Troodon

Słynny mały teropod z objętościowym mózg jest faktycznie badany bardzo źle. Wynika to z niewielkiej liczby pozostałości kopalnych i ich fragmentu. Nazwa łacińska Troodon Pochodzi z pary starożytnych greckich słów - zraniony ząb. W końcu dinozaur użyto niezwykłych narzędzi do drapieżników: krawędzie każdego zęba były wyposażone w niezwykle duże zęby.

Czas i miejsce egzystencji

Troodones istniał na końcu okresu kredowego, około 77,5 - 69 milionów lat temu (od środka Campane na początku Maastricht Yarusa). Zostały dystrybuowane w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Kanady.

Klasyczna rekonstrukcja artystyczna Troodon z znaczącym wyglądem.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz ogólnie przyjęto jedyne gatunki - Troodon Formosus, W związku z tym jest typowy. Jednak nadal są co najmniej dwa kontrowersyjne, a mianowicie Troodon Inafalis (przez długi czas Stenonichozavr) oraz Troodon Asmiamerykańska.

Ze względu na skrajną fragmentację pozostałości, historia ich identyfikacji jest dość mylona. Pierwszy opis Troodon został wyprodukowany przez amerykańskiego biologa Josepha w 1856 roku. Praca opiera się na jedynym zębie odkryte wcześniej w formacji rzeki Judith (Montana, Stany Zjednoczone). Na początku artykułu wyjaśniliśmy nazwę ogólną Troodon. Nazwa gatunków Formosus jest tłumaczona z łacińskiego jako "piękna" i odzwierciedla elegancką strukturę. Holotyp ma etykietę Ansp 9259. Na tym znaczeniu, przez długi czas Troodon nie mógł nawet klasyfikować w przybliżeniu, ponieważ wtedy, na świcie paleontologii, rodzina Troodontid była ogólnie nieznana.

W autostradzie, Leida umieściła Troodon do jaszczurek, jednak w 1901 r. W 1901 r. Węgierski naukowiec Franz Nopcha odnosi się do dinozaurów, a mianowicie megalosauridów. W latach było tradycyjne zjawisko, aby przypisać wszystkie słabo zidentyfikowane teropody do tej rodziny.

Zamieszanie z Troodonem kontynuowano w 1924 roku. Amerykański paleontolog Charles Gilmore zasugerował, że ząb należy do PAKYOPHALAOSASVRID Stegoceras (Stegoceras). Niektóre podobieństwa w strukturze zębów Troodon i roślinożernych naprawdę mają miejsce. W ramach tej wersji Stocerass stał się młodszym synonimem Troodon (bo został nazwany nieco później). Tak więc przez dwie dziesięciolecia uznano za jedno z narodzin Pakhiceofalosaurov, dinozaurów Herbivan z grubą czaszką i oparte na jej podstawie, rodzina trójodontidów została przydzielona.

Jednak w 1945 roku. Amerykański kanadyjski paleontolog Charles Matrum Sternberg odrzuca hipotezę o przynależności do Troodon do Pakhiceofalozaurów. Na podstawie znacznego podobieństwa zębów z innymi drapieżnikami dinozaurów Troodon został ostatecznie przypisany ściśle na terytorium. Zatem rodzina Troodontude jest całkowicie przeniósł się do nich, a na pozostałe Pakhiceopalosaurov, w tym Storezeress, nowa rodzina została przydzielona - Pakhiceofalosaurids.

Klapka przykładu wykonania Troodon z Argentyńskiego Paleochmana Gabriela Lio. W rzeczywistości jest to nic innego jak założenie, bo nie znaleziono znaków piór.

Krótko, zanim zdarzyło się to kolejne ważne odkrycie. To samo Sternberg w 1932 r. Podstawa materiału znalezionego w obszarze Berry Creek (formacja Park Dinozaurów, Alberta, Kanada, opisała nazwę wallsonichozavr (widok StenonyChozaur Inequalis). Później zauważa jakiś rodzaj relacji z Troodonem. Następnie w 1969 r. Kanadyjska paleontolog Dale Russell opisuje nowe znalezisko z tej samej formacji - bardziej kompletny szkielet dezinowni.

Następnie była stroma turysta: w 1987 r., Kanadyjskiego paleontologa Philip Carri Reklasyfikowany Tsaksos Stenonichosaurus (StenonyChosaurus Inaqualis), poliodontozaur (Polyodontosaurus Grandis) oraz Pectinodon (Pectinodon bakkeri) Jak młodsi synonimy Troodon (Troodon Formosus). Ustalenia te były wspierane przez dużą liczbę naukowców. Tak więc, kilka gatunków połączono na podstawie dość wąskiego kryterium - zębów.

Ale to tylko przecinek w historii, ponieważ już w 1990 roku, sam Karry przyznaje, że niektóre kopie mogą należeć do zupełnie różnych rodzajów. Obecnie jest oczywiste, że potrzebne są dalsze badania Troodon i nowych, bardziej kompletnych próbek. Tylko mogą pozwolić na wszystkie rodzaje odpowiednich ewolucji.

Budowa ciała

Długość ciała Troodon osiągnęła 2,4 metra. Wysokość wynosi do 1 metra. Ważył do 50 kilogramów.

Dinozaur obok mężczyzny.

Przeniósł teropod na dwóch długich nogach. Dzięki nim i światłem kompleks wyróżniał się wysoką prędkością ruchu, która pomogła mu na polowaniu. Odreśnienie zostały opracowane i teoretycznie mogą być używane do manipulowania przedmiotami w życiu codziennym.

Niestety, struktura czaszki Troodon pozostaje w pełni otwarta, dlatego istnieją różne rekonstrukcje w literaturze. Podstawą jest fragmenty byłego przechyłości. Na nich możemy powiedzieć, że Troodon ma duże gniazda oczu i rozwinięty lornetarny wzrok. Szczęki były wąskie i długie. Zęby były małe i posiadały niezwykłą strukturę.

Zęby na nich mogą wskazywać na obecność żywności roślinnej w diecie lub po prostu o niestandardowym dla takich drapieżników. Należy zauważyć, że kształt zębów, liczba i lokalizacja zębów zależała od wieku i lokalizacji w szczęce.

Zwracamy uwagę na dużą ilość mózgu dinozaurów, który może również świadczyć na korzyść szerokiej specjalizacji. Blokowanie korpusu dinozaurów było lekkie i kompaktowe, podkreślając swój model szybkiego. Zakończył się długim cienkim ogonem wymaganym do równowagi podczas poruszania się na dwóch nogach. Ogólnie rzecz biorąc, Troodon był elastyczny szybki myśliwy, doskonale wpisany w swojej naturalnej niszy.

Szkielet Troodona

Zdjęcie przedstawia wystawę typu Troodon Formosus, wystawiony w Muzeum Reddard (Montana, Stany Zjednoczone). Hipotetyczna scena ataku na młodą roślinożerną orodromeus (orodromeus).

Poniżej znajduje się zrekonstruowana czaszka z ekspozycji Muzeum Dinosaur Philip Carrie (G. Grand Prairie, prowincja Alberta, Kanada)

Moc i styl życia

Małe dinozaury Troodones były szeroko rozpowszechnione w Ameryce Północnej z południa do Alaski, a ich depozyty znajdują się w dość różnych kompozycjach rasy. Na podstawie dostępnych danych możemy powiedzieć, że mogli żyć w powiększach rzek, na równinach w pobliżu jezior, na szerokich łąkach, w lasach, u podnóża i innych obszarach z dość bogatą roślinnością. Ten ostatni nie tylko dostarczył im zdobycz, ale to było wspaniałe schronienie.

Co więcej, w oparciu o strukturę zębów, zakłada się, że wrażliwy udział ich diety był warzywny, to znaczy Troodones może być omnivore. To założenie nie ma jeszcze monolitycznej fundamentu, ale istnieje wiele znaków pośrednich. Rzeczywiście, jazwed zęby znajdują się w niektórych dinozaurach wegetatywnych. Troodones mogą złożyć miękkie owoce i łodygi odżywcze. Ale bez względu na to, czy spożywają formy roślinne, czy nie, z dużym prawdopodobieństwem spektrum ich jedzenia było całkiem szerokie. Może być małe jaszczurki, węże, ssaki, płazy, a nawet owady.

W powstawaniu rzeki Judith, płazy są reprezentowani na kilku gatunkach, w szczególności prehistoryczne salamandry Gabrosaurus (Habrosaurus) i Scalipheton (Scaferpeton). Jaszczurki są również obfitują, wspominając o hamowlach (Chamops) i Paraderma (Paraderma).

Ptaki i ich gniazda mogą również podlegać nalom głodnym trododonom. Byli w stanie polować na dinozaurów, na przykład na szybkich, ale bezbronnych parowaniach stalowych i stalowych Cavalo. Sądząc przez pozostałości Troodonon Alaski był większy niż ich południowy facet, który można wyjaśnić mniejszą liczbą konkurentów w tej dziedzinie. W konsekwencji Troodontydy polowali większe zwierzęta.

We wszystkich znakach te dinozaury umieszczają jajka.

Na zdjęciu szacowany skamieniały kładzie Troodones, składający się z pary tuzinów. Jest wystawiona w Muzeum Rocky Mountains (G. Bozmen, montana, Stany Zjednoczone).