Proces ewolucji zwierząt lub historii rozwoju fauny na ziemi

Historia ewolucji zwierząt

Dla wielu ludzi, zwierzęta, być może najbardziej znane i interesujące wszystkie żywe istoty na planecie. Może to być spowodowane faktem, że sami traktują królestwo zwierząt. W ten sposób mamy wiele wspólnych cech ze wszystkich fauny, co wskazuje, że historia ewolucyjna jest również ogólna.

Wszystkie zwierzęta są klasyfikowane jako wielokomórkowe eukariotes: ich ciała składają się z dużej liczby komórek, a badanie mikroskopowe tych komórek pokazuje, że zawierają jądro i szereg innych organell. W porównaniu z organizmami prokariotycznymi, takimi jak bakterie, zwierzęta mają stosunkowo niedawne pochodzenie ewolucyjne. Dane DNA wskazują, że pierwsze eukariotes opracowano z prokariotów, od 2,5 do 1 miliarda lat temu. Oznacza to, że Emukariotes są datowane jako taksonę, począwszy od ostatniego w Prekambricj Brokerozoicznym Eon. Skamieniałości, zarówno proste, jak i bardziej złożone organizmy wielokomórkowe są obfitością w trakcie tego okresu. W rzeczywistości nazwa "Proterezhoy" oznacza "wczesne życie".

Rośliny i zwierzęta są zobowiązane do endosimbiozy przez ich pochodzenie, gdy jedna komórka połyka się innym, ale z jakiegoś powodu nie pochłonęła jej. Dowód na to ich funkcjonowanie. Zwierzęta polegają na organellach, zwane Mitochondria, które są niezbędne do syntezy ATP, a także oddychanie aerobowe. Istnieją istotne dowody, że mitochondria rozwinęła się od swobodnie żyjących bakterii aerobowych: są one wielkościami komórek bakteryjnych - pomnożone przez podział binarny - mają swój własny gen w postaci jednej kołowej cząsteczki DNA, ich rybosomy są bardziej podobne do bakterii niż na znalezionych rybosomach w komórkach eukariotów cytoplazmowych jako chloroplasty, są one zamknięte w podwójnej membranie.

Zwierzęta opracowane w morzu. I było tam, że pozostali co najmniej 600 milionów lat. Wynika to z faktu, że przy braku warstwy ozonowej ochronnej Ziemia jest zanurzona w śmiertelnym poziomie promieniowania UV. Gdy tylko fotosynteza podniosła wystarczająco wysoka poziomy atmosferycznego tlenu, warstwa ozonowa została utworzona, a to oznaczało, że wówczas żywe istoty mogą pójść na ziemię.

Najbardziej starożytne skamieniałości, świadczenie zwierząt wielokomórkowych, są dziurami, które, najwyraźniej zostały wykonane przez gładkie, korowodne organizmy. Takie ślady skamieniałości znaleziono w skałach w Chinach, Kanadzie i Indiach, ale mało niewiele do nas o zwierzętach ich.

EdiaCarian biota

Między 620 a 550 milionami lat temu (podczas Edakarii lub okresu Wendiana) w kronikach skamieniałości były duże, złożone, miękkie, miękkie zwierzęta wielokomórkowe. Ta specjalna grupa zwierząt, znana jako Ediakar BIOT (lub Venndic Biota), został po raz pierwszy odkryty na terytorium Australii, ale spotkał się w innych częściach planety.

Fauna EdiaCarian charakteryzowała się niewielkimi znakami lub ogólnie, brakiem jakichkolwiek stałych szkieletowych. Oznacza to, że były miękkie organizmy, a niektóre z nich mogą należeć do grup zwierząt, które znamy dzisiaj, podczas gdy inni wydają się mieć nic wspólnego z fauną. Chociaż wiele organizmów edakarskich porównano z nowoczesnymi meduzami lub robakami, były też jak materac: ze sztywnymi zewnętrznymi ścianami wypełnionymi płynem wewnątrz - jak gąbka.

Jako grupa, zwierzęta Ediakar wyróżniały się płaskim, wytłoczonym widokiem, a wielu wykazało promieniową symetrię. Wahały się w rozmiarze od 1 cm do 1 m i zostały sklasyfikowane przez trzy główne formy: dyski, zwinięte lub owalne wydłużone.

Cambrian "Eksplozja" i "Burgess Shale"

Zwierzęta Ediakara znikają z kronikami skamieniałymi na końcu okresu Venden (544 mln lat temu). Przedstawiciele prawie wszystkich nowoczesnych typów pojawiają się na swoim miejscu: gąbki, meduzy i korale, płaskie robaki, mięczaki, zebrane robaki, owady, igblerynę i akord, a także wiele "mniejszych" typów, takich jak nemertyny. Te "nowoczesne" organizmy wydawały się stosunkowo szybko w kontekście czasu geologicznego, a ich ostry wygląd jest często opisywany jako "eksplozja kambryjska", jednak pamiętaj, że kronika skamieniałości "Eksplozji" rozciąga się na około 30 milionów lat.

Niektóre z najbardziej znanych skamieniałków kambbrów znaleziono w łupku Burgessa, na terytorium Kolumbii Brytyjskiej. Ta formacja górska pojawiła się w środku kambrujskiego, gdy "eksplozja" trwała już przez kilka milionów lat. Zawiera znane zwierzęta, takie jak trilobity, mięczaki, iglobler i plehenodes. Również pozostałości niezwykłych zwierząt, takich jak opaibin, które należały do ​​wymarłuszowej klasy. Nawet wczesnym akordowym zwierzęciem Picaya został znaleziony Burgess.

Te skamieliny służą również jako dobry dowód zwierząt mięsożernych (na przykład anomalocaris), a zatem złożone relacje między drapieżnikami a górnictwem. Dają pomysł, jak ewolucja może rozwinąć w stosunku do historii zwierząt wielokomórkowych, aw rzeczywistości niektórzy autorzy uważają Cambria jako okres ekstremalnych "eksperymentów" i ogromnej różnorodności faunistycznej.

Przyczyny "eksplozji" Cambrian "

Powodem rozprzestrzeniania się form zwierząt w Cambrian jest przedmiotem poważnych dyskusji wśród naukowców. Niektórzy wskazują na wzrost poziomu tlenu w atmosferze, który rozpoczął się około 2000 milionów lat temu, umożliwiło ewolucję większych organizmów i bardziej złożone struktury ciała. Zmiana chemii oceanicznej zapewniła możliwość opracowania stałych części ciała, takich jak zęby i szkielety wspierające, twórcowa wapnia (CACO3). Masowy wygaszacz, który pochwalił się koniec okresu Venden, powinien otworzyć niszy ekologiczne, które stosowano nowe zwierzęta, a także zmiany w siedlisku spowodowanym przez dryf kontynentalny.

Ważne są również czynniki genetyczne. Ostatnie badania pokazują, że na okres do eksplozji kambryjskiej wystąpił stopniową ewolucję genów, które zarządzają procesami rozwoju. Dzięki temu rozpoczął się bezprecedensowy okres eksperymentów ewolucyjnych i konkurencji. Wiele gatunków znalezionych w kronikach skamieniałości kambii zniknęło bez śladu. Te zwierzęta, które pozostały żywe, poddano znaczącym zmianom ewolucyjnym.

Ostatnio wielu naukowców zaczęło wątpić, czy "eksplozja" była prawdziwym wydarzeniem lub była starożytną kroniką skamieniałości. Dane genetyczne pokazują, że zwierzęta wielokomórkowe wyewoluowały około 1 miliardów lat temu, potwierdza to ekwipowane zarodki z ras w Chinach, które są z dnia 600 milionów lat. Te zarodki są bardziej złożone niż w przypadku prostych organizmów, takich jak gąbki i meduzy, co wskazuje, że zwierzęta wielokomórkowe powinny opracować znacznie dłużej. Ponadto Trilobites byli bardzo zróżnicowaną grupą nawet na początku Cambbrii, a niektórzy naukowcy uważają, że wskazuje, że grupa stawonogów powinna mieć znacznie wcześniejsze pochodzenie ewolucyjne.

Wygląd zwierząt na Ziemi

Niezależnie od ich pochodzenia, zwierzęta mogą ryzykować iść na ziemię na początku Kembrii. Wcześniej naukowcy uważali, że fauna nie rozpoczęła kolonizacji ziemi aż do okresu silurka (440 - 410 milionów lat temu). Jednak wykrywanie w 2002 r. Ślady zwierząt, które upadły na wydmach w piasku około 530 milionów lat temu, zmienił ten punkt widzenia. Zwierzęta te były artropodami, przypominały lamp i były wielkości raków. Prawdopodobnie nie mieszkali na lądzie, ale poszli na brzeg, by mate lub nieśmiały się od drapieżników. W tym czasie jedyne rośliny lądowe przypominałyby.

Pierwsze kręgi

Zwierzęta nadal dywersyfikują w okresie Ordovik (505-440 milionów lat temu). Były to głównie bezkręgowce, w tym Graptolites, które walczyły w kształcie rozgałęzionego kolonii małych zwierząt, wraz z brachyopodami, trilobitami, małżami chężów, koralami, liliami morskimi i kondontanami. Teraz Codonts należą do rodzaju Chordovy, ale przez długi czas znane są dzięki malutkiej skamieniałości szkieletowej szkieletowej.

W liczbie typów bezkręgowców były oczywiście najczęstsze zwierzęta ordovik - jak dzisiaj. Jednak przedstawiciele kręgowców opracowali się także na morzach ordownikowych. Były to ryby.

Pojawienie się ryb

Podobnie jak Condontists, ryby należą do typu Chordovy, ponieważ mają pewne cechy: rdzeniowy ciąg lub akord, nerw grzbietowy, luki i ogon glinowy, który wykracza poza odbyt. Niemniej jednak ryby są umieszczane w podtypie kręgowym (Kręgowce) Ponieważ pokazują również rozwój funkcji szkieletowych, takich jak kręgosłup, czaszki i kości na kończynach.

Nie wszystkie nowoczesne grupy ryb zostały zaprezentowane w ordachowych oceanach. W tym czasie tylko nieograniczone ewoluowały z przodków Chordat. W okresie sylurowym pojawiły się rekiny i ich krewni, a także dwie wymarłe grupy - placownia (którzy miały koślane płyty obejmujące głowy) i acantudes (pierwsze znane kręgowce szczęki, z chrząstką szkielet). Jednak ani rekiny, ani kontments nie zdobyli zwykłego widoku do okresu devonijskiego. W okresie Devonian dwa pozostałe zajęcia są opracowywane dla istniejących ryb: ryby masowe (na przykład karp) i ostrza ryb (na przykład dwukierunkowy i straszny).

Nieprawidłowy

Nieograniczony (Agnathans) była najwcześniejszą grupą ryb: fossal Hykouztis (Haikouichthys Ercaicunensis) Jest około 530 milionów lat, do Cambrii. Wcześniej najwcześniej miało jednak miejsce około 480 milionów lat temu. Agnathans Tradycyjnie zostali one umieszczone z rdzeniami z powodu obecności czaszki, chociaż na nowoczesnych zwierząt, takich jak mieszanie, nie ma filar wierzchołka. Najwcześniejsze nieograniczone były intensywne. Mieli dobrze rozwinięty egzoszkielet. Kiedy rekiny i ryby kości zaczęły się rozwijać, około 450 milionów lat temu, większość niezgody zginęła. Pozostał tylko rodowód, który wiąże je z nowoczesnymi mieszalnikami i nieletnimi.

Pierwsze zwierzęta naziemne

Ryby nadal rozwijały się w okresie silurowym (440 - 410 milionów lat temu). Jednocześnie niektóre grupy roślin i zwierząt podjęły ważny krok - po raz pierwszy skolonizowali Ziemię po raz pierwszy. Nie wiemy, dlaczego tak się stało, ale prawdopodobnie jest to wynik konkurencji w ekosystemach morskich, a także możliwość uniknięcia drapieżników i zajmują nowych niszach.

Art-nonged były pierwszymi zwierzętami, które stały się stałymi mieszkańcami lądowymi. Skamieniałe pozostałości tych przedstawicieli fauny znaleźli w Australii Zachodniej mają około 420 milionów lat.

Ręczny artystyczny przystosowany do życia na ziemi. Zanim wrócili na brzeg, mieli już lżejsze ciała i cienkie, mocne, które pozwoliły im się poruszać. Ich twarde zewnętrzne egzozyty zapewniły ochronę i pomogło utrzymać niezbędną wilgoć.

Pająki, wolność i szczypce - jedne z najwcześniejszych zwierząt lądowych. Niektóre z nich były gigantami, na przykład krewnym skorpionu Slimonia, które osiągnęły długość ciała około 2 m. Te stworzenia były nadal zbyt duże i ciężkie, a piesze nogi są bardzo małe, a zatem mieszkali w pobliżu zbiorników wodnych.

Problemy, które wystąpiły podczas ruchu do ziemi

Wczesne zwierzęta były radzeni z takimi problemami, jak ochrona wody, wymiana gazu, reprodukcja, a także fakt, że woda nie wspierała już ich organów przeciwko sile przyciągania. Zwierzęta zaczęły rozwijać właściwości ciała odpornych na wodę, krajowe systemy wymiany gazu, metody reprodukcji (które nie obejmowały wody), a także silne mechanizmy wsparcia ciała (endoszkielety i egzoszkielety), pozwalają im poruszać się na lądzie. Jednak nie wszystkie taksony fauny w ten sam sposób pomyślnie poradzili sobie z tymi problemami.

Ewolucja płazów

W okresie Devonian na ziemi zdominowały dwie główne grupy zwierząt. Pierwsi tetrapeods byli płazami, takimi jak ichtiorowane, które były również ściśle związane z rybami Vopastic, na przykład przez przedstawicieli wymarłych rodzajów Euspenopteron.

Mieli kilka funkcji, które wcześniej dostosowały ich do życia: mieli kończyny (z palcami), pozwalając im poruszać się wzdłuż dna małych zbiorników wodnych, na wymianę gazu, a także początek szyi. Ten ostatni jest ważny, ponieważ ziemski drapieżnik nie może polegać na przepływie wody, aby uzyskać jedzenie w ustach, więc jest zmuszony odwrócić głowę do zdobyczy. Kości w płasztach Ichtiaseg są prawie identyczne z kościami w kończynach wczesnych płazów.

Skull ichthiostages był podobny do czaszki pęcherza rybnego Euspenopteron, Ale wyraźna szyja oddzieliła ciało z głowy. Podczas gdy królewista miał cztery silne kończyny, kształt tylnych nóg sugeruje, że zwierzę nie spędziło całego czasu na ziemi.

Pierwsze gady i jajko owodowe

Jedną z największych ewolucyjnych innowacji okresu węgla (360-68 milionów lat temu) było jajko owodowe, które pozwoliły wczesne gady, aby zostawić siedliska przybrzeżne i kolonizują suche obszary. Jajko owodowe pozwoliły przodkom ptakom, ssakom i gadowi, aby pomnożyć na ziemi i zapobiec wysychaniu zarodkom w środku, dzięki czemu można było zrobić bez wody. Oznaczało to również, że w przeciwieństwie do płazów gady mogą wyprodukować mniejszy jaja w dowolnym momencie, ponieważ ryzyko śmierci Cub zmniejszyło się.

Najwcześniejsza data rozwoju jaj amniotycznych wynosi około 320 milionów lat temu. Jednak gady nie były poddawane znaczącym adaptacyjnym promieniowaniu około 20 milionów lat. Nowoczesne myślenie jest takie, że te wczesne amnioty wciąż spędzały czas w wodzie i poszli na brzeg, głównie na odroczenie jaj i nie jeść. Dopiero po ewolucji roślinożerców pojawiło się nowe grupy gadów, zdolne do stosowania obfitych kwiatowych różnorodności okresu węgla.

Wczesne gady należały do ​​odłączenia zwanego pułapką. Hilonomasi byli przedstawicielami tego składu. Były to małe zwierzęta z wielkością jaszczurki, z żółwiami płazów, ramionami, miednicą i kończynami, a także zębami pośrednimi i kręgami. Reszta szkieletu była gada. Wiele z tych nowych funkcji "gadów" jest również zauważalny w małych, nowoczesnych płazach.

Pierwsze ssaki

Główne przejście w ewolucji życia nastąpiło, gdy ssaki opracowane z jednego gadu. To przejście rozpoczęło się w okresie Perm (286 - 248 milionów lat temu), gdy grupa gadów, które obejmowały dymodony, dał początek "strasznych" teraptsides. (Inne duże gałęzie, Zerrophesides, zrodzone ptaki i nowoczesne gady). Te ssaki-gady z kolei spawiał Cycosnont, takich jak Trinakodon (Truxodon) w okresie triady.

Ta linia ewolucyjna zapewnia doskonałą serię skamieniałości przejściowych. Opracowanie kluczowych cech ssaków, obecność pojedynczej kości w dolnej szczęce (w porównaniu z kilkoma gadami) może być śledzona w historii skamieniałości tej grupy. Obejmuje doskonałe skamieliny przejściowe, Racynogonat oraz Morganucodon, którego dolne szczęki mają zarówno gad i ssaki z góry. Inne nowe funkcje znalezione w tej linii obejmują rozwój różnych rodzajów zębów (funkcja znana jako heteroodoniasis), powstawanie wtórnego nosa i zwiększenie docisku w dolnej szczęce. Stopy znajdują się bezpośrednio pod ciałem, promocją ewolucyjną, która miała miejsce w przodkach dinozaurów.

Zauważono koniec okresu Perm, być może największe zniknięcie masy. Według pewnych szacunków, do 90% gatunków umarł. (Ostatnie badania sugerowały, że to wydarzenie zostało spowodowane spadkiem w asteroida sprowokowanego zmiany klimatu.) W kolejnym okresie triady (248 - 213 mln lat temu), ocalały osoby po wymieraniu masowego zaczęły zajmować wolne niszy ekologiczne.

Jednak pod koniec okresu Perm były dinozaury, a nie ssaki-gady, które wykorzystały nowo dostępne niszy środowiskowe do dywersyfikacji w dominujących kręgowcach ziemi. W fluecherach morskich rozpoczął się proces adaptacyjnego promieniowania, co sprawiło, że ich najbogatszy gatunek ze wszystkich klas kręgowców.

Klasyfikacja dinozaurów

Jedną z głównych zmian w grupie gad dinozaura była w pozie zwierząt. Lokalizacja kończyn zmieniła się: wcześniej wykonywane po bokach, a następnie zaczęli rosnąć bezpośrednio pod ciałem. Miał poważne konsekwencje podczas przemieszczania, ponieważ pozwoliło wykonać więcej ruchów energooszczędnych.

Dinozaury lub "straszne jaszczurki" są podzielone na dwie oddziały, w oparciu o strukturę stawu biodrowego: Lizard-dodatnia i woultomomia. Poultomists obejmują Triceratops, Iguaneodon, Assholes i Stegosaury). Lizardos są dalej podzielone na teropów (na przykład, celofisis i Tyrannosaurus Rex) i kierownicy (na przykład Apatosaur). Większość naukowców zgadza się, że ptaki ewoluowały z dinozaurów Teropod.

Chociaż dinozaury i ich bezpośrednich przodków zdominowali naziemne ekosystemy świata podczas triasów, ssaki nadal rozwijały się w tym czasie.

Dalszy rozwój wczesnych ssaków

Ssaki są rozwijane Syneldes. Syneldes - jeden z dwóch wielkich gałęzi drzewa genealogicznego Amniota. Amnioty są grupą zwierząt, które charakteryzują się obecnością muszli, w tym gadów, ptaków i ssaków. Kolejna główna grupa amnotyna, diabsesa, obejmuje ptaki i wszystkie żywe i wymarłe gady, z wyjątkiem żółwi. Żółwie należą do trzeciej grupy amniotę - anapsid. Członkowie tych grup są klasyfikowane przez liczbę otworów w regionie czasowym czaszki.

Syntapsydy charakteryzują się obecnością dodatkowych otworów w czaszce za oczami. To odkrycie dało synapsydów (i podobnie jak diajespimy, które mają dwie pary otworów), silniejsze mięśnie muzyczne i najlepsze umiejętności gryźć, w porównaniu z wczesnymi zwierzętami. Pelikosaury (takie jak Dimetrod i Edafozavr) były wczesnymi synapsidami - były ssakami-gadami. Później synapsyduje terapeuta i Cycosnont, który żył w okresie triady.

Zinosnonts mają wiele charakterystycznych cech ssaków, w tym obniżoną kwotę lub całkowitą brakowości żeber lędźwiowych, które wiążą się z obecnością membrany - dobrze rozwinięte kły i wtórne niebo, zwiększyły rozmiar otworu wioślarskiego dentystycznego dla nerwów i naczyń krwionośnych w dolna szczęka, która wskazuje obecność wibracji.

Około 125 milionów lat temu ssaki stały się już zróżnicowaną grupą organizmów. Niektóre z nich byłyby podobne do dzisiejszego jednopasowego (na przykład na ścianie i echid), ale także udział w wczesnych mistrzostwach (grupa, która obejmuje nowoczesny kangur i opossy). Do niedawna uważano, że ssaki łożyska (grupa, do której większość żywych ssaków) miał późniejsze pochodzenie ewolucyjne. Jednak ostatnie wykryte skamieniałości i dane DNA wskazują, że ssaki łożyska są znacznie starsze, a ewentualnie opracowuje ponad 105 milionów lat temu.

Należy pamiętać, że ssaki próbki i łożyska zapewniają doskonałe przykłady konwergentnej ewolucji, gdzie organizacje, które nie są szczególnie ściśle związane, opracowały podobne formy ciała w odpowiedzi na podobne oddziaływanie na środowisko.

Jednak pomimo faktu, że ssaki miały fakt, że wielu rozważa "Promocja", były nadal drugorzędnymi graczami na scenie światowej. Kiedy świat weszł do okresu jurajskiego (213 - 145 milionów lat temu), dominujące zwierzęta na lądzie, w morzu, w powietrzu były gadami. Dinozaury, liczne i niezwykłe niż podczas triasów, były głównymi zwierzętami ziemnymi - krokodyle, ichtiosaurics i plesiosaurów prowadził morze, a powietrze zachowało się z pterozaurami.

Archeopterix i ewolucja ptaków

W 1861 r. Intrygujące skamielina odkryto w jurajskim wapieniu Solnhofen na południu Niemiec, źródło rzadkich, ale wyjątkowo dobrze zachowanych skamieniałości. Skamielina wydawała się łączyć funkcje zarówno ptaków, jak i gadów: gad szelek, wraz z wyraźnym odciskiem palca.

Podczas gdy Archeopterix został pierwotnie opisany jako gad gada, uznano za formę przejściową między ptakami a gadami, co sprawiło, że zwierzę z jednym z najważniejszych skamieniałości. Do niedawna była to najwcześniej słynne ptaki. Ostatnio naukowcy zdali sobie sprawę, że archeopteryks ma większe podobieństwo z maniratorami, grupą dinozaurów, która obejmuje znoszone przedsiębiorstwa z "Jurajskim Parku" niż z nowoczesnymi ptakami. Zatem Archeopterix zapewnia silne połączenie filogenetyczne między tymi dwoma grupami. Ptaki kopalne znaleziono w Chinach, które nawet starsze archeopteryix i inne otwory ptórowanych dinozaurów wspierają teorię, że teropods opracowali pióra do izolacji i termostatu, zanim ptaki użyto ich do lotu.

Bliższe badanie wczesnej historii ptaków jest dobrym przykładem koncepcji, zgodnie z którą ewolucja nie jest ani liniowa lub progresywna. Linia ptaków jest niepodważalna, a wiele "eksperymentalnych" form jest objawianych. Nie wszyscy osiągnęli możliwość latania, a niektórzy spojrzali na wszystkie jak nowoczesne ptaki. Na przykład, mikrosforia GUI, która, najwyraźniej była życiem zwierzęciem i miała asymetryczne pióra lotu na wszystkich czterech kończynach, odnosi się do dromosauridów. Archeopterix nie należał do rodowodu, z którego rozwinęły się prawdziwe ptaki (Neorithes), ale był członkiem wymarłych ptaków EnantyZ (Enanciornitki).

Koniec ery dinozaurów

Dinozaury rozprzestrzeniają się na całym świecie w okresie jurajskim, ale w kolejnym okresie kredowym (145 - 65 milionów lat temu) zmniejszyono ich różnorodność gatunków. W rzeczywistości wiele z typowo mezozoicznych organizmów, takich jak amonity, białe, ichtiozaurów, plesiosavra i pterozaurów, w tym czasie spadły, mimo że nadal wygenerowali nowe gatunki.

Występowanie roślin kwitnących podczas wczesnego okresu kredowego spowodowało duże promieniowanie adaptacyjne wśród owadów: pojawiły się nowe grupy, takie jak motyle, ćmy, mrówki i pszczoły. Owady te wypłynęły nektar z kwiatów i wykonywane jako zapylony.

Masowy wyginięcie na końcu okresu kredowego, 65 milionów lat temu, zniszczone dinozaury wraz z wszelkimi innymi zwierzętami gruntowymi ważącymi ponad 25 kg. Położyła drogę do rozszerzenia ssaków na lądzie. W morzu w tym czasie ryba ponownie stała się dominującą taksonem kręgowców.

Nowoczesne ssaki

Na początku paleoceński (65 - 55,5 mln lat temu) świat pozostał bez zwierząt opartych na ziemi. Ta wyjątkowa sytuacja stała się punktem wyjścia dla dużej ewolucyjnej dywersyfikacji ssaków, które były wcześniej nocnymi zwierzętami z małych gryzoni. Pod koniec epoki przedstawiciele fauny zajmowały wielu wolnych niszach ekologicznych.

Najstarsze potwierdzone skamieniałości naczelnych ma około 60 milionów lat. Wczesne naczepy ewoluowały z starożytnych nocnych insektywów, coś w rodzaju ziemistości i przypominał lemury lub dług. Byli prawdopodobnie zdrewnymi zwierzętami i mieszkaniami w lasach tropikalnych lub subtropikalnych. Wiele ich charakterystycznych cech pasuje do tego siedliska: ręce przeznaczone do przechwytywania, obracających się stawów barkowych i stereoskopowej wizji. Mieli również stosunkowo duży rozmiar mózgu i pazury na palcach.

Najwcześniejsze znane skamieniałości większości nowoczesnych oddziałów ssaków pojawiają się w krótkim okresie podczas wczesnego Eocenu (55,5-37,7 mln lat temu). Obie grupy nowoczesnych zwierząt uniwersalnych - człowieka i kradzieży (odłączenie, do którego obejmuje krowy i świnie) oraz nienaruszalność (w tym konie, rhinov i Tapirov) stały się szeroko rozpowszechnione w całej Ameryce Północnej i Europie.

Jednocześnie, gdy ssaki były zróżnicowane na lądzie, wrócili do morza. Przejścia ewolucyjne, które doprowadziły do ​​Chin uważnie badane w ostatnich latach z rozległymi wynikami skamieniałymi z Indii, Pakistanu i Bliskiego Wschodu. Te skamieliny wskazują na zmianę z mezonionów naziemnych, które są prawdopodobnymi przodkami wielorybów, do takich zwierząt, takich jak ambulocety i prymitywne wieloryby, zwane archaeceniem.

Trend w kierunku bardziej fajnego globalnego klimatu, który miał miejsce w epoce oligoceńskiej (33,7-22,8 mln lat temu), przyczynił się do pojawienia się ziołów, które powinny rozprzestrzeniać się na rozległe łąki podczas kolejnego miocen (23,8 - 5,3 mln lat temu). Ta zmiana roślinności doprowadziła do ewolucji zwierząt, takich jak więcej nowoczesnych koni, z zębami, które mogły poradzić sobie z wysoką zawartością krzemionki w ziołach. Trend chłodzący klimatyczny wpłynęły również na oceany, zmniejszając liczbę marinowych planktonów i bezkręgowców.

Chociaż dane DNA wskazują, że homindy wyewoluowały podczas oligoceńskiego, obfite skamieniałości nie wydawały się mioceński. Homindy, na ewolucyjnej linii prowadzącej do ludzi, po raz pierwszy pojawiają się w kronikach skamieniałości w Pliceński (5,3 - 2,6 mln lat temu).

Podczas całego plejstocenu (2,6 mln - 11,7 tys. Lata temu) było około dwudziestu cykli zimnej epoki i ciepłych okresów membranowych w odstępach około 100 000 lat. W epoce lodowcowej lodowce zdominowali krajobraz, śnieg i lód rozprzestrzeniały się na nizinach i przewieziono ogromną ilość ras. Ponieważ na lodzie było dużo wody, poziom morza spadł do 135 m niż teraz. Szerokie mosty mielone pozwoliły przenosić rośliny i zwierzęta. W ciepłych okresach, duże obszary znów rozbudzały pod wodą. Te powtarzające się epizody fragmentacji środowiskowej doprowadziły do ​​szybkiego adaptacyjnego promieniowania wielu gatunków.

Golocen jest obecną erą czasu geologicznego. Kolejny termin, który czasami jest czasami używany jest antropoceński, ponieważ jego główną cechą jest globalne zmiany spowodowane przez działalność człowieka. Jednak ten termin może być wprowadzony w błąd - Nowoczesne osoby zostały już stworzone na długo przed rozpoczęciem Ery. Epoch Holocene rozpoczął się 11,7 tys. Lat temu i kontynuuje do dziś.

Kiedy ocieplenie przyszedł na Ziemi, Tundra straciła drogę do lasów. Jako zmiany klimatyczne, bardzo duże ssaki, które przystosowane do silnego zimna, takie jak mamut i wełniany nosorożec. Ludzie niegdyś zależni od tych "Mega Ssaków" jako głównego źródła żywności, przełączone na mniejsze zwierzęta i zaczęły montować rośliny, aby uzupełnić swoją dietę.

Dowody pokazują, że około 10 800 lat temu klimat przeszedł ostry zimny skręt, który trwał od kilku lat. Lodowce nie wróciły, ale było niewiele zwierząt i roślin. Ponieważ temperatura zaczęła się odzyskać, populacja świata zwierząt wzrosła, a pojawiły się nowe typy fauny, które istnieją dzisiaj.

Obecnie ewolucja zwierząt trwa, ponieważ powstają nowe czynniki, które zmusili przedstawicieli świata zwierząt, aby dostosować się do zmian w środowisku środowiskowym.