Superzavr

Przyzwoita i dźwięczna nazwa otrzymała najdłuższy dinozaur w historii Ziemi. Tak, i został znaleziony w jednej z najbardziej znanych formacji - Morrison. Znaczna lista lokalnych gigantów została ponownie zaktualizowana. Nazwać Supersaurus Pochodzi z łacińskiego słowa "wyższa" i starożytna grecka "jaszczurka". Jak łatwo odgadnąć, odzwierciedla imponujące wymiary północnoamerykańskiego Zaauropod.

Czas i miejsce egzystencji

Na końcu okresu jurajskiego było Supersaarary, około 156,3 - 146,8 mln lat temu (Kimmerjsky i Titon Taruses). Wested na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki w stanach Colorado i Wyoming.

Zderzenie nadzoru z drapieżnym teropem (przypuszczalnie Torvozaur) na obrazie meksykańskiego artysty Louis Reya.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz znany jest jedynym gatunkiem - Supersaurus Vivianae, W związku z tym jest typowy.

Skamieniałymi resztkami nadzorczy zostały odkryte przez amerykańskiego paleontologa James Jensen w Dreary Mesa Kariera (Colorado, USA) w 1979 roku. Rasy odnoszą się do szerokiej tworzenia Morrison (paczka pędzla-baisyn), długi znany z jego olbrzymich okazji. Pierwszy opis Supersuba zaprezentował sam Jensen, ściśle zaangażowany w Paleobiota Morrison i opisał kilka kolejnych lokalnych dinozaurów.

Na ilustracji hiszpańskiego artysty Raul Martin, potężny przód Supersavrov jest naprzód.

Na początku artykułu wyjaśniliśmy ogólną nazwę olbrzymiego dyplodocydu. Nazwa gatunku Vivianae jest podana na cześć Vivian Jones, która otworzyła miejsce wykopalisk suchej Mesy. Popper Superzaurus, Skapulakoroid Long 2,44 m, otrzymał etykietę OBU 5500 (teraz zmieniono na OBU 12962).

Oprócz niego odkryto kilka kolejnych próbek, również odnosi się do tego rodzaju. Ponadto pozostałości dwóch kolejnych zaauropodów zostały wyodrębnione w tej samej lokalizacji. W 1985 r. W jednej pracy z Superzavr James Jensen, opisałem i przydzielałem ich do niezależnego rodzaju.

Pierwszy, wydobyty przez Jensen w 1979 roku, został nazwany Ultrasavrome (pogląd Ultradaurus Macintoshi). Jednak później nazwa jest już zatrudniona: dwa lata temu, w 1983 r. Otrzymał South Korean Zaauropod znacznie bardziej skromniejsze rozmiary. Dlatego w 1991 roku inny amerykański paleontolog, George Olshevsky, zmienia go Ultrasauros (odpowiednio, widok Ultradauros Macintoshi), w rzeczywistości dotykając tylko końca. Później, w 1996 roku jego niezależność została obalona, ​​a dinozaur przypisano super smakowi.

Drugi, odkryty przez Jensen w 1972 roku, otrzymał nazwę Destylozaur (pogląd Dystylosaurus Edwini). W 2001 r. Został również zadeklarowany junior synonim.

Znacznie szybsza instancja WDC DMJ-021 (30% szkielet) została odkryta w 1994 r. W karierze Jimbo w pobliżu miasta Douglas (Converse County, Wyoming, USA). Działka stratygraficzna dotyczy również retenu Morrisona.^[2] Nawiasem mówiąc, ta jaszczurka otrzymała nawet nieoficjalny pseudonim - Jimbo.

Kopia opisano stosunkowo niedawno w 2007 r. I pozostawiono do zrekonstruowania szkieletu suchej z większą dokładnością. Można powiedzieć, że teraz w ilości około 45-50% jego kości.

Budowa ciała

Długość ciała nadzoru osiągnęła 34 metrów. Wysokość wynosi do 10 metrów. Ważył do 40 ton.^[jeden] Obecnie jest to najdłuższy dinozaur potwierdzony. I najdłuższe zwierzęta w historii naszej planety.

Porównanie olbrzyma z człowiekiem z amerykańskiego artysty Nobu Tamura.

Długowłosy dinozaur w czterech okrężnicach podobnych do nogach, a tył były zauważalnie dłuższe niż front. Pomimo faktu, że Diplodociody mają stosunkowo lekkie szkielety do saków, Supersavra, w swoich rozmiarach, wyraźnie pozostały spokojne zwierzęta.

Niestety, czaszka Latelina Dinozaur nie została jeszcze odkryta, a większość rekonstrukcji opiera się na analogach Diplodoca (Diplodocus) i Apatosaurus (Apatosaurus). Głowa była bardzo mała i znajdowała się na końcu szyi niesamowitej długości. Ogólnie rzecz biorąc, Supersavra jest dinozauriem z najdłuższą szyją (do 15 metrów). Nawet imponujący zarrowosadeon (Sauroposeidon) i Mamenchisaurus (Mamenchisaurus) nie mogli pokonać tego rekordu.

Torsso Supervasover został zaokrąglony i masywny. Tradycyjnie, dla dylodocydów, został ukończony przez niezwykle długiego gwiżdżącego ogona, którego jaszczurki przestraszyli się nieostrożnymi drapieżnikami, a nawet stosowane szkody. Istnieje również alternatywna hipoteza: szorstki tylny ogon może tworzyć silne dźwięki (podobne do zegarów batowych) używanych jako sygnały wewnątrz stada. Lub ponownie - przestraszyć drapieżniki.

Oryginalna rekonstrukcja sztuki z Francuski Creator Alena Beneto. Rekonstrukcja szkieletu Scotta Hartman, która zostanie pokazana poniżej.

W wysokości Superzavr był ogromnym zwierzęciem z wyobraźnią wyobraźnią przez proporcje ciała. Phylogenetycznie jest bardzo blisko Barosaurus (Barosaurus), Diplodoku, a zwłaszcza Apatosaur. Jednak w przeciwieństwie do tego ostatniego, posiadał znacznie łatwiejszy kompleks. Wyróżnia się również bardziej wydłużonymi kręgami szyjnymi i długości szyi w ogóle.

Szkielet nadzór

Zdjęcie przedstawia wystawę rodzaju Supersaurus Vivianae z centrum wystawowego Makuhari Masse (G. Tiba, Japonia). Czy to naprawdę imponujące?

Następnie czaszka i przednia część szyi wystawy, wykazała w Wyoming Dinosaur Center (G. Thermopolis, USA).

A ponadto graficzna rekonstrukcja z American Paleochman Scott Hartman. Proponuje się kilka kątów, a nawet odległość między śladami.^[jeden]

Moc i styl życia

Dreary`s Późne kamieniołom jest niezwykle bogaty w pozostałości kopalne. Najwyraźniej na końcu Yury znajdowało się co najmniej dwie klasyczne katastrofy na dużą skalę - suszę i powódź. Ogromna liczba dinozaurów i innych kręgowców lub zabitych z głodu i pragnienia, lub utopiony w bardzo krótkim czasie. Wśród nich były imponujące Zaauropodi - Super sukienki.

Takie ogromne zwierzęta jak superaver, mogły tylko poruszać się powoli. Przedstawiciel Zaauropodov w Ameryce Północnej w późnym jurajskim. Podobnie jak większość tych samych gigantów, Supersavra mieszka w pobliżu zbiorników i karmionych roślinności bagiennej.

Odkryto również w dzielnicy Converse, nieco mniej hojne dla takich odkryć. Najwyraźniej obie lokalizacje posiadały podobne środowisko zewnętrzne: charakteryzowały się liczne zbiorniki i mnóstwo roślinności, niezbędnych do takich olbrzymich zwierząt.

Superzavra Snorn Gałęzie drzew i roślin niższych poziomów. Może być karmiony na przybrzeżnych i wodnych formach kwiatowych. Prawdopodobnie objętości spożywanych żywności były kolosalne.

Wersja jest dość popularna, w tym Diplodocides, w tym SuperSaars, można zebrać w dużych stadach lub, jako alternatywnych, małych grup. Zapewnił akceptowalne wsparcie dla młodszego pokolenia. W końcu młode osoby były całkowicie bezbronne i mogą być spożywane przez dowolnych lokalnych drapieżników, od Mali do Wielkiego. Wystąpił zagrożenie dla super-superdów półpodziemnych i dorosłych.

Obfitość "posiłku na dużą skalę" przyciągnęła głównych drapieżników. Doskonały sprzęt (Torvozaur), Allosaurus i Ceratosaurus (Ceratosaurus) i Ceratosaurus (Ceratosaurus) były w stanie zaatakować zarówno młodsze pokolenie, jak iw niektórych przypadkach dorosłych osób. Byli jeszcze więksi myśliwy, takie jak Epanteria (Epanterias) i Zagurofaganks (Saurophaganax).

Grupy małych teropodów, na przykład coelurus lub ornitoli (ornitury), mogą śledzić młode i są jaja super daszy.