Bahiliasavr

Zadowolony

Czas i miejsce egzystencji
Rodzaje i historia wykrywania
Budowa ciała
Moc i styl życia
Najdłuższy z dinozaurów Thermopods

Formacje północnoafrykańskie dały kilku gigantycznych nauki teropod. Uważny rodzaj jest nadal w cieniu bardziej wybitnych rodaków, takich jak Carcharodontosavr i SpinoSaurus. Nazwa łacińska Bahariasaurus Pochodzi ze starożytnego greckiego słowa "jaszczurka" i arabska "baharia". Jest to nazwa egipskiej oazy, a jednocześnie formacja, w której odkryto prehistoryczne jaszczurkę.

Czas i miejsce egzystencji

W wczesnym i późniejszym okres temu znajdowały się Bahrariazavra, około 113 - 93,9 mln lat temu (Albian i Senomansky Toster). Zostały dystrybuowane na terytorium nowoczesnego Egiptu, Maroko, Algierii i Nigru.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz znany jest jedynym gatunkiem - Bahariasaurus Ingens, W związku z tym jest typowy.

Skamieniałe resztki Bahariavas zostały odkryte przez Richarda Marcgraf, Huntera skamieniałego, w Oasis Baharii (około 320 km od Kairu, Mukhafase Matruh, Egipt) w 1911 roku. Rasy odnoszą się do formacji senomanii Baharii.

Opisany baharisaurus w 1934 roku. Słynny niemiecki paleontolog Ernst Str. Na początku artykułu wyjaśniliśmy ogólną nazwę baharisaver. Ingenowie nazwy gatunków jest tłumaczone z łacińskiego jako "ogromne". Nie trudno odgadnąć, że imponujące wymiary dinozaurów odzwierciedlają w nim.

Holotyp otrzymał etykietę HM 1922 x47. Obejmuje 2 grzbiet i 3 kręgi sakralne, łuk kręgosłupa, część krawędzi, kości łonowej i zbliżonej kość. Oprócz niego istnieje kilka mniejszych rozproszonych fragmentów, w tym z formacji przez kogoś (Maroko i Algieria) i Grupa Tagh (Niger).

Crawing Bahrariazavr wykonywane przez amerykańskiego artysty Dinosaur Nobu Tamura.

Ponadto, słabo uznane pozostałości z tworzenia alkantaru (północno-wschodniej Brazylii) są tymczasowo rankingowe. Najprawdopodobniej należą do innej taksonu. Niestety, wszystkie skamieliny pozostałości z Oasis Baharia zostały zniszczone podczas II wojny światowej (Bombardowanie w Monachium w 1944 roku). Eksperci czekają na nowe odkrycia.

Budowa ciała

Długość ciała Baharisaver osiągnęła 11,9 metra. Wysokość wynosi do 4 metrów. Ważył do 4 ton.

Drapieżne dinozaury zostało przeniesione na dwie silne nogi. Lobo Długość kości - 1,03 m. Nie różnił się wyjątkowymi cechami prowadzącymi, ale najprawdopodobniej było nieco ruchome wiele teropodów o podobnych długościach.

Odważniki nie były. Biorąc pod uwagę, że Bahariazaurus przeglądający niektóre wspólne funkcje z Deltadromeus (Deltadromeus), możliwe, że były dobrze rozwinięte. Z drugiej strony, absolutnie nie jest konieczne, ponieważ supergigant teropods są zazwyczaj charakterystyczne dla małych kończyn górnych. I bahrariazavr znacznie przekroczył wielkość Deltadrome.

Niestety, czaszka nie została również znaleziona, więc do tej pory tylko można odgadnąć o swojej strukturze. Ogólnie rzecz biorąc, najprawdopodobniej posiadał podłużną formę i był wyposażony w rzędy ostrych zębów, podobnych do tych w Deltadrome.

Ostatnio Torso Dinosaur był wydłużony i stosunkowo lekki. Długość największego kręgów HM 1922 x47 - 20 cm. Tradycyjnie, dla oferopodów zdobyczy, ukończył długi ogon. Ogólnie rzecz biorąc, baharijaver był doskonale uzbrojony i prawdopodobnie, dość uniwersalny olbrzymi teropod.

Pozycja filogenetyczna jest zdecydowanie nie zdefiniowana. Jego przypisywany karkarodontosavidy, a nawet do Tirannozaurów. Jednak bliskość Deltadrome pozwala raczej połączyć je w oddzielną rodzinę - Bahiariazavrida. Istnieje również alternatywna wersja: oba należą do rodziny Naazavride. Wielu autorów baharisavr przyznają nomen dubium. Wskazano również, że może być synonimem Deltadrome.

Moc i styl życia

Pod koniec kredowego okresu północnego afrykańskiego sprężyny zostały wybrane przez endemiczne zauropod. Przezroczyste rzeki i jeziora zostały spełnione przez ryby przed transfuzjąm słońca, mięczaków i innych bezkręgowców. Elastyczne krokodyloryfy również opuściły swój znak na piaskach kredowych. Ale najważniejsze warunki te przyczyniły się do wyglądu w pobliżu bardzo dużych teropodów. Jeden z niego stał się baharisavr.

Pomimo imponującego rozmiaru, było inaczej w łatwości struktury i najprawdopodobniej był dość ruchomy. Być może znacznie bardziej ruchomy niż sąsiedni spinozaur (SpinoSaurus) i Carcharodontosaurus (Carcharodontosaurus). To założenie zostanie zarzute, jeśli związek z Deltadrome jest naprawdę potwierdzony.

Niestety, czaszka zwrotu Bahariraya nie została znaleziona, i możemy tylko odgadnąć swoją dietę. Jednak w każdym przypadku były dość duże zwierzęta. Możliwe, że był polujący przez Paralititans (Paralititan), Egyptosaurus (Egyptosaurus) i jeden bardziej słabo zidentyfikowany Zaauropod (tymczasowo CF. DiCraeosaurus Sp.).

Para liści bachirazavrov z pod stopami dorosłych paralititan. Autor: Fińska Paleochoman Tuomas Koyvurinna.

Ale tutaj jego zainteresowania skrzyżowane z innym gigantycznym teropodem, Carkarodontosavrome. Jeśli drapieżniki naprawdę żyli jednocześnie, poważne konflikty mogły regularnie powstać między nimi. Z drugiej strony Baharijaver może okresowo poszukać żywności w pobliżu zbiorników. Poluj na krokodylorfy (na przykład Elosuchus) i żółwia.

Kolejna ilustracja zaproponowana przez Todd Marshall.

Tutaj jego ścieżki mogłyby przejść przez gigantyczny spinozaur, dość gotowy do ochrony ich terytorium. Czy Baharijavar może korzystać z względnej mobilności, częściowo specjalizują się w teropach mniejszych rozmiarach, które w tych miejscach było nadużycie.