Biały rhinorn

Białe nosorożce wolą stosunkowo płaski teren i niską trawę, więc mieszkają w sawannie i lasach, gdzie występują polana zielna. Aby uniknąć przegrzania w ciągu dnia, te zwierzęta odpoczywają w cieniu. Z reguły aktywna aktywność zaczyna się wcześnie rano, późnym popołudniem i wieczorem. Białe Rhinos ma najbardziej złożoną strukturę społeczną ze wszystkich rodzajów nosorożca. Samice z ich młodymi mogą tworzyć grupy do 14 osób. Dorosłe samce zajmują terytorium 1-3 km², który stale obląwa miot, a dorosłe kobiety - 6-20 km², a nawet więcej, w zależności od gęstości siedliska i zaludliwości. W okresie parowania kobieta nie może opuścić terytorium dominującego mężczyzny, który jest regularnie skrupulatny i patrolowany przez swojego właściciela.

Samce białego nosorożca rywalizującego o kobietę mogą wejść w poważne konflikty ze sobą i wykorzystać rogi, aby zastosować śmiertelne wieje. Samice docierają do zapadalności seksualnej w wieku 4-5 lat, ale mogą pomnożyć od 6-7 lat. Mężczyźni nie zaczynają pary do wieku 10-12 lat. Białe nosorożcy żyją około 40 lat. Po kopulacji pary mogą pozostać razem przez 20 dni. Parowanie odbywa się w ciągu roku, ale szczyty obserwuje się w okresie od października do grudnia w Afryce Południowej i od lutego do czerwca w Afryce Wschodniej. Ciąża trwa około 16 miesięcy, z odstępem 2-3 lat. Białe Rhino są jedynymi roślinożercami z wszelkiego rodzaju, które jedzą wyłącznie niską trawę.

Polowanie i kłusowanie

Niekontrolowane polowanie w epoce kolonialnej stało się głównym czynnikiem historycznym w zmniejszeniu populacji białej nosorożca, a kłusownictwo, którego cenie jest cenne rogi, pozostaje teraz głównym zagrożeniem. Biały nosorożec jest uważany za szczególnie wrażliwy na polowanie, ponieważ jest to stosunkowo nieagresywne i stado. Utrata siedliska z powodu terytoriów przydzielonych dla rolnictwa i osiedli ludzkich przedstawia wtórne zagrożenie.

Historia i blaknięcie nosorożca

Istnieją dwa podgatunki białej nosorożca, które mają różnice genetyczne i mieszkać w różnych regionach Afryki. North White Rhino mieszkał na południu Czadu, na południowy zachód od Sudanu, na północ od Demokratycznej Republiki Konga (DRC), północno-zachodniej Ugandy iw Republice Afryki Środkowej. Z powrotem w 1960 r., Ponad 2000 Northern White Rhino. Obecnie podgatunki są uważane za wymarłe na wolności, aw niewoli bardzo niewielką liczbę osób do odzyskania ludności. Ale naukowcy nie tracą nadziei na przywrócenie podgatunków przy użyciu genów północnych białych nosorożców pozostałych w niewoli i zarodkach jego krewnego - południowy biały nosorożec.

Pod koniec XIX wieku podgatki południowej białej nosorożca zostały ogłoszone wymarły, ale w 1895 r. Niewielka populacja południowych podgatunków Białej Rhino. Po więcej niż stu białej ochronie ludność południowej białej nosorożca ma około 20,40 osób. Sklasyfikowany jak blisko zniknięcia i jedyny, który nie jest zagrożony zaginięciem. Większość, mianowicie około 98,8% białych róży w czterech krajach Afryki: Namibia, Republika Południowej Afryki, Zimbabwe i Kenii.