Anatomiczna struktura dinozaurów

Anatomiczna struktura dinozaurów, jak wszystkie arhosaury, objawiają się w strukturze diapiesowej czaszki z dwoma czasowymi depresjami za okiem. Dla porównania, inne gady mogą tylko jedna. Dzięki temu czaszka dinozaurów była łatwiejsza, która uwolniła niezbędną przestrzeń do rozwoju potężnych mięśni szczęki.

Ponadto przyczynił się do tego, że szczęki stały się bardziej mobilne i dokładniejsze podczas mocy. Jednocześnie takie zmiany w strukturze frakcji czasowych czaszki przyczyniły się do poprawy słuchnika.

Jednak jedna różnice w strukturze czaszki nie ograniczył sprawy, a inna cecha charakterystyczna, która została wyróżniona dinozaurami z innych gadów, była sformułowanie kończyn i struktury pasa miednicy. Oba zapewnione dinozaury zauważalnie większa mobilność. Jeśli porównujesz tylne kończyny dinozaurów z kończynami innych auuzausaurów i głównej masy gadów, to będzie możliwe zauważenie, że tylne nogi zostały wyprostowane, a podczas poruszania się na ziemi przesunął się w pionowej płaszczyźnie, tak jak oni Poruszaj się u ssaków i ptaków, które są przypuszczalnie, są potomkami dinozaurów, którzy żyli do dziś.

Główną masą innych gadów, na przykład żółwi, jaszczurek i krokodyli, mają łapy, szeroko umieszczone na imprezy, że z jednej strony zapewnia, że ​​zwierzęta zapewniają większą stabilność, a z drugiej - znacząco zmniejsza ich prędkość ruchu. Jeśli chodzi o pasy miednicy dinozaurów, a następnie w porównaniu z innymi gadami, posiadał trudną do sakrum pięciu otoczonymi kręgami, a także perforowaną pobrany depresor, który obejmował szef kości udowej.

Ciekawe jest zauważyć, że indywidualne dinozaury roślinożerne duże rozmiary, na przykład, jawnometry (Brachiosaurs, Diplodoks) i Poultomy (Ankylosaurs, Stegosaury) mają niesamowitą funkcję, że żadne inne zwierzęta. Te dinozaury miały drugi mózg. Zjawisko to nawet odzwierciedlało się w tytule jednego z tych olbrzymów: przetłumaczone z greki do rosyjskiego "Diplodok" oznacza "dwukierunkowy".

Faktem jest, że dinozaury mają objętość mózgu znajdującego się wewnątrz otaczającego kręgu (sakralnego) pasa miednicy, przekroczyła objętość mózgu około dziesięciu, a nawet sto razy! W związku z tym powstaje naturalne pytanie: Który mózg był dla nich główny? Tył lub jeszcze przód? Zakłada się, że przedni mózg był odpowiedzialny za organy uczuć i aktywności żywności, podczas gdy tył do koordynacji kończyn.

Jak sugeruje, że niektórzy badacze studiujący problem wyginięcia dinozaurów, to była taka decentralizacja funkcji mózgu, może to być jedną z najważniejszych powodów, dla których dinozaury wymarły na końcu okresu kredowego.

Niemożliwe jest nie wspominając o cechach anatomii dinozaurów, jak ogromne ciało na masywnych kończynach tylnych, z prymitywnymi skrzydłami skromnymi. Ze względu na tę cechę anatomii, niezwykle drapieżne dinozaury natrafiły innego nie mniej poważnego problemu: zapewnienie pionowej pozycji ciała. Jeśli dinozaur upadł, nie mógł już powstać na nogi, ponieważ nie był w stanie polegać na słabym stopniu, ponieważ nie mógł zsunąć tylnych kończyn pod jego ogromnym i ciężkim tułowia.

Można powiedzieć, że niezrównoważona anatomiczna struktura kończyn dinozaurów wyrażono, z jednej strony w adaptacji do szybkiego biegu, a na drugim - w niezdolności ponownie przyjąć pionową pozycję ciała w jesieni, która jest nieuniknione w tej metodzie ruchu.

Prawda, że ​​warto zauważyć, że zdolność niektórych masywnych drapieżnych dinozaurów do szybkiego biegu jest podniesiony przez wielu badaczy. Taki badacze sugerują, że maksymalna prędkość dorosłego Tirannosaurusa była w odległości 12-20 km / h i tylko w bezpośrednim segmencie, ponadto w krótkim czasie.

Należy również zauważyć, że inni badacze mają fakt, że dinozaury, pomimo takiej dysproporcjonalności ich struktury anatomicznej, zdominowali planetę znacznie dłużej niż te same ssaki, nie wspominając o osobie, skutecznie rozwiązywania problemów przetrwania. A jeśli przez cały czas nie zdobyli bardziej masywnych kończyn przednich, a drugi wzrośnie po upadku, wówczas wskazuje, że problem spadania i przyjęcia pozycji pionowej, dla dinozaurów nie było w ogóle istotne, ponieważ niektórzy naukowcy sugerują.

Wiadomo, że dinozaury były stworzeniami dwumiej, ale naukowcy nie byli niezawodnie ustalani niż mężczyźni i kobiety różnią się od siebie. Przypuszczalnie, samce rogatych dinozaurów miały bardziej masywne i długie rogi, które były używane głównie jako broń turnieju podczas bitwy w prawo do krycia z kobietą i jako broń zastraszania.

OSTRZEŻENIE Dinozaurów, którzy mieli grzebień na głowie, wyróżniały się faktem, że samce miały dłuższy grzbiet, tak jak widać z niektórych nowoczesnych ptaków, na przykład w kurczakach.

Niektórzy naukowcy sugerują nawet, że poszczególne formy dinozaurów, które różniły się w takich objawach, jak opisano powyżej, a także ich wielkość, i które zostały zaklasyfikowane jako przedstawiciele różnych typów, a nawet porodu, były w rzeczywistości po prostu samice i mężczyźni, które należały jeden, a także biologiczny.

Oddzielne dinozaury LED Nomads, Stado Lifestyle. Dla dinozaurów Herbivan był o wiele łatwiej bronić się od swoich wrogów, podczas gdy dla drapieżnych jaszczurek w ramach tego stylu życia było łatwiejsze do radzenia sobie z ich zdobycz.

Skóra dinozaurów

Niestety, skóra dinozaurów w skamielikach nie odwróciła się, więc jego pozostałości nie zostały jeszcze zachowane w glebie lub w innych podłożach. Ale mimo to paleontolodzy nadal udałorzy się odkryć rodzaj zdjęcia o zdjęciu okresu kredowego, który może być częściowo, ale nadal powiedział nam, że reprezentowana przez siebie. Te "fotografie" były skamieniałe odciski skóry. Początkowo naukowcy odkryli umierającą jaszczurkę Apatosaurusa, który zmarł, najwyraźniej, w piaszczystej burzy i został pochowany pod grubą warstwą piasku. W rezultacie zostaną zachowane, wydruki skóry tej jaszczurki, które wykazały, że skóra apatozapy była trwała, sucha i gładka.

Ponadto wykresy grubszej napalonej skóry znajdowały się między jego miękkimi fałdami z płytami kostnymi umieszczonymi pod nim. Płyty tego typu, najprawdopodobniej miały obaj poprzedników i bliskich krewnych krokodyli i dinozaurów. Przypuszczalnie, tylko taki rodzaj skóry i był najczęstszy wśród dinozaurów.

Jednak te płyty kostne uzyskały największy rozwój w dinozaurach schronu. Grubość takich płyt pojawiła się do pięciu centymetrów, tworząc potężny pancerz Lamella. Te trwałe i potężne płytki były blisko siebie, zarówno po bokach ciała, jak i na nim. W rezultacie została utworzona na jednej stronie trwałej, a na drugą, bardzo elastyczna plastikowa powłoka, niezawodnie obronna korpusu jaszczurki.

Najbardziej prawdopodobne jest, że skóra różnych grup i rodzajów dinozaurów przypominała skórę takich nowoczesnych gadów jako krokodyli, żółwie i głowy dziób. Prawda, aby powiedzieć na pewno, czy nadal była jeszcze łuszcząca się okładka lub skóra, którą węża posiadają, jak dotąd to niemożliwe. Pozostaje również tajemnicą i jaki kolor był skórą dinozaurów i czy miał trochę rysunku (a jeśli miał, to co).

Oddzielne typy dinozaurów miały bardzo solidne opancerzone skorupy, które były jak pokrycie żółwi i krokodyli i służyły jako ich właściciele jako wiarygodna ochrona przed wieloma wrogami. Jednak struktura poszczególnych gatunków takiej zbroi była czasami wyróżniająca uczciwą złożoność. Oddzielne elementy warstwy ochrony takich starożytnych wynalazków charakteru, w ich złożoności są podobne do materiałów kompozytowych nowoczesności, takich jak te używane w kamizelkach kuloodpornych. Podobnie jak w przypadku innych dinozaurów, chociaż ich "pancerz Lamella" był znacznie łatwiejszy i cieńszy, ale w ich obronnych cechach nie ustalili miejsca ich bardziej surowych analogów.

Palitar dinozaurów ankylozaurów (ankylosauria) zawarte w dziurkowaniu okularów należą do jednego z najbardziej "uzbrojonych" gatunków dinozaurów. Mieszkali w okresie późnego chińskiego, około 70-65 milionów lat temu i miały bardzo duże ciało, których długość została płynna w zakresie 6-10 metrów, a szerokość wynosiła około dwóch metrów. Nosiliśmy do tych olbrzymów około pięciu ton i mieliśmy ciało w kształcie wrzeciona.

Naprzemienne rzędy małych i dużych poligonalnych płyt wielokątnych stworzył mozaikę ochronną, która obejmowała całość życia. Ponadto kolce miały kolce na koparki ankilozauru, a ogon był "wyposażony" z pierścieniami powłoki, które czasami mieli kolce. Z skal Armadnyak składał się nawet z dinozaurów.

Głowa ankylozaurów miała trójkątny kształt i został koronowany dwoma dużymi rogami skierowanymi do tyłu. Było to bardzo gruby i szeroki solidny kask kostny, mózg, pod którym prawie nigdy nie pozostały. Zakończenie tego układu kauczukowego ankilosaurica był konwersja i muskularny ogon, który w niektórych typach ankylozaurów zakończył się masywną masą kością, która służyła jako bardzo potężna broń obronna.

Najwyraźniej obecność takiego Bulawowie była poważnym "argumentem" dla drapieżników na rzecz obejścia tego spokojnego w ogóle, korzeń. Pomimo faktu, że pozostałości ankilozaurów znajdują się w osadach kredowych Ameryki Południowej, Azji, Europy i Ameryki Północnej (w Kanadzie, aw amerykańskich stanach Montany i Wyoming), ale niemożliwe jest zadzwonić do nich liczne.

Większość ankilozaurowa była bardzo powolna fitofages, które sąsiadują z takimi potężnymi drapieżnikami jak Dayononhus i Tyranozaurów, dla których były jedzeniem, pomimo całej ich obrony.

Jasły ankilozaurów były słabe, a indywidualne formy miały nawet nieobecne zęby, co jest wyraźnym znakiem, że ankylozaur wchłaniały tylko miękkie części rośliny. Fakt, że żywność warzywna była dla nich wyróżniana przez niską kalorowanie, zakłada, że ​​objętość ich żołądka była bardzo duża. Wskazuje to w szczególności ogromne rozmiary ich ciała, a obecność konkretnego systemu enzymatycznego, dzięki której ankylosaurowie mogły strawić światłowód.

Specjalne badania Ochronnej zbroi tych jaszczurek ujawniły, że warstwowość ankylozausów w tych samych krokodylach nie jest w ogóle podobny do struktury skór, a mikrostruktura jest nieporównywalnie trudniejsza. W każdym przypadku jest to charakterystyczne dla niektórych gatunków ankilozaur. Taka "Kolchuga" w kompletnym zestawie składa się z kilkuset tysięcy płyt kostnych, której główna masa była jeszcze mniejsza niż mała moneta. Jednocześnie średnica poszczególnych płyt może być kilkadziesiąt centymetrów i kończy się kolcami.

Ze względu na lokalizację płytami kości ze sobą, powłoka ochronna nie została złamana pod silnym atakiem, a ponadto było więcej plastiku. Podobny typ zbroi jest nieodłączny w nowoczesnych krokodylach, chociaż poszczególne płytki ich pokrywy mają znacznie prostszą strukturę.

Zgodnie z wynikami badania płytek kostnych przy użyciu mikroskopu polaryzacji, w pancerzu kości Dinozaurów włóknistych były tkane jak rodzaj "mat", które wzajemnie połączone. W każdej z tych maty włókna były równoległe do siebie, a włókna tych warstw, które znajdowały się poniżej i z góry, zlokalizowano odpowiednio w stosunku do sąsiedniej warstwy arbitralnej. W ten sposób zbroja miała większą trwałość we wszystkich kierunkach.