Koń przewalski

Koń Przehevalsky nie rezygnuje z treningu, przynajmniej tak mówią. Ponadto te konie są wystarczająco silne i zawsze wychodzą na zwycięzców, jeśli będą musieli konkurować z domowymi koniami.

Przedhevalsky Horse: Opis

Eksperci uważają, że te konie nie są takie dzikie, ale reprezentują najdziersi potomek koni Botai. Według ekspertów na terytorium północnego Kazachstanu we wsi Botaysky około 5 i pół tysiąca lat temu rozpoczął się proces oswajania koni stepowych. Te nieparżne zwierzęta są uważane za najnowszych przedstawicieli koni stepowych, które tylko cudownie zniknęły z twarzy ziemi.

W 1879 r., Dzięki rosyjskim przyrodnikowi, geografowi i podróżnikom.M. Przhevalsky World dowiedział się o istnieniu tego gatunku. Następnie gatunek został wywołany na cześć tego naukowca.

Wygląd zewnętrzny

Ten rodzaj konia charakteryzuje się wystarczająco gęstą konstytucją jego ciała i silnych silnych kończyn. Ciężka przedszkole konia znajduje się na grubej szyi. Uszy średniej wielkości, a koniec pyska charakteryzuje się lżejszym kolorem. Całkowity kolor zwierząt piaszczystego żółtego, z kończyną ciemniejszą, jak ogonem i grzywą.

Ciekawe wiedzieć! Grzywa konia jest stosunkowo krótka i wystaje jak Irquais of the Indian, a jest pozbawiona grzywki. Ogon jest zauważalny w skrócie, w porównaniu z koniem domowym. Długie włosy na ogonie rosną nieco poniżej bazy opowieści.

Jeśli rozmawiamy o kształcie ciała, ciało jest większe niż kwadratowe. Dorośli rosną prawie do trzech metrów długości, z wysokością w więzieniu, nie więcej niż półtora metra, a także o wadze około dwóch i pół stu kilogramów. Kolor wełny w okresie letnim jest znacznie jaśniejszy, ale w okresie zimowym jest znacznie dłuższy, a także ma wystarczająco gruby i ciepły podkład.

Charakter i styl życia

Dziki koń przehevalsky woli mieszkać na terytorium prostych pustyń, podczas gdy się piąta, gdy piją wodę w nocy. Wraz ze początkiem świtu, te konie powracają na ich pustynne obszary, gdzie odpoczywają przez cały dzień światła dziennego. To wszystko, co mogłoby wiedzieć o tym koniu, dopóki nie było na skraju pełnego wymarcia. Kiedy eksperci przyjęli szereg środków, aby przywrócić populację tego gatunku, zaczęli bardziej poważnie badać charakter zachowania i stylu życia. W wyniku obserwacji możliwe było ustalenie, że w ciągu dnia te konie odpoczywają kilka razy i karmią w tym samym czasie.

Te konie tworzą liczne stada, w których główny ogier obejmuje i kilka klaczy z młodym. W ramach stad konno stale porusza się w poszukiwaniu żywności. Ostatni konie Przhevalsky były zaznaczone na równinie Dzhungar, której krajobraz był bardzo zróżnicowany. Były nie tylko nie tylko znaczące zbocza o niskich górach i wzgórzach, ale także liczne lowlines.

W ramach tej równiny istniały półpustyny ​​SaltWorn, a także ograniczone terytoria palonych stepów, na których powiedział Tamarisk i Saksaul. Pomimo naturalnych warunków suchego i ostro klimatu kontynentu, warunki są znacznie zmiękczane przez obecność zestawu sprężyn, które trafiają do powierzchni grzbietów.

Ważny moment! Wszystkie odżywianie koni, w tym żywą wilgoć, zawsze było tam, więc konie nie musiały wędrować na znacznych odległościach. Zazwyczaj stada mogą przenieść się na odległość, nie więcej niż dwieście kilometrów.

Stare ogiery, które nie są już pod mocą, by prowadzić swój harem, karmić i żyć oddzielnie od stada.

Ile koni Przhevalsky

Konie Przhevalsky, tapicerowane w warunkach środowiska naturalnego, mogą żyć ćwierć wieku.

Gdzie mieszkania

Homeland Horse of Przhevalsky jest uważany za grzbiet Takhin-Share Nuur ("żółty zakres dzikiego konia"). Znajomuje się z lokalnymi mieszkańcami o nazwie "Tahi". Paleontolodzy uważają, że granice siedliska tego gatunku nie są ograniczone tylko do Azji Środkowej, pomimo faktu, że gatunek ten został otwarty tutaj. W wyniku wykopu możliwe było ustalenie, że konie Przhevalsky pojawiły się w późnej epoki plejstocenu. Dlatego obszar siedliska rozszerzył na wschód do prawie wybrzeża Oceanu Spokojnego, a zachodnia granica dotarła do rzeki Volga. Północna granica była ograniczona do 50-55 stopni szerokości północnej, a południowe granice zakończyły się u stóp gór.

Dzikie konie wolały mieszkać warunki górskich dolin znajdujących się na wysokości nie więcej niż 2 tys. metrów nad poziomem morza lub w suszonych strefach stepowych. Konie Przhevalsky doskonale odczuwają w warunkach Deserii Dzhungarian ze względu na obecność słabo soli fizjologicznej i świeżych źródeł wilgotności, które istniały w Oazach. W takich warunkach koń nie mógł znaleźć dla siebie nie tylko żywności, wody, ale także mogą znaleźć schronienie dla siebie.

Jakie są jedzenie

Tabun Advanced do naturalnych pastwisk pod prowadzeniem doświadczonej klaczy, podczas gdy lider stada był na końcu stada. Raz na pastwisku Tabun wystawił kilka koni strażniczych, K5 zajęty jest zaprojektowany, aby strzec pokojowo wypasać stado.Dieta tego gatunku nie różniła się szczególnie różnorodności, więc musieli mieć coś takiego.W diecie ta roślinność została uwzględniona:

• Trawa piórkowa.
• Kostrzewa.
• Życie.
• Trzcinowy.
• Piormwood i chii.
• Dziki luc.
• Karagan i Saksaul.

Wraz z wystąpieniem zimnej pogody, zwierzęta wydobyte jedzenie dla siebie kosztem przedniego kopyta, które pomagają zwierzętom rozerwać warstwę śniegu.

Ważne jest, aby wiedzieć! Gdy ciepła pogoda jest zastąpiona przez mroźne dni, konie są szczególnie trudne. Pojawiający się korek lodowy nie jest podatny na działanie kopyt i konie prawie niemożliwe do ekstradycji żywności. W tym przypadku zaczyna się głód.

Reprodukcja i potomstwo

Pomimo faktu, że dzikie konie są gotowe do hodowli po dotarciu do dwóch lat życia, ogiery zaczynają brać udział w procesie reprodukcji gdzieś w pięcioletnim wieku. Okres reprodukcji zaczyna się gdzieś w miesiącu kwietnia i kontynuuje w sierpniu miesiąca. Po kryciu klaczy schroniska jego jedynego źrebaka za 11-11.5 miesięcy. Pojawia się na świetle, gdy jest wystarczająca ilość skomplikowanych obiektów.

Po pojawieniu się potomstwa klacz już po kilku tygodniach jest gotowa do krycia, więc może rodzić rocznie na jednym źrebię. Po pojawieniu się światła klacz liże źrebak i szybko przewaśnie. Po kilku minutach jest w stanie wstać na nogi, a po kilku godzinach uderzy po matce.

Ciekawy moment! W wieku dwutygodniowego wieku młodzież już zaczynają jeść z daszkiem dorosłym. Mimo to matka nadal karmić ich mlekiem przez kilka miesięcy. Stopniowo, proporcja wzrasta pasza warzywnego.

Młode ogiery, które osiągnęły dwa lub dwa, pół lata życia, są wyrzucane z stada lub pozostawiają się, tworząc grupę ogierów, które nie uczestniczą w procesie hodowlanym.

Naturalni wrogowie

Ulepszony w warunkach przyrody, koń Przehevalsky jest zaatakowany przez wilki lub pum. Dorośli i zdrowe osoby mogą walczyć z drapieżników, z wyjątkiem młodych, starych i osłabionych zwierząt.

Populacja i status formy

W środku ostatniego wieku eksperci zdali sobie sprawę, że koń Przehevalsky spodziewa się smutnej przyszłości. Pod koniec lat 70. nie było jednego przedstawiciela tego gatunku w przyrodzie. Ludzkość miała szczęście, że w niektórych szkółkach było około dwóch tuzinów, które nadają się do reprodukcji. W 1959 r. Zwoływano 1 Międzynarodowe Sympozjum w Pradze, na którym podniesiono kwestie zachowania konia Przehevalsky`ego. Były też środki mające na celu uratowanie gatunków.

Strategia dała pozytywne wyniki, aw 1972 r. Były dwie setki osób tego gatunku, a do 1985 r. Mieli już 680 głowic. W tym samym roku eksperci zaczęli szukać terytoriów, do których konie Przhevalsky w Wildlife. Ogromna praca entuzjastów i pierwszych koni Przhevalsky z Holandii i ZSRR pojawiła się w trakcie Hustine Nour, że na terytorium Mongolii.

Ciekawe wiedzieć! W tym zakłuceniu koń pojawił się w 1992 roku, po którym trzecia generacja już mieszka na tym terytorium. Utworzyli trzy niezależne populacje wydane raz na wolę dzikich koni.

Liczba przehevalsky koni dzisiaj wynosi około 300 osób, ale biorąc pod uwagę zwierzęta zawarte w warunkach rezerw i parków, liczba ta wynosi 2 tys., Co jest bardzo zachęcającym faktem. To zwierzęce było początkiem tylko 11 osób, które zostali złapani w Dolinie Dzhungarian na początku ubiegłego wieku, a także jeden udomowiony klacz.

Pierwsze wyprawy dla połowu Przesiewskie konie zostały zorganizowane w 1899-1903, dzięki wysiłkom rosyjskiego kupca i patrona.I Assanova. W rezultacie, na skrzyżowaniu 19-20 stuleci w rezerwach europejskich i amerykańskich, dzikie konie Przhevalsky pojawiły się w ilości 55 źrebaków. Następnie tylko 11 z nich mogło dać potomstwo. Przy upływie pewnego czasu klacz pojawił się w procesie reprodukcji, która została dostarczona z Mongolii na terytorium rezerwy Askania-Nova, która na Ukrainie. Widok i w naszym czasie znajduje się w Czerwonej Księdze MSUP oznaczona "widok, który zniknął w naturze". Pomimo tego faktu, ponowne wprowadzenie typu.

Wreszcie

Dobrze jest, że konie Przhevalsky są tak szczęśliwi, że pozostała na naszej planecie jako dowód, zarówno nieodpowiedzialność człowieka, jak i jego zdolność do wpływania na najgorszy wynik. W końcu na naszej planecie wielu przedstawicieli dzikiej przyrody znaleźli się w takim stanie, że potrzebują ludzkiej pomocy. Szkoda, że ​​nie będzie miała szczęścia niektórych z nich jako szczęśliwego końskiego konia.