Zwierzęta homootermiczne: przykłady, funkcje, plus i wady endotermii

Strona główna (ciepło) to funkcja, która pojawiła się na końcu ścieżki ewolucyjnej i znajduje się tylko od nowoczesnych przedstawicieli fauny. Zwierzęta termiczne są również nazywane endotermą lub homootermalnymi zwierzętami.

Produkują ciepło wewnątrz ich ciała i mają system termostatu, który utrzymuje stałą temperaturę ciała, w dużej mierze niezależnie od warunków środowiskowych. Również ich temperatura ciała pozostaje prawie niezmieniona przez całe życie.

Ciepłe zwierzęta do utrzymania ciepła ciała większość żywności, której używają konwertowane na energię. Proces ten prowadzi się za pomocą mitochondria - organelle w komórkach eukariotycznych. Tylko niewielka część jedzenia jest przekształcana w masę ciała.

W szczególności małe zwierzęta powinny być intensywnie jeść, zwłaszcza żywność o wysokiej energii, takich jak nasiona, owady lub inne małe zwierzęta. Większe zwierzęta wymagają mniejszej żywności. Zazwyczaj zwierzęta ciepłokrwiste temperatura ciała jest wyższa niż środowisko. Homootermiczne zwierzęta są trudne do stracenia ciepła i stosunkowo łatwe do rozgrzania.

Przykłady zwierząt ciepłokrwistej

Ludzie, którzy są również ciepłymi krwią utrzymują stałą temperaturę na poziomach około 37 ° C. Większość ssaków, dużych i małych, a także ptaków - homooterm.

Wszyscy naczelnie (w tym ludzie), sum (tygrysy, gepardy, lwy, zwierzęta domowe itp.), gryzonie (szczury, bobry, wiewiórki i inne.), Sookbed (Kangaroo), Kuni (Badgers i Ottery), jednopasowy (instalacje), ssaki morskie (wieloryby, uszczelki, morses, lamantiny, delfiny itp.), psy, świnie, słonie i wielu innych są ciepłe.

Jednak niektóre gatunki ptaków nie należą do homootermicznych zwierząt. Ponadto ssaki, takie jak nietoperze, szczury, mola i echids, nie są ani ciepłe, ani zimne krwi.

Mechanizmy ewolucyjne do adaptacji zwierząt homootermicznych

Ponieważ zwierzęta ciepłokrwiste nie zależą od środowiska, aby utrzymać temperaturę ciała, mogą żyć zarówno w gorących, jak i zimnych regionach świata. Mają różne adaptacje, aby zachować ciepło, w tym grubą wełnę, piór ptaków lub tłuszcz z ssaków morskich.

Istnieją również różne reakcje behawioralne, w tym dreszcze, migracja lub hibernacja w zimnym sezonie. Niektóre ptaki migrują przez tysiące kilometrów w cieplejszych regionach. Istnieje również wiele małych ptaków i ssaków, które są znane w hibernacji.

Słodkie gruczoły są używane do zmniejszenia temperatury ciała - na naczelach są obecne na całym ciele, podczas gdy koty i psy znajdują się tylko na nogach. Dyspnea to kolejny mechanizm utraty ciepła.

Zalety homootermii

Zwierzęta termiczne, z reguły, nie wpadają w zimową hibernację, z wyjątkiem kilku wyjątków, i mogą być aktywne przez cały rok, karmienie, poruszając się i broniąc z drapieżników.

Chociaż zwierzęta ciepłokrwiste powinny spożywać dużo jedzenia, aby pozostać aktywnym, mają energię i środki na dominację we wszystkich obszarach naturalnych, nawet w zimnej Antarktydzie lub wysokich zakresach górskich. Mogą również poruszać się szybciej i na duże odległości niż zwierzęta zimne.

Wady homootermii

Ponieważ temperatura ciała u zwierząt ciepłokrwistych pozostaje stabilna, są idealnymi mistrzami dla życia wielu pasożytów, takich jak robaki, lub mikroorganizmy, w tym bakterie i wirusy, z których wiele może powodować choroby śmiertelne.

Ponieważ homootermiczne zwierzęta podkreślają własne ciepło, ważnym czynnikiem jest stosunek masy do powierzchni ciała. Duża masa ciała wytwarza więcej ciepła, a duża powierzchnia ciała służy do chłodzenia latem lub w zaciekłym siedlisku, na przykład, ogromne uszy na słoniach. Dlatego zwierzęta ciepłokrwiste nie mogą być tak małe, jak owady z zimną krwią.