Ceratosavr

Na Grand Lateś, rozmieszczone dzięki długoterminowym badaniom tworzenia Morrison, przyniósł płochań terytoriów wszystkich rozmiarów i mistrzów. W szczególności obok siebie z alloCavor mieszkał inny słynny drapieżnik. Nazwa łacińska Ceratosaurus Pochodzi z dwóch starożytnych greckich słów - rogata jaszczurka. Honorował go za płaski zaokrąglony róg w nosie czaszki. Ogromne zęby wraz z niezwykłą dekoracją tworzą oszałamiający obraz.

Czas i miejsce egzystencji

Na końcu okresu jurajskiego były Ceratozaurowie, około 153 - 148 milionów lat temu (ostatni segment Kimmermsky i pierwszej połowy poziomu Titon Tier). Wested na zachodzie Stanów Zjednoczonych Ameryki, a także w Portugalii. W Ameryce, ta Utah i Colorado (strefy stratygraficzne 2, 4-6 formacje morrison).

Bardzo udana rekonstrukcja Ceratozauru do pełnej długości od artystki domowej Dmitry Bogdanova.

Rodzaje i historia wykrywania

Znane są trzy typy: ogólnie akceptowane typowe Ceratosaurus Nasicornis i kilka dyskusji - Ceratosaurus dentisulcatus oraz Ceratosaurus Magnicornis.

Prawie kompletny szkielet pierwszej został odkryty przez m.P. Felch w formacjach Morrison z powrotem w 1883 roku. Rok później Ceratozaur został opisany przez słynnego amerykańskiego paleontologa Charles Marshema. Aby uzyskać więcej informacji, opis opisu został przeprowadzony przez kolegę Charles Gilmor w 1920 roku. Powiedzieliśmy na początku artykułu pochodzenia nazwy rodzaju. Nazwa rodzaju Nasicornis jest tłumaczona z Łacińskiej jako "Nasal Rog".

Następnie w 2000 r. Amerykańscy naukowcy James Madsen i Samuel Welles zostały opisane na raz dwa nowe typy: Ceratosaurus Dentisulcatus i Ceratosaurus Magnizynis. Kopie znaleziono w mieście Frut (Colorado, Stany Zjednoczone). Główna różnica między typowym typowym typem jest bardziej zaokrąglona kształt rogów, są bardzo podobne. Z wielkim prawdopodobieństwem jest jeden gatunek.

Ceratosaurus Dentisulcatus jest większy (do 6,7 w stosunku do 5,5 holotypu) i ma jednak niezwykłą formę rogów, istnieje jednak prawdopodobieństwo rodzajowe pokrewieństwo. Zauważamy również niedawny opis portugalski (praca Mateusch z kolegami z 2000 i 2006). Są w nich kilka fragmentów znalezionych w formacji Lourni (Portugalia), znajdują się również z Ceratosaurus dentisulcatus.

Budowa ciała

Ceratosaurian Długość ciała osiągnęła 6,7 ​​metra. Wysokość wynosi do 3 metrów. Ważył do 980 kilogramów.

Dinozaur przeniósł się na dwóch silnych nogach z trzema palcami jazdy. W przeciwieństwie do nich, przednieśniały były małe i cztery. Ostatni fakt anatomiczny jest ważny w klasyfikacji i wyróżnia ceratozaur z większości średnich i dużych teropodów, które były głównie trójległy. Jednak ze względu na ich rozmiary kończyny nie można było użyć na polowaniu.

Teraz idziemy do najbardziej niezwykłej części ciała Ceratosaur, a mianowicie na broń głównej - czaszka. Wyróżnienie korporacyjne jest obecność rogów w obszarze nosa, bardziej niż jazda. Kiedyś Charles Marsh wyrażał nawet opinię o ochronnych lub nawet atakujących funkcji, ale w 1920 r. Narzędzie Charlz Gilmore zaprzeczył temu założeniu.

Jest teraz oczywiste, że takie delikatne narzędzie nie jest tworzone dla wstrząsów, więc miał wyłącznie dekoracyjną przynależność. Najprawdopodobniej Ceratozaurowie zostały podbite w okresie małżeństwa, przyciągając uwagę płci przeciwnej. Z wielkim prawdopodobieństwem został namalowany. Oprócz nosa, wciąż była para przegrzebków nad oczami, zauważalnie mniejsza wysokość i szerokość.

Sam czaszka była bardzo duża dla średniego drapieżnego dinozaurów. Szczęki są wyposażone w fenomenę do wielkości głowy zębów w kształcie szabli (doskonale widoczne na strzemieniu Ceratosaurus przedstawione poniżej). W połączeniu z rogami stworzył niesamowitą twarz w rzeczywistości.

Podczas atakowania Ceratozaura, na początku zdecydowanie ujawnił usta, a potem w momencie zgryzu, szczęka ostro. Coś przypomina działanie nożyczek ogrodowych, tylko w tym przypadku ostrza są zastępowane przez rzędy zębów. W tej akcji rola bardziej masywnej górnej szczęki, gdzie najdłuższe zęby zatężono, było wyższe niż niższe. Długie zęby zginania Ceratozaurów głęboko wszedł do ciała ofiary i nie pozwalały jej uciec z destrukcyjnego uchwytu.

Takie ataki większych ofiar może prowadzić do mikrotramów, a nawet różnych zębów, ale dla Ceratozaurów nie był to problem: zmiana wystąpiła w całym jego życiu, a odzyskał się szybko.

Dzięki plastikowej korpusie średniej wielkości, jurysowa jaszczurka posiadała dobrą prędkość ruchu. Na kręgosłupie odnotowujemy rozszerzone górne procesy. Długi ogon Ceratosaurusa był prawie połowa jego ciała i był również bardzo elastyczny.

Inny specjalny szczegół Ceratosaur: w środku z tyłu przez całą długość ciała, odbyła się linia płytami kostnymi, tworząc pozory żebrowanego przegrzebla (patrz zdjęcia, a także rekonstrukcję szkieletu poniżej). Być może razem z grzebieniem mieli kolorowy kolor. Z tym atrybutem tak z rogami i złowrogim wzburzeniem jest bardzo podobny do mitycznego smoka.

Szczegółowy model 3D Ceratosaurus z brytyjskiej podłogi Harper Designer.

Mit o łagodnym odpuszczaniu i kruchością zębów

Po pracy Robert Becker i szereg filmów dokumentalnych w sieci zaczęła wyglądać bezzasadne założenia dotyczące ogólnej miękkości Ceratozaurów. Ponadto prace naukowe, w których mięśniowe wyposażenie broni głównej wydaje się stosunkowo skromne (Eric i Anthony Russell, 2007.).

W rzeczywistości Ceratosaurus posiadał niezwykle dużą głowę z potężnymi szczękami. Rodzaj rodzaju Ceratosaurus Dentisulcatus jest ogólnie nieodłączny w znacznie większych drapieżnikach. Na przykład porównujemy go z alloCavor (po lewej) o tej samej długości. W naturalnym medium model w przybliżeniu odpowiada alozorowi średnich rozmiarów.

Szkielet Ceratosauational

Zdjęcie przedstawia duży wystawę rodzaju Ceratosaurus Nasicornis z Muzeum Nauki Naturalnej Utah (G. Salt Lake City, USA).

Poniżej czaszki pełnej wystawy z artystycznej Gelerii i Muzeum Kelvingrove (G. Glasgow, Szkocja). Czy to naprawdę imponujące zęby?

Moc i styl życia

Naszym zdaniem Ceratozaur są jednym z najbardziej uniwersalnych drapieżników okresu jurajskiego, a może wszystkie mezozoiczne. Faktem jest, że spektrum ich potencjalnych celów było bardzo szerokie: z małych ornitofodów do Zaauropodov.

Łącząc wystarczającą ilość dużych grup, mogli polować nawet na długowłosych apatozaurach lub dyplodovoku, uwalniając młode lub chore osoby, a następnie skłonią je z całkowitego stada. W tym samym czasie, główna ceratosavr nawet sama, choć nie bez ryzyka, może dobrze poradzić sobie z ciągiem dorosłych. Jednak w przeciwieństwie do alokawców, "rogatych jaszczurek" z średnimi rozmiarami i elastycznymi korpusami zachowało dość dobrą szybkie cechy. Pozwoliło im na odstępy między "wielkim polowaniem", aby złapać małe dinozaury, takie jak Drioury.

Nie tylko z tego powodu Ceratozaur nie wchodził do otwartej konkurencji z Allocaurami, które ten segment fauny był prawie niedostępny z powodu większych rozmiarów. Tak więc dzięki uniwersalizmu i niezależności w wyborze żywności, Ceratozaurowie zostały całkowicie zakorzenione z ostatnim na jednym terytorium.

Pomimo dowodu tego faktu, w 2004 r. Opublikowano Robert Beckker, w którym reprezentuje Ceratosaurus jako drapieżnik pół wodą, podstawą diety była ryba. To założenie nie ma prawdziwych uzasadnień anatomicznych, więc w korzeniu się błędnie.

Wystarczy przeprowadzić analizę porównawczą struktury ciała z najbardziej progresywnymi rybakami, takimi jak spinosaurids lub krokodyle. W przeciwieństwie do tego samego Baryonixa, Ceratosaur nie ma więcej lub mniej rozwiniętych przednimów o wartości pomocniczej w środowisku przybrzeżnym. Jego czaszka nie jest wystarczająco wydłużona i wystarczająco wysoka, która jest, dostosowana do przechwytywania manewrowego ryb.

Ale co najważniejsze: zęby Ceratozaurów są ogromne i wygięte, aby powstrzymać proporcjonalne dinozaury. Nie są porównywalne do wyrafinowanych zębów spinosauridy, przeznaczonych do przebicia śliskiej ryb. Oznacza to, że nawet podstawowa analiza jest wystarczająca do oznaczenia Wniebowzięcia Beckera. Jeśli Ceratozaur i udało się jakoś dostać danie rybne, stało się wyjątkowym przysmakiem.

W kulturze

• W książce Yakimenko-Szeged, Ceratosaurs są najbardziej niebezpiecznymi jaszczurkami.
• W segmencie jurajskim filmu dokumentalnego odkrycia "Kiedy dinozaury wędrowały w Ameryce", Ceratozaur najpierw zabija i zjada dzieci drojera, a potem próbuje zaatakować stegonosaurusa, ale okazuje się, że został zestrzelony jego ogon. Później, drapieżnik ponownie realizuje Dyosavrov, ale on sam dostaje się alozor. W filmie Ceratosaur nazywa się jednym z ostatnich przedstawicieli tego typu (działanie segmentu wynosi 150 milionów lat temu na terytorium nowoczesnego Utah).
• Ceratosavr pojawia się w filmie "Park of Jurassic III", jest tam blisko głównych bohaterów, ale pielęgnacji spinosaurów i liści, zdając sobie sprawę, że ten terytorium Spinozaurów.
• W czwartej serii "Wojny okresu jurajskiego" Ceratosvr znalazł Bandy Stegosaury i pospiesznie do jedzenia Cub. Alozaurowie przychodzą do parowców, jeden z nich zabija Ceratosaurus. W szóstej serii Ceratozaurów są głównymi bohaterami. Las polował na mężczyznę i kobietę tego gatunku. Jednak Allosaur zabił kobietę siedzącą w zasadzce, a mężczyzna później próbował zabić Alozaurów (i prawie zrobił to), jak Allosaver zabił go.