Urolithida u psów - co musisz wiedzieć

Urolithiasis u psów (ICD) jest raczej powszechny. Według statystyk prawie 18% zwierząt cierpi na niego. Co grozi tym chorobą PET i jak go rozpoznać na czas?

Sama choroba powoduje mikroskopowe formacje mineralne - UROCZZYTES, które są utworzone w systemie zwierząt geniodourinowych. Najczęściej pęcherzy ma pęcherzy.

Kamienie mają różne rozmiary: od bardzo małych, widocznych tylko pod mikroskopem, do dość dużej, rozróżniania gołym okiem. Specjaliści weterynaryjni przydzielają kilka rodzajów ujaleń, w zależności od charakteru ich pochodzenia, ale w 80% przypadków u psów znajdują tzw. Trops i kamienie wapniowe.

Urolitsida jest bardzo niebezpieczna, a w przedwczesnym leczeniu jest w stanie zdecydowanie podważać zdrowie psa, ale na wczesnych etapach jest łatwy w leczeniu.

Ważne jest, aby pamiętać, że stały satelitę tej choroby jest częstym nawrotem, tak że potrzebna jest zintegrowane podejście do leczenia zwierzęcia: specjalne diety, regularne kontrole ze specjalisty weterynaryjnych i innych środków.

Wygląd i rodzaj kamieni ma wpływ wiele czynników: rasy psa, jego wiek, dietę, obecność infekcji. W niektórych psach, na przykład Dalmacji i Nowej Funlandii, istnieje predyspozycja rasy do choroby.

Znaki urolithiasi u psów

Główne oznaki urolithiasis - problemy z oddawaniem moczu. Pies często poprosi o toaletę, a nawet, nie czekając na spacer, opróżnić pęcherza w mieszkaniu. Jeśli na spacerze psa idzie do toalety często, małe porcje, drżenie lub pęknie w tym procesie, są to alarmujące sygnały.

W rzadkich przypadkach kamienie pokrywa się do kanałów moczowych, a zwierzę nie może iść do toalety. W takiej sytuacji konieczne jest natychmiastowe dostarczanie zwierząt domowych do lekarza weterynaryjnego, ponieważ blokada kanałów jest zabójcze niebezpieczne.

Często Urolitiasa przebiega bezobjawom: kamienie mogą gromadzić się w pęcherzu, powodując podrażnienie i zapalenie swoich tkanin, ale zwierzę może cierpieć długo. Dlatego nie czekaj na pojawienie się wyraźnych objawów i przekazać regularną kontrolę profilaktyczną od specjalisty weterynaryjnej, zwłaszcza jeśli psa powyżej 6-8 lat. Pomoże to uniknąć licznych powikłań.

W jakich przypadkach uciekają się do leczenia chirurgicznego ICD?

Leczenie urolithiasi we wczesnych etapach - konserwatywny. Weterynarz wyznacza przebieg narkotyków, delikatnie rozpuszcza Urytania i doszli do nich naturalnie. Również pies jest przepisany specjalną dietę. Podczas leczenia trwa średnio pół roku, konieczne jest przeprowadzenie testów moczu miesięcznie miesięcznie.

W przypadkach, gdy choroba jest uruchomiona lub rodzaj kamieni nie jest zmiękczona, wymagana jest operacja;. Po operacji psa jest przepisywane lekami wspierającymi bilans pH moczu, aby zapobiec tworzeniu się nowych kamieni.

Wszystkie kolejne zwierzęce życie, które traktowano z urolitiasi powinny być zgodne z pewną dietą, ale wiele jej zasad jest istotna i do zapobiegania tej chorobie u zdrowych psów.

Jak zmniejszyć ryzyko μb?

Pies należy zmienić co najmniej dwa razy dziennie, i musi być filtrowany, a nie mineralny, ponieważ istnieje wiele soli. Należy wyspecjalizować odżywianie psów z urolithiatami, dieta powinna być wybrana wraz z lekarzem weterynarii, zwłaszcza jeśli twój pies jest w dojrzałym wieku.

Czynnik ryzyka - siedzący styl życia zwierząt i rzadkich spacerów: specjaliści weterynarii radzą chodzić z psem trzy razy dziennie, zwłaszcza jest to istotne dla mężczyzn, ponieważ są one bardziej predysponowani do urolithiasis.

W grupie ryzyka znajdują się również rasy. Częściej niż inne buldogi angielskie, jamy, jagody basset, terriery Yorkshire, Padel i Cocker Spaniels. Ogólnie rzecz biorąc, niewielkie skały podlegają największe ryzyko urolithiasi, ale nigdy nie mieć nadziei na listę i statystyki, i po prostu regularnie odwiedzaj lekarz weterynaryjny.

Jak zapobiec tej chorobie?

Zwiększone zużycie płynu przez zwierzęta - najskuteczniejsza metoda zapobiegania chorobie urolitowej. Jednocześnie stężenie soli w moczu zmniejsza się, zwiększa objętość moczu, stąd oddawanie moczu występuje częściej. Aby to zrobić, użyj bardziej mokrej pasz w diecie, posuwki dietetyczne dla zapobiegania chorobom urolithic są dobrze nadaje się.

Dla kotów na pewno zwiększycie liczbę źródeł wody: muszą być różne, ponieważ niektóre koty wolą pić z misek ceramicznych i szklanych, podczas gdy inne są wykonane z metalu i tworzywa sztucznego, a trzecia pić tylko woda przepływowa.

Pamiętaj, aby umieścić miskę z wodą od toalety koci. Niektóre koty odmawiają podejścia do miski, z której piją inne zwierzęta. Psy są obowiązkowe chodzenie co najmniej 2 razy dziennie, czas trwania spaceru powinien wynosić co najmniej 30 minut.

Jakie są prognozy dla zwierząt, pacjentów ICD?

Z zastrzeżeniem zaleceń lekarza weterynaryjnego, prognoza dla takich pacjentów jest najczęściej dobra. Jeśli postępujesz zgodnie z zasadami diety i terapii, przeprowadzić niezbędną terapię antybiotyczną, poddając się badaniom, choroba ta nie wpłynie znacząco na czas trwania i jakość życia twojego zwierzaka, ale może powtórzyć.

Wyniki

• Urolithida - choroba przewlekła, która wymaga stałej kontroli. Łatwiej jest ostrzec, przestrzeganie zasad zapobiegania niż goić.
• Kotwione koty występują znacznie częściej niż koty. Wynika to z zakrzywionej i węższej cewki moczowej. Znacznie zwiększa ryzyko kamieni z kotów wczesnej kastracji (do 7 miesięcy) ze względu na niepozorną cewkę moczową. Ogólnie rzecz biorąc, urolitiasa w wykastrowanych kotach rozwija się nie częściej niż nie-mieszana.
• Urolitiasis u psów - zjawisko nie jest tak częste, jak koty i koty. Mechanizmy tworzenia kamieni u psów różnią się od tych w kotach. Ponadto psy mają silną predyspozycję rasy do rozwoju ICD.
• Objawy urolithiasi u psów pokrywają się z tymi w kotach, a na początkowych etapach choroby są mało prawdopodobne.
• Leczenie urolitiasi w kotach jest możliwe tylko pod kontrolą lekarza weterynaryjnego, a także leczenia urolithiasi u psów.
• Do pytania "niż karmienie kota z urolithias" może odpowiedzieć tylko lekarz weterynarii. W końcu żywność dla kotów w Urolithiasie jest wybrana zgodnie z typem ICD. Ta sama reguła dotyczy psów.