Hasmosavr

Ostatni segment ery mezozoicznej jest niezwykle korzystny dla rozwoju rogatych jaszczurek. Spójrz na jednego z potów kanadyjskich mieszkańców. Nazwa łacińska Chasmosaurus Pochodzi ze starożytnych greckich słów - otwarta jaszczurka. Wynika to z unikalnego kołnierza, w którym były przestronne okna. Jak wiesz, w większości ceratopów kość klify nosili przede wszystkim funkcje ochronne przede wszystkim, ale ten przedstawiciel był wyraźnie wtórny.

Czas i miejsce egzystencji

Na końcu okresu kredowego było Hasmozavra, około 76,5 - 75,5 mln lat temu (Campane Tier). Były powszechne na terytorium współczesnej Kanady, w słynnym Skarmieniu Skamieniałości - Albert Province.

Wizerunek dinozaurów, umiejętnie pomalowany kraidsee Taarakosi.

Rodzaje i historia wykrywania

Dwa typy są ogólnie akceptowane - Chasmosaurus Belli (typowy) i Chasmosaurus Russelli.

Pozostałości pierwszych zostało znalezione przez kanadyjskiego paleontologa Lamb Lamb, a następnie w kanadyjskiej służbie geologicznej. To był fragment kołnierza kości, najbardziej niesamowitą część hasmozauru. Opis naukowy wykonany przez niego w 1902 roku. Myślił go do wcześniej znanego rodzaju monoklonów (Ceratops z krótkim kołnierzem), podkreślając w oddzielnym widoku Monoklonius Belli. Nazwa rodzaju Belli jest podawana na cześć hatchera amerykańskiego paleontologa Johna Bella, odkrywa pozostałości konserwacji.

Już w 1913 r. Kolejny amerykański paleontolog Charles Sternberg, wraz z synami, znajduje kilka pełnych czaszek w środkowych warstwach formacji Dinosaur (prowincja Alberta, Kanada). Na podstawie ich laboratorium dokonuje zwrotu, tym razem jako Chasmosaurus Belli. To znaczy, koryguje swój byłego błędu i tworzy nowy rodzaj.

W tym samym roku instancja Chasmosaurusa Canadensis została przeklasyfikowana przez naukowców i rankingowych Belli.

Kolejne lata zaprezentowały nowe próbki Khasmosaurus, w tym całkiem kompletne czaszki. Jak czaszka triceratops, są one bardzo zmienne. Formy, proporcje obrońców i rozmiarów rogów indywidualnych. Stworzył i tworzy problem w klasyfikacji rogatych dinozaurów.

Budowa ciała

Długość ciała HASMOSOR osiągnęła 6 metrów. Wysokość wynosi do 2,5 metra. Ważył 3,6 ton.

Przesunął się na cztery wygnane kończyny, ponieważ tułowia znajdowała się niska. Przednia kończyna są zauważalnie krótsze niż tył.

Długi szeroki kołnierz z przestronnymi oknami, które zamknęły szyję i część pleców serwowane jako specjalna duma. W istocie był ramą, która została rozciągnięta przez oroging skóry. Jest to kształt artystycznego serca z linią oddzielającymi połówki. Na całym obwodzie został ozdobiony odpływami kostnymi, osiągając największe długości na górnych krawędziach kołnierza Khasmosaurus.

Z dużym prawdopodobieństwem, projekt był charakterystyczną cechą danej osoby i został użyty do przyciągnięcia samic w okresie małżeństwa. Mogła być bardzo jasno namalowana lub nawet nosić jasny wzór, jak kaptur o nowoczesnej kobry.

Wyrażona jest inna oryginalna wersja cech termoregulacji kołnierza. Jak rzędu płytki spinosaur lub stegozaurów, może być wyposażony w system naczyń krwionośnych i promować ogrzewanie ciała pod promieniami słońca po fajnych nocy.

Suplemented Hasmozaurus nakryć dwie małe rogi nad ich oczami i jednym w nosie. Przypuszczalnie, kobiety były mniejsze niż mężczyźni i posiadały mniej zauważalnych kołnierzy, a zwłaszcza rogi.

Ogon Hasmosaurus był krótki i stosunkowo cienki, ponieważ gęste niskie ciało nie wymagało dodatkowej równowagi.

Jedna z próbek znalezionych przez Sternberg zawierała fragmenty skamieniałych skórek! Fewale odegrała ogromną rolę w nauce, umożliwiając rekonstrukcję naskórka hasmozavrov i powiązanych ceratopów. Teraz pozostaje tajemniczym kolorem.

Zdjęcie przedstawia skamieloną skórę hasmozaurusa z Muzeum Nauki Naturalnej Peabody na Uniwersytecie Yale (G. New Haven, Connecticut, Stany Zjednoczone). Jak widać, jest całkowicie niejednorodny, a w środku mozaiki wielokątów istnieją zauważalne okrągłe nierówności. Te formacje orogingowe równomiernie tańczyły całe ciało dinozaurów, dodatkowo zwiększając właściwości ochronne grubej skóry.

Na zdjęciu duży labirynt hassmozaur, dobrze się bawić, jedząc paproć o niskiej porywce.

Szkielet Hasmosaurus

Zdjęcie przedstawia wystawę rodzaju Chasmosaurus Belli, który jest do dyspozycji Akademii Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Drexel (G. Filadelfia, Stany Zjednoczone).

Dla porównania, zbadaj instancję innego drugiego rodzaju Chasmosaurus Russelli z ekspozycji Kanadyjskiego Muzeum Nature (G. Ottawa). Jak widać, przedni róg jest nieco krótszy, a tył jest dłuższy.

Poniżej znowu Czaszka Chasmosaurus Belli z Royal Tyrrhellovsky Paleontological Museum (G. Dramelle, Kanada).

W 2010 roku, Phillip Carry, szef Departamentu Paleobiologii w Departamencie Nauk Biologicznych, znalazł wspaniałą kopię małego hasmozauru. Na wysokim fajnym nachyleniu zauważył kawałek czaszki, wystający z ziemi, najpierw był pewien, że była to skorupa żółwia, ale cały szkielet został znaleziony przez cały dzień roboczych. Trzy kolejne lata minęło żmudną pracę, zanim można go wykazać całym świecie. Szkielet był całkowicie nienaruszony, z wyjątkiem przedwierzyńców, które prawdopodobnie były zamazane przez buty kilka tysięcy lat temu. Jest to jeden z najlepszych wydarzeń w historii. Według szacunków curry, 1,5-metrowy młode w czasie śmierci wynosiły około trzech lat.

Moc i styl życia

Jak wszystkie rogate dinozaury, Hasmosaurs byli zwierzętami Herpoding. Bieżące szczęki były przystosowane do łamania i mocowania wystarczającej ilości ciężkiej i lepkiej żywności. W oparciu o kierowcę, niskie prędkości Hasmalibateres byłoby bardzo wygodne wyostrzenie paproci. Korzystając z mocy, były również w stanie przechylić drzewo palmy lub koagila, aby dotrzeć do smacznych liści. Nawet silny oddział nie zostanie zrezygnowany przed tym narzędziem.

Wraz z całkowitymi wymiarami, a także rogi na nosie i głowicy służył jako główne środki ochrony przed drapieżnikami. Głównymi wrogami Hasmozavrov na innych pastwiskach kredowych były duże rygory i daspletosaurów. Stosunkowo delikatny kołnierz z otworami nie mógł służyć poważnej ochronie przed nimi. Dlatego stada były prawdopodobnie bronione przez przyjazne wysiłki. Ale wymiary dozwolone samodzielnie jazdy z ich gniazd roztropnych małych teropodów, takich jak Dromeosaury.