Kentrozavr

Jego uderzające dekoracje zazdrością nawet największymi dyktatami naszych dni. Zapinane płyty liściastych przed frontem bliżej miednicy płynnie przeszedł do rzędów ostrych kolców. Dlatego nazwa łacińska Kentrosaurus Pochodzi z dwóch starożytnych słów greckich - kolczasty jaszczurka. Długość statków na końcu ogona osiągnęła siedemdziesiąt centymetrów, co wiązało się z mobilnością stanowiły prawdziwe zagrożenie dla proporcjonalnych drapieżników.

Czas i miejsce egzystencji

Na końcu okresu jurajskiego były Bentroezavra, około 155,7 - 150,8 mln lat temu (Kimmerjsky Tier). Były wspólne na terytorium nowoczesnej Tanzanii.

W trójwymiarowej scenie amerykańskiego projektanta Frank Denot Centrozavr bardzo podnosi broń.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz znany jest jedynym gatunkiem - Kentrosaurus Aethiopicus, W związku z tym jest typowy.

Pierwsze pozostałości Kentrozavrov odkryto przez niemiecką wyprawę w formacji Tanzańskiej TENAGUR w 1909 roku. 24 lipca 1910 r. Szef wyprawy, Werner Yansen, zidentyfikował przedstawiciel Sub-pociąg. Jego kolega-paleontolog, a także członek tej kampanii Edwin Hennig opisał centro gorści w 1915 roku. Na początku artykułu wspominaliśmy już o tym, jaki sposób naukowiec wybrał taką nazwę. Jeśli chodzi o nazwę Aethiopicusa typu, tłumaczy jako amharski i formalnie oznacza pochodzenie afrykańskie.

Podczas wyprawy odkryto około 1200 różnych kości stołowych, ale nie było możliwe wykrycie wystarczającej ilości kompletnych szkieletów. Mimo to łączy się wiele kości, które pozwoliły naukowcom w pełni przywrócić wygląd testu. Wśród nich był prawie pełny ogon, część biodra, kilka połączonych kręgów rdzeniowych i fragmentów kończyn jednego zwierzęcia. Byli to, którzy tworzyli rdzeń rekonstrukcji Yanesen, który po montażu był wystawiony w Berlinie Muzeum Nauk Przyrodniczych.

Niestety część "tysięcznej kolekcji próbek" Centrozavrov została zniszczona podczas ogromnych ataków powietrza II wojny światowej. Po tym, jak uważano, że czaszka, kręgosłupa i wiele innych fragmentów głównej wystawy zostały utracone lub zniszczone. Jaka była radość The Museum Handers, kiedy dziesiątki lat, wszystkie z nich zostały znalezione w zwykłym pudełku w szafie piwnicy. Najwyraźniej ktoś zdołał zająć się zachowaniem pozostałości pokoju testowego w trudnym momencie.

W 2006 i 2007 r. Przebudowa Yanesena została prześwietlona i została już ponownie zebrana w postawie, biorąc pod uwagę nowoczesne badania. Teraz cała baza materiałów ocalałych, z których liczba ma około 350 elementów, jest przechowywany w Berlinie Muzeum Nauk Przyrodniczych. Inny częściowy szkielet numeracja około 50% kości kopalnych Kentrozavy jest wystawiony na Uniwersytecie w Tubingham.

Należy również zauważyć, że w 1914 r. Amerykański paleontolog Charles Gilmore odkrył fragmenty gatunków Stegosaurus Longyspinus, które zostały zaproponowane jako amerykański widok testaktyny. Ale teza została odrzucona przez masę naukowców, a widok na ten dzień należy do sznurka.

Budowa ciała

Długość ciała Kentrozaurusa osiągnęła 4,5 metra. Wysokość wynosi do 2 metrów biorąc pod uwagę kolce. Ważył do 670 kilogramów.

Jest to jeden z najmniejszych stegozaurów i, w wyniku czego jeden z najbardziej mobilnych. Przeniósł Centrozavr na cztery nogi. Tył był znacznie dłuższy i silniejszy niż przód, odzwierciedlający właściwości przodków stento. Niewiele więcej niż połowę długości ciała jest podawana do elastycznego ogona.

W związku z tym środkiem masowym ma niestandardową pozycję dla zwierząt czworonożnych. Punkt jest przed miednicą i bardziej specyficznymi, na przykład dwunożnych ornitopodów. Jednak lokalizacja piwa Kentrozaurusa, głęboko dostarczana do regionu miedniczego zazwyczaj dla czteronożnych stegozaurów i nie oznacza całkowitego transferu obciążenia na tylnych kończynach podczas jazdy. Dlatego przypuszczalnie może stać na dwóch nogach, aby zdobyć gałęzie drzew.

Kentrozavr posiadał małą głowę przymocowaną do stosunkowo krótkiej szyi. Skrzynka czaszkowa była praktycznie niewidoczna na tle zaokrąglonego ciała.

Teraz przejdź do głównych cech jaszczurki afrykańskiej bariery. Z tyłu szyi do miednicy przeszedł palety kostne. Były mniej szerokie i bardziej wydłużone niż Stegnosaurus. Bliżej tona pomieszczenia testowego, płyta płynnie przekazywała ostrych kolców, palenie par przez interwały aż do końcówki ogona.

Tagomizer (ograniczenia ochronne na końcu ogona, charakterystyczne dla stegozaurów) poważnie różniło się od projektu z oryginalnego stegozaurów składać się z pary kolców rozbieżnych pod ostrym kątem. Długość tych kolców osiągnęła 71,3 cm.

Ogon składający się z 40 kręgów był bardzo ruchomy. Dzięki tej nieruchomości Kentrouzaw mógł je swobodnie machać, napędzany przez aroganckich drapieżników, aw krytycznym zamieszaniu uderza tagomizer.

Ostatnie (2011) Badania niemieckiego Paleontologa Henry`ego Malla zawierają obliczenia, w których prędkość ogona ogona może sięgnąć do 144 km / h. Średnia prędkość zakresu w pracy - 72 km / h. Jest to wystarczająco dość, aby zastosować tagomizator (a nawet bez niego) znaczące szkody dla przeciętnego teropa.

Włoski Creator Fabio Pastor oferuje nam jasny kolor centroganu.

Szkielet Kentrozava

Zdjęcie przedstawia wystawę gatunków Kentrosaurus Aethiopicus z kolekcji Berlina Muzeum Nauk Przyrodniczych (Niemcy).

Poniżej jego czaszki z bliska.

Moc i styl życia

Podobnie jak wszystkie stegozaurydowie, warknął Centrozavr karmił wyjątkowo warzywo jedzenie. Struktura zębów pokazuje, że jego dieta była podobna do racji oryginalnego stegozaura: głównie roślinność o niskiej prędkości, miękkie liście i igły. Mógł osiągnąć główne gałęzie drzew, dostając się na tylne kończyny. Żołądek poszedł i bardziej wyrafinowany edukację, taki jak kwiaty i owoce, pełne stałego ciepłego klimatu.

Sądząc po pobliskich pozostałościach, United w dość dużych stadach. Byli więc znacznie wygodniejsze do broniącej przed niedoczesnymi drapieżnikami. Przewijana grupa Kentrozavrov była dość zdolna do przeciążenia jakichkolwiek małych lub średnich teropów. Wśród wrogów kłujących dinozaurów wyróżniały się przez deft Elafrozavr, stemplowanie przez latarnie Tanzanii w poszukiwaniu górnictwa światła. Nie mniej Grozny wróg był weter.

Kentosaur i Stegruzavr

Kentrozavr był znacznie mniejszy niż stegozaurus, również palarnia i osiągnęła długość tylko 2,5 metra (8 stóp). Wśród resztek opóźnień, wydobytych w Tanzanii w lokalizacji Tenagur, było wiele form powszechnych z północnoamerykańskim i wcześniej znalezionym w formacjach Morrison na wschodnich stokach Rocky Mountains. Oznacza to, że dwa terytoria usunięte z siebie były podobne warunki geograficzne i klimatyczne w tamtych czasach i były częściami jednego kontynentu. Kentrozavr jest afrykańskim krewnym Stegnosaurus. Znacznie mniejsze i smukłe zwierzę, a "broń", zdobione, było zupełnie inne.

Cechy

Na szyi, ramiona i przód pleców były wąskimi płytkami. Za nimi po tyłu pleców i na ogonie, aż jego koniec poszedł imponujące rozmiary kolców. Kolejna para skoków wystawiała się na boki w obszarze miednicy zwierząt. Wydaje się, że nikt nie ma wątpliwości, że te kolce i płyty serwowane wyłącznie do ochrony i nie były używane jako termostatory, takie jak Stegegaurus. Kolejna różnica od Stegnosaurusa: brak długich procesów kręgosłupa na sacats i sąsiednich kręgach, a to oznacza, że ​​centroozaur nie mógł wstać na tylnych nogach.

Umysł nie jest najsilniejszą cechą

Płyty płytowe były wystarczająco wąskie, a jego kolce były mistyczną bronią. Kentosaurowie były powolne i głupie stworzenia. Długi udo, lepszy od wielkości reszty tylnej nogi, wskazuje, że nie zostały zaadawane do biegania. W czaszce nie było zbyt dużej przestrzeni dla mózgu. Pomimo niesamowitego wyglądu, centrozavr spokojnie Pubish, picie paproci, roślin iglastych, segregatywy i belfer bezzębny, a następnie posortował jedzenie małymi rdzennymi zębami. Podobnie jak inni przedstawiciele Stentora, Centrozavra może żyć stada.