Carnotaur

Ten argentyński drapieżnik zasłużył na nabytą sławę świata. Jego profil kontrastuje zauważalnie nie tylko z przedstawicielami rodzin osób trzecich, ale także z powiązanymi abeliolisavrides. Nazwać Carnotaurusprzetłumaczone z łacińskiego jako "byk mięsny". Powodem było kilka małych rogów nad oczami i preferencjami żywności Teropod. Jednak nie tylko one zasługują na szczególną uwagę: Prawdziwe wrażenia przychodzą po obserwacji pełnego obrazu.

Czas i miejsce egzystencji

Na końcu okresu kredowego były carnotaury, około 72,1 - 69,9 mln lat temu (pierwsza połowa warstwy Maastricht). Zostały dystrybuowane na terytorium nowoczesnej Argentyny.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz znany jest jedynym gatunkiem - Carnotaurus Sastrei, W związku z tym jest typowy.

Skamieniałe resztki Carnotaura zostały odkryte na ranczu "w pobliżu Sastern" w mieście Bahada Moreno (prowincja Chubut, South Argentyna) podczas wyprawy pod kierunkiem słynnego argentyńskiego paleontologa José Fernando Bonaparte w 1984 roku. Była to ósma wyprawa w ramach projektu "Jurassic and Chalk Surveillance South America" ​​organizowanego przez Narodowego Towarzystwa Geograficznego i rozpoczął się w 1976 roku. Rasy odnoszą się do formacji la-kolonii.

Kolorowy obraz ucieleśniony w życiu chorwackiego CGI-artist Damira Martin. Duży stado Zauropodov przecina suszarkę, a kilka karnotaurów towarzyszy mu w nadziei, że stawanie się lepiej (kliknij, aby powiększyć).

Carnotaur został usunięty z bardzo twardych skał, gematytów guzków, więc praca była wolna i czasochłonna. Z tego powodu Bonaparte dał pierwszy krótki opis na podstawie czaszki w 1985 roku. Pełny opis został opublikowany w 1990 roku.

Na początku artykułu wyjaśniliśmy ogólną nazwę darota. Nazwa gatunku Sastrei jest podawana w Ster Slaster, właściciel samego rancza, na którego terytorium znaleziono drapieżne dinozaur. Holotyp, a jednocześnie jedynym wykrytym, podczas gdy próbka Carnotaura otrzymała etykietę Macn-CH 894. Jest to prawie całkowity szkielet bez dwóch trzecich ogonów, części nóg, a także bardzo małych fragmentów.

Czaszka w dobrym stanie. Zaskakująco, pierwsze znalezisko było dobrze zachowane. Dzięki temu, Carnotaur jest jednym z najbardziej badanych abeliolisavrides. Zgodnie z przesuniętymi elementami pokazu czaszki, szkielet należał do osoby dorosłej. Najważniejszym odkryciem było jasne i rozległe skale nadruki, które pozwoliły na skórę nie tylko karnotauristą, ale także najbliższymi krewnymi.

Budowa ciała

Długość ciała Carnotaura osiągnęła 9 metrów. Wysokość wynosi do 3,7 metra. Ważył do 2,102 ton.

Porównanie dinozaur z mężczyzną wykonanym przez artystę Antonella Medina.

Rogaty argentyński dinozaur został przeniesiony na dwie długie nogi. Ich struktura, jak również struktura miednicy i sąsiednich obszarów wskazuje stosunkowo dużą prędkość ruchu. Najwyraźniej Carnotaurus był jednym z najszybszych dinozaurów w swojej kategorii wielkości.

Już na pierwszy rzut oka, niezwykle małe forefinds uderzają. Są mniej niż te, takie jak Tyrannosaurus (Tyrannosaurus) nie tylko absolutnie, ale także stosunkowo. Oczywiście kończyny górne Carnotaur nie miały zbyt praktycznej aplikacji i byli bardziej dekoracyjną częścią ciała. Możliwe, że z dalszą ewolucją całkowicie zniknęliby.

Głowa jest stosunkowo mniejsza niż z innych Abeliusavrides, które nie były wyróżniane przez gigantycznych żółwi. Macn-CH 894 Carnotaurus Długość czaszki osiąga 59,6 cm. Ale pomimo wielkości jest całkiem szeroki u podstawy, wysokiej i bardzo głębokiej. Zęby, chociaż nie różnią się rozmiarem, mają nieco bardziej spiczasty, kształt w kształcie noża niż w pobliżu Mayungasaurus (Majungasaurus). Taki projekt jest idealny do szybkiego niejasnego i łamania kawałków mięsa. Potężna szyja pomogła Carnotau w tym procesie.

Czaszka Karnotaurus była silna, ale nie solidna. Kształt czaszki Carnosaurus jest silnie skrócony w przeciwieństwie do jego kongora. Czaszka była wąska, ponieważ byłaby migana bokami, ale jednocześnie wysoki. W środku dolnej szczęki w karnozachach był dodatkowy staw toczący, co pozwala na zejście przedniej szczęki niższą niż z innych dinozaurów. A tym samym. a nie spowodowane długością kufy znacznie zwiększył objętość wypasu. Zęby górnej szczęki karotavry przebiły ciało ofiary, a na dole trzymało ją. Zęby Carnotaurus nie były duże, około 4 cm, ale ostre i były wygięte w środku, co nie pozwoliło ofiarą ucieczki.

Wąska twarz Carnosaurusa rozszerzyła się, więc oczy okazały się przesuwane przez trochę, co oznacza, że ​​dinozaur może mieć lornetkę, jak Tyrannosaurus.
Charakterystyczną cechą Carnotaura był krótki, płaski, położony tuż nad oczami rogów. Rogi były lekko przechylone do przodu. W przeciwieństwie do rzeczywistych rogatych dinozaurów, takich jak Triceratops, aby używać takich małych rogów, ponieważ broń Carnotaur nie może. Nie było tego potrzeby. Specjaliści sugerują, że te rogi były pokryte skorupą rogową, która wizualnie je zwiększała. Możliwe, że rogi służyły do ​​"identyfikacji" dinozaurów. Możliwe, że Samtsov Carnotaur Rog był dłuższy niż w samicach, takich jak nowoczesny jeleń.

Ostatnio Torso Dinozaur był silny i usprawniony. Płynnie przeszedł do długiego ogona, który podaje się jako ważny balans. Ogólnie rzecz biorąc, Carnotaurus był dość szybkim i trzaskowym łowcą. Wiele z wymienionych funkcji jest poważnie wyróżniając go od reszty Abeliusavride, która jest nieodłączna w cięższych kompleksie i krótkich nogach.

Carnotaurus ważył jako samochód i był wysokością jako słonia. Pobiegł na dwóch nogach. Długi kręgosłup, podobny do ogromnej wiązki trzymał całą wagę masywnego ciała. Dodatkowa wytrzymałość zapewniła trwałe żebra przymocowane przez pary do każdego wierzchnia z ramion do bioder. Długie nogi mięśniowe pozwoliły, aby Carnotaur prowadził szybciej niż wielu innych przedstawicieli grupy Carnosaur. Przedwierzniki były małe, jak inne Carnotaury. Podczas jazdy, długi i muskularny ogon pomógł Carnotaurowi utrzymanie równowagi. Ogon służył jako masywna głowa przeciwwagi. Dzięki temu Carnotaur mógł wyciągnąć szyję naprzód bez strachu.

Szkielet Carnotaur

Zdjęcie przedstawia wystawę typu Carnotaurus Sastrei z Muzeum Dinozaurów (G. Sucre, Boliwia).

Następny, inny szkielet, wystawiony w Muzeum Historii Naturalnej Los Angeles (Kalifornia, USA).

Poniżej jego czaszki z bliska.

Moc i styl życia

Carnotaur - wyraźny drapieżnik, który ma wszystko imponujące na szybkość rozmiarów. Wyważa to, długimi nogami i usprawnionym kształtem ciała: stosunkowo mała głowa płynnie trafia do silnej szyi, a następnie w ciele i długim ogonie. W Carnotau wszystko mówi o modelu Sprinter.

Ponadto struktura i wymiary czaszki sugerują, że główną żywnością Carnotaura było stosunkowo małe lub współmierne zwierzęta. Dla nich był najbardziej skuteczny. A następnie natychmiast staje się jasne, dlaczego dinozaur potrzebował duże prędkości. Korzystając z długości nogi, dogoniła potencjalnie szarpnięcie.

Kolejny obraz Carnotaura, tym razem z rosyjskiego Paleochomanu Dmitry Bogdanova. Regulacja: Stephen O`Connor.

Kolejną rzeczą jest to, że nie jest to również warte przeszukiwania swoich możliwości prowadzenia działalności, ponieważ Carnotavr ważono do dwóch więcej niż dwóch ton, które nie mogły nałożyć niektórych ograniczeń. Z zbiorowym polowaniem, której nie możemy całkowicie wykluczyć, Carnotaury mogą wybrać cel znacznie większych jaszczurek. Czy to również jeść krokodyle i żółwie.

Znaleziono padalu, podobnie jak wszystkie główne teropody, Carnotaurowie nie były pochylone. Na otwartym wybrzeżu morza lub brzegów rzek było tu wiele samochodów, można było odkryć rzucone zwierzętami. Niestety, tworzenie la-kolonii, w której odkryto jedyny szkielet Carnotaura, podczas gdy słabo studiował. Dlatego potencjalne interesy drapieżnika nie są zdefiniowane. Ostatnie badania pokazują jednak, że mieszkali tu przynajmniej kilka rodzajów ornitopodów, ankilozaurów i zaauropodova. Podczas gdy określono tylko do niezidentyfikowanych fragmentów.

Atak Carnotaura do opancerzonej Antarctopelty (Antarkpelta). Autor: Irański artysta Mohamad Hagani. Jest to kreatywne założenie, dla dinozaurów znaleziono w różnych apartamentach geologicznych.

Biorąc pod uwagę ustalenia mieszkańców wody, takich jak Plesiosaurov, było tutaj wybrzeże morskie. Sądząc po składzie depozytów, w tej chwili istniała wiele równin przybrzeżnych, watów i osiedli, dla których dinozaury były okresowo ranne.

Oddzielnie warto powiedzieć o potencjalnych konkurentach Carnotaur. Ostatnio odkryto prawie całkowity szkielet abeliolisavride (jeszcze opisany) i fragmenty innego teropodu.

PRZEBRANIE

W swojej książce "The Lost World" (kontynuacja "jurajskiego parku"), Michael Cruton opisał straszny moment - kiedy jeden z bohaterów nagle zauważa dwa duże dinozaury, patrząc prosto na niego.

Do tego momentu dinozaury były całkowicie niewidoczne, łącząc się z otaczającymi liśćmi z powodu koloru ich ciał. Według Christona, te Carnotaury mogą zmienić swoje skórki, a wzorzec na nim, a zatem stają się "niewidoczne", ukrywając się wokół otaczającej roślinności znacznie bardziej umiejętnie niż kameleony.

Nikt nie może powiedzieć, jaki kolor był skórą Carnotaurów i czy naprawdę mogli zmienić jej kolor. Niemniej jednak fikcja Michaela Churchona może odpowiadać rzeczywistości. Możliwe, że niektóre dinozaury mogą być maskowane wśród prehistorycznej roślinności, poczekaj na możliwą ofiarę w zasadzce, a potem nagle rzucił ją.