Mycoplazmosis w kotach - jakie jest niebezpieczeństwo dla osoby?

Dla każdego z nas twoimi ulubionymi zwierzętami nie tylko zwierzęta domowe, ale pełni członkowie rodziny. Dlatego każdy z życia i problemy ze zdrowiem szorstości są przekazywane specjalnym niepełnosprawnym.

I jedno z takich problemów, które nagle może wyprzedzić swojego zwierzaka, jest mykoplazmozę w kotach. Dowiemy się, jak zidentyfikować chorobę we wczesnych etapach i jakie kroki muszą być pierwsze.

Rozwój mykoplazmozy w kotach

Według statystyk, około 70% zwierząt domowych jest zainfekowanych warunkowo patogennych szczepów mycoplazm, ale daleko od każdego z nich ma objawy choroby. Najbardziej niebezpieczne są tylko dwa rodzaje patogenów: m. Gateae i M. Felis, katedra patogennych kotów powoduje obraz kliniczny w prawie 100% przypadków.

Czym jest mycoplasma i co są tak niebezpieczne? W przeciwieństwie do konwencjonalnych bakterii, nie mają ściany komórkowej i wirusami, są one łączone przez fakt, że pasożytowanie wewnątrzkomórkowego. W procesie ważnej aktywności produkowanej jest wiele toksyn, które powodują uszkodzenie komórek nabłonkowych różnych narządów: dróg oddechowych, spojówce i układu moczowego.

Choroba rozwija się z powodu kontaktu z zakażonymi zwierzętami. Możliwe są następujące ścieżki transmisji: aerogeniczne, kontakt, przelewna (od matki do kotka). Bakterie przenika do komórek, w których powstają optymalne warunki rozwoju: węgiel, aminokwasy, glukozę i temperaturę 37-38 stopni.

Objawy

Mycoplazmoza u kotów manifestuje się po 3-5 dniach po kontakcie z chorymi zwierzętami. Pierwszym i najważniejszym objawem jest zaczerwienienie oka spojówce. Wyróżnia to niewielką ilość przezroczystego lub żółtawego cieczy (surosowe zapalenie spojówek).

Ogólne objawy:

• zwiększyć temperaturę do 38-39 stopni;
• słabość i odmowa jedzenia;
• kichnięcie lub kaszel;

W łatwym kursie objawy znikają w odwrotnej kolejności, a choroba jest rozwiązana bez określonego leczenia. W niektórych przypadkach można dołączyć infekcję bakteryjną wtórną lub uogólnienie mikoplazmozy. Jednocześnie dotknął układ mięśniowo-szkieletowy (włóknistym wrzodziejącym zapalenie włókności) i układ moczowy (zapalenie pęcherza, zapalenie gruczołu krokowego, jade i t.D.).

W tym przypadku obserwuje się takie objawy:

• chromoty na jednej lub więcej łapach;
• poronienia i stillbirth u kotów w ciąży.

Diagnostyka i zalecane testy

Jeśli jakieś oznaki choroby i postępujące pogorszenie stanu kota powinny natychmiast przejść do konsultacji do lekarza weterynaryjnego. Na podstawie danych klinicznych anamnezę choroby i badań laboratoryjnych zdiagnozowano mikoplazmozę.

Leczenie i zapobieganie

Po pierwsze, terapia ma na celu wyeliminowanie samego patogenu. Antybiotyki mają zastosowanie. Przy przepisaniu nieprawidłowego traktowania proces staje się przewlekłym i trudnym do leczenia. Ważnym zadaniem lekarza jest wyeliminowanie objawów, a także zapobiec rozwoju infekcji wtórnych.

Najlepsza metoda ochrony Twojego zwierzaka przed mikoplazmozą jest wspólne środki zapobiegawcze. Pełne odżywianie w połączeniu z dobrą opieką pozytywnie wpływa na poziom ochrony immunologicznej. Nawet jeśli patogen spada na błony śluzowe, zmniejsza się prawdopodobieństwo rozwoju mikoplazmozy.

Spróbuj również chronić kota z kontaktu ze zwierzętami, które mają oznaki choroby. Jeśli nie jest to możliwe, wtedy, gdy zostanie wykryte pierwsze objawy, nie jest konieczne powolne, a lepiej jest natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Dieta na czas leczenia

Dieta kotów powinna być trochę zmieniona. Ważne jest wzbogacenie żywności dla zwierząt domowych z różnymi witaminami i składnikami odżywczymi, które pomogą wątrobie bardziej efektywnie odzyskać i radzić sobie ze skutkami choroby i antybiotyków. Aby to zrobić, możesz kupić kompleks witamin dla kotów lub dodatków mineralnych.

Niebezpieczeństwo dla człowieka

Niebezpieczeństwo dla człowieka nie jest jednoznacznie. Niektórzy specjaliści uważają, że osoba i koty uderzają różne rodzaje mycoplaz. To jest - czynniki przyczynowe kotów nie są niebezpieczne dla osoby. Ale jednak zdecydowanie zaleca się zgodność ze wszystkimi środkami ostrożności podczas komunikowania się ze zwierzętami w ostrej fazie rozwoju choroby.

To znaczy niemożliwe jest wykluczenie pełnego ryzyka zakażenia, więc ważne jest wyeliminowanie bliskich kontaktów z chorymi zwierzętami, zwłaszcza osób w grupie ryzyka. A są to małe dzieci, ludzie cierpiących na ostre choroby wirusowe, bakteryjne lub inne, lub osłabiona odporność.