Pterodacloids - pierwsze wzmacniacze przestrzeni powietrznej

Pterodacloids - grupa prehistorycznych jaszczurek, z których najbardziej znany jest pterodaktyl. Te krwiożerskie stworzenia mieszkały w nowoczesnej Azji Wschodniej i Europie 170 milionów lat temu.

Siedliska pterodacloidów to wybrzeże morza, gdzie była duża liczba ryb. Ryba była podstawą diety pterodaktyl.

Pterodacloids - pierwsze wzmacniacze przestrzeni powietrznej
Pterodaktyl (pterodaktyloidea).

Po długotrwałym polowaniu na pterodacloidów spoczywało w szczelinach skał lub na gałęziach drzew rosnących na brzegach. W poszukiwaniu nowych ofiar zaczęli się jak najszybciej zdobyli trochę siły.

Naukowcy sugerują, że pterodacloids mogłyby dodatkowo jeść z dżdżownicami, które wydobyli z dużymi dziurkami.

Pterodacloids - pierwsze wzmacniacze przestrzeni powietrznej
Szkielet majestatycznego pterodaktylu w jednym z muzeów.

Pterodacloids miały niezwykły i bardzo straszny wygląd: głowa była ogromna, a oczy były małe z wyglądem kolczasty.

Na ciele była krótka wełna, a skrzydła były zdezorientowane. Takie niezwykłe stworzenia nie zdecydowanie powodują sympatii. Precyzyjnie pterodactiloidy były pierwszymi, które pokonały niebo.

Pterodacloids - pierwsze wzmacniacze przestrzeni powietrznej
Nazwa dinozaurów wystąpiła z długiego palec na przednim nodze jaszczurki i skórzanej membrany (skrzydła) wzdłuż go wzdłuż ciała do tylnej nogi.

Latające jaszczurki utworzyły niszę, która jest teraz reprezentowana przez noc.

Pterodacloids, a także nowoczesne ptaki były ciepłe. Naukowcy twierdzą, że zgodnie z pewnymi właściwościami można one przypisać kręgowi.