Ptasi sapsan

Bird Sapsan jest uważany za najczęstszego drapieżnika wśród opierzonych, mieszkających na naszej planecie. Jego rozmiary są porównywalne z wronami. Ponadto, ptak Sapsan, reprezentujący rodzinę rodzinną, jest również uważany za najszybszy drapieżnik. Są to doskonałe myśliwy z doskonałą wizją i natychmiastową reakcją. Nie pozostawiają szans na zbawienie.

SAPSAN: Opis

Ten typ Pennate drapieżniki został po raz pierwszy opisany przez angielski naukowiec Marmadyuk Tantellom w 1771 roku. Podarował nazwę "Falco Peregrinus". Pierwsza część nazwy jest przetłumaczona jako "zmieciona w kształcie szarego", ponieważ skrzydła tego ptaka w locie mają formę szarego kształtu. Druga część tytułu wiąże się ze stylem życia SAPSANA i tłumaczy jako "wędrówki".

Zamknij krewni sapsan są uważane za przewodniki, laggary, balaniny, a także sokoły śródziemnomorskie i meksykańskie. Dlatego te pióra są często łączone w jedną grupę. Eksperci przestrzegają opinii, że około 5-8 milionów lat temu była rozbieżność ewolucyjna między tymi gatunkami ptaków.

Centra, w których nastąpiła taka rozbieżność, jest uważana za zachodnią Eurazję lub Afrykę, ponieważ w tej grupie są gatunki reprezentujące zarówno stare, jak i nowe światło. Badania naukowe tej grupy są nieco trudne ze względu na hybrydyzację między gatunkami. Na przykład, gdy treść Sapsans w domu i ich hodowla, praktykuje się, przejście Sapsans z sokołami śródziemnomorskimi.

Naukowcy przydzielali 17 podgatunków drapieżnych opieki, mieszkających w różnych biotopach, takich jak:

• Falcons Tundra.
• Czarne sokoły.
• Falco Peregrinus Japonensis GMelin.
• Falco Peregrinus pelegrinoides.
• Falco Peregrinus Peregrinator Sundewall.
• Falco Peregrinus Minor Bonaparte.
• Falco Peregrinus Madens Ripley Watson.
• Falco Peregrinus Tundius White.
• Falco Peregrinus Ernesti Sharpe.
• Falco Peregrinus Cassini Sharpe i Dr.

Ciekawe wiedzieć! Przez wiele razy Sapsans były używane przez osobę jako asystent Hunter. Taki polowanie nazywa się sokołami. W Asyrii, podczas wykopalisk odkryto obraz, w którym uruchamia się jeden z łowców ptaków, a kolejny łowca to łapie. Ten obraz pojawił się około 700 lat przed naszą erą. Oprócz asyryjczycy, polowania na sokcon praktykowane Mongołami, Persami, Chińczykami i innymi ludami.

Wygląd i funkcje

Sapsans należą do kategorii dużych ptaków ofey. Dorośli dorastają do pół metra, podczas gdy skrzydła mają około 1,2 metra. Należy zauważyć, że kobiety są większe niż mężczyźni, a ich waga jest prawie w Dvrazie bardziej w porównaniu z mężczyznami. Zarówno samice, jak i mężczyźni charakteryzują się tym samym kolorem upierzenia.

Biznes, podobnie jak większość ptaków drapieżnych, ma potężne sapsans. Szeroka pierś charakteryzuje się obecnością silnych mięśni. Kończyny są również silne i uzbrojone w ostre wygięte pazury. Z dużą prędkością mogą łatwo przeniknąć do ciała ofiary. Kolor górnej części ciała, a także skrzydła szarego, a są ciemne paski, a końce skrzydeł - czarne. Dziób jest dość ostry, zakrzywiony kształt.

Ważny fakt! Te pióra na czubku dziobu znajdują się ostre zęby, z którym drapieżnik może łatwo jeść kręgi szyi zdobyczy.

Obszar brzucha jest zazwyczaj lżejszy, w zależności od warunków siedlisk, ta część ciała może mieć różowawy, rude lub szaro-białe odcienie. Obszar klatki piersiowej charakteryzuje się obecnością kamyczki w postaci kropelek. Ogon jest stosunkowo długi, z zaokrąglenia na końcu. Na końcu przechodzi także wąski pasek biały. Górna część głowy jest pomalowana na czarno, a dno jest lżejsze, wykonane w jasnych, czerwonawe kolorach.

Oczy brązowego, natomiast fałdy skóry żółtawego koloru są widoczne wokół nich. Belfer i grzywny czarnego. Młodzi ludzie mają nie tak jasne kolorystyczne upierzenie, ale ich główny kolor jest brązowy, podczas gdy dolna część ciała jest lekka, z obecnością stawu wzdłużnego. W okresie odtwarzania publikowane są głośne i przenikliwe krzyki, podczas gdy reszta jest bardziej milczeć.

Gdzie żyje ptak sapsan

Sapsans mieszkają na rozległe terytoriach, w tym wszystkie kontynenty i wiele terytoriów wyspy oprócz Antarktydy. Te drapieżniki są w stanie mieszkać w różnych warunkach naturalnych, więc znajdują się w zimnej tundrze, smażenia Afryki, a także na terytorium Azji Południowo-Wschodniej. W dowolnym okresie roku znajdują się one wszędzie w naszej planecie, z wyjątkiem pustyni i poplarii. Ponadto takie drapieżniki ignorują większość macierzy leśnych zlokalizowanych w warunkach mokrych tropików.

Sapsans nie lubią osiedlić się na otwartych przestrzeniach, więc w stepach kontynentu eurazjatyckiego i Ameryki Południowej, te drapieżniki nie żyją. Ale mieszkają w warunkach gór, na wysokości do czterech tysięcy metrów nad poziomem morza. Dlatego uważa się, że sapsans są najczęstszymi drapieżnymi ptakami.

Te pióra wolą osiedlić się w trudno dostępnych terytoriach dla osoby. Być w strefie niedostępności, ich gniazda znajdują się w skalistym brzegach różnych zbiorników. Z reguły wolą gniazdować w górskich dolinach rzeki. Jeśli mieszkają w tabliczkach leśnych, wolą rzeki klify, bagno mchowe, wysokie drzewa. Może nie zbudować swoich gniazd, ale weź gnieżki innych ptaków. Nie będą zbliżać się, jeśli w bezpośrednim sąsiedztwie nie ma zbiornika, jest nie mniej niż 10 km.

Ciekawe wiedzieć! W Atlancie na balkonie wieżowca znajduje się na wysokości 50 pięter, znajduje się gniazdo Sapsanova, w którym życie rodziny Falcon. Dla ich życia można zaobserwować w czasie rzeczywistym, ponieważ eksperci prawie zainstalowali kamerę.

Te drapieżniki wolą prowadzić rozliczający styl życia, przezwyciężenie nieistotnych odległości z początkiem okresu zimnego. Samice mężczyźni, nawet na zimno, staraj się pozostać na terytorium zagnieżdżania. Populacje żyjące w warunkach subarcticznego i Arktyki przeprowadzają więcej znaczących lotów, aby przetrwać zimno.

Co karmi ptaka ptaka

W zależności od siedlisk zasilający Sapsanov składa się z różnych małych i średnich ptaków, takich jak:

• Gołębie.
• Wróbel.
• Kholibr.
• Kaczka.
• Mewy.
• Skvortsy.
• Drozda.
• Kuliki.

Ciekawy moment! Według liczby naukowców dwadzieścia procent wszystkich istniejących piór jest zawartych w zasilaniu Sapsans.

Oprócz opieki, dieta obejmuje gryzonie, małe zwierzęta lub płazy, takie jak:

• Żaba.
• Jaszczurki.
• Białka.
• Nietoperze.
• Nękanie.
• Susliki.
• Polevki.
• Owady.

Sapsans są dość elective drapieżnikami w jedzeniu, więc jedzą tylko ciało, a reszta ciała nie interesuje ich. Eksperci odnotuj, że zawsze istnieje wiele ofiar sapsan wokół gniazd tych ptaków. Według tych pozostałości żywność nie jest trudna do określenia, z których obiekty wlotowe są ich dietą.

W okresach, gdy Sapsans rośnie swoje potomstwo, ich dieta może rozszerzyć się z powodu mniejszego wydobycia lub z powodu większej produkcji.

W tym okresie mogą atakować takie ptaki jako czaple lub gęsi, choć ich waga jest zauważalna więcej niż waga samego drapieżnika. Na większej produkcji Sapsans nie polują.

Młodzi ludzie, którzy jeszcze nie nauczyli latać, podnoszą jedzenie z ziemi, chociaż Sapsans wolą polować w powietrzu. Lot poziomy nie jest tak szybki, tak wiele piór może odejść z takich ataków, ale szybki nurkowanie nie daje żadnych szans na zbawienie każdej ofiary.

Charakter i styl życia

Te drapieżne pióra wolą prowadzić oddzielny styl życia, a w okresach reprodukcji można zobaczyć w parach. Nie pozwalają na ich terytorium nie tylko inni wnioskodawcy reprezentujący inne rodzaje drapieżników, ale także ich krewni. W ramach pary, drapieżniki są w stanie prowadzić małe zwierzę z gniazda, a gdy gniazdo jest potomczem, a matka zaciekle ich chroni, więc nie będzie to ułożone i duże zwierzę.

Gniazda Sapsanova znajdują się w odległości do 10 km od siebie. Z reguły sokoły w pobliżu ich gniazd nie polowują, więc różne rodzaje ptaków próbują wyposażyć swoje gniazdo, jak najbliżej gniazda Sapsana. W rezultacie są one chronione nie tylko samymi Sapsansami, ale także z innych ptaków drapieżnych, ponieważ Sapsans nie pozwalają im pojawić się na ich terytorium.

Poluj na sapsans rano lub wieczorem. Jeśli w powietrzu nie ma potencjalnej oficera, wtedy Sapsans siedzieli na gałęzi wysokiej drewna i obserwują ich żywe miejsce przez długi czas. Kiedy nie jest możliwe, aby złapać drapieżny przez długi czas, ten drapieżnik zaczyna latać nisko nad ziemią, aby westchnąć do siebie i chwycić go.

Uznając potencjalną ofiarę w powietrzu, drapieżnik próbuje szybko wybrać wysokość, aby zaatakować go na szczycie, podczas gdy prędkość nurkowania wynosi ponad trzyk kilometrów na godzinę. Przy tej prędkości drapieżnik jest w stanie łamać swoją ofiarę ze strony w powietrzu.

Jest to nie tylko nieustraszone, ale także stażyste, a także inteligentne ptaki drapieżne. Dlatego osoba, która śledzi je w falcon polowania. Ptak, który jest właścicielem umiejętności polowania na sokcon, jest warte duże pieniądze.

Reprodukcja i potomstwo

Rok po pojawieniu się potomstwa, zarówno mężczyźni, jak i kobiety są gotowi do rozmnażania. Pomimo tej możliwości te drapieżniki zaczynają się rozmnażać, osiągając 2-3 lata życia. Te ptaki wybierają pół pół na całe życie. Rodzina woli mieszkać na jednym terytorium, więc kilka pokoleń może mieszkać w szczególności jednego terytorium.

Zwykle ptaki zaczynają dbać o pojawienie się nowego potomstwa w miesiącu maja czerwiec, a dla ludności mieszkającej w warunkach szerokości geograficznych, ten okres przychodzi trochę później. Mężczyzna, wykonujący oszołomione piruetki w powietrzu, stawia kobietę. Jeśli podobał ci się zdanie tych najlepszych pilotów, wylądował obok tego miejsca, co wskazuje na pojawienie się nowej pary. Potem mężczyzna i kobieta siedzą w pobliżu i zaczynają oczyścić pióra i pazury.

Kiedy mężczyzna jest pochmurny dla kobiety, może karmić ją w locie, podczas gdy kobieta odwraca się do pleców, aby złapać prezent od mężczyzny. Proces zagnieżdżania tych drapieżników charakteryzuje się zwiększoną agresją w odniesieniu do wszystkich, którzy marzyli, aby pojawić się obok gniazda lub w jego widoczności. Każda para może być utworzona do siedmiu gniazd, w których pojawiają się na przemian, w zależności od sezonu.

Kobieta stawia jajka raz w roku, począwszy od kwietnia, a kończąc w maju miesiącu. W każdym masonie od dwóch do pięciu jajek czerwonawo-brązowego cienia, ale głównie samice świecą trzy jaja, jedno jajko co 48 godzin. Za trochę więcej niż jednego miesiąca, męski i żeński zmienny na przemian ich przyszłe potomstwo. Potomstwo, które pojawiły się na świetle, jest absolutnie bezbronne, pokryte szarą i ma duże łapy.

Podczas gdy ojciec jest zajęty zdobycz na jedzenie, kobieta zajmuje się jego potomstwem. Około miesiąca i pół po pojawieniu się światła pisklęta wykonują swój pierwszy lot. Pomimo zdolności do latania, nadal są pod opieką rodziców przez kilka tygodni.

Naturalni wrogowie

Dorośliwi ludzie praktycznie nie mają naturalnych wrogów, ale w oczekiwaniu na jajka i postępowanie, które pojawiły się często cierpi na inne drapieżne działania. Jeśli gniazda znajdują się na ziemi, jaja i pisklęta mogą być ofiary dla różnych zwierząt drapieżnych Landfast.

Te drapieżniki są uważane za odważne ptaki, które mogą stać dla siebie, więc mogą atakować większy ptak lub zwierzę bezzwłocznie, aby jeździć z dala od gniazda. Widząc osobę, postarają się, aby spaść z pragnienia, aby zbliżyć się do gniazda.

Umiejętności myśliwskie tych ptaków zawsze przyciągnęły uwagę osoby, więc osoba zawsze próbowała oswoić te drapieżniki i wykorzystać do własnych celów. Nauka rozpoczęła się od wczesnego wieku, kiedy pisklęta nadal były bezbronne. Dla tych piskląt wykonano z gniazda lub złapano. Z reguły, przez takich piór myśliwych posiadanych książąt, sułtany lub królów. Hunting Falcon był bardzo popularny w średniowieczu. To nie tylko polowanie, ale ekscytujący spektakl, więc ptaki zostały wycenione dość wysokie. Ptaki mogą spłacić hołd lub podatki. Możemy bezpiecznie powiedzieć, że głównym wrogiem Sapsans jest osobą, która wykorzystuje chemikalia w walce z różnymi szkodnikami w dużych ilościach. Trujące substancje nie tylko zabijają szkodniki, ale także ptaki, które karmią te szkodniki. Ponadto osoba jest aktywnie wprowadzana do przestrzeni życiowej tych drapieżników, pozbawiając ich naturalnego siedliska.

Populacja i status formy

Pomimo faktu, że Falconic dostosowuje się dobrze w różnych warunkach siedliskowych, zawsze były uważane za rzadkie ptaki. Specjaliści uważają, że populacja SAPSANOW znajduje się na ogół na stabilnym poziomie, chociaż ich liczba zmienia się w oddzielnych biotheos, z którymi może zmniejszyć się na poziom całkowitego zniknięcia.

Począwszy od drugiej połowy ubiegłego wieku, całkowita liczba takich ptaków zdobyczowych zaczęła zmniejszać się w groźnym tempie, co wiąże się z ogromnym stosowaniem chemikaliów. Pestycydy zgromadzone w korpusie tych drapieżników, po czym zaczęli negatywnie wpływać na reprodukcję potomstwa.

Od 1940 do 1960 r. Takie pióra przestały spotykać się na terytoriach wschodnich Ameryki, a na zachodniej liczbie sokołów zmniejszyła się o prawie 90%. Ten sam los cierpiał przez Sapsanov i Europę Zachodnią. W 1970 r. Podjęto decyzję o odmowie stosowania pestycydów. W rezultacie liczba tych ptaków zaczęła się zwiększyć.

Interesujący fakt! Podczas II wojny światowej sapsans byli również ranni, ponieważ zostali zniszczeni przez wojsko. Wynika to z faktu, że wojsko używało gołębi do przeniesienia ważnych wiadomości, a sapsans polują na nich.

Pomimo strzelania, a także na ojcach Falców w przeszłości, w naszym czasie ich liczba stale się zmniejsza ze względu na konkurencję spożywczą z solą Balaban, a także ze względu na zmniejszenie wielkości siedlisk przyrodniczych. Szczególnie niebezpiecznie jest kłusownictwo.

Bezpieczeństwo Sapsanov

Gatunek ten jest chroniony przez konwencję CITES (Załącznik 1), a także załącznik II konwencji Bonn i załącznik II konwencji Breen. Aby zachować widok, eksperci prowadzić badania, a także przez różne wydarzenia próbują zachować widok.

W najbliższej przyszłości planuje zorganizowanie dodatkowych środków bezpieczeństwa w celu przywrócenia populacji piedestów piór w Europie, a także podejmują wysiłki na rzecz poprawy naturalnych siedlisk.

W Kanadzie i w Niemczech programy pracują nad sztucznymi ptakami hodowlanymi w aviaries, z późniejszym wprowadzeniem do środowiska naturalnego. Więc że ptak nie ma podręcznika, drapieżnik jest karmiony przez ludzką rękę z maską SAPSAN. Ostatnio ptaki zaczęły pojawiać się w środowiskach miejskich. Studenci Virginia ćwiczą tworzenie sztucznych gniazd, aby osiedlić parę.

Bird Sapsan jest uważany za wyjątkowy ptak, ponieważ jest to doskonały myśliwy, podczas gdy ptak jest cierpliwy, wyszkolony, posiadający unikalne refleksy. Nic dziwnego nie dziwne, służyła osobie, a teraz w niektórych krajach azjatyckich praktykował falcon polowanie.