Co to jest mikrosurka u psów i jak to traktować?

MicrPoria u psów jest grzybową zmianą skóry, która jest przesyłana z bliskim kontaktem z zainfekowanymi przedmiotami domowymi. Grzyb uderza nie tylko psy, ale także inne zwierzęta i ludzie.

Wrażliwe psy w każdym wieku. Choroba przejawia się przez swędzenie, zapalenie skóry, wypadanie włosów. Do leczenia stosuje się maści salicylowe, różne antyseptyki i antybiotyki, specjalne leki przeciwgrzybicze.

Charakterystyka mikrowsporpory - przyczyny i dystrybucja

U psów MicrPoreee częściej powoduje dwa rodzaje mikrososporii - CANIS i GYPSEUM. Te grzyby wpływają na włosy zwierzęce. W badaniu wykryto spory do 5 mikronów, które znajdują się wewnątrz włosów i jej fundamentu. Są to nieaktywne formy pasożyta - żywy grzyb jest reprezentowany przez wątki grzybni, przenikając włosy psa.

Mikrospony zrównoważonego rozwoju:

• W wełny utrzymuje się do 4 lat;
• W glebie - 2 miesiące;
• wrząca inaktywacja inaktywacji w 20 minut;
• Leczenie kawiorem wodą wymaga ekspozycji godzinowej;
• Nici grzybni są zniszczone 15-20 minut po przetworzeniu.

Oprócz psów do choroby, wiele domowych zwierząt domowych i rolnych są wrażliwe, zwłaszcza koty, konie, futro i gryzonie. Człowiek infekuje podczas kontaktu z zwierzętami, może również przekazać zakażenie zwierząt domowych.

Najbardziej podatne małe dzieci z powodu niezabudowanej odporności. Zwierzęta są zainfekowane przez przedstawicieli wszystkich grup rolnych seksualnie, ale z największą intensywnością patologii wpływa z szczeniąt. Jeśli mikrosfer zostanie zainfekowany w ciąży lub uderzeniu suku, wtedy cały miot zostanie zainfekowany wysokim stopniem intensywności.

Źródło dystrybucji i zanieczyszczenia Microsporoe - Chore zwierzęta. W środowisku miejskim patologia jest wspierana przez bezpańskie psy i koty. Na wsi ogniska MicrPorii jest obsługiwane przez gryzoni.

Infekcja następuje podczas kontaktu, ale częściej infekcja występuje pośrednio - poprzez przedmioty opieki lub gospodarstwa domowego otaczającego przedmiotów. Z chorymi psami patogen w środowisku zewnętrznym wyróżnia się skalami skórnymi, włosami.

Choroba rzadko jest rejestrowana w lecie. W bezpańskich psach rozprzestrzenia się w okresie od spadku wiosny, co przyczynia się do spadku immunitetu, surowego środowiska zewnętrznego, zatłoczonej treści (psy tworzą stadki, są zapisywane z zimna). Również w spadku zaczyna migrację gryzoni z polami w osadzie.

Objawy choroby

MicrPoria u psów może objawiać dość zróżnicowana. Zasadniczo zmiany są zlokalizowane u podstawy ogona, na kończynach, głowa w pobliżu uszu i są zaokrąglonymi plamami niewłaściwego kształtu. Grzyb może nawet uderzyć palce łapy psa.

Grzyb, zaczyna się rumienić i zagęścić. Wełna dramatycznie traci zdrowy wygląd, a jej włosy wydawały się klejone. Istnieje silny swędzenie, pies zaczyna grzebienie choroby, aw wyniku tej choroby obejmuje inne części ciała.

MicrPoria często występuje u zwierząt mających:

• Naruszenie salda hormonalnego.
• Nieprawidłowy metabolizm.
• Brak witamin A i C.

MicrPoria może kontynuować w różnych formach:

• Powierzchnia.
• Głęboki.
• Usuwać.
• Ukryty.

Ostatni formularz najczęściej dzieje się u psów, które są ponad rok. Natychmiast wszystkie formy znajdują się u zwierząt. Jeśli choroba zaczyna się postępować Pojawiają się reakcje alergiczne. Leczenie w tym przypadku przeprowadza się przez leki przeciwhistaminowe.

Na samym początku rozwoju choroby skóra nie jest jeszcze zapalona i ma normalną formę. Jak postępujący mikroprzła, plamy są pokryte skorupami, które zaczynają obierać.

Kształt powierzchni pozbawiony obwodnika najczęściej charakteryzuje się wypadnięciem włosów wraz z tworzeniem łysych witryn. Otrzymał leczenie Prowokuje połączenie wtórnej infekcji.

Głęboki kształt ma wyraźne znaki. Skóra jest pokryta skorupą, plamy są tworzone małe i duże. Mały często łączą się w jeden duży nacisk klęski, ale ten formularz spotyka się bardzo rzadko.

Obraz kliniczny i diagnostyka

MicrPores są zasilane przez Keratynę, więc wpływają na skórę i górną warstwę naskórka. Od momentu zakażenia do pierwszych znaków klinicznych przechodzi 3-5 tygodni.

Grzyb wyróżnia enzymy i zatrucie substancje uszkadzające górne warstwy skóry, powodując pierwotny stan zapalny. Stopniowo pasożyty przenikają do cebuli włosów, niszcząc włosy, które prowadzi do łysienia. Mniej często mikroorganizm penetruje skórę skóry, powodując zapalenie skóry.

Zapalenie powierzchniowe prowadzi do swędzenia - czesanie dotkniętymi psami. Prowadzi to do rozprzestrzeniania się infekcji na całą powierzchnię ciała. I wynikające z tego rany z pazurów na skórze są szybko immunised przez wtórną infekcję.

MicrPoreee u psów trwa kilka miesięcy, często choroba jest zapisywana przez lata. Rozróżnić kilka form patologii w zależności od stopnia zmiany.

Objawy powierzchni MicrPoria:

• Włosy zostają zerwane;
• nieszczęśliwe obszary;
• Migające zaokrąglone plamy są utworzone na skórze;
• Swędzenie jest wyrażone dobrze.

Częściej istnieje głębokie MicrPorium u psów, wyraźne zmiany zapalne w skórze są widoczne na zdjęciu. Patologię towarzyszy wysięk, skorupy są utworzone na skórze. Ciało psa jest pokryte plamami, które stopniowo scalają, tworząc obszerne ogniska zmiany. Dorosłe zwierzęta mają ukrytą formę.

Jednocześnie dotknął niewielką liczbę włosów, zapalenie nie jest wyrażone, objawy są niezmienne. Choroba wizualnie nie pojawia się, ale takie zwierzęta są niebezpiecznymi źródłami rozpowszechniania mikroprzali.

Korzystanie z lampy z drewna można wykryć tylko część patogenów m. Canis - inne grzyby nie dają szmaragdowej blasku.

Znaki kliniczne zazwyczaj nie wystarczą, aby utworzyć diagnozę. MicrPoria jest podobna do innych zmian grzybowych skóry, pchlimatyczne zapalenie skóry, alergicznego zapalenia skóry, demodicosis i wiele innych zakaźnych, pasożytniczych i nie zmieniających skóry.

Najszybszą metodą identyfikacji mikroporarza jest oglądanie wełny psa pod światłem lampy drewnianej. Warto jednak zauważyć, że nie wszystkie rodzaju mikrohydratów nabierają szmaragdową barwienie w promieniach urządzenia, więc negatywny wynik kontroli nie może wykluczyć mikrosurki.

Aby zwiększyć wydajność inspekcji przy użyciu lamp drewna, konieczne jest ogrzewanie skóry psa z tym urządzeniem przez 5 minut. W badaniu należy objawiać szmaragdowy blask. Fałszywe wyniki są również możliwe - zabarwienie pojawia się przy użyciu niektórych leków (jeśli właściciele byli leczeni roztworem jodu).

Dokładna metoda jest badanie materiału patologicznego pod mikroskopem. Pacjenci z psami biorą włosy, skale skóry i skorupy z dotkniętych obszarów na granicy ze zdrową skórą, możesz zrobić skalpel. Pathmaterials tworzą przygotowania i są brane pod uwagę pod mikroskopem. Aby lepiej rozpoznać patogen, materiał powinien zostać odbarwiony wodorotlenkiem potasu, fenol.

Niezawodna metoda różnicowej diagnozy Mikroprzowiska jest uprawa patogenu na medium odżywcze. W celu uprawy kultury bierze materiał z peryferii dotkniętych obszarów - włosy, skale. Lepiej jest pobierać próbki po odkryciu blaszki pod lampą. Kolonie na selektywnych środowiskach dają czerwoną barwienie.

Środki i metody terapii

Niemożliwe jest pozostawienie mikrosurentu bez leczenia - zakażony psa jest niebezpieczeństwem dla ludzi i innych zwierząt. Terapia powinna być skierowana do zmniejszenia dystrybucji patogenów w środowisku.

Konieczne jest lokalizacja porażki i zlikwidowania go tak szybko, jak to możliwe. Leczenie obejmuje również lokalne zabiegi i leki ogólnoustrojowe oraz terapia objawowa i wyrównawcza, a także walka z drugorzędnymi patologami.

Na dotkniętych obszarach skóry i wokół nich pozostałości włosów są usuwane - konieczne jest lepszy kontakt leków ze skórą.

Do przetwarzania stosuje się różne maści, lasony i spraye:

• mikonazol;
• Clotrimazol;
• ketakoza;
• maść salicylowa;
• Xeroform;
• Kubatol (spray na podstawie tar);
• Maść Wilkinsona;
• 2% roztwór chlorheksydyny.

Przydatne jest wypełnienie pełnego przetwarzania cewki psa. Aby to zrobić, użyj specjalnych szamponów zawierających leki z mikroprzłonną. Zaleca się umyć psa na początku leczenia. U psów małe rasy całkowicie usuwają wełnę z ciała i przetwarzają całą powierzchnię skóry. Roztwory do pływania w dawce 20 ml / l wody, 2% chlorheksydyny - 25 ml / l.

Jeśli nie ma wyraźnej reakcji zapalnej, należy zastosować maść z kortykosteroidami nie jest zalecane. Leki te zmniejszają skuteczność środków przeciwgrzybiczych. Często powodują również atrofię pęcherzyków do włosów, przerzedzenie skóry, które wywołuje powikłanie patologii.

Jako ogólnoustrojowe środki walki stosuje się griseofullvin, przenikający do podskórnych warstw i przytłaczającego mikrosposporionu na całej powierzchni ciała, co pozwala uniknąć ukrytej dystrybucji i zachowania infekcji. Lek ma silne skutki uboczne - wymioty, biegunkę, zwłaszcza na szczeniąt. MixoFullvin nie powinien być używany do kobiet w ciąży. Alternatywne narzędzia mogą używać Ketokanozol i Hatchomanozol.

Pomocniczy może używać szczepionki przeciwko zakażem grzybom. Pomimo nazwy, lek ten nie ma wyraźnego efektu profilaktycznego, ale hamuje aktywność mikrospore. Szczepionka jest złośliwy wpływ na grzyb, a także przyspiesza przywrócenie skóry i włosów.

Obróbka MicrPoria - bardzo długa procedura. Niezależnie od wybranego leku, kurs wynosi 2-3 miesiące. Terapia trwa jeszcze dwa tygodnie po zniknięciu znaków klinicznych i uzyskania ujemnych badań mikroskopowych.

Cechy zapobiegania

Ważnym punktem zapobiegania i likwidacji zakażenia jest czyszczeniem pokoju. Okoliczne środowisko jest źródłem ponownego zakażenia psa. Konieczne jest utrzymanie czystości, zbierania kurzu i prowadzenia czyszczenia na mokro. Ale czyszczenie mechaniczne nie jest skuteczne bez dezynfekcji. Dlatego po czyszczeniu śmieci, konieczne jest przetworzenie pomieszczenia 10% podchlorynu sodu.

Szczepienie nie można uznać za skuteczną metodę zapobiegania mikroposporatom. Wykonane eksperymenty pokazują wynik negatywny (odpowiedzialny po szczepieniu) dla wielu zwierząt domowych. Wynika to z faktu, że szczepionka daje immunitet krótkoterminowy, więc wskazane jest stosowanie go dla zdrowych i chorych zwierząt, gdy patologia znajduje się w jednym z nich.

Właściciel powinien regularnie zbadać swoje zwierzę. Wszelkie zmiany ze skórą, wełną lub zachowaniem (swędzenie, wstrząsy jego głowy) nie powinny być ignorowane. Gdy psa zostanie wykryta, pies powinien skontaktować się z lekarzem weterynaryjnym. Choroba niezależnie przechodzi rzadko i przez kilka lat, a cały ten pies będzie niebezpieczny dla innych zwierząt i ludzi.

Aby zmniejszyć ryzyko zanieczyszczenia Microsporoe psa, konieczne jest ograniczenie kontaktu z bezpaństwnymi zwierzętami. Chodzenie powinno być wykonywane tylko na specjalnych miejscach i pod kontrolą osobistą. W prywatnym domu musisz wyposażyć wolierę, w której nie mogą obierać.

Ważne jest, aby walczyć z myszy i szczurów, które są naturalnym zbiornikiem mikrosporowym. Komunikacja limitu z innymi zwierzętami następuje zarówno właścicieli, ponieważ właściciel może wykonać infekcję z przewoźnikiem.

Mikrosporografia częściej rozwija się w szczenięciach i psach ze słabą odpornością. Ważne jest, aby chronić zwierzaka przed bodźmi zewnętrznymi w pierwszym roku życia, gdy ma zwiększoną czułość. Wszystkie szczepienia i przetwarzanie z pasożytów powinny być przeprowadzane w odpowiednim czasie zgodnie z planem środków weterynaryjnych.

Zdrowy pies zawarty w dobrych warunkach i otrzymywania zrównoważonego odżywiania rzadko cierpi z MicrPoria.