Obszar tego terytorium przychodzi do dwóch dziesiątek kilometrów kwadratowych. Na tym terytorium jest kilka wilków lub całej rodziny. Coyotov może być tymczasowym azylem do odpoczynku lub w celu ucieczki z prześladowców.

Ile żyje Coyota

W naturze, Coyota żyje, z reguły, nie więcej niż dziesięć lat, a średnia długość życia drapieżnika w niewoli wynosi około osiemnaście lat.

Reklama

Reprodukcja i potomstwo

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety są gotowi odtworzyć po osiągnięciu jednego roku życia. Mimo to zwierzęta tworzą pary małżeńskie bliższe do dwóch lat życia. Para małżeńska jest uważana za ich główną jednostkę socjalną, chociaż zwierzęta mogą mieszkać z kilkoma grupami, w których mogą obejmować inne rodziny. Małżeństwo zaczyna się w styczniu i trwa gdzieś miesiąc. Po zapłodnieniu kobieta ustanawia przyszłe potomstwo przez dwa miesiące.

Po upływie tego okresu światło pojawia się od 4 do 12 dzieci, chociaż nie jest to limit. Liczba przyszłych potomstwa zależy od niektórych czynników, w tym z obecności żywności w wystarczających ilościach.

Offspring wydaje się absolutnie ślepy. Żywi się mlekiem matki przez półtora miesiąca. Oboje rodzice zajmują się ich potomstwem, a także wziąć udział w jego wychowaniu. Obowiązki mężczyzny obejmują ochronę rodziny z naturalnych wrogów, podczas gdy on przynosi żywność do legowiska i karmi kobietę, a także młodych, blaknącej żywności. Po upływie jednego i pół tygodnia szczenięta zaczynają widzieć, a po osiągnięciu wieku półroczny stają się częściowo niezależni, a rodzice zaczynają uczyć się ich potomstwa polowania ASAM.

Młodzi mężczyźni wolą z najwcześniejszą okazją, aby uciec od swoich rodziców, aby zdobyć rodzinę, a młode kobiety wolą pozostać obok swoich rodziców. Największy odsetek śmiertelności jest obserwowany wśród młodych zębów, które nie osiągnęły jeszcze jednego roku życia. Tapicerowany w warunkach przyrody, Coyota żyje przez około pięć lat, ale w warunkach niewoli są w stanie żyć prawie 4 razy dłużej. Naturalnie, jeśli warunki treści są dość wygodne.

Naturalni wrogowie

Życie kojotów w warunkach środowiska naturalnego jest związane z wieloma trudnościami, zwłaszcza że mają znaczną ilość naturalnych wrogów. Muszą stale się od nich ukryć, szukać żywności dla siebie, cierpią na różne pasożyty, a także z chorób. Coyota doskonale radzi sobie z podobnymi negatywnymi chwilami, ponieważ te drapieżniki są bezpretensjonalne i łatwo dostosowywać do różnych, czasami szybko zmieniających się warunków siedliskowych.

Rozważane są naturalnych wrogów Koyotowa:

• Puma.
• Niedźwiedzie.
• Duże rasy psów.
• Szary i czerwone wilki.
• Hawks.
• Sowa.
• Eagles.

Przed rokiem nie żyje harmonem. Ich życie zależy w dużej mierze, zarówno z różnych drapieżników, jak i z różnych chorób, których najbardziej niebezpieczne jest uważane za wściekliznę. Problem polega na tym, że kojaoty są również zasilane przez padalu, co prowadzi do infiltracji niebezpiecznych chorób.

Pomimo wielu podobnych czynników negatywnych, które mają poważny wpływ na liczbę gatunków, najbardziej niebezpieczny naturalny wróg Coyotowa jest rozważany. Amerykańscy rolnicy uważają tego drapieżnika najgorszym wrogom ich owiec, ponieważ Cootot zniszczy cały stada. Jest to dość logiczne jest fakt, że na terytorium Stanów Zjednoczonych jest zalegalizowany przez strzelanie tych drapieżników. Rolnicy ubierają się na szyi kołnierzy owczych impregnowanych trucizną, wyznaczają wszelkiego rodzaju pułapki i pułapki, płonące ogromne terytoria, na których żyją te zwierzęta, a także zachowują się polowanie na sporty. Mimo to liczba Koyotowa nie tylko zmniejsza się, ale zwiększa się co roku.

Populacja i status formy

Dziś populacje wilków łąkowych nic nie grozi, więc siedlisko stale się rozszerza. Co jest zaskakujące, w naszych czasach, wiele zwierząt cierpi na fakt, że ich naturalne terytoria są zmniejszone, jak zmniejszają ich liczbę, kojoty są przeciwne, coraz częściej czują się komfortowo, spalając wszystkie nowe terytoria.

Coraz aktywne wprowadzenie osoby w przestrzeni życiowej szarości i czerwonych wilków doprowadziło do faktu, że te drapieżniki po prostu zniknęły, a wcześniej zamieszkiwalne terytoria. Coyota wziął te terytoria i szybko pomnożone, czując się na tych terytoriach bardzo szybko. Coyota jest tak żywych przedstawicieli przyrody, a także trwałości. Te zwierzęta, w porównaniu z innymi rodzajami zwierząt, czuć się doskonale pod względem terytoriów zaludnionych przez człowieka.

Ludzie bardzo zdecydowanie odnoszą się do tych drapieżników, ponieważ nie narzekają ich w ogóle i eksterminować w ogromnych ilościach. W stanie Colorado prawie 80 procent Koyotowa umiera, aw państwie Teksasu - około 57 procent. Wcześniej były eksterminowane za pomocą pestycydów, ale potem odmówili tego pomysłu, ponieważ trucizony spowodowały poważne uszkodzenia ekologii wielu państw.

Wszystkie metody eksterminacji wymyślonej przez człowieka nie miały znaczącego wpływu na liczbę tych zwierząt. W rezultacie populacja Koyotowa w naszych czasach kwitnie. Na terytorium Parku Narodowego Yellowstone nadal znaleźli skuteczny sposób na zmniejszenie liczby podobnych drapieżników: po prostu zaczęły hodować zwykłe wilki. W rezultacie liczba Koyotowa na tym terytorium w ciągu kilku lat zmniejszyła się do dwóch razy. A jednak należy zauważyć, że Coyota w naszych czasach jest doskonale na rozległe terytoriach. Innymi słowy, zwierzęta te nie są poddawane zagrożeniom, które mogą zmniejszyć całkowitą liczbę tych drapieżników.

Wreszcie

Pomimo faktu, że Coyotie powoduje pewne uszkodzenia osoby, atakujące zwierzęta, a zwłaszcza na stadach owiec, przynoszą dużo korzyści, niszcząc wiele gryzoni, a także niszcząc padal, który służy jako źródło różnych, czasami niebezpieczne dla osoby, w tym chorób zwierząt. Jak każdy inny przedstawiciele dzikiej przyrody, Coyota zajmują ich niszy, zapewniając saldo środowiska natury na naszej planecie. W odniesieniu do kojotów, natura przyszła wystarczająco dużo. Bardziej negatywne czynniki próbujące wpłynęły na istotną aktywność tych zwierząt, tym bardziej aktywnie rasy, których nie możesz powiedzieć o innych przedstawicielach fauny. Dlatego, tym bardziej osoba chce zaszkodzić tym drapieżnikom, nie zrozumieć, jak przyroda na to zareaguje, tym bardziej te drapieżniki stają się na naszej planecie, a temat jest większa szkoda.

Fakt ten jest dowodem na to, że osoba nie myśli o konsekwencjach jego interwencji w naturze. Działania osoby na terytorium Parku Narodowego Yelownstone Stanów Zjednoczonych są bezpośrednim potwierdzeniem, że sama natura może regulować liczbę różnych zwierząt żyjących na określonych terytoriach. Chyba że oczywiście nie przeszkadza w tym procesie.

Natura przyznała Koyotov wyjątkowe zdolności rozwoju nowych terytoriów. Są dość rygorystyczne, a nie kapryśne w żywności, co pozwala im przetrwać w szczególnie ciężkich warunkach naturalnych, w których inne zwierzęta są na skraju wyginięcia. Wygląda na to, że natura zrobiła to specjalnie, aby chronić te zwierzęta przed ludźmi.