Kandyk siberian

Kandiks Ibirsky - wieloletnia roślina zielna, rodzina lilii cukrowej.

Opis roślinny

Kandyk Siberian - Najczęstszy rodzaj cukierków. Jest to wieloletnia trawiasta roślina lilii (liliaceae). Wysokość roślin rzadziej przekracza 30 cm. Korzeń jest żarówką równomiernego kształtu cylindrycznego, długość różni się od 3 do 8 cm, średnica wynosi około 1 cm. Płyta arkusza w różnych gatunkach ma swój własny kolor: Istnieją widoki z popiołu zielonymi, jasnozielonymi i czerwonymi burgundy liśćch pokrytych światłowodnymi plamami. Długość liści od 8 do 15 cm, szerokość od 3 do 6 cm. Lista jest odwrotna, u podstawy bloomer lub na nim. W jednym biotopie znajdują się widoki z różnych kolorystycznych liści i kolorów.

W maju i kwietniu pojawiają się duże różowe i fioletowe kwiaty, w rzadkich przypadkach biali. Perianth składa się z 6 silnie wygiętych posiłków. Stamen 6, są dwa razy krótsze niż płatki. Podczas wiosennych mrozów roślina dodaje płatki, więc kwiat się zamyka.

Opis botaniczny

Siberian Honey Kandyk ma rzadką kompozycję. Fruktoza i glukoza zajmują 75% kompozycji. Z elementów śladowych jest wzbogacony jodem, miedzią, cynkiem, manganem, wapniem i żelazem. Witaminy w jego kompozycji są reprezentowane przez Grupę B, K, E, C itp.

Bez widocznych strat roślina doświadcza zamrażania do -10 stopni, a w temperaturach powyżej zerowego stopnia otwiera kwiaty dla pszczół i trzmieli. Roślina o strukturze plastra miodu jest bardzo ceniona w pszczelarzy, ponieważ Miód Candyk jest najrzadszym produktem. Miód należy bardzo szybko zbierać, ponieważ w okresie niekorzystnych warunków kwitnienie może trwać do dwóch tygodni, a z wczesną i ciepłą wiosną, kwitnienie zakończy się po 5-7 dniach. Po kwitnieniu powstaje małe pudełko wyzwalające o długości 15-20 mm.

Obszar i siedlisko

Wyjątkowość cukierków jest ujawniona w jego endemicznym wzroście. Okazuje się tylko na południowej Syberii, obszar dystrybucji wpływa na terytorium Mongolii, górskie obszary Azji Środkowej i Chin. Ostatnie badania udowodniły dostępność tego gatunku i Ameryki Północnej. Niektóre rodzaje cukierków znajdują się na wysokich skałach górskich, inni wolą mieszane jasne lasy z panującymi drzewami brzozy i oksine. Forest Glades i Mountain Meadows mogą obok siebie, aby rosnąć kilka rodzajów roślin.

Jak wybrać?

Obecnie nabycie tego rzadkiego gatunku do celów dekoracyjnych i miodu jest możliwe tylko ze względu na specjalistyczne szkółki. Kupiona żarówki nie powinna mieć uszkodzeń mechanicznych i śladów zmiany grzybów.

Typy i odmiany

Razem dzisiaj jest znane 25 rodzajów cukierków. Na terytorium Rosji są tylko trzy typy: Kandyk Syberyjski, Kandyk Kaukaski i Kandyk Japanese. Największą różnorodność gatunków jest typowa dla terytorium Ameryki Północnej, gdzie najczęściej jest KANDYK CALIFORNIA.

KANDYK Kaukaski

CANDYC Kaukaski jest rzadkim przedstawicielem gatunków. Posiada białe płatki kolorowanki, rzadziej bladożółty. Z stosunkowo małym wielkością roślin - od 10 z 25 cm długość płatków w bootonie osiąga 4 cm. W przeciwieństwie do większości innych gatunków, liście tej rośliny bez mankietów są przymocowane do łodygi, mocno ułatwiając. Przednia strona arkusza jest pokryta fioletowymi plamami, wydłużonym kształtem, w kształcie jaja.

Kandyk Siberian

Kandyk Syberyjski jest dystrybuowany na stokach górskich tablic Altai i Sayana, w południowych regionach Syberii i Mongolii. Ze względu na polimorfizm formularza po jego podstawie uzyskano 10 odmian. W opisie Kanda Syberyjski istnieją odmiany od 12 do 35 cm wysokości. Korzeń cylindryczny osiągnie 8 cm. Zielone liście są pokryte brązowymi plamami. Są rośliny, których liście osiąga 15 cm długości i 6 cm szerokości. Rozcieńczenie kwiatów, od 5 do 8 cm, pomalowane w kolory różowe, fioletowe i białe.

Europejski Candyk

Na podstawie tego typu hodowli i amerykańskich hodowców wyświetlano nowe odmiany. Dla rośliny charakteryzuje się różowo-kolorem łodygi. Wysokość Kandyka jest europejska od 10 do 30 cm. Szerokie liście, lancalal, pokryte fioletowymi plamami. Biały korzeń, cylindryczny, z małymi przydatkami. Dzięki takiej niezwykłej formie korzenia, krajowa nazwa Kandyki "zęba psa". Czas trwania kwitnienia od 15 do 20 dni. Kwiaty różowych i fioletowych odcieni. Sygnalizowane płatki od 2 do 4 cm.

KANDYK Japanese

Erytronia tego gatunku rozliczane przez terytorium Japonii, Korei, Wysp Kurila i Sachalina. Głównym przedstawicielem gatunku, wysokość osiąga 30 cm. Kwiaty są duże, średnica do 8 cm. Odcienie Bouton zmieniają się podczas kwitnienia z nasyconego różu do jasnoróżowego. Charakterystyczną cechą jest obecność fioletowych miejsc u podstawy pąku. Po kwitnieniu powstaje sferyczne pudełko. Bulb - 6 cm. Płyta arkusza od 6 do 12 cm długości i od 2,5 do 5 cm szerokości. Jak wszelkiego rodzaju rodzaje, o połowy lipca, roślina całkowicie umiera.

Pielęgnacja i rosnące rośliny

KANDYK Syberyjski, jak wszelkiego rodzaju rosnące w Europie i Azji, są bardzo odporne na wiosenne przymrozki, dobrze zimę bez schronienia w ogrodach. Odmiany Ameryki Północnej są bardziej wymagające na warunki konserwacji w Rosji, muszą być objęte zimą. Oprócz celów dekoracyjnych pszczelarzy są zaangażowani w uprawę tego gatunku, aby uzyskać najwcześniejsze stopnie miodu. Honey Kandyk jest bardzo rzadkim produktem, ponieważ w fabryce dzikiej formy nie jest często znalezione, można uzyskać miód tylko raz w roku przez dwa tygodnie.

Gleba dla Kandyki

Pomimo faktu, że roślina znajduje się nie tylko w lasach, ale także na stokach gór, w ogrodach preferuje żyzną glebę bogatą w humus, superfosfaty, potaż i amoniak Selitra. Wykres musi być zapłodniony, uzupełniane do 30 cm. Na początku maja wprowadzenie Potash Selitra musi powtórzyć. Miejsce do lądowania lepiej wybrać z neutralnym pH.

Oświetlenie

Eritronium poczuje się dobrze w prywatności pod okładką krzaków i drzew, na cały czas ziemia nie powinna przegrzać. Pierwsze kwiaty pojawią się przed rozebraniem liści innych roślin.

Lokalizacja Kandyka

Większość roślin ma swoją nazwę w habitat. Odmiany pochodzące z tych gatunków określają wymagania dotyczące uprawy. Więc California Kandyk, którego ojczyzny jest lasami i skaliste góry na północy Kalifornii, bardzo zima bez schroniska i czuje się dobrze na slajdach alpejskich. Alpinarias również spełnia i rodzaje pochodzące z Candy Altai i Kaukaski. KANDYK Syberyjski - odporny na mróz, spotyka się wysoko w górach Altai.

Przeszczep i reprodukcja

Rozwój

W jednym miejscu, ta pierwiosnka może dorastać do 8 lat. Istnieją odmiany, długość piły kolorowej, której osiąga 40 cm. Aby uzyskać większe krwawe, oprócz nawozów, zimą zaleca się dbanie o pokrycie śniegu.

Reprodukcja KANDYKA

Erytronium jest dobrze zwielokrotnione przez jednostki zależne. Nie ma gęstej skórzanu, więc nie zaleca się przechowywania żarówek, lepiej jest natychmiast zakłócić głębokość 8 cm. W przypadku potrzeby długiego przechowywania i transportu żarówki są umieszczane w opakowaniu z trocinem lub moss-sfagnum. Przez 25-30 dni po kwitnieniu nasiona dojrzewania. Mogą natychmiast umieścić w dobrze luźnej ziemi, ale Bloom rozpocznie się tylko o 5 - 6 lat życia.

Korzystne cechy

Nieocenione korzyści z miodu Kandyka mogą przynieść tylko w przypadku jego autentyczności. Ten produkt nie może być tani, musi mieć pikantny posmak, ma zapach wosku i zdobyć kolor pieczonego mleka po cukrzeniu, tworząc chwytak. Początkowo kolor produktu jest ciemniejszy.

Opisano dużą liczbę przydatnych cech tego produktu, z których jedna jest możliwość przywrócenia komórek wątroby. Miód Kandyk jest zalecany przez osoby cierpiące na zapalenie trzustki, przeziębienia, choroby przewodu pokarmowego, zaburzenia metaboliczne. Ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne.

Jak używać?

Właściwości lecznicze miodu zmniejsza się podczas obróbki cieplnej. Zużyte jest zalecane w czystej formie i regularnie, z warunkami zgodności z zalecaną dawką. Jedna łyżka deserowa rano na pustym brzuchu na tyle, aby regulować trawienie i utratę wagi. Biorąc jedną łyżkę deserową przed łóżkiem, możesz pozbyć się bezsenności. W celu odmłodzenia i regulacji gruczołów łojowych skóry stosuje się balsam, który obejmuje oczyszczoną wodę (1 litr) i Honey Canduka (1/2 szklanki).

Przeciwwskazania do użytku

Przeciwwskazanie do stosowania miodu jest nadmierne zużycie i indywidualna nietolerancja. Nie zaleca się używania ponad 100 g miodu dziennie.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Eritronium ma swoją nazwę "Pagoda" ze względu na spektakularny kwiat, którego płatki jak dachy buddyjskiej pagody są silnie wygięte na zewnątrz. Największym przedstawicielem odmian kulturalnych jest KANDYK Tolubbijczyk, wywodzący holownicze holownicze. Osiąga wysokość 40 cm. Kwiat jest pomalowany w jasnym kolorze, istnieją odmiany z liściami zauważnymi.

KANDYK, rozpoczynając rozkwit natychmiast po usunięciu śniegu, pierwszy udekoruje każdy ogród. Wygląda na spektakularną, siedząc jako pojedynczą roślinę na łóżkach i grupach na slajdach alpejskich i wzdłuż utworów.

Choroby i szkodniki w sezonie wegetacyjnym

Ze względu na fakt, że okres, roślinność w Kandyce jest nieznaczny, rośliny są najczęściej dotknięte przez OrangePhides i Lilywila Tlu, oraz z chorób - Fusariasis i Rust.

Lilia i notatki szklarni osiądzają liście i kwiaty, ssące soki. Pozostawia żółty, a kwiaty wypadają. Lily uściwa ciemny kolor z zielonkawym odcieniem, rozmiarem -1.2 -1,6 mm. Pomarańczowy TLLA - jasnozielony kolor, rozmiar 1,4 - 2,0 mm.

Środki do zwalczania chorób i szkodników obejmują rozpylanie roślin przez karboofozom, usuwanie chwastów.

Fusarioza przejawia się na końcu sezonu wegetacyjnego i podczas przechowywania żarówek. Holding zaczyna się od zabijania donetów, a następnie obraca rozprzestrzenia się między skalami. Na żarówkach różowawych i białych podłóg grzybowych.

Miary walki. Szybkie suszenie żarówek po kopaniu, krótkotrwałe przechowywanie w temperaturze nie wyższej niż 14 - 16 ° C i dobra wentylacja. Leczenie materiału sadzenia z zawieszeniem fundazoli, TOPCIN-M lub DITAN.

Rdza. Pustki pomarańczowe lub brązowe pojawiają się na liściach Kandy. Dotknięte liście mają przedwcześnie suche.

Miary walki. Kolekcja i zniszczenie pozostałości roślinnych, wracając do dawnej działki nie wcześniej niż 3-4 lata. Rośliny rozpylające DITAN lub zapylający koloidowy szary.

Stan bezpieczeństwa

KANDYK Syberyjski jest wliczony w czerwoną księgę Rosji i regionów, w których znajduje się ten gatunek: Terytorium Krasnojarskie, Khakassia, Terytorium Ałtaj, Tomsk Region, region Nowosybirski. Uznany za wrażliwy relikt. Należy również zauważyć, że lokalna dystrybucja zwiększa zagrożenie pełnym zniszczeniem tego typu. Pomimo maski wzrostu cukierków syberyjskiego w niektórych regionach, zagrożenie dla istnienia go jako Aborygenowe pełnoprawne gatunki.

Czynniki wylesiania siedlisk naturalnych mają ogromne znaczenie, dodatkowo zbierając osobę do sprzedaży w celach żywieniowych lub jako dekoracyjne rany. Na rynkach w miastach syberyjskich, pomimo statusu stanu bezpieczeństwa gatunku, w kwietniu sprzedają bukiety z tej rośliny.